Ga naar inhoud

een bijzonder vlaampje


Mireille

Aanbevolen berichten

Dit is het verhaal van een bijzonder vlaampje van nog geen 4 weekjes oud wat over een paar weekjes hierheen komt.

Zijn verhaal begint bij een boer die op een markt een vlaam voedster kocht.

2 weken later kocht ie er een vlaam ram bij omdat ie graag jongen wilde.

Maar wat ie niet wist, was dat de voedster op de markt bij een ram in de kist had gezeten die zijn werk al had gedaan..

Een paar dagen nadat hij de ram uit het hok verwijderd begon ze haar te plukken.

Hij vond het erg jammer want hij dacht dus dat ze schijnzwanger was.

Maar niets was minder waar moeder schonk het leven aan .... kleintjes.

Want toen de man smiddags thuis kwam bewoog het nest.

Toen ik iets meer dan een week later er langs liep (ik ken de man goed) vertelde die me het verhaal.

Dus ik vroeg heb je het nest al gecheckt.

Neu die kwamen er vanzelf wel een keertje uit.

Maar wetende dat vlamen grote nesten kunnen krijgen en een dood jong in het nest funest is voor de rest heb ik gecheckt en gelijk even geteld.

Al snel werd duidelijk door de kleur van een enkele dat de vader een lotharinger was.

In totaal kwamen we uit op 11 gezonde jongen.

Nou loop ik er bijna dagelijks langs dus heb sindsdien een oogje in het zeil gehouden.

Want al bedoeld de beste man het goed, zo'n groot nest vergt extra aandacht.

Niet tot mijn verbazing bleek er dus ook een kleiner jong bij te zitten.

Maar toen ik er langs liep en ik ze voor het eerst in de ren die aan het hok vast zit zag zitten viel die op toen die weg liep.

Hij liep raar en corrigeerde zich zelf om in evenwicht te blijven en ook het koppie zag er typisch uit.

Eigenaar was niet in de buurt, dus ik zelf het hok in gekropen en het jong eruit gevist.

Toen viel me gelijk op waarom de kop er zo raar uit zag, hij had maar 1 oor.

Op zich liep die achter bij de rest, maar voelde gezond aan.

Maar zoekende naar de oorzaak van het wiebelige lopen schrok ik een beetje.

Het ukkietje had maar 1 achterpoot!!!

Duidelijk hiervan was dat poot en oor bij de geboorte zijn afgebeten, en waar de meeste jongkies als er een poot afgebeten wordt doodgaan, heeft dit kleine vechtersbaasje het gehaald.

Daarnaast vielen me 2 grote wonden in zijn oor op, waarvan ik dacht dat het tandafdrukken waren.

Wat heel normaal is aangezien moeders zo'n jong meestal verstoot bij zo'n groot nest.

2 uur later de eigenaar gebeld en hij was thuis.

Hij vertelde me dat de buurkat had geprobeerd een jong door de tralies te trekken en hij om 1 uur snachts hoog gegil had gehoord.

De volgende dag zag ie op het oog niks, maar het jong werd gelukkig dus niet verstoten.

Hij red zich super op 3 pootjes en met maar 1 oor al is het wel een raar gezicht.

En onbewust geeft de boer hem de beste kans op een goed leven door hem de ruimte te bieden, want de ren wordt nu te klein dus ze verhuizen naar de grote paardenstal.

Echter had de man zoiets van zoiets kan je niet verkopen, dus we mesten hem vet en slachten hem met kerst.

En tja natuurlijk heb ik daar een stokje voor gestoken.

Als je zo'n klein vechtertje zo ver hebt laten komen, moet je hem ook een kans geven.

Als ie dus 7 weekjes oud is komt ie naar mij toe, iets eerder dan normaal, maar met zoveel broers en zussen kan anders de achterstand te groot worden.

Hier krijgt ie veel ruimte zodat de spieren in zijn achterpoot goed ontwikkelen zodat ie straks zijn volwassen gewicht kan dragen.

Want tja daar zit zijn grootste probleem, hij zal ongeveer 6 kilo gaan worden.

Hopelijk kan ie door veel bewegingsruimte (wat de boer hem nu onbedoeld als beste start geeft) genoeg spieren kweken.

Hij komt in een groot hok naast hannes te wonen en zal om ste beurt de grote uitloop in mogen.

Dit kleine manneke is 2 oktober geboren en ijzergrauw van kleur en ik ben stiekum al verliefd op dit doorzettertje.

Met een streng dieet om overgewicht te voorkomen en een hoop ruimte hoop ik hem groot te krijgen en een kans te gunnen.

Of ie bij mij blijft als ie het red, tja uiteindelijk denk ik wel.

Morgen zal ik eens kijken of ik van het nog naamloze ukkietje een fototje kan maken

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • Reacties 80
  • Aangemaakt
  • Laatste reactie

Beste reacties in dit topic

Beste reacties in dit topic

Wat een vechtertje en zoveel tegenslag voor zo een kleintje. Hopelijk krijgt hij het niet te lastig in de komende weken want daarna heeft hij vƩƩl kans dat hij het haalt.

Gelukkig kan ik een oogje in het zeil houden en zal er elke dag even langs gaan.

En ik zal dan ook ingrijpen als ik denk dat ie het onderspit delft.

Het mooiste is natuurlijk zo lang mogelijk bij mama laten, maar dat moet natuurlijk wel mogelijk zijn zonder schade aan zijn gezondheid

Link naar reactie
Delen op andere sites

hey mireille

ik hoop voor je dat hij inderdaad zijn gewicht kan gaan dragen

want benjji die ook een achter pootje miste werd op het laatst echt heel slecht en dan te verstaan dat dit een uit de kluiten dwerg is die kreeg op een gegeven moment moeite met vooruit komen en doordat ze zich een beetje vooruit drukken met een voorpootje die gaat vergroeien in elk geval bij benjji . helaas is benjji ook overleden er aan

als ik ooit weer voor de keuze sta dan doe ik eht niet weer want je hect je zo aan zon diertje nee ik doe het niet weer

veel suc6 met de kanjer

Link naar reactie
Delen op andere sites

hey mireille

ik hoop voor je dat hij inderdaad zijn gewicht kan gaan dragen

want benjji die ook een achter pootje miste werd op het laatst echt heel slecht en dan te verstaan dat dit een uit de kluiten dwerg is die kreeg op een gegeven moment moeite met vooruit komen en doordat ze zich een beetje vooruit drukken met een voorpootje die gaat vergroeien in elk geval bij benjji . helaas is benjji ook overleden er aan

als ik ooit weer voor de keuze sta dan doe ik eht niet weer want je hect je zo aan zon diertje nee ik doe het niet weer

veel suc6 met de kanjer

Ja als hij het vanaf dag 1 had gezien had dit waarschijnlijk ook niet zo ver laten komen.

Maar eenmaal zover te zijn gekomen wil ik hem toch een kans gunnen.

Ik ben me er terdege van bewust dat de kans groot is dat ie zijn eigen gewicht niet kan dragen.

En ja tijgertje heeft mij geleerd hoe zeer je je aan zo'n dier kan hechten en hoe pijn het doet dat te verliezen elke dag weer.

Maar desondanks heb ik er nooit een moment spijt van gehad tijgertje in huis te hebben genomen.

Al die momenten van samen zijn en samen knokken waren het waard.

Het einde was moeilijk, maar ik ben er van overtuigd dat komt het punt daar hij het zal aangeven.

Na tijgertje heb ik ook gezegt, dit eens maar nooit weer.

Maar ik ben er van overtuigd die kleine ervaringen maken je sterk en ook die kleine lichtpuntjes tot het moment van maken het waard.

Al zeg je eens maar nooit weer, in zo'n situatie open je toch je hart weer.

Met de kleine gaat het goed.

Het regende erg dus ik heb hem in de achterbak van de auto gezet zodat ik foto's kon maken.

Zijn achterpootje is net onder zijn heup afgebeten en in zijn heup heeft ie nog duidelijk gevoel.

Hij wilde zich namelijk op zijn schouder krabben dus maakte de beweging met zijn poot, maar ja daar zat niks, dus uiteindelijk maar met zijn tanden gedaan.

foto's volgen nog ik moet eerst naar een vergadering op mijn werk

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik ben dan vlaampje, zoals ze me nu noemt bij gebrek aan de naamklik en ik ben ijzergrauw van kleur

71029vlaam01a.jpg

ik kan mij behoorlijk goed redden op 3 pootjes en wordt er elke dag beter in

71029vlaam07a.jpg

71029vlaam08a.jpg

hier zie je het heel duidelijk

71029vlaam13a.jpg

en als ik mijn koppie de goeie kant op hou dan zie je mijn ene oor

71029vlaam12a.jpg

71029vlaam16a.jpg

Het lastige van 1 poot minder is dat je soms jeuk op een lastige plek hebt (zoals op de volgende foto, hij maakte de bewiging met zijn heup, maar een paar tellen later drong het pas door dat dat niet ging werken)

71029vlaam09b.jpg

maar aan het einde van de dag kan ik net als een echte vlaam een heel goed fotomodel zijn zonder dat mijn kleine gebreken opvallen

71029vlaam18a.jpg

Link naar reactie
Delen op andere sites

oh wat doet dit nu even zeer om te zien pcies de zelfde houding als mijn kleine benjji

dat krabben is wel grappig dat blijven ze ook doen benjji in elk geval wel ik hoop dat ie een leuk leven krijgt

ik weet dat je je hart opent in zon situaties hoor .. maar als ik ooit weer voor de keuze sta denk ik dat ik het bijv als het weer in een nestje zit dan is de keuze kort door de bocht

maar mooi is ie wel

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja als de boer dit op dag 1 had gezien had hij niet meer geleefd

Maar je vergeet 1 ding shanty.

Jouw jong was het gevolg van inteelt, wie weet wat er nog meer mis was binnenin?

Dit is het gevolg van moeders instinct die te ver ging.

Zo'n dier maakt dus vele male beter kans het te overleven.

Link naar reactie
Delen op andere sites

juist ja maar het is bij benjje hoofdzakelijk geweest dat zijn gewicht niet meer te dragen was terwijl het een klein konijntje was en als ik hier dan mijn grote vlaam zie zitten

en dat dan even vergelijk met de situatie met benjji is het gewoon moeilijk

vooral het punt dat na een paar maanden het voorpootje waar mee hij voort beweegt anders gaat groeien

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .