Lara onder het mes.

[Successie]

Toen vorig jaar mijn Moppie op haar 9e overleed, heb ik Buxy geen dag alleen laten zitten. Ik heb Moppie weggebracht en de opvang gebeld dat ik meteen een maatje wilde zoeken voor hem.

Het werd Lara.

Lara ergens gedumpt met haar zusje en de minst felle van de 2. Het was een soepele koppeling.

Het afgelopen half jaar werd ze feller, ze zat constant op Buxy en plukte vacht van hem af. Ze groef holen, maakte nesten, gooide de holen weer dicht.

Een paar weken geleden overleed Buxy, we hebben Lara in de opvang geprobeerd te koppelen, de eerste dagen met het mannetje gingen goed, maar uiteindelijk heeft ze hem helemaal kaal geplukt.

Ik denk dat Lara behoorlijke hormoon-buien heeft, en heb uiteindelijk toch besloten haar te laten steriliseren.

Morgen is het zo ver, na het 2x te hebben uitgesteld en een half jaar tobben.

Ik zie er enorm tegen op! Zo bang dat het niet goed gaat.

Doe ik er goed aan?

[Eefje91]

Ik denk dat iedereen daar een eigen mening over heeft.

Zelf vind ik dat je er heel goed aan doet. Niet alleen zal een volgende koppeling (waarschijnlijk) soepeler verlopen, ook zorg je ervoor dat ze geen tumoren meer kan krijgen in haar baarmoeder!

Zoals je waarschijnlijk wel weet komt dit erg veel voor bij voedsters.

Ik vind het daarom ook heel verstandig om je voedster te laten steriliseren! Ik ken heel wat mensen die hun konijntje heel plots zijn verloren aan tumoren in de baarmoeder...

[ricksem]

ja ik heb ook een hormoonbom af en toe en zit er ook aan de denken om te steriliseren maar het is wel risicovol ik twijfel enorm moet nog ff een keer naar de dierenarts om te overleggen hoe en wat

[Bunnysgirl]

hahaahhahaha

[Yvon16]

Lot was bij mij ook een hormoonbom! Probeerde alles het hok in te slepen ze zat zelfs aan mijn bank en kussen te trekken.

Na de sterilisatie is ze weer een lief en rustiger konijn geworden hoewel ze haar streken en eigen wil zeker nog heeft ;-)

Ingreep verliep hier heel soepel en ben van de nesteldrang af.

Hoop dat het bij Lara ook zo goed verloopt! Succes.

[Successie]

Ik heb Moppie een paar jaar geleden laten steriliseren, dat was het beste wat ik voor haar had kunnen doen. De hormonen hadden van haar een gremlin gemaakt, ze was niet benaderbaar, na de serilisatie (ze was toen 5) was ze zo veel rustiger. Voor iedereen fijn, zeker ook voor haar omdat het niet niets is om CONSTANT je territorium zo te moeten verdedigen.

De dierenarts toen zei wel dat het onderzoek dat zo'n groot percentage baarmoederkanker krijgt toch niet klopte en er het een stuk lager was, maar ja, krijgen ze het wel is er ook weinig meer aan te doen. Ik ben vooral bang voor de narcose.

Heb een hok-bodem binnenklaar liggen, handoekjes, hek er omheen, en duimen maar...

[Eefje]

@Ricksem: De risico's van de operatie worden vaak nogal stevig overdreven als je het mij vraagt. Ik heb hier nog nooit gelezen over een voedster die het niet overleefd heeft, de meesten zijn er na een dag of 3 wel weer redelijk bovenop.

Ik had hier ook zo'n hormoonbom en heb haar ook laten helpen, dat is een supergoede keuze geweest. Er is nu heel veel rust in mijn koppel, geen gerij of gesproei meer, ze zijn superlief voor elkaar en verder is ze helemaal niet veranderd. Succes vandaag, ze komt er vast snel bovenop!

[JipenTeun]

Ik zag er ook heel erg tegenop maar ik heb het toch gedaan omdat ze bloed bij haar urine had. Het is me echt 200% meegevallen. Ze is wel de hele dag bij de dierenarts gebleven voor de zekerheid (ze is ook al 5+) maar eenmaal thuis at ze al een voorzichtig hapje van een paardenbloem. De volgende dag was ze smorgens nog een beetje duf, maar toen wou ze ook enkel paardenbloem eten. En het ging toen smiddags al zo goed met haar dat ze toen nog haar brokjes helemaal heeft opgegeten! Als ik dit van tevoren had geweten had ik t al veel eerder gedaan! Met mijn ram was de castratie moeizamer en die was toen pas 9 maanden! Oja, en de baarmoeder zat al helemaal vol met tumoren, dus ik ben blij dat hij weg is!

[Successie]

Fijn, die possitieve verhalen! Lara heeft wel pijn, normaal ontsnapt binnen no time, nu zit ze wat. Ze heeft nog niet gekeuteld en eet ook niet veel.

Wortelloof doet het het beste, de biks en de SS wil ze niet, ook niet in geweekte vorm, de havermout heeft ze gister laten liggen, hooi ook. Vandaag wat pap naar binnen gelepeld (oke, dat ging dus zo: lepeltje voor haar neus, zij boos op het lepelte en beet er in om het weg te gooien en dan kwam er wat in haar mond, dus dat herhaalde ik maar;)).

Pijnstiller vind ze wel lekker uit het spuitje, dus dat scheelt weer:), antibiotica minder (mogen ze best een wortelsmaakje aan doen!).

Anyway, wortelloof it is, en hopen op keutels!.

[Sonja1990]

Geef der wat tijd en ook wat rust.

Het is niet niks natuurlijk. Hier was het de eerste dagen ook moeizaam maar na paar dagen zijn ze zichzelf weer - de hormonen

[Successie]

Ze heeft veel rust, vind het ook echt niet leuk als ik haar kom lastig vallen, :$maar moet natuurlijk wel wat eten naar binnen krijgen om haar darmen weer wat actiever te krijgen, zolang ik geen keutels zie ben ik niet ontspannen:).