Coquille"s achterpoot eraf!!!

[mystique]

Ja hoor, het is weer zover. Coquille heeft weer eens wat aan de hand.

Vanmiddag, rond drie uur, groenvoer gaan geven: niets aan de hand. Rond zeven uur ga'k de avondvoeding geven en ik zie C in de wc zitten wiebelen. Mijn eerste gedachte: de Ec is terug. Dus ik geef hem een zetje met m'n hand om hem te doen springen, hij springt uit de wc en dan zie ik het: zijn achterpootje hangt er losjes aan. :O De huid intact, maar het pootje los. Gebroken, overduidelijk.

Mijn vaste DA heeft geen weekenddienst. De DA van mijn ouders ook niet. De derde gelukkig wel, we mochten meteen komen. Pin was geen mogelijkheid, de breuk zat net onder het gewricht. Spalken kon misschien, maar het was wel een moeilijke breuk, kans op herstel heel twijfelachtig. Dan maar amputatie. Ik wou eigenlijk gewoon pijnstillers en hokrust zodat ik morgen bij mijn vaste DA langskon, maar omdat de breuk nog vers was en de huid nog intact was het belangrijk zo vlug mogelijk te opereren, want mocht de huid scheuren door de botrand, dan zou er ontsteking op komen en was opereren geen mogelijkheid meer.

Geprobeerd even logisch na te denken en dan toch maar gegaan voor amputatie. 't Is veel geld, daarvoor kan ik veel asielkonijntjes gelukkig maken. En C is al zo'n sukkelaar, gegarandeerd dat hij binnen zes maand weer wat anders aan de hand heeft. Hij heeft al tig keer een aanval van Ec gehad, een krab in zijn oog waardoor hij blind is aan die kant, hij is doof of erg hardhorend en nu dit. Maar ook net daarom wou ik hem een kans geven. Hij is er nog steeds, ondanks alles wat hij al heeft meegemaakt. En met dieren komen kosten, dat weet je als je eraan begint.

Dus, hopelijk, heb ik er morgen een driepoter bij. Ik heb al wat zitten lezen op het forum over amputaties en ik ben er niet bang voor, wat moet dat moet, maar ik vraag me toch af of het de juiste beslissing was. Hart zegt 'ja', verstand zegt 'nee'.

Vanavond rond tien uur, half elf ga 'k meer weten. Dan is de operatie gedaan en is C terug wakker, als alles goed verlopen is.

[wendykiara]

o wat naar zeg!

veel succes met coquille.

je nijn heeft wel veel problemen zeg

[Sonja1990]

Jeetje! Dat is behoorlijk schrikken op de zondag!

Hoop dat ze bellen met goed nieuws en dat hij nog lang op 3 poten rond mag huppen!

Klinkt een beetje alsof hij zn 'sukkeltje' is die net altijd pech heeft met dingen? :(

Succes, en verwen hem maar lekker extra als hij weer thuis is

[HJW]

Jeetje! Heel veel sterkte en hopelijk was dit het laatste wat hij moest meemaken. Enig idee hoe hij het pootje gebroken kan hebben?

[mystique]

Dank je.

Ja, aan Coquille heb ik wel een goede koop gedaan, haha. Hij komt uit de opvang en zodra ik hem zag, wist ik meteen dat hij goed in de groep zou liggen, maar soms denk ik wel eens: 'Was ik niet beter aan zijn hokje gepasseerd om een ander konijn te kiezen?' Maar de andere drie zijn, hout vasthouden, prima in orde, dus de balans blijft in evenwicht. ^^ Maar ik hoop dat hij vanaf nu gezond blijft, hoor.

[mystique]

Dank je, HJW.

Ik heb geen flauw idee hoe het is kunnen gebeuren. Ze zitten op tegels, dus geen gaas om in te blijven haken. Het gaas aan de zijkanten is nertsengaas, dus te fijn om zijn poot door te steken. Hun hok staat op de grond, dus hij moet niet springen. Ik heb géén enkel idee, spijtig genoeg. Het enige wat ik kan denken is dat hij in zijn wc is blijven haken, dat zijn nagels in een gaatje zaten en hij, toen hij sprong, is blijven haken. Maar ik weet niet hoe waarschijnlijk dat is. Hij heeft wel immens grote achterpoten, vergeleken met de anderen, dus misschien dat dàt er iets mee te maken heeft? Zonde, echt zonde. 't Waren zulke leuke flappers. :frown:

[mystique]

Sonja, jij ook bedankt.

Ja, Coquille is echt dé pechvogel aller pechvogels. Je kan er geld op inzetten, dat als er iets misgaat, het misgaat bij hém. 't Is als de wet van Murphy: alles wat kan misgaan, zal misgaan. De wet van Coquille klinkt dan: alles wat kan misgaan, zal bij mij misgaan. :he:

Poeh, als het goed is, kan ik hem morgen gaan halen. Ben al aan het plannen welk hok, wat er op de bodem komt, welk voer, zal hij wel willen eten, zal hij pijn hebben, moet ik dwangvoer voorzien ... ? Ik hoop van harte dat hij blij is dat hij verlost is van dat dode gewicht en zich meteen zal herpakken, meer dan dat hij zich uit evenwicht en zielig zal voelen door zijn pootje dat weg is.

[Domino]

Soms he... kiezen dieren hun baasje uit. En dat is bij jou denk ik ook gebeurd. Bij een eventueel ander baasje had hij misschien niet meer zo gelukkig geleefd. Hij heeft dan wel een hoop pech, maar je helpt hem wel iedere keer en ik weet zeker dat hij je daar heel dankbaar voor is.

Hopelijk krijg je zo direct goed nieuws dat hij weer goed wakker is en hopelijk gaat hij snel weer opknappen heen en kan hij met 1 grote flapper verder. En ik hoop voor je.. (dat de rekening meevalt ) dat zijn altijd zure dingen in het weekend.

[Stamper2011]

Jeetje wat een pechvogel is Coquille zeg! Echt zielig. Nou maar hopen dat hij zich ook prima zal redden met een pootje minder, dat hij door de pijnmedicatie geen pijn heeft, dat hij er snel weer bovenop is en dat hij vanaf nou wat minder pech zal hebben.

Heel veel sterkte! Ik denk dat je de juiste beslissing hebt gemaakt. Zelf zou ik hetzelfde gedaan hebben.

[Sonja1990]

Bij ons op de opvang zat er ook 1, die moest volgens mij eerst in een kleine kooi, klinkt zielig, om de wond tot rust te laten komen zodat hij niet kon springen of rare capriolen uit kon halen.

Morgen even bij de dierenarts navragen wat het beste is?

[mystique]

Dank je wel, allemaal.

Domino, dat is heel mooi gezegd: sommige mensen en dieren trekken elkaar aan voor een of andere reden. Dat je meteen een klik voelt en weet: 'Hij is het.' Ik heb er geen spijt van dat ik hem gekozen heb, het moest zo zijn. Ik hoop maar dat ik een goed baasje ben door te kiezen voor een operatie. Ik denk, als ik met sommige mensen praat, dat ze hun dier beter hadden laten gaan ipv te blijven dokteren, en nu het er bij mij op aan kwam, doe ik net hetzelfde als hen en kies ik ook voor het dokteren. Maar nu heb ik hem wel een kans gegeven. Lukt het, des te beter. Lukt het niet, dan hebben we het geprobeerd. Want hoewel hij voor zoveel zorgen zorgt, 't is wel een fantastisch dier, hij is zo leuk en zo lief, en zo'n goede patiënt. Dat was ook een van de redenen dat ik voor een operatie gekozen heb, dat hij zich zo goed laat verzorgen en het helemaal niet erg vind in een kooi te moeten blijven tijdens zijn behandeling. Hij is zelfs liever binnen, in een kooitje, maar spijtig voor hem: telkens hij genezen is, moét hij toch echt terug buiten, bij zijn vriendinnetje, terug konijn zijn.

De rekening ... daar ben ik wel bang voor. Dierenarts sprak over een paar honderd euro, driehonderd om precies te zijn, dus ergens heb ik al wat zekerheid dat het niet veel meer zal zijn, het zal niet ineens het dubbele of driedubbele zijn. Operatie zondagavond, nazorg, revalidatie, controle. Dat tikt mooi aan. Ach ja ...

[mystique]

Net de DA aan de telefoon gehad, de operatie is goed verlopen en hij is wakker. Ik mocht hem zelfs nu nog gaan halen, maar omdat was afgesproken dat ik hem morgenvroeg zou gaan halen, ga ik hem dan halen, nu is het al wat laat en ik heb nog geen kooi voorzien. Ik durfde nog geen kooi klaar te maken, bang om de goden te verzoeken ...

DA sprak van een kooi voor hem alleen, wat ik al dacht. Geen stro of hooi, omdat dat prikt, houtvezel mocht wel, maar prikt dat dan niet, dat zijn toch ook harde stukjes? Ik heb wel aubiose en vlaslemen, maar daar zitten toch ook harde, prikkerige stukjes aan? Ik had gedacht aan handdoeken, maar dat vond de DA niet zo'n goed idee, omdat hij dat op een bult zou krabben. Een strakke doek mag wel. Hoe maak je een strakke doek voor een binnenkooi? Papiersnippers zijn ook goed, is dat krantenpapier? Kan ik de hele ochtend kranten in reepjes snijden, haha.

Prijs is 264 euro. Valt nog goed mee, denk ik zo. Morgen acht uur ga ik hem halen. Een pootje lichter. :he:

[Domino]

Eerlijk gezegd, vind ik 300 nog meevallen. Het is een hoop geld hoor, daar niet van maar ik heb een keer op een doordeweekse dag een spoedgeval gehad na een knokpartij tussen 2 konijnen. 30 hechtingen waren nodig om het beestje weer op te lappen. En dat was ook 300 euro, schrok me kapot toen. En pas ook nog een voedster die een baarmoedertumor had. Bij elkaar met foto's maken en weefselonderzoek was ik ook 300 kwijt. Ook doordeweekse dag.

Maar ik hoop dat je ondertussen goed nieuws hebt gehad dat het goed gaat met hem! Dat is het belangrijkste op dit moment!

[Annelies en Basje]

Phoe, dat lijkt mij echt wel schrikken zeg. Gelukkig heb je snel en goed gehandeld en is hij daar in goede handen terecht gekomen voor zijn operatie. Ik duim volop mee voor een vlot herstel!

[mystique]

Ik vind driehonderd op zich ook meevallen, ik heb drie weken geleden nog iets meer dan driehonderd uitgegeven aan Babs, mijn hondje, tand laten trekken, meteen andere tandjes laten kuisen, oren laten uitspuiten en enkele wratjes laten verwijderen. Ze staat nu weer volledig in orde en het was welbesteed geld. Vandaar ook dat m'n gevoel me zei gewoon de operatie te laten doen, het was de rede die zei dat het veel geld is voor 'maar een konijntje'. Maar het is wél MIJN konijntje. ^^

Ja, het was schrikken. Ik kan je vertellen: het is een wal-ge-lijk zicht je konijn op te tillen en dat pootje te zien bungelen. Mijn maag trok volledig in een knoop. Ik kon het ook niet geloven, ik kon niet geloven dat ik zag wat ik zag, terwijl ik wel goed besefte dat het pootje gebroken was en mogelijk zelfs einde rit. Alsof de wereld even stilstond. Een raar gevoel. Na een paar seconden kom je weer in je lichaam en ga je voort, maar dat beeld ... ieuw. En Coquille, daar zag je niets aan. Die huppelde nog, dat pootje achter zich aansloffend. De idioot. *rolt met de ogen* :he:

[Dollie]

Voor een amputatie in het weekend vind ik 264 inderdaad meevallen! Ik heb mee gekeken en geholpen (het omhooghouden van de poot, zeer uitdagend ) met de amputatie van Mazzel en het was een lange en vervelende ingreep, DA kon vast wat beters verzinnen in zijn/haar weekend, dus nette prijs!

Wat betreft bodembedekking heb ik Mazzel op een vetbed gezet. Blijft van boven droog als er op geplast wordt, is zacht maar niet té, geen prikkende delen in de wond etc. Daarnaast had ik cotton comfort (?) in het wctje, maar dat was dikke onzin, dat spul koop ik nooit weer. Nog even los van het feit dat hij zijn wc amper gebruikte

Qua pijnstilling, mijn dierenarts heeft me toen phenylbutazon (oftewel buut, letterlijk een paardenmiddel) mee gegeven omdat ze bang was dat hij echt enorm veel pijn zou hebben. Omdat ik onverwachts het hele weekend weg moest (de dag na de ingreep) heb ik hem wel Metacam gegeven eenmalig, hij deed het echt super maar niet zo fijn om mijn vader er mee op te zadelen als het toch slechter ging. Echter niets van gemerkt (ben wel een paar keer even thuis geweest), hij at zodra hij thuis uit z'n mandje kwam enkele uren na de ingreep al en is dat ook blijven doen. Natuurlijk was het onwennig, met een poot minder, maar hij liep binnen no time weer 'goed'.

Ik heb er zelf voor gekozen om hem alleen de eerste 24 uur op te sluiten in een klein kooitje, daarna gewoon weer laten lopen want dat is zo belangrijk, ben ik van mening. Natuurlijk wel met mate (Mazzel zat in een 140 kooi) want om nu gelijk hele stukken te gaan rennen is niet goed voor de wond, maar ze moeten het wel weer leren. Wat bij Mazzel heel erg opvalt is dat hij de eerste tijd nog vaak probeerde zijn poot te gebruiken, dan zag je de spieren in zijn stomp toch flink in beweging net alsof er nog een poot aan zat. Dat is nu een stuk minder, het lijkt wel alsof hij snapt dat het nutteloos is.

Mazzels wond de dag na de amputatie, waarschijnlijk zoals jij 'm morgen ook zal zien:

De moeilijkere afweging omdat het een zorgenkindje is had ik met Mazzel ook. Eigenlijk had iedereen om mij heen bezwaar tegen mijn keuze. (En niet omdat het een konijn is en je niet zo veel geld uit geeft aan een konijn.) Mazzel kwam in de opvang met entropion (afwijking aan de oogleden), een heel groot abces (en diverse kleine) en zwaar verwaarloosd. Toen ik hem voor het eerst zag gaf ik hem eigenlijk geen kans. Toch de strijd aan gegaan, dat vreselijke rotabces is verdwenen, aan zijn ogen is hij geopereerd en hij was ten tijde van de breuk echt in top conditie. Om eerlijk te zijn zelfs een beetje aan de dikkige kant :he: tja, dat hij zijn poot breekt kan hij niks aan doen toch? Dat zegt helemaal niks over dat het een kneus is of niet, dat betekent dat hij gewoon pech had. 'Toevallig' had hij een voorgeschiedenis, maar hij is toch geen crimineel met een etiketje? Ik vind hem (net als Coquille) juist een bijzonder sterk konijn. Enige vervelende is dat Mazzel dus erg gevoelig is voor nare abcessen, hij heeft dus ook nog een poosje flink aan de antibiotica gezeten, maar daarvan had ik verder zoiets van dat zien we dan wel weer. Hij heeft zich wel bewezen dacht ik zo, ook hier is hij probleemloos doorheen gekomen en inmiddels woont hij gelukkig samen met een rode draak

>http://www.youtube.com/watch?v=zzHzupZW-4Y

Heel veel succes en sterkte met Coquille!

[mystique]

Voor een amputatie in het weekend vind ik 264 inderdaad meevallen! Ik heb mee gekeken en geholpen (het omhooghouden van de poot, zeer uitdagend ) met de amputatie van Mazzel en het was een lange en vervelende ingreep, DA kon vast wat beters verzinnen in zijn/haar weekend, dus nette prijs!

Wat betreft bodembedekking heb ik Mazzel op een vetbed gezet. Blijft van boven droog als er op geplast wordt, is zacht maar niet té, geen prikkende delen in de wond etc. Daarnaast had ik cotton comfort (?) in het wctje, maar dat was dikke onzin, dat spul koop ik nooit weer. Nog even los van het feit dat hij zijn wc amper gebruikte

Vetbed, is dat zo'n deken met aan de onderkant rubberachtige antisliplaag en bovenop haartjes, zoals een pluche beer? Ik heb nog een volledig vetbed liggen van Babs, mooi roze en nauwelijks gebruikt. Dàt lijkt me een super idee, de DA sprak al van een strakke doek, maar hoe maak je een doek strak? Plus dat vetbed hartstikke makkelijk wast en droogt, en zwaar genoeg is om te blijven liggen als ze erin krabben. Morgen maar eens op zolder gaan zoeken. Nog even nadenken over een wc, al mag hij van mij wel op z'n vetbed plassen, voor één keer. Ik zou hem morgenvoormiddag nog in een draagmand houden, omdat ik voor de middag geen kooi kan klaarmaken, en dan in een kooi van 1,20 of 1,40, weet het niet precies. En ik heb nog een panelenren voor daarna. Maar niet te hard van stapel lopen.

Qua pijnstilling, mijn dierenarts heeft me toen phenylbutazon (oftewel buut, letterlijk een paardenmiddel) mee gegeven omdat ze bang was dat hij echt enorm veel pijn zou hebben. Omdat ik onverwachts het hele weekend weg moest (de dag na de ingreep) heb ik hem wel Metacam gegeven eenmalig, hij deed het echt super maar niet zo fijn om mijn vader er mee op te zadelen als het toch slechter ging. Echter niets van gemerkt (ben wel een paar keer even thuis geweest), hij at zodra hij thuis uit z'n mandje kwam enkele uren na de ingreep al en is dat ook blijven doen. Natuurlijk was het onwennig, met een poot minder, maar hij liep binnen no time weer 'goed'.

Ik heb geen flauw idee hoe KK deze DA is, dus ik weet ook niet welke pijnstilling ik zal meekrijgen, als ik er al meekrijg. Gelukkig kan ik morgen ook weer mijn eigen DA contacteren mocht ik het niet vertrouwen.

Ik heb er zelf voor gekozen om hem alleen de eerste 24 uur op te sluiten in een klein kooitje, daarna gewoon weer laten lopen want dat is zo belangrijk, ben ik van mening. Natuurlijk wel met mate (Mazzel zat in een 140 kooi) want om nu gelijk hele stukken te gaan rennen is niet goed voor de wond, maar ze moeten het wel weer leren. Wat bij Mazzel heel erg opvalt is dat hij de eerste tijd nog vaak probeerde zijn poot te gebruiken, dan zag je de spieren in zijn stomp toch flink in beweging net alsof er nog een poot aan zat. Dat is nu een stuk minder, het lijkt wel alsof hij snapt dat het nutteloos is.

Oeh, lijkt me vreselijk, als je de spieren ziet bewegen voor een pootje dat er niet meer is, net als fantoompijnen. Ik hoop zo dat dieren dat niet kennen. Hoe lang heeft het bij Mazzel geduurd eer hij volledig genezen was, dus wonde genezen en terug actief en beweeglijk? DA sprak over tien dagen kooirust. Maar daarna dan, op tien dagen zijn ze toch nog niet hersteld om terug buiten te gaan leven?

Mazzels wond de dag na de amputatie, waarschijnlijk zoals jij 'm morgen ook zal zien:

Weet je dat ik eigenlijk nog niet besef dat het over MIJN Coquille gaat? Ik lees en post in dit topic, maar besef niet dat mijn nijn morgen net zo zal zijn. Ik zal hem eerst moeten zien, denk ik.

De moeilijkere afweging omdat het een zorgenkindje is had ik met Mazzel ook. Eigenlijk had iedereen om mij heen bezwaar tegen mijn keuze. (En niet omdat het een konijn is en je niet zo veel geld uit geeft aan een konijn.) Mazzel kwam in de opvang met entropion (afwijking aan de oogleden), een heel groot abces (en diverse kleine) en zwaar verwaarloosd. Toen ik hem voor het eerst zag gaf ik hem eigenlijk geen kans. Toch de strijd aan gegaan, dat vreselijke rotabces is verdwenen, aan zijn ogen is hij geopereerd en hij was ten tijde van de breuk echt in top conditie. Om eerlijk te zijn zelfs een beetje aan de dikkige kant :he: tja, dat hij zijn poot breekt kan hij niks aan doen toch? Dat zegt helemaal niks over dat het een kneus is of niet, dat betekent dat hij gewoon pech had. 'Toevallig' had hij een voorgeschiedenis, maar hij is toch geen crimineel met een etiketje? Ik vind hem (net als Coquille) juist een bijzonder sterk konijn. Enige vervelende is dat Mazzel dus erg gevoelig is voor nare abcessen, hij heeft dus ook nog een poosje flink aan de antibiotica gezeten, maar daarvan had ik verder zoiets van dat zien we dan wel weer. Hij heeft zich wel bewezen dacht ik zo, ook hier is hij probleemloos doorheen gekomen en inmiddels woont hij gelukkig samen met een rode draak

Het was bij mij ook niet écht te doen om 'het is een konijn en daar geef je geen geld aan uit', het was de rede die dat zei, net zoals de rede me ook zei: 'Hij mankeert al zoveel, waar trek je de lijn?' Maar wat je zegt, het is een ongeluk, pech. Daarom ga je een dier toch niet afstraffen. Net zoals die krabbel in zijn oog. Dat zijn ongelukjes en dan moet je je dier gewoon helpen. Punt. Ik ben er ook vast van overtuigd dat Coquille nog een erg konijnwaardig leven kan hebben. Daarnet vroeg ik me af of het wel de juiste beslissing was, of euthanasie niet beter was. Maar dan dacht ik: 'Beter spijt van iets wat je wél gedaan hebt dan spijt omdat je iets niét gedaan hebt.' De eerste hindernis is genomen, morgen komt de rest.

>http://www.youtube.com/watch?v=zzHzupZW-4Y

Wat een stoer ventje. ^^

Heel veel succes en sterkte met Coquille!

Dank je wel.

[mystique]

Wat ik me ook nog afvraag, het is zijn 'voetje' dat eraf gaat, alles boven de hiel blijft zitten. Lopen zulke konijntjes niet op hun stompje? Soms is het beter de poot hogerop te amputeren, net om te voorkomen dat ze op hun stompje blijven steunen. Komt er dan eelt op hun stompje? Of gebruiken ze hun stompje niet en trekken ze hun pootje wat in? En, waar ik achteraf maar aan dacht, zorgt de extra druk op het overblijvende pootje niet voor meer kans op sore hocks? Hoop alvast van niet.

Nu ga'k proberen slapen, moet morgen vroeg op. *zielige zucht* :(

[Dollie]

Ja, precies, dat is een vetbed! Mazzel heeft die ook in de kooi op het filmpje. Een wc was eigenlijk alleen omdat hij normaal super zindelijk is, maar dat is tot op heden niet meer terug gekomen. Waarschijnlijk zal je geen buut mee krijgen voor Coquille, maar waarschijnlijk zal dat ook niet eens nodig zijn. Tenminste, dat is mijn ervaring dus.

Qua herstel, eerlijk, ik vond dat er nauwelijks een herstelperiode was. Ik was op het ergste voorbereid, ik was bovendien al dagen constant met Mazzel in de weer want hij had een breuk die in eerste instantie te genezen leek. Wel gevaarlijk, omdat een deel van het bot bloot lag dus heel gevoelig voor infecties, dus antibiotica, verband meerdere malen per dag verschonen etc. Echter het gebied rond de huid begon zwart te worden, mijn dierenarts was ook één van de mensen die twijfelde of ik het wel moest doen, maar ik was er klaar mee, vond het te riskant. En achteraf ben ik er extra blij mee want ook als het wel succesvol was geweest had het weken tot maanden geduurd voor hij hersteld zou zijn. Weken tot maanden twee keer per dag schoon verband, zalven, antibiotica spuiten en noem maar op, dat is eigenlijk niet konijnwaardig. Echter behoud van de poot is natuurlijk ook wat waard dus daarom in eerste instantie toch begonnen. Als ik zie hoe goed het nu gaat (dikke anderhalve maand verder) met het idee dat hij nu nog steeds met verband zou rondlopen in mijn achterhoofd...

In elk geval, ik dwaal af, ik had dus ook van de amputatie wel verwacht dat het heftig zou zijn maar dat was het helemaal niet. Het verliep keurig volgens het boekje, ik heb wel een paar weken duplo gespoten maar verder niks gedaan. Hij heeft nooit aangegeven pijn te hebben, hij heeft aldoor goed gelopen, zijn wondgenezing is prima gegaan. Op den duur was er een geïrriteerd plekje door een hechting die niet goed oploste, hechting er uit en probleem opgelost. Ik moet wel zeggen, Mazzel komt niet uit een groep of koppel, had tot op dat punt alleen gezeten. Zat sowieso binnen in de garage in een kooi. Dus er was geen moment waarop ik moest beslissen 'zet ik hem terug' 'doe ik hem weer naar buiten' etc. Wel denk ik dat als hij een vriendinnetje had gehad op dat moment, dat ik die bij hem had gelaten, mits dat goed ging natuurlijk. Qua wondgenezing, de wond zag er drie dagen later al zo uit:

Met de ervaring die ik nu heb zou ik het zo weer doen. Ik heb het in niets zwaarder ervaren dan de nazorg van een castratie voedster bijvoorbeeld.

Ik snap wel dat je het nog niet echt voor je ziet bij jouw Coquille, het is natuurlijk zó snel gegaan, vanochtend zat hij nog gezond en wel in de ren en had je nooit kunnen raden dat dit zou gebeuren.

[Dollie]

Wat ik me ook nog afvraag, het is zijn 'voetje' dat eraf gaat, alles boven de hiel blijft zitten. Lopen zulke konijntjes niet op hun stompje? Soms is het beter de poot hogerop te amputeren, net om te voorkomen dat ze op hun stompje blijven steunen. Komt er dan eelt op hun stompje? Of gebruiken ze hun stompje niet en trekken ze hun pootje wat in? En, waar ik achteraf maar aan dacht, zorgt de extra druk op het overblijvende pootje niet voor meer kans op sore hocks? Hoop alvast van niet.

Nu ga'k proberen slapen, moet morgen vroeg op. *zielige zucht* :(

Bij Mazzel is wel de volledige poot er af gehaald, hoewel het bij hem ook mogelijk was om alleen het voetje er af te halen. (Hij had een breuk in zijn voetje.) Mijn dierenarts heeft daar echter bewust niet voor gekozen, waarom dat was weet ik niet zo goed.

De extra druk kan voor sore hocks zorgen, het is daarom wel belangrijk dat je het regelmatig controleert en zijn gewicht zo laag mogelijk (binnen de gezonde normen) houdt. Zoals ik zei was Mazzel eigenlijk ook een beetje aan de dikke kant geworden, nu was hij dat héél snel kwijt toen hij eenmaal met die breuk zat maar het is echt noodzaak dat het er ook niet weer aan komt.

[Domino]

Misschien nog een handige tip. Ik weet niet of je een wibra in de buurt hebt? Daar haal ik altijd box plaids. En die gebruik ik standaard voor mijn binnenkonijnen. En toen mijn andere konijn pas geopereerd was aan een baarmoedertumor vond ze het ook fijn om op die plaids te zitten. Ze zijn goed wasbaar en ik vind het een voordeel dat ze doorgestikt zijn zodat de vulling niet verplaatst tijdens het wassen.

[Domino]

http://eviewer.netmedia-europe.be/cache/server?type=image&source=promobutler_be%2Fzzzwibr%2Factive%2F%2Fzzzwibr079n0000052.jpg&width=275

Dit zijn ze.

[mystique]

Zo, net gedaan met werken.

Vanmorgen om acht uur Coquille gaan ophalen. Helemaal ingepakt, maar verder zag je weinig. Hij was alert en beweeglijk, en begon, na twee minuutjes pesten, broccoli en wortel te eten. Intussen heeft hij ook al paardebloem op, zonnebloem, suikerbrood en een stukje spruit. En een paar biksjes. Drinken heb ik hem nog niet zien doen en ook op de eerste keutels is het nog wachten, maar hij eet al, en dat is al heel wat.

Zaag-modus: ik ben blij dat ik gisteren nog bij die DA terecht kon, maar helemaal KK zou ik hem ook niet noemen. Ik vroeg vanmorgen of hij al gegeten had. 'Nee. Want gisteren was hij nog niet helemaal wakker en deze morgen had hij nog geen tijd gehad om hem te geven.' Dat beest heeft dus van ongeveer drie uur 's middags tot acht uur vanmorgen geen hap te eten gehad. (Hier had hij uiteraard wel hooi, maar het is niet zeker of hij nog gegeten heeft nadat hij zijn poot heeft gebroken.) Maar hij had wel een darmstimulerend spul gegeven. *rolt met de ogen* Het beste om de darmen te stimuleren, voer, was hij eventjes vergeten.

Zielige modus: ik hoop dat ik het niet onderschat heb, zo'n zware ingreep bij zo'n klein dier. Tot gisteren was het niet echt, maar deze morgen dus wel: zijn poot is er af. Gisteren deze tijd liep hij nog vrolijk konijn te zijn. 24 uur later ligt hij in een draagmand, met zijn achterste helemaal in het verband omdat er een poot af is. Ook voor mezelf vind ik het echt bagger. Ik ben erg gevoelig aan stress (wie niet, haha), en ik voel het al aan m'n lichaam. Vannacht haast geen oog dichtgedaan, mijn hele binnenste bleef bibberen van de stress, als een trilbatterij in een GSM. Vanmorgen mijn maag in de knoop, m'n buik die op hol is geslagen, hoofdpijn. Ik ben nu al dood-op. Ik moet sowieso al zuinig zijn met m'n energie. Paar uur werken, uurtje rusten. Paar uur werken, uurtje rusten. Nu de zorgen voor Coquille er nog bij, niet alleen letterlijk de tijd om te zorgen, ook de stress die ermee gepaard gaat. Ik voel me echt dood-op. Hoewel Coquille het goed doet, dat manneke doet erg zijn best, de komende dagen laten ze me maar best met rust. *grijnst*

Gewone modus: Tot nu toe gaat het erg goed. Hij zit nu nog in een draagmand, op vetbed (tnx voor de tip, Dollie). Straks een kooi uitwassen en klaar zetten, dan mag hij vanavond in de kooi. Even de overgebleven pootjes strekken.

Vraag: ik sla nogal eens door wat betreft hygiëne. Dieren vind ik schoon, die zijn gewoon wat ze zijn, mensen vind ik vies. Nu zit ik dus met een konijn met een wonde. Het vetbed, waar hij dus ook zal op plassen, moet dat gewassen worden in de machine, moet dat '100% steriel' zijn, of is gewoon schoon goed genoeg? (verschil: in het ene geval was ik om de dag het vetbed uit, ik heb er twee, dus ik kan wisselen, in het andere geval koop ik er nog 10 bij en geef hem elke dag een schoon, nieuw.) Ik freak al als ik stof in het zonlicht zie vliegen, dus ja ... Ik doe nog net geen mondmasker op als ik bij hem ben. De kooi ga ik uitwassen met bleekwater (ik zweer bij bleekwater) en dan komt hij op m'n kamer te staan. Kan ik hem goed in de gaten houden en da's ook zo gezellig.

Verder is ook al beslist, (of mijn ouders willen of niet, ik ben door omstandigheden tijdelijk terug thuis moeten gaan wonen. Bagger.), dat als Coquille het buiten niet goed doet, door eender welke reden (ik ben voornamelijk bang dat hij zijn stomp zal kapotlopen.), hij binnenkonijn wordt. Misschien mét Luna, zijn vriendinnetje. Misschien krijgt Luna een nieuw vriendje en blijft Coquille alleen. Geen commentaar hierop aub, we zijn nog bijlange na niet zover. (Luna lijkt wel eenzaam, maar ze eet goed. Ik ga haar wel goed in de gaten moeten houden, Luna is een echt stresskipje, en zonder maatje heeft ze het moeilijk. Ik zou haar bij haar zus en schoonbroer kunnen zetten, maar dat gaat gegarandeerd uitlopen in een gevecht op leven en dood, dus voorlopig moet ze maar even op haar eentje.)

Dit is het voor nu. Ah ja, nog een vraag: hij heeft gisteren en vanmorgen een inspuiting gekregen van Baytril en nog een andere soort antibiotica en morgenavond krijgt hij er nog een. Is dit goed spul? Er zat ook pijnstiller in de spuit, weet niet welke, hij heeft de naam niet genoemd. Vanaf overmorgen zal hij antibi krijgen in zijn drinkwater. Ik had hier gelezen dat antibi in drinkwater niet aan te raden is voor konijnen, dit klopt toch, he? Of is dit afdoende als er geen infectie is, maar het preventief is? Ik ga straks, of morgen ook eens bellen met mijn vaste DA, even zijn mening vragen.

Over en uit.

[mystique]

http://eviewer.netmedia-europe.be/cache/server?type=image&source=promobutler_be%2Fzzzwibr%2Factive%2F%2Fzzzwibr079n0000052.jpg&width=275

Dit zijn ze.

Dank je voor de tip. Ja, we hebben wel een Wibra in de buurt. Zijn ze zwaar genoeg om te blijven liggen als ze er op krabben? Ze zien er alvast wel zacht uit. Hij zit nu voorlopig op vetbed, en dat valt goed mee, maar een paar extra is altijd handig, als ze niet meteen in de was raken, hoef ik niet te stressen.

[Anjo]

Ik laat advies hier over aan anderen, maar wil je wel heel veel beterschap wensen voor Coquille! Sterkte ook voor jou, goed aan je zelf denken is dan wel eens lastig als anderen je goede zorg nodig hebben. Je vaste DA zal vast ook wel goede adviezen hebben!