Blind konijntje - enkele praktische tips & tricks?

[Tigger]

Hey iedereen

 

Het is een hele poos geleden dat ik hier op het forum heb gepost, wel nog regelmatig even gepiept uiteraard, maar daar bleef het ook vaak bij. Na alle 'probleempjes' waar we samen met nijnemans hebben opgebotst, is er eind 2013 een nieuw probleem opgedoken.

 

Laat me misschien even beginnen bij het begin... April 2011 hebben we Tigger geadopteerd... Als echte konijnenmama was ik op slag verliefd en vond ik dat wij het mooiste konijntje van allemaal hebben (van dat laatste ben ik stiekem nog steeds overtuigd  )

 

We wonen op een appartement, en omdat mijn vorig konijntje Ezzio, na 2 dagen reeds overleden was, wou ik een steuntje in de rug en wat meer weten over konijnen. Na even afwachten bleek onze Tiggermans het hier fantastisch te doen. Ik las me heel veel in over konijnen, en wat je er eigenlijk allemaal mee kan... Stap 1: een groter hok voor konijntje des huizes. Stap 2: Pottytraining. Stap 3: konijntjes zitten best niet alleen.

 

In juli 2012 gingen we met konijnenmevrouw even het halve land door, van Waregem naar Antwerpen, om bij de konijnenopvang te kijken of we een gecastreerd heertje konden adopteren... Was me dat een shock toen we daar aankwamen. Bij nazicht bleek mevrouwtje helemaal geen mevrouwtje te zijn + ons konijntje bleek tandproblemen te hebben. In die mate zelfs, dat er sprake was om de tandjes te laten trekken... Heel veel gehuil op de terugweg en een bezoek aan DA Inge Thas. Geen probleem - meneertje ging gecastreerd worden en kon later nog een héél mooie konijnenvrouw ontmoeten. We moesten nog verder laten kijken naar de tandjes, héél veel heen-en weer gereden en uiteindelijk besloten om toch een DA dichter in de buurt aan te spreken. De praktijk besloot om te wachten met het trekken van de tandjes en toch maar te kijken of we ze recht konden krijgen door ze telkens bij te slijpen. 

 

In december 2013 hebben mijn vriend en ik een optie op een huisje genomen. De toekomst was al uitgestippeld voor ons, voor de kat des huizes en voor meneertje Tigger. Het stond vast dat we na de verhuis een vriendinnetje erbij gingen nemen. Op kerstdag keek ik naar mijn allerliefste nijnevriend en zag ik plots iets wits. Even verder gekeken en bleek dat zijn oogbolletjes langs beide kanten volledig wit zien. (Begin me aub niet te verwijten dat ik het niet eerder zag, dat heb ik al voldoende gedaan  :erf: + ons nijneman heeft een heel warrig kapsel. Bij het kammen zit hij meestal met zijn kont naar mij en begint hij likjes te geven aan zijn voorpoten. Zijn haren vallen dan volledig voor zijn snuit)

Direct beginnen opzoeken... Ik had 3 opties: Cataract (maar kwam dat niet alleen bij oude mensen voor???) - EC of een oogontsteking. Met volle hoop op het laatste zijn we dan zo snel mogelijk naar de dierenarts gereden... Verdict: Cataract, geen zorgen een blind konijntje kan ook perfect gelukkig zijn... Traantjes natuurlijk... héél veel traantjes  :yes:

 

Nu, als bezorgde konijnenmama, kan ik het dan niet nalaten om te gaan googelen. Toch nog even naar de dierenarts gebeld om te vragen of dit EC of Diabetes kan zijn als oorzaak. Da denkt van niet - Diabetes is het sowieso niet, omdat nijnevriend niet teveel drinkt. EC lijkt haar sterk omdat nijn geen enkel ander symptoom vertoont (geen enkel!), maar dat kunnen ze pas bij autopsie uitsluiten. Nogmaals bevestigd gekregen dat een operatie niet alleen ongelooflijk te duur is (TE DUUR!! 1000 euro per oog kunnen wij niet betalen) + het houdt heel veel risico's in. Het risico bestaat uiteraard dat nijn de narcose niet overleeft, aangezien het een héél zware operatie voor konijntjes is. Bovendien is de kans groot dat hij daarna nog niet zal zien, omdat dit hoogst waarschijnlijk te maken heeft met een onderliggend oogprobleem... 

 

Na mijn verhaaltje te hebben opgeschreven stoot ik natuurlijk tegen wat praktische dingen aan...

1. Ik wil nog steeds een konijnenmevrouwtje in zijn leven... Maar worden blinde konijntjes rapper verstoten door soortgenoten, omdat zij de "zwakke schakel" in de groep zijn? 
   
2. Hoe laat je een blind konijntje wennen aan alles? We verhuizen binnenkort en ik wil toch met zoveel mogelijk rekening houden (scherpe randjes hou ik al rekening mee!  ^^ )
   
3. Zijn er praktische tips en tricks voor blinde konijntjes en vooral hun eigenaars (geen belletjes om de voet, mijn konijntje kent onze stemmen + die van de kat)
   
4. Wat met de buitengewenning? Zoals eerder gezegd wonen we op een appartement, en was onze woonst eigenlijk nijnenvriend zijn ren. Alles heeft een vaste plaats, dus hij loopt overal vlotjes naartoe (nog een reden waarom ik zijn blind-zijn niet door had). Alleen met de verhuisdozen probeer ik nu wat op te letten dat die niet blijven staan in de living. De DA liet mij weten dat het overschakelen van een binnenkonijn naar buiten geleidelijk dient te gaan (omwille van shock door temperatuur + geluiden). Wat is geleidelijk? Hoe pak ik dit best aan? Wat is jullie input? Moet ik er speciaal rekening mee houden dat hij blind is? 
   

Bedankt alvast voor jullie antwoorden (Btw: met dank aan Elena die mij overtuigde om hier ook even te posten )

[Eva93]

Bedoel je dat je je konijn definitief buiten wil laten zetten? Het beste is om dat rond half mei ergens te doen, dan zijn meestal de temperaturen buiten gelijk met binnen en is het 's nachts niet meer zo koud. Het is nu wel overdag al niet meer zo koud, maar de temperaturen zakken 's nachts nog behoorlijk. Als je nijn heeft binnen gezeten de hele winter, kan je hem nu dus nog niet naar buiten doen. 

 

Verder weet ik helaas niet zo veel over hoe je het beste je blinde nijntje kan laten wennen, maar ik gok andere leden misschien wel.

Ik denk trouwens dat hij erg blij mag zijn met een bazinnetje dat zoveel voor hem doet. Succes verder 

[femmeke]

Pfff wat een naar verhaal zeg. Ik denk dat wanneer jullie nijnemans een lief vrouwtje heeft hij hier heel veel aan heeft in een nieuwe ruimte. Ik heb jaren terug een nijntje gehad dat staar kreeg, nou goed hij is toen der tijd nooit verhuisd wel durfde hij op een bepaald moment niet meer snel ergens op te springen en ging dat heel twijfelachtig met het gevolg dat hij nog wel eens naast de bank of zijn kooi sprong, uit eindelijk hebben we hem een truukje aangeleerd dat hij naar een van ons toe kwam en zo liet merken dat hij op de bank wou knuffelen, we pakten hem dan op en zetten hem bij ons op de bank om te knuffelen, had hij er genoeg van liet hij dat ook merken en zetten we hem weer op de grond. Hij wist dan blijkbaar precies waar hij was want wist direct hoe hij overal moest komen. Buiten de op en af springen problemen ging het dus onwijs goed en heeft hij nog een ruime 2/3 jaar geleefd.

Ik denk dat wanneer ze de omgeving eenmaal kennen hun blindheid amper nog problemen kan veroorzaken. Maar goed mijn ervaring is gebasseerd op een blind konijntje dat zijn omgeving door en door kon ik weet niet hoe dat met nieuwe omgevingen zit en hoop dat iemand anders dat wel weet. Heel veel succes ermee!

Tja en tips: als hij de omgeving eenmaal kent moet je er gewoon niks meer aan veranderen.

Ik weet overigens niet meer precies hoe het zat maar ik meen me te herinneren dat staar niet direct gelijk staat aan 100% blindheid.

[Laptopmuis]

We hebben in de opvang al meerdere blinde konijnen gehad die zich goed aanpaste (momenteel hebben we ook weer een blinde dame, eigenaren wisten niet eens dat ze blind was).

Ze voelen vooral met hun snorharen. Als je voerbakjes en drinkflesjes altijd op dezelfde plek hebt staan vinden ze het vanzelf.

[Tigger]

Bedankt voor de reacties iedereen. Vooral Laptopmuis, het is fijn te lezen dat je al vaker blinde konijntjes gehad hebt en dat zij zich steeds goed lijken aan te passen. Het stelt me alweer gerust. Ik heb besloten van vooral verder te doen op gevoel. Ik zal wel hier ook regelmatig iets posten over de (voor mijn nijn) DO's en DON'Ts... Misschien heeft een ander er ook nog wat aan

 

 Ik heb jaren terug een nijntje gehad dat staar kreeg, nou goed hij is toen der tijd nooit verhuisd wel durfde hij op een bepaald moment niet meer snel ergens op te springen en ging dat heel twijfelachtig met het gevolg dat hij nog wel eens naast de bank of zijn kooi sprong, uit eindelijk hebben we hem een truukje aangeleerd dat hij naar een van ons toe kwam en zo liet merken dat hij op de bank wou knuffelen, we pakten hem dan op en zetten hem bij ons op de bank om te knuffelen, had hij er genoeg van liet hij dat ook merken en zetten we hem weer op de grond. Hij wist dan blijkbaar precies waar hij was want wist direct hoe hij overal moest komen. Buiten de op en af springen problemen ging het dus onwijs goed en heeft hij nog een ruime 2/3 jaar geleefd.
Ik denk dat wanneer ze de omgeving eenmaal kennen hun blindheid amper nog problemen kan veroorzaken. Maar goed mijn ervaring is gebasseerd op een blind konijntje dat zijn omgeving door en door kon ik weet niet hoe dat met nieuwe omgevingen zit en hoop dat iemand anders dat wel weet. Heel veel succes ermee!
 

 

Bedankt Femmeke. Ik herken me wel in jouw verhaal hoor. Nijn heeft enige hoogtevrees opgebouwd door de blindheid. Hij durft niet meer op het tweede verdiep van zijn hokje gaan, deze staat dus nu ongebruikt. Vroeger ging hij altijd mooi op de kattenbak om zijn behoefte te doen, nu doet hij alles op de mat ernaast (wat nu met de nakende verhuis en het onverwachtse bezoek om het appartement te bezichtigen niet ideaal is ). Cataract en staar is zowat hetzelfde, ze noemen het ook wel watervalzicht - omdat het lijkt alsof je door het water van een waterval kijkt. Volgens de DA is hij aan zijn ene oogje volledig blind, via het andere oogje zo goed als (hij zou nog schimmen zien). Ons nijn kent ook de weg hier in het appartement door en door. Af en toe loopt hij eens tegen een meubelstuk (zoals stoel ofzo) die je nooit 100% terug op dezelfde plek kunt zetten. Deze week is hij ook zachtjes tegen de muur aangebotst - blijkbaar zijn bocht te kort ingeschat De ventilator staat met dit warme weer (we wonen op 2) ook beneden, dus met de poten daarvan heeft hij soms ook wat last, maar hij snuffelt dan eens en springt er mooi over

[Lienappelsien]

Dus het liep allemaal wat anders dan verwacht... Ik hoop dat alles goed blijft gaan met je nijn en dat het bij jezelf wat is gezakt.

Volgens mij kunnen konijnen ook blind goed leven. Op BB lees je wel eens meer dat een konijn blind is, wat dan weinig problemen lijkt te geven. Ik weet dat Diana1970 een blind konijn heeft gehad. Misschien heeft zij nog tips. Ik heb gelezen dat inderdaad verdiepingen en wijzigingen in de omgeving niet zo handig zijn, maar dat je er verder weinig aan merkt. Hem straks naar buiten doen met zijn toekomstige vriendin moet gewoon kunnen. Je gaat verhuizen, dus de omgeving zal sowieso veranderen. Buiten zijn er natuurlijk wel meer geuren en geluiden, maar daar moeten nietblinde konijnen ook aan wennen.

Succes met verhuizen en geniet van je lieverd.