Ga naar inhoud

Aanbevolen berichten

Geplaatst:

Beste allemaal,


 


Graag zou ik dit verhaal met jullie willen delen en vragen of er misschien mensen zijn die dit ook hebben meegemaakt met een konijn waardoor er misschien ervaring met elkaar gedeeld kan worden. Tenslotte kan je van iedereen leren.


 


Het betreft een konijn van mijzelf genaamd Zoey. Sommige hebben misschien het verhaal al wel gevolgd op onze facebookpagina, maar ik zal ook hier uitleggen hoe het is gegaan.


 


Zoey loopt de laatste 2 jaar al wel wat te kwakkelen met haar gezondheid. Geen extreme dingen, maar wel hele rare dingen. Zo had ze eerst een kaal plekje op haar neus net zo groot als een vingerafdruk van een pink. Mee naar de DA geweest (andere dan ik nu heb). Onderzocht op schimmel en mijt. Beide niet te vinden, maar voor de zekerheid wel voor beide behandelt , maar zonder resultaat. Vervolgens kreeg ze kale voorpoten. Geen wondjes, irritaties of schilfers te bekennen. Gewoon ineens kale voorpoten. Ze werd ook wat mager, maar dat gebeurde vaker metname als ze schijnzwanger was. Ik ben toen voor de zekerheid begonnen met Panacur. En tot mijn grote verbazing hielp dit. Het kale plekje op haar neus verdween net zoals er op haar voorpoten ineens weer haar begon te groeien.


Ze begon ook weer aan te komen.


 


Toen bleef het een aantal maanden rustig. Totdat ik ineens constateerde dat ze urinebrand had en dat ze weer mager was geworden. Ze at gewoon en drinken deed ze als een gek. Ik heb haar toen apart in een traliehok in de schuur gezet met een warmtelamp. I.O.M. de dierenarts gestart weer met de panacur en kreeg de opdracht om urine op te vangen. Een aantal dagen gingen voorbij. Urine kreeg ik niet opgevangen, want ze bleef maar kleine beetjes verliezen. Toen stopte ze ook met eten en ben ik met spoed naar de DA gegaan.  Ze werd daar onderzocht en gelukkig was er geen baarmoedertumor te voelen of blaasstenen. Vervolgens bloedonderzoek laten doen en daaruit bleek dat haar nierfunctie erg slecht was. Of dit nu kwam door EC of dat de ECjuist een  gevolg was van de nierfalen dat is niet te achterhalen. Zoey moest worden gedyaliseerd.   Ze zou moeten blijven in de kliniek, maar aangezien ik verpleegkundige ben mocht ik van de dierenarts zelf de zorg op me nemen. Zoey kreeg een infuus en ik moest 15 keer per dag haar vloeistof toedienen om haar nieren te zuiveren. Dit heb ik 5 dagen volgehouden. Zoey knapte zienderogen op. Ze begon beter te eten (kreeg ook medicati etegen de misselijkheid, een pijnstiller en de panacur). Alleen als ik haar deed oppakken kwam er een hele straal met urine uit haar lopen. Toen besloten om te stoppen met het dyaliseren en haar in de gaten houden. Nu zijn we inmiddels een paar weken verder en met Zoey gaat het naar omstandigheden goed.


Ze eet goed en ze is weer aangekomen. Wel is een beetje.....ja hoe ga ik dat zeggen..... raar? Ze loopt heel maf en ze kan heel gek zitten staren. Net of ze een klap van de molen heeft gehad. Verder is ze echt heel levendig en zit zelfs de katten achterna.


haar urine is echt heel helder. gewoon doorzichtig. Ze mag loslopen in de woonkamer, maar na een uur liggen er overal plasjes. Vind ik geen enkel probleem is zo schoongemaakt. Toch blijf ik me zorgen maken. Ik heb wekelijks contact met onze DA en zolang Zoey stabiel blijft hoeven we niet in te grijpen. Maar toch......Elke ochtend houd ik er rekening mee dat ik haar dood in haar hok vind. Daarom heb ik ook besloten dat ze niet meer naar buiten kan. Althans ik durf het gewoon niet meer aan. Ze heeft nu ook te lang binnen gezeten en haar wintervacht verloren. Dus kan het zeker niet, maar ook van de zomer denk ik niet dat ik het aandurf om haar dag en nacht buiten te laten zitten.


Is dit nog een konijnwaardig leven? Ja hier heb ik over nagedacht. En ja ik heb al bijna 2 keer op het punt gestaan om haar in te laten slapen, maar als ik nu zie hoe ontzettend levendig ze weer is, de katten achterna loopt en komt kroelen wanneer ik voor haar hok op de grond zit, dan ben ik maar wat blij dat ik dat niet gedaan heb. Ok ze moet dan verder leven met wat beperkingen, maar ik zie een ontzettend vrolijk konijn rondlopen in  de huiskamer.


 


 


 


 


Zijn er misschien mensen met ervaring met konijn met nierfalen?


post-20165-0-94652900-1392583109_thumb.j

Geplaatst:

Ik herken helaas de onzekerheid en de angst in je verhaal, dus ik zal hieronder onze ervaringen met onze nierpatienten delen.

 

Vorig jaar maart is er bij onze konijnen (toen 4) door bloedonderzoek vastgesteld dat de nieren niet meer goed werkten. Ze dronken toen allemaal 2x zoveel als zou moeten en ze waren behoorlijk afgevallen en bleven afvallen.

Inmiddels is Dennis overleden en we hebben bij hem een pathologisch onderzoek uit laten voeren waar helaas geen oorzaak uit is gekomen. Ook bij hem was wel EC, maar geen EC bron die zo groot was dat hij de nierfunctie verklaarde.

 

Ook wij hebben periodes gehad dat er een konijn binnen een week 150 gram afviel en we dachten dat het voorbij was, en ook wij waren ervan overtuigd dat ze 2014 niet zouden halen. Maar inmiddels gaat het hier eigenlijk heel goed. 
Onze DA heeft ons afgelopen zomer geadviseerd gewoon de dagelijkse medicatie te geven en te zien hoe het daarmee gaat. Er vooral niet te veel bovenop zitten dus, en gewoon de konijnen laten doen wat ze nog kunnen. Zoals jij ook aangeeft; als ze nog vrolijk rondrennen geven ze in principe aan dat het op dit moment nog gaat.

 

Toen we de beste medicijncombi voor onze beestjes gevonden hadden en we ze verder gewoon lieten merkten we dat hun gewicht nu wel stabiel bleef. Vanaf november zijn ze zelfs weer aangekomen en nu zitten ze rond het gewicht dat ze hadden voor de problemen werden vastgesteld. Natuurlijk drinken ze nog belachelijk veel (met 3 nijnen nu 2-3 liter per dag) en natuurlijk blijft opletten of hun gedrag verder hetzelfde blijft, maar het lijkt erop dat hier 3 van de 4 een jaar na de diagnose er nog zijn. 

 

Ik denk dat het voor ons het belangrijkste was medicatie te vinden waar de konijnen het goed op doen en er voor de rest op te vertrouwen dat wij ze goed genoeg kennen om te weten wanneer het niet meer gaat.

Qua medicijnen krijgen ze hier 0,3 Renes (een homeopatisch middel dat de nieren ondersteunt) en 0,5 metacloral per dag. De metacloral is hier belangrijk omdat bij onze konijnen de magen niet meer goed werken omdat het vocht dat ze innemen er zo goed als meteen weer uitloopt. Hierdoor hebben ze weinig vocht in de toch al zwakke maag waardoor het risico op een harde maag/verstopping groot is. Ook moet ik hierdoor dingen als biks weken.

 

Poe, dat is een heel verhaal geworden  :$ . Ik hoop dat je er iets aan hebt.

Geplaatst:

Jeetje NVY wat een verhaal! En dan wel vier konijnen te gelijk! Super dat het er toch 3 gered hebben! Idd de Metacloral geef ik ook nog aan haar, omdat ik merk dat ze het daar heel goed op doet zodra ik die stop begint ze na 2 dagen minder te eten.


 


Heel erg bedankt voor je verhaal. Ik heb er zeker wat aan.


 


groetjes Solange


Geplaatst:

Ik zie dat hier verder niemand meer gereageerd heeft.


 


Mocht je iets tegenkomen wat Zoey helpt zou ik het graag horen. Ik ben bijvoorbeeld best benieuwd naar jouw ervaringen met dialyse aangezien wij dat nooit hebben gedaan. Mocht jij nog benieuwd zijn naar dingen die wij zijn tegengekomen (of gewoon ervaringen/frustraties uit willen wisselen  :wink2: ) kun je me ook altijd pb´en.


 


Sterkte!


Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .