Urethra-steen + blaasgruis + beginnende maag-darmstase

[Yicke]

2 jaar en een maand nadat hij plots niet meer at en zijn darmpjes stilgevallen bleken te zijn, zagen we begin van de week dat Ralph (onze franse hangoor van 5 jaar oud) precies minder goed at.

Maandag hebben we hem een beetje in het oog gehouden en buiten het feit dat hij ietsjes minder at, leek alles ok.

Dinsdagochtend at hij echter nog minder en had een "ongelukje" wat hij eigenlijk nooit voor heeft, dus hebben we onmiddellijk de dierenarts laten komen.

Die voelde een pijnlijke blaas en dacht aan een blaassteen of blaasontsteking, dan wel iets met zijn nieren. Ook bleek Ralph een beetje te mager geworden te zijn.

Er werd bloed genomen en hij kreeg meteen een flinke pijnstiller. Tegen de avond ging het eigenlijk alleen maar slechter. Hij had duidelijk pijn en at bijna niets meer. We hebben teruggebeld met de dierenarts en mochten zijn orale pijnstiller opdrijven. We zijn ook begonnen met Primperan om zijn darmpjes te helpen.

In de loop van de nacht heeft hij dan toch wat peterselie gegeten en met onze hulp en veel aandringen een SS-brokje of 20 en een halve wortel. Hij had een beetje gekeuteld. Niet zoveel als anders, maar wel een keutel of 20. Plasjes werden gedaan waar hij zat, telkens in kleine beetjes en je zag dat plassen pijn deed.

Gisterenochtend (woensdag) is hij naar de kliniek gegaan voor een blaasfoto. In de kliniek zagen ze niets op de foto,

Mijn mag is pijnstiller en primperan blijven geven en hij at mits wat aandringen kleine porties brokjes (telkens zo'n 20tal SS) en een beetje groenten.

Gisterenavond zijn we naar de dierenarts geweest om de foto's te bespreken. Onze eigen dierenarts - die aan de kliniek verbonden is maar er niet dagelijks is - spotte een urethra-steentje en een blaas vol kalk. Uit het bloedonderzoek blijkt gelukkig dat zijn nieren in orde zijn. Wel is zijn maag vergroot, wat wijst op beginnende maag-darmstase.

Ralph kreeg een injectie Valium, om hem te helpen rustig te zijn en het steentje op natuurlijke wijze uit te plassen, pijnstiller, antibioticum (voor de ontsteking op blaas en urineleider) en een darmstimulerend middel. We hebben extra pijnstiller meegekregen, antibiotica voor 10 dagen, cicaral om bovenop de primperan te blijven geven, speciaal dieetvoer voor konijntjes die gevoelig zijn aan calcium en ander hooi.

Ralph eet veel hooi en wij kopen alpenwijdehooi. Het is niet gemakkelijk om hier in de omgeving hooi van goede kwaliteit te vinden en we hebben lang moeten zoeken voor we een winkel vonden die degelijk hooi kon leveren. Timothy hooi, wat hij vanaf nu moet eten, is hier in de streek zelfs niet verkrijgbaar.

Gisterenavond was hij super-zielig, vooral van de valium denk ik. Hij bewoog niet echt veel en heeft niet veel gegeten.

Vannacht bleek hij terug een 20-tal keutels gedaan te hebben en een dikke plas op zijn dekentje.

Vanmorgen heb ik er drie stengels selder in gekregen en een takje of twee peterselie. Van de nieuwe brokken eet hij tot nu toe niet, maar hij eet ook geen SS. Ook heeft hij zichzelf ondergeplast, wat nog nooit gebeurd is. Ik denk dat hij van de valium niet echt stabiel is en daardoor soms niet echt in zijn bak geraak. Wanneer hij aanstalte maakt om te bewegen, zet ik hem in zijn bakje en dan plast hij, maar ja, ik kan er geen hele dag bijzitten want ik moet gaan werken.

Qua groenten eet hij vooral peterselie, wat voor de calcium in zijn blaas niet goed is, maar op dit ogenblik willen we hem gewoon aan het eten houden.

Voorlopig ziet het schema er zo uit:

- 2 keer per dag pijnstiller (metacam hond -50)

- 3 keer per dag primeran (2,5ml)

- 1 keer per dag antibiotica (0,5ml)

- 3 keer per dag cicaral

Mijn man kon vandaag niet nog een dag vakantie nemen en ook mijn vakantie is op. Ik rij 's middags wel naar huis om hem rond 13u te verzorgen en zijn medicijnen te geven en wat eten te geven. Uit de hand eet hij kleine hoeveelheden. Mijn man is dan rond 17u thuis, ik ben 's avonds thuis om 19u. Zijn avondmedicatie krijgt hij zodra ik thuis ben.

Morgenavond hebben we terug een afspraak in de dierenkliniek voor een foto om te zien of de steen er al uit is. Als dat niet het geval is moeten we begin volgende week nogmaals een foto laten maken. Als dan de steen niet weg is, gaan ze hem opereren en zijn blaas spoelen. We hopen echt dat het daartoe niet moet komen aangezien we bang zijn dat nog eens vijf dagen in deze toestand niet echt goed gaan zijn.

Nadien moeten we hem terug een beetje dikker zien te krijgen. Dat gaat hij graag horen, terug korrels!

- Heeft er iemand nog tips om zijn darmen te stimuleren buiten primperan + cicaral + darmmassage 3 keer daags?

- Hoe weten we eigenlijk of hij genoeg binnen heeft of dat we moeten bijvoeren? Ik herinner me van twee jaar geleden dat hij van het dwangvoer eigenlijk amper iets binnen hield en het een enorm gevecht was iedere keer. Ook wil ik hem niet overvoeren, gelet op zijn uitgezette en overvolle maag, al moet er voorzichtig wel wat bij om de boel aan de gang te houden en extra te stimuleren.

- Zou het helpen als we hem water geven met een spuitje? Hij drinkt nooit water en haalt zijn vocht uit zijn groenten, en nu dus zeker niet. Hij krijgt wel minder groenten binnen, maar we willen dat hij goed veel plast in de hoop dat de steen er dan vlotter uit komt en ook de kalk uit zijn blaas mee weg vloeit.

- Hoe kan ik hem het snelst proper en droog krijgen aan zijn onderbuik? De boel is nu nat en het stinkt. Het laatste wat we willen is dat zijn huid eronder begint te weten.

Bon, een kaarsje, schietgebedje of beschermengel deze kant uit zou de komende dagen bijzonder fijn zijn. We zitten hier echt met een heel ziek konijntje...

[wupsie]

He, wat een gedoe! Maar begrijp ik nu goed dat het steentje in zijn plasbuis/penis zit? Hoe kan hij dan nog plassen? Ik weet dat dit bij katers zeer gevaarlijk is omdat ze niet kunnen plassen en zo de nieren als het ware vollopen en ze zichzelf een soort van vergiftigen. Maar raplh plast dus nog wel.

dat zijn buik vies is zou ik nu niet te druk om maken. Het duurt wel even voor het tot de huid komt. Laten we hopen dat hij er dan al vanaf is.

als hij zo weinig eet zeker dwangvoeren. Liefst ook wat dunner gemaakt met water zodat hij gelijk vocht binnen krijgt. De darmen werken door wat er in de maag zit. Dus eet hij te weinig gaan zijn darmen gelijk weer stil liggen als de meds zijn uitgewerkt.

Water oraal geven kun je proberen, maar is er lastig. Je kunt ook overleggen of je vocht onderhuids mag geven (is speciale oplossing) als je denkt dat hij begint uit te drogen. Want anders droogt de ontlasting straks ook nog in en zit hij echt verstopt en dat kun je er nu niet bij hebben natuurlijk.

Heel veel sterkte! Ik duim voor hem!

[Nemolientje]

Wat zal hij een pijn hebben zeg en wat een stres/zoeg voor jullie. Ik heb er zelf (gelukkig) geen ervaring mee maar wilde jullie wel even heel veel sterkte en beterschap wensen.

Ik duim voor jullie!

[Yicke]

Bedankt voor de antwoorden.

@Wupsie:

Vanmiddag heeft hij redelijk goed gegeten. Een tak of 10 munt (Zo'n halve bussel), een dik handvol peterselie en een paar happen hooi, selder en witloof. Dat is een normale hoeveelheid in één eetbui denk ik. De peterselie en de munt had ik nat gemaakt voor hij ze at. Zo heeft hij buiten het water in de groente nog water extra binnen.

Het blijft moeilijk oordelen of hij genoeg binnen heeft of niet. Qua dwangvoer hebben we vooral schrik dat hij dan te vol gaat zitten daarvan en niet genoeg andere dingen gaat willen eten, of dat hij met zijn overvolle maag te veel gaat binnen hebben.

Tussen vanmorgen en nu lagen er redelijk wat keutels. De afgelopen dagen waren ze kleiner en donkerder dan normaal, nu zaten er alle maten en vormen tussen en ze waren een beetje slijmerig. Of dat impliceert dat de boel terug op gang aan het komen is of juist dat hij nu aan het stilvallen is, dat weet ik niet. Ik hoop op het eerste.

Ik heb zijn buik uitgebreid gemasseerd vanmiddag. Hij heeft nog 2 setjes bijzonder onwelriekende blindedarmkeutels gelegd ook. Normaal ruikt dat naar, tja, mest. Nu naar chemische fabriek. Hij heeft ze dan ook niet willen op eten.

Ik hoor ook zijn darmpjes rustig pruttelen dus ik hoop dat alles een beetje op gang komt.

Wat de steen betreft: hij kan dus nog perfect plassen. Het steentje zat gisteren in de urinebuis, maar nog niet in de penis. Volgens de dierenarts is het zeker niet groot genoeg om schade aan te richten en zal het er uit komen. Als dat niet het geval is, wordt hij geopereerd en zijn blaas gespoeld. Zijn nieren waren prima in orde. Hij plast minder dan anders, maar ja, hij krijgt ook minder binnen natuurlijk. We proberen met natte groenten zijn waterinname wat op te drijven. Uit onze eerdere ervaring met dwangvoer weten we dat dat absoluut niet eenvoudig is. Hij neemt dat niet aan en laat het uit zijn bek lopen. Dus of ik hem zo meer vocht kan bezorgen weet ik niet. Uitgedroogd is hij zeker niet, de dokter heeft dat gecontroleerd. Zijn keutels zijn vochtig en licht slijmerig, dat lijkt me qua water nog mee te vallen? Of zie ik dat verkeerd?

Een mens zou denken dat ze na vijf jaar meer weet van haar eigen konijn, maar gelukkig is dit zo'n uitzonderingssituatie dat ik er weinig ervaring mee heb.

@Nemolientje: bedankt hoor. En ja, het moeten "zien afzien" zonder dat je er veel kan aan doen is moordend. We zitten elke vrije seconde bij hem (onze ruggen, knieën en bibs zijn helemaal stijf gezeten op de harde vloer!) in de hoop dat een vertrouwde nabijheid hem een beetje rust en troost biedt. Ik krijg regelmatig kopjes en af en toe een likje (wat hij normaal niet doet) dus ik denk dat hij het wel apprecieert.

[wupsie]

Goed dat hij weer wat heeft gegeten en dat er weer wat uit komt

Ik geloof eerlijk gezegd niet in teveel dwangvoeren of de maag overvullen. Mits de boel niet verstopt zit natuurlijk en verder kan.

hoe meer voedsel er in de maag komt hoe sneller de darmen gaan werken. De darmen worden immers aan het werk gezet door het voedsel wat uit de maag komt. Enkele ml dwangvoeren heeft totaal geen nut. En als de darmen sneller gaan werken zal het konijn ook eerder zelf honger krijgen.

dwangvoeren is echt een kunstje wat je door moet krijgen. Er wordt altijd wel wat geknoeid, maar als je het ver genoeg achter in het bekkie spuit moet hij het wel doorslikken. En niet te veel in 1 keer anders komt het alsnog voor in de mond en dat kan hij er uit werken. Voel maar eens hoe ver de kaken lopen. Tot zover (en nog een stukje verderwant de keel zit daar nog achter) loopt het bekkie. Zover kun je de spuit dus ook in het mondje doen. Spuit je het dan rustig op de tong kan hij niet anders dan slikken.

Raplh zal het niet leuk vinden, maar als hij niet voldoende eet is het noodzakelijk. En wat is voldoende...wat je net opnoemde is redelijk wat. Maar als dat het dan weer was voor vandaag.... en hijwas ook afgevallen zei je, dus hij kan ook wel wat extra's gebruiken.

[Flappietjes]

Veel beterschap aan Ralph en goede moed voor jullie. Hij lijkt mij toch redelijk goed gegeten te hebben voor een ziek konijn, is toch wel positief hè..

[Yicke]

Gisterennamiddag was een dieptepuntje, amper keutels en weinig zelf gegeten tegen dat we thuis kwamen.

Hij had ook duidelijk terug wat pijn. Onmiddellijk zijn medicijnen gegeven om 19u en in de loop van de avond is hij dan toch terug beginnen eten en heeft hij twee hele stinkende keutels gemaakt.

Vanmorgen had hij alles opgegeten wat we aan groenvoer en brokken hadden gezet voor vannacht (een bos peterselie, een bos munt, een hand vol rucola, 1/2 daghoeveelheid science selective). Hij zat levendig voor het hekje, had serieus huis gehouden in de keuken, had enkele dikke plassen op zijn bakje gedaan en een pak keutels gelegd. Ze waren wel ofwel klein, donker en hard, ofwel mismaakt, en allemaal een beetje klammig. Maar goed, ze komen er nog uit. Hij leek absoluut geen pijn te hebben. Dit was nieuw: de afgelopen dagen leek hij tegen dat het tijd was voor zijn pijnstiller echt last te hebben, nu hupte hij vrolijk en met energie terug rond zonder ongemak. Wij blij natuurlijk.

Het medicijnen toedienen, wat tot nu toe verschrikkelijk goed ging, was ineens een pak moeilijker. Ralph heeft duidelijk zijn kracht terug. Ik kreeg een flinke schop in mijn buik van zijn achterpoten en heb echt mijn volle gewicht in de strijd moeten gooien om hem te laten voelen wie de baas was. Met dank aan de tip van Wupsie over de diepte van zijn bekje heeft hij wel alle spuitjes netjes binnen gekregen. Hij toonde duidelijk hoe misnoegd hij was door de behandeling. Wij waren uiteraard ontzetten blij met zijn teruggekeerde temperament. De afgelopen dagen was hij immers lusteloos en liet alles toe, wat helemaal niet van zijn doen is. Gelukkig mocht ik hem na een beetje mokken wel terug strelen en zijn oogje verzorgen. Dat is trouwens helemaal netjes genezen, het was een lichte ontsteking die hij nog al eens krijgt.

Nadien heeft hij nog een handje munt, enkele takjes peterselie en wat brokjes gegeten.

Toen ik naar kantoor vertrok lag hij languit op het matje voor het hekje. Zijn buik ziet er terug normaler uit, de uitstulping naar rechts, van zijn overvolle maag, is precies weg en bij de buikmassage voelt het minder hard. Het wordt wel moeilijker en moeilijker om de keuken in te gaan zonder dat hij ontsnapt. Normaal gezien mag hij vrij in de keuken én de living, maar om hem vlot vast te krijgen voor zijn medicijnen en omdat hij door de blaasproblemen continentieproblemen had hielden we hem in de keuken.

Ik heb nog een dikke portie groenvoer én brokken achter gelaten. Te veel eten lijkt me niet echt een probleem en hij mag wat meer vlees krijgen van de dierenarts, dus wat extra calorietjes zijn mooi meegenomen.

In de late namiddag hebben we een afspraak in de dierenkliniek maar met onze eigen dierenarts voor een nieuwe foto van zijn blaas. Hopelijk blijkt dat het steentje er op natuurlijke wijze is uitgegaan, het zou ook de verbetering bij Ralph verklaren. Mijn man gaat met hem aangezien ik wat later doorwerk omdat ik over de middag naar huis ga om hem zijn medicijnen te geven. Ik hoop dus op een positief telefoontje. Vanmiddag verwacht ik wel een suf konijntje, meestal slaapt hij overdag en wanneer ik al eens thuis passeer over de lunch ligt hij meestal ergens suf te wezen en doet niet veel. Dus ik verwacht geen berg keutels en heel veel eten dat weg is, maar eerder een rustig slapend konijntje te treffen.

Tot nu toe gaat het dus. Hij eet zelfstandig, stilaan ook wat meer, keutelt, ook al zijn het geen gewone keutels, ik hoor darmgeluidjes wanneer ik naar zijn buikje luister en hij heeft duidelijk minder pijn. Maar goed, de steen moet wel weg hè... Voorlopig is het afwachten en verder doen waarmee we bezig zijn.

[Yicke]

Vanmiddag trof ik, zoals gedacht, een suffend en slapend konijn aan in mijn keuken.

Het groenvoer dat ik hem gelaten had was grotendeels op, aan de brokken was hij wel niet geweest. Er lagen redelijk wat keutels in de bak (meneer is gelukkig terug zijn propere zelve) en ze waren terug groter en minder hard dan vanmiddag. Pijn leek hij niet echt te hebben, helemaal 100% was hij ook weer niet. Hij heeft nog een half bosje munt opgegeten op het uurtje dat ik thuis was en wat peterselie. Uit zichzelf is hij ook aan het hooi beginnen eten. De medicatie was weer even een machtsstrijd. Gelukkig win ik nog net. Nadien ging hij wat mokken, zoals gebruikelijk, maar was snel terug voor een dosis affectie om daarna op zijn bakje te gaan slapen. Hij slaapt terug op een bolletje zoals altijd in de winter, voorpootjes onder zich, achterpootje bij getrokken, kopje plat op de grond. De afgelopen dagen lag hij met zijn achterpoten languit, waarschijnlijk van de pijn.

Hij had ook duidelijk geplast in de voormiddag. Zijn buikje voelde nog altijd redelijk zacht aan.

Mijn man heeft binnen een uurtje een afspraak bij de dierenarts voor een nieuwe foto van zijn blaas, hopelijk is blijkt het steentje eruit te zijn en moet hij nu gewoon nog wat normaliseren. Ik zou het zo erg vinden voor hem als hij hiervoor geopereerd zou moeten worden.

We zullen zien zeker?

[Iloveanimals]

wat vervelend zech!! heel veel sterkte!

[Yicke]

De foto is gemaakt.

Er was geen steentje meer te zien, wel nog veel geruis in zijn blaas, wat dus ook nog voor pijn zorgt. Het was wel al een beetje minder dan dinsdag.

Zijn maag zag er beter uit.

We mogen binnen een uurtje nog een tweede pijnstiller halen om extra te geven en moeten hem nog enkele dagen verder blijven behandelen zoals we bezig zijn (met pijnstillers, primperan, cicaral, antibiotica en eten zoveel mogelijk stimuleren). Als het binnen enkele dagen niet beter is, zal zijn blaas gespoeld moeten worden.

Opereren is niet meer nodig.

Ik hoop werkelijk dat hij nu écht aan de betere hand is en binnen een paar dagen normaal functioneerd. Zo alle 6u vanalles toedienen, elke dag later werken omwille van de lange middagpauze, telkens bang zijn wanneer je naar die keuken gaat ("gaan er keutels liggen?" "Zal hij gegeten hebben?" "Gaat hij alles zonder pijn door geraken?") en vooral de onzekerheid en het slaapgebrek beginnen ons, en vooral mij dan, parten te spelen.

Plus, het is uiteraard niet prettig voor Ralph zelf, constant gemanipuleerd worden, baasjes die met argusogen naar hem zitten starten, die hem constant eten proberen op te dringen...

Vandaag heeft hij volgens mij een normale portie gegeten, alleen niet in de gebruikelijke variatie. Normaal eet hij brocoli, witloof, een wortel en wat peterselie met af en toe wat munt, basilicum, sla, etc. Nu eet hij eigenlijk alleen munt en peterselie met brokken. Nu ja, zolang hij eet is het voor de dierenarts goed.

We gaan dit weekend ook sla beginnen bij geven: veel vocht, weinig kalk... Hoe meer hij plast, hoe meer kalk er uit de blaas geraakt hè.

Ralph is dus niet kritiek, al is de situatie nog altijd ernstig. Ik blijf hier posten, ook voor mezelf, als een soort dagboek over hoe het ermee gaat. Hopelijk heb ik binnen enkele dagen terug een normaal konijn, al is het er dan eentje met een gebruiksaanwijzing voor kalk ;-)

[wupsie]

Goed nieuws dus kom op ralph!! Nog ff doorzetten. Gaat helemaal goed komen

[Yicke]

We zijn vrijdagavond nog langs de dierenarts gegaan voor een tweede soort pijnstiller.

Het is nu afwachten, zegt de dierenarts. Het geruis moet uit zijn blaas geraken en dat duurt enkele dagen. We geven zeker de antibiotica nog uit (nog een dag of drie) en blijven zolang ook primperan en cicaral geven. Tegen het einde van deze week moest hij veel beter zijn, met pijnstilling. Als dat niet het geval was dan moet de blaas gespoeld worden.

Op dit ogenblik heeft hij geen pijn. Ook niet tegen dat de pijnstillers uitgewerkt zijn, althans niet zodanig dat wij het kunnen zien. Zijn keutels zijn terug normaal van grootte en beginnen ook terug bleker te worden nu hij opnieuw hooi eet.

Hij is nog altijd bijzonder kieskeurig in zijn eten: munt en brokken, af en toe wat peterselie (we beperken dat omwille van de kalk). Liefst aangeboden voor zijn neus. Tja...

De dierenarts raadde aan om hem terug te laten loslopen in de living. Hij heeft enkele dagen in de keuken doorgebracht omdat we hem zo makkelijker konden bereiken voor de medicatie, hij dichter bij zijn voedsel lag en zo meer at én omdat hij een paar ongelukjes had gehad en in de keuken tegels liggen. Sinds vrijdag avond loopt hij dus terug los, tot zijn grote jolijt eigenlijk. Het is alleen een pak moeilijker om hem zijn medicijnen te geven.

Het zijn dus nog enkele "kwade dagen", vooral omdat hij drie keer per dag medicijnen moet krijgen die hij absoluut niet wilt. Zijn kracht én koppigheid heeft hij wel degelijk terug.

Tegen vrijdag kunnen we de pijnstilling afbouwen en zien hoe hij zich houdt. Hopelijk eet hij daartegen ook terug wat gevarieerder. Dat "onbeperkt brokken" vindt hij duidelijk wél super. Voordien kreeg hij immers maar korrels als snoepje, en zeker niet dagelijks.

2 vragen:

- Normaal gezien mochten we nu stoppen met de cicaral en de primperan, omdat zijn keutels goed waren. Ik heb echter eerder de neiging om dat te blijven doorgeven tot de antibiotica op is. Wat denken jullie? Voor de dierenarts is dat prima, maar mochten we perfect stoppen zodra hij normaal keutelde.

- Ook heeft hij nu ineens een nat oog. Het andere dan dat wat ontstoken was een week geleden. Het oogje is mooi rustig, niet rood. Het is geen slijm maar echt water dat er uit komt. Iemand een idee wat ik daar aan kan doen? Ontstekingen zullen het niet zij met de antibiotica in zijn lijf voor de moment...

[Yicke]

Update dinsdag, één week nadat hij ziek is geworden

Alles gaat - hout vasthouden - goed. Meneer is terug de oude, alleen wat kieskeuriger over wat hij wel en niet wilt eten. Hij keutelt en plast normaal. Vandaag wordt zijn urine nog eens nagekeken, om te zien of er al wat minder geruis in zit.

Momenteel krijgt hij nog al zijn medicatie. De antibiotica is bijna op en dan gaan we stilaan afbouwen en kijken of het goed blijft gaan.

Het geven van de medicatie wordt moeilijker en moeilijker. Nu ik de truc door hem om te voorkomen dat hij in mijn hand bijt bij het geven van de spuitjes heeft hij vanmorgen een nieuwe manier ontdekt om het verzorgen zo lastig mogelijk te maken voor het bazinnetje: hij plast. Niet een beetje. Neeneen, een grote, dikke plas. Recht tegen mijn benen. Ik dacht al dat het ineens warm werd, maar stond er niet echt bij stil. Nu goed, zo hadden we ineens een urinestaaltje...

Zijn plas is veel minder dof dan eerder, dus we denken dat het geruis stilaan afgedreven geraakt.

Nu hopen dat hij bij het minderen van de medicatie het goed blijft doen hè.

De vraag over het oogje blijft: zijn twee oogjes lopen. Het is geen vuil, zoals bij een ontstoken oogje, dat eruit komt, echt niets dan traanvocht. Heel vreemd en nog nooit meegemaakt. Zijn tanden zijn prima, vorige week dinsdag nog zijn er foto's gemaakt van zijn tanden én is er in zijn bek gekeken met de scoop, dus daar ligt het niet aan. Heeft iemand een idee of dit een reactie op de medicatie kan zijn?

[Pomme]

Ben hier ook wel benieuwd naar.

Pomme leek ook altijd wel te hebben gehuild na geven van medicijnen...

[Yicke]

Het gaat beter met Ralph.

We zijn aan het afbouwen met de medicatie en zullen tegen tweede kerstdag kunnen stoppen (hopelijk). De kristallen in zijn urine waren vrijdag al veel kleiner geworden, dus hij is op de goede weg.

Hij eet goed, maar nog altijd minder dan voor de ontsteking. Nu ja, hij eet ook brokken (een mengeling van SS en de speciale brokken voor konijnen met gevoelige urinewegen), wat hij vroeger niet kreeg, dus zal het wel normaal zijn dat hij minder groenten eet zeker? Hij is wel zo slim om de speciale brokken uit de weg te duwen om aan de SS te geraken. Die vallen dus beter in de smaak. Ik zou zweren dat er daar iets verslavends inzit, als je kijkt hoe enthousiast hij altijd is over die dingen!

De aanpassingen in de voeding zijn lastig. Hij is dol op peterselie, maar dat mag hij nu niet meer eten. Brocoli en wortel eet hij nog niet echt met overgave, de groene kool vindt hij maar niets. Sla eet hij wel, maar het hartje niet. Munt gaat er goed in, maar dagelijks drie bosjes munt gaan aanslepen is onmogelijk, de winkels hier in de buurt hebben er gewoon niet genoeg... Bon, we zitten dus met een rotverwend konijn voor de moment.

Het oogje is vanzelf overgegaan. De dierenarts dacht aan een ontstoken traankliertje en raadde terug oogzalf aan maar toen ik ermee wou beginnen later die dag was het oogje perfect droog en schoon. Dat is het nu nog steeds. Af en toe loopt er wat vocht uit, vooral vlak na het toedienen van de medicijnen, maar het is altijd maar heel kort. Waarschijnlijk is het dus toch een reactie op de medicatie, al zullen we het nooit zeker weten.

[Nemolientje]

Fijn dat het al wat beter met hem gaat! Jullie kunnen trots op jezelf en hem zijn.

[wupsie]

Super dat het zo goed gaat!. Ik zou in het voorjaar wat munt zaaien of poten. Is echt net onkruid!! (Daarom het beste in een afgebakend stukje tuin of potten zetten haha.) Verder wellicht witlof? Bleekselderij? Ben niet ze bekend met calcium in groente eigenlijk..