EC, hoelang 'hopen', ervaringen gevraagd

[Rifca]

Snuffels had van de een op de andere dag een verlamde achterhand. Ze kan niet lopen op zitten, ze 'valt' direct om op haar linker zijde.

Uiteraard direct naar de DA gegaan. Panacure gaan geven, drie dagen dexameta gegeven en daarna metacam.

Ze kan zelf niet bij haar eet en drinkbakjes maar eet en drinkt wel als ik haar iets voorhoud/leg.

 

Dit is nu ruim 2 weken geleden, de DA vertelde me dat het kan dat haar pootjes niet meer beter worden.

 

Ze doet zo haar best, eet goed en verzocht zichzelf en haar vriendje goed. Wel is ze de laaste dagen wat knorriger. Maar het ergeste is dus dat ze zichzelf niet kan verplaatsen.

 

Na het weekend moet ik terug naar de DA om het absces bij haar wang weer open te maken (waar het allemaal mee begonnen is wss)

 

 

Ik ben erg benieuwd naar ervaringen met EC, op welke termijn is het beter gegaan met jullie konijntjes?

 

Natuurlijk zijn tips om het haar voor nu zo comfortabel mogelijk te maken ook van harte welkom!

 

[HJW]

Heel veel sterkte. Ik heb mijn konijn met ec binnen 4 weken laten inslapen. De medicijnen sloegen bij haar niet aan en zij werd steeds slechter in plaats van beter dan kom je op een gegeven moment op een punt dat het voor jouw dier geen leven meer is. Ik zou aankijken hoe het gaat en of er verbetering in zit dat is wel noodzakelijk. Een abces in de wang doet me overigens meer denken aan tandproblemen ipv dat het bij ec hoort. Verlamming van de achterhand is wel een symptoom van ec. Ik hoop dat jouw konijn gauw weeropknapt.

[Rifca]

Bedankt voor jou reactie HJW!

 

Overigens is/was er idd een kies probleem, daar is Snuffels aan geholpen. Het opkomen van EC is wss een 'bijeffect' van de behandeling en lagere weerstand.

Ze had een haakje dat haar wang van binnen beschadigd had, hier zijn grasharen in gekomen met als gevolg een abces.

[Christaaa]

Al 2 weken verlamd en ook nog een abces? Ik denk dat dat voor mij al te lang zou duren.

 

Ik heb een konijntje met EC gehad, die ook vrij plots verlamd was aan de achterpoten. Ze kon ze iets bewegen, maar er niet echt mee lopen. Bij haar knapte het binnen 2 dagen al wat op, maar het is nooit meer op het oude niveau gekomen. Ze kan nu echter wel een stukje rennen.

[Dollie]

Als er met twee/drie weken nog geen enkele verbetering is dan zou ik zelf stoppen. Er zijn wel verhalen bekend dat er na maaaanden nog opeens toch verbetering kwam en dat het konijn uiteindelijk genoeg hersteld is om weer een konijnwaardig leven te leiden. Maar voor de meeste konijnen zal verbetering ook niet komen als die de eerste weken niet is gekomen en dan vraag ik me af of je wel zo lang door moet willen gaan. Ons allereerste konijn met EC (torticollis/scheve kop dus geen achterhandverlamming) wilde ik er niet aan dat het nu echt klaar was. Hij is na ongeveer een maand zelf overleden en als ik filmpjes terug kijk dan vind ik het echt heel erg dat ik nog zo lang door ben gegaan. Bij hem hadden we ook beter na twee/drie weken de knoop door kunnen hakken en als het aan mijn ouders had gelegen, dan was dat ook gebeurt. Later heb ik het wederom een maand afgewacht, hoewel ik na drie weken wel besloten had dat het klaar was, was mijn vaste dierenarts niet beschikbaar en kon op dat moment ook niet thuis ingeslapen worden. Ik heb daarom nog wat langer gewacht. Bij haar vond ik dat toch anders, bij haar was er wel minieme verbetering opgetreden i.p.v. alleen verslechtering. Maar normaal leven zat er evengoed niet in.

 

Ik denk dat inslapen vooral voor onszelf heel erg is, zo'n dier weet niet dat het gaat sterven en dat het wellicht nog een (kleine) kans had om wél beter te worden. Dat besef hebben ze niet. Daarom denk ik dat je eigenlijk nooit te vroeg kunt zijn met inslapen.

[Vloems]

Wat is het moeilijk he?! Ik vroeg me al af hoe lang je door wilde gaan, omdat je al best lang bezig bent. Mijn verhaal is exact hetzelfde en ik vind het net zo lastig. Ik merk echt dat je moet groeien in je besluit, zodat je geen spijt krijgt. Weet niet of ik je goed advies kan geven: ik heb voor mijn nijn nu een ultimatum van twee weken gesteld, maar ik weet niet wat ik voel als het zover is. Ik wens je superveel sterkte!

[Sascha]

Wat is het lastig he? Ik zit met precies hetzelfde dilemma.

Voor mijzelf heb ik een ultimatum van 2,5 week gesteld. Zoals het er nu naar uit ziet wordt het dan inslapen... Juultje vertoont wel andere symptomen (is niet verlamd) maar heeft (vind ik nu) zo ook geen goed dierwaardig leven.

Vooral omdat jouw Nijntje ook nog met een abces zit denk ik dat het beste toch inslapen zou zijn. Zou je nog enige verbetering merken is het natuurlijk anders, maar omdat je dat niet merkt weet ik niet hoe lang ik hier nog mee door zou gaan.

Natuurlijk moet je wel op je gevoel afgaan. Heb jij nog het idee dat het beter kan worden en heb je het gevoel dat je konijntje zich er ook nog wel o.k. bij voelt kan je het altijd nog even aan blijven kijken.

[barcheta]

Toen iggy de eerste keer EC kreeg was ik helemaal van slagen, de dierenarts heeft toen gezegt bij 3 weken geen verbetering gaan we in overleg met mij haar uit haar lijden verlossen, gelukkig heeft het 2 weken geduurd en was ze er zo goed als weer boven op

Helaas kreeg ze in september 2012 deze rottige ziekte weer, ook toen heb ik gezegt als er na 3 weken geen verbetering komt dan moet ik haar laten gaan,

Gelukkig (en zeer droevig voor mij) heeft ze zelf de moeilijke beslissing genomen

Misschien niet bewust, MAAR ik zie het nu na 2 jaar als een eigen besluit, ze kon niet meer en heeft zich verslikt in haar blokjes.

Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd.

En het Is voor ons een verschrikkelijke keuze maar soms Is het beter voor het beestje, want als het niet verbeterd heeft ze geen leuk leventje meer.

Jij kan haar helpen hoe moeilijk het nu ook Is.

En wat je besluit ook zal.zijn, ze zal je heel Dankbaar zijn.

Ik was er helaas Niet bij toen Iggy stierf en daar heb ik heel veel spijt van, maar als jij het besluit neemt om haar te laten gaan zal ze blij zijn dat je tot het laatste moment bij haar/hem bent geweest.

[Rifca]

Bedankt voor jullie reacties allemaal, de keuze is zo moeilijk...

Ze is nog erg levendig en eet goed, de wil is er zeker!

Net met haar bij de DA geweest, die zei dat ik er rekening mee moet houden dat het niet beter wordt :( ik heb besloten haar deze kans nog te geven en het abces schoon te laten maken. Nu spannende uren of ze daar goed doorheen komt. Daarna moet er verbetering komen.

[Rifca]

Ingreep is goed gegaan en ze is goed wakker geworden! =D

Ze is zelfs al enthousiast de aanval op een wilgentak begonnen

 

Nu verder hopen...

[StamperPluis]

Fijn dat het bij de dierenarts goed is gegaan en dat ze levendig is. Teken dat ze zelf de moed niet opgegeven heeft. Zal voor jullie blijven duimen.

[Vloems]

Fijn Rifca! Ik heb trouwens in mijn topic weer op jou gereageerd, het loopt een beetje door elkaar ;p

[rewaantje]

Kia heeft nu 4x ec gehad en heeft nu voor het eerst blijvende schade.

Ze blijft nu wankelen. maar ze eet en speelt en dat vind ik belangrijk.

 

Blijft die van jou wel actief

[Lienappelsien]

Fijn dat die ingreep in ieder geval goed is gegaan. Spannend hoor. Beterschap voor Snuffels, ik hoop dat ze opknapt.

[kruimel_love]

mijn konijn had ook EC, de medicijnen sloegen aan, en na een week zag je er al bijna niets meer van. op aanraden van de dierenarts nog wel medicijnen blijven geven, en opeens wilde hij niet meer, de medicijnen sloegen niet mer aan en toen hebben we na 3 weken besloten om hem in te laten slapen...

 

niet al te vrolijk verhaal, maar wel mijn ervaring met Ec!

[Vloems]

Hoe gaat het nu bij jou Rifca? En Sascha? Bij mij is er nog geen verandering, ik heb eigenlijk weinig hoop meer...

[elnienkjo]

Mijn rammetje heeft vorig jaar ec gehad. Ik was er vrij vroeg bij en hij is ook snel aan de medicijnen gegaan maar ging alleen maar achteruit. Na een week of twee/drie deed hij niets anders meer dan tollen. Ik heb toen de knoop doorgehakt om hem in te slapen, zelfs de afspraak al gemaakt. Maar meneer bleef eten en zijn dames wassen. Hij was er zelf nog niet klaar mee. Ik heb het toen nog tot een maand doorgezet en na die maand ging het langzaam weer beter. Een maand nadat we gestopt waren met de medicijnen was hij voor 90% genezen. Hij heeft er alleen een beetje een scheef koppie aan overgehouden.

Probeer het dus niet te snel op te geven. 

[Vloems]

Mijn rammetje heeft vorig jaar ec gehad. Ik was er vrij vroeg bij en hij is ook snel aan de medicijnen gegaan maar ging alleen maar achteruit. Na een week of twee/drie deed hij niets anders meer dan tollen. Ik heb toen de knoop doorgehakt om hem in te slapen, zelfs de afspraak al gemaakt. Maar meneer bleef eten en zijn dames wassen. Hij was er zelf nog niet klaar mee. Ik heb het toen nog tot een maand doorgezet en na die maand ging het langzaam weer beter. Een maand nadat we gestopt waren met de medicijnen was hij voor 90% genezen. Hij heeft er alleen een beetje een scheef koppie aan overgehouden.

Probeer het dus niet te snel op te geven.

Wow!

[Miranda1991]

Hey Rifca,

Hoe gaat het nu bij jou?

 

Mijn Amadeüs heeft vorig jaar EC gehad.

Volgens de dierenarts was ik er bijzonder snel bij, en is dat een groot pluspunt geweest.

Met Panacur en ruim vier weken dwangvoeren en veel geduld en liefde is hij gelukkig weer beter geworden.

 

Maar het was echt naar om te zien. Maar gelukkig zag ik ook dat Amadeüs een doorzetter is.

Meneer probeerde te gaan staan op zijn achterpootjes, en kukelde toen om...heel verdrietig om te zien, en lastig om hem af te remmen en te probberen rustig aan te laten doen.

[Rifca]

Wow deze verhalen geven wel iets hoop, hopelijk is dat terecht.

Met snuffels gaat het voorzichtig iets vooruit. Ik zet haar nu regelmatig rechtop en ze wordt wel iets stabieler. De controle over haar hoofdje gaat weer gewoon normaal. Maar ze zakt wel achter uit en als ze wil lopen valt ze eigenlijk direct om.

Een pootje doet helemaal niets, het andere pootje beweegt ze wel maar lijkt niet sterkt genoeg om te compenseren.

Van het weekend was ze op 'de verkeerde kant' gevallen en hevig aan het spartelen geweest door haar bdktjes heen.. Op dat punt had ik zon medelijden met haar...

Ze probeert naar haar vriendje toe te lopen dat is vertederend en zielig te gelijk...

Heel langzaam is er dus wel iets veranderd. Ik blijf elke dag tussen hoop en vrezen. Wist ik maar waar ik haar het meest een plezier mee doe.

Denk de DA maar weer eens bellen zit ook met vragen of ze nog bijvoeding moet en of ze al weer naar buiten zou mogen in haar eigen hok...

[Vloems]

Rifca, hoe is het nu??

[Rifca]

Snuf is erg levenig, eet, drinkt en wast zelfstandig

 

Met miniscule stapjes lijkt het vooruit te gaan. Als ik haar rechtop zet is ze vrij stabiel (tot ze wil stappen). Het rechter achterpootje lijkt het grootste probleem maar ze kan hem wel bewegen, vooral zichtbaar als ze op 'de verkeerde' zijde is gevallen en wat ongemakkelijk spartelt.

 

Had haar van het weekend weer veen buiten en als ik haar met mijn handen stabiliseer kan ze best hard rennen Zelfstandig lopen zit er echter nog niet in.

Ik blijf de moed er maar in houden zolang zij levendig is.

 

Hoe gaat het bij jou Vloems?

[Vloems]

Fijn dat er vooruitgang zichtbaar is! Als ze dan rent, houd je dan dr achterkant alleen recht of til je deze echt op? Want als ze kan rennen terwijl je dr alleen maar echt hoeft te houden, lijkt het me inderdaad vooruitgang.

En gebruik je nog steeds medicatie?

Met mijn nijn gaat het niet echt vooruit. Zn linkerpoot kon eerst wat bewegen, maar is nu al een tijdje volledig stuurloos. De rechterpoot staat wat meer in de natuurlijke stand en hij zit ietsje rechterop. Deze beweegt hij ook, maar niet met voldoende kracht. Hij heeft er ook geen gevoel in en hij kan nog steeds niet zelf plassen. Dat laatste is lastig, straks krijgt ie nog een urineweginfectie. Hij is naar een homeopaat voor dieren geweest, een kennis van me, omdat de dierenartsen m opgegeven hebben. Daar heeft hij acupressuur gekregen en ik moet m magnesium geven. Morgen terug om te kijken of ze verbetering ziet. Zo niet, dan ziet zij waarschijnlijk ook geen hoop meer...

[Polomeisje]

Hoi, ik ben ook benieuwd naar de ervaringen met de behandeling van EC. Ik zit namelijk met een aardig dilemma.

 

Mijn Saar is inmiddels 8,5 jaar oud. Ze heeft aardig wat kiesproblemen gehad, maar is inmiddels alweer zo'n 2 jaar best gezond.

Op 1 mei zag ik dat ze niet lekker meer at. Haar tong zat scheef naar links en haar linkerwang was dik. Bij de dierenarts bleek dat de linkerhelft van haar koppie min of meer verlamd was en ze had korsten in haar oor, wat op een oorontsteking duidt. Op vrijdag 2 mei begonnen met een kuur Enrofloxoral (antibiotica) en dwangvoer, want ze kon gewoon niks meer pakken om te eten. Op woensdag 7 mei zag ik haar tong weer bewegen en knabbelde ze weer een sprietje wortelloof naar binnen. Toch ging ik vrijdag 9 mei weer naar de DA, want haar koppie stond ineens iets scheef en ze kreeg een afwijking naar links bij het lopen.

Voor de zekerheid met Panacur (Fenbendazol) begonnen en de Enrofloxoral-kuur uitgebreid. Na 4 dagen is het nu een stuk slechter met haar, ze valt nu steeds om en haar kop staat zowat haaks op haar lijfje. Ik vind het vreselijk om haar zo te zien, maar ze wil nog wel eten en bewegen, alleen lukt dat zo natuurlijk niet. Oftewel, ze heeft absoluut nog de wil om door te zetten, maar ik vind het zelf eigenlijk niet meer te doen. Toch wil ik ook niet te snel opgeven, het zou niet de eerste keer zijn dat ze iedereen versteld doet staan. Zo'n sterke drang heeft ze tot nu toe wel gehad.

 

Nu is mijn vraag wat de beste behandelmethode is voor EC, want dat lijkt het toch te zijn. Tenzij iemand dit verhaal herkent en een andere diagnose zou weten.

Ik zag al ergens Bexamethason oid langskomen en vitamine B injecties. Hoe snel zou je daarvan resultaat moeten zien? En als een konijn achteruitgaat na 4 dagen Panacur (1x per dag 4 ml), heeft de rest van de behandeling dan nog wel zin?

 

PS: mocht dit bericht beter zijn in een eigen topic, dan mag een moderator het natuurlijk verplaatsen.

[bunbun beauty]

Als ik over die oorontsteking lees en dan de symptomen hoor (pijn, scheve kop, omvallen ed.) denk ik gelijk aan een binnenoorontsteking. Hier voor is vaak een langere antibiotica kuur nodig en het kan dan soms eerst achteruit gaan voor ze weer een beetje opknappen. Heeft de da hier al naar gekeken? Zo ja is er dan ook een uitstrijkje/kweek van het oorsmeer gemaakt?