Wel of niet voedster laten castreren

[lindaoostenrijk]

Sinds twee weken ben ik in het bezit van een prachtige vlaamse dame. Zij is anderhalf jaar oud en komt van een fokker vandaan. Ze heeft daar (volgens de fokker) 2 nestjes gehad. Ze zit nu samen met onze Franse Bram. Het gaat erg goed en het klikt goed.

Ze is een actieve meid en vooral ook erg nieuwsgierig. Dit vind ik leuk om te zien, vooral omdat Bram dat veel minder heeft. Ik ben vorige week met haar bij de dierenarts geweest voor de inenting en een algehele check up. Ze ziet er gezond uit, ze had alleen wondjes onder haar poten, maar die genezen goed. Dit kwam doordat ze bij de fokker diarree had en daar in een klein hok zat. Inmiddels heeft ze geen diarree meer en is ze helemaal over op SS.

Nu de vraag. Ik heb met mijn dierenarts gepraat over eventuele castratie. Ze gaf aan dat ze dat aanraadt om te doen, in verband met de baarmoederkanker. Ze stelde voor om dan gelijk alles weg te halen, dus ook de baarmoeder. Ze gaf wel aan dat er een bepaald risico aan zit en dat het prijzig is.

Toen ik daar wegging was ik ervan overtuigd dat ik haar ging laten castreren. Ze moest alleen eerst helemaal van haar diarree af zijn. Maar nu begin ik toch weer te twijfelen. Dit omdat ze zo levendig en nieuwsgierig is. Ik zou het heel erg jammer vinden als dat dadelijk voorbij is. Bij Bram veranderde t gedrag wel behoorlijk, maar dat was juist fijn, want die was in het begin nog wel eens agressief.

Heeft iemand van jullie daar ervaring mee? Verandert het gedrag echt heel erg bij een voedster?

En ik wil haar graag beschermen tegen baarmoederkanker, maar de dierenarts gaf ook aan dat ik regelmatig aan haar buikje kon voelen en dat zij dat ook wel wil doen en dat je het daarmee wellicht ook kan voorkomen ( dierenarts komt hier nog weleens thuis, want dat is een goede kennis)

Ik hoor graag wat jullie ervaringen hiermee zijn.

[Aniek]

Ik laat zoveel mogelijk dames in de opvang castreren en al mijn dames zijn gecastreerd.

Van gedragsverandering merk ik niks, maar ik weet wel dat zodra je iets voelt dat je eigenlijk bijna altijd te laat bent.

Inmiddels een voedster uit de opvang gekomen van 2 jaar die al melkkliertumoren heeft.

Bij Dollie zit een dame van 5 in de opvang die het waarschijnlijk al uitgezaaid heeft..

Dit en nog veel meer ervaringen in het afgelopen jaar heeft mij doen besluiten als opvang alleen al zoveel mogelijk dames te laten castreren. Ik heb zelf nog geen complicaties gehad na de castraties van de dames en een vrij eenvoudig herstel.

[kelly01]

Ik zou het ook doen, van gedragsveranderingen na een castratie weet ik weinig (geen ervaring). Maar mijn dierenarts zegt dat voedsters ouder dan 2 ongeveer 80-90% kans hebben om z'on tumoren en kanker te ontwikkelen, das toch wel vrij groot. En ik denk dat na de castratie jouw voedstertje zich wel rap terug fijn zal voelen bij jou ram. Nu het is jou keuze he

[Eefje]

Ik heb mijn voedster laten castreren omdat ze zo'n last had van haar hormonen. Het is hartstikke goed gegaan, er wordt niet meer gereden of gesproeid, verder is ze nog precies hetzelfde trutje dat ze van tevoren was

Mocht er in de toekomst een andere voedster komen, dan bij voorkeur eentje die gecastreerd is, is ze dat niet dan laat ik het doen, zeker weten!

[Christaaa]

Ik blijf het lastig vinden of je een voedster nu moet laten helpen of niet. Het gaat meestal prima en de mensen die ik ken die vaak voedsters laten helpen, zeggen dat het meestal een eitje is. Toch ken ik ook een franse hangoor die in de narcose gebleven is. Tja, da's best zuur.

Voor mijn gevoel krijgen de meeste voedsters tumoren op een leeftijd rond de 6 jaar. Om een vlaam preventief te laten helpen, terwijl dat sowieso ongeveer hun levensverwachting is, is misschien niet echt nodig. Mijn vorige, in mijn ogen zeer kundige dierenarts, adviseerde het niet preventief te doen. Ik heb het 1 maal laten doen ivm gedragsproblemen. Ook zou ik het doen als er wilde konijnen in de buurt zitten en je niet voor 200% zeker weet dat er geen wilde konijnen bij je dame kunnen komen.

Ik ben nog niet overtuigd dat het helpt om voedsters preventief te laten opereren. ik vraag me ook af hoe vaak er daadwerkelijk sprake is van een kwaadaardige tumor. Vleesbomen komen bij mensen ook heel vaak voor. Ik denk dat veel goedaardige tumoren ook baarmoederkanker genoemd worden en het voorkomen van kanker dus te hoog wordt geschat.

En qua gedrag: Mijn ene geholpen voedster is nog steeds een dominant kreng.

[Gast]

Ik heb het een keer laten doen en dat is geen leuke ervaring geweest, mijn voedster is negatief veranderd qua gedrag en werd echt een kreng.

Net als Christa ben ik niet overtuigd dat het helpt, en ook vraag ik mij af wat de gevolgen zijn voor de rest van de gezondheid. Bij katten en honden blijkt namelijk dat er vaker sprake is van blaasproblemen bij gecastreerde dames.

5 augustus 2013 aangepast door Gast

[Dollie]

Ik ben wel voorstander van het castreren, ik laat net als Aniek de meeste opvangdames helpen. Ook niet kwaadaardige tumoren kunnen schade aanrichten, al is het maar door het formaat. Bij een konijn dat ik vorige week heb laten castreren (zes jaar) zaten ook twee tumoren (beide ongeveer twee bij één centimeter) in de baarmoeder en daar had zij fysiek (nog) geen last van. Maar een altijd stabiel koppel was nu één en al onrust, op de grens van het uit elkaar moeten halen toe. Had ik voor de castratie de talloze wondjes die ze elkaar hebben toegebracht ontdekt dan had ik dat waarschijnlijk daadwerkelijk gedaan ook. Daarbij heb ik nu zoals Aniek al zei een voedster zitten met uitgezaaide melkkliertumoren, voor haar is het te laat. Slechts vijf jaar oud, wat voor een kleurdwerg echt nog geen hoge leeftijd is.

Ik merk daarbij ook dat het koppelen zo veel prettiger gaat. Ik heb bijna nooit gezeur met groepskoppelingen, daar waar in het verleden vaak ongeholpen dames het probleem waren gaat het nu bijna vlekkeloos. Ik ben iets meer dan een jaar geleden zelf begonnen met opvangen en heb sindsdien zo'n 40 voedsters laten helpen. Daar zaten ongeveer vijf dames bij die een wat moeizamer herstel hadden. Maar dat waren bijna allemaal al wat oudere voedsters met 'probleembaarmoeders'. Met moeizaam doel ik dan op niet binnen 24 uur weer volledig zelfstandig functioneren en absoluut geen horrorverhalen.

Natuurlijk is het zuur als het net jouw konijn is die het niet haalt en ik wil ook neit zeggen 'och, doe maar!' want je moet er wel achter staan en bewust voor kiezen. Maar het wordt hier vaak omschreven als een vreselijk zware ingreep met moeizaam herstel en dat heb ik gewoon heel anders ervaren. Ik dacht dat de tweede voedster die ik ooit heb laten helpen een wonderkonijn was, aan haar heb ik nooit wat gemerkt. Een paar jaar later moet ik toch tot de conclusie komen dat zij eerder de norm is.

Wat Emilyrose zegt heb ik zelf nog niet meegemaakt. Ik moet wel zeggen dat je zoiets natuurlijk anders ervaart als het je eigen konijn is dat je door en door kent. In mijn geval gaat het vaak om opvangkonijnen die hier nog maar net zijn. In uitzonderlijke gevallen zien ze eerder de operatietafel dan hun eigen hok hier. Omdat ik ook vaak castreer om een eventuele dracht af te breken is er vaak wat haast bij geboden. Maar ik heb nog niet meegemaakt dat het geen 'leuke' konijnen meer waren. Dat ze suf werden of minder levendig. Ik heb wel één keer gehad dat een voedster die erg bang was en uit angst aanviel na de castratie (toen voor gekozen uiteindelijk in de hoop dat haar gedrag wat af zwakte bij afwezigheid van hormonen) juist meer ging aanvallen, haar gedrag werd versterkt. Dat werd na enkele weken alweer minder en inmiddels woont ze al een half jaar bij mensen met kinderen als huiskonijn.

Blaasproblemen bij gecastreerde voedsters heb ik nog niet gezien, tenminste, niet dat dat de oorzaak was. Maar kan em voorstellen dat dat ook meer een lange termijn ding is.

Er valt genoeg voor te zeggen, er valt ook genoeg tegen te zeggen. Voor mij wegen de voordelen véél zwaarder dan de nadelen, ook omdat we het bij nadelen vooral over 'misschien' hebben terwijl de voordelen voor mij wel bewezen zijn. Dan heb ik het met name over hormonaal gedrag dat afneemt en daardoor rust voor het konijn, binnen het koppel, richting het baasje, over de kans op baarmoederproblemen die weg is (hoe groot de kans ook daadwerkelijk is; we kunnen het er over eens zijn dat zonder baarmoeder, ook geen baarmoederproblemen ontstaan) en voor mij als opvang weegt het natuurlijk ook mee dat een konijn steriel uitplaatsen garantie geeft dat het konijn nooit al dan niet expres een nestje zal krijgen.

[dorien01]

als ik jou was zal ik het doen

ik heb het niet gedaan en heefze nu waarschjnlijk baarmoeder kanker

[Boefje]

Mijn Noellie is ook gecastreerd en heeft gelogeerd bij Dollie. :wink2: Ik ben wel blij dat ik het heb laten doen. Ik zat het al jaren voor mij uit te schuiven omdat er altijd wel wat tussen kwam waardoor het niet kon. Nu werd de optie in mijn schoot geworpen en heb ik het ook met beide handen aangegrepen. Het was compleet onverwachts, maar scheelde mij ook wel weer dagenlang stress voordat de operatie zou zijn. Ze doet het nu op zich wel redelijk goed. Ze drinkt, plast en keutelt prima. Alleen heb ik haar nog niet zien eten. Maar heb er alle vertrouwen in dat dat ook wel goed gaat komen. Nu hoef ik mij geen zorgen te maken dat ze baarmoeder problemen gaat krijgen. Haar hormoontjes begonnen al wel toe te nemen en dit op bijna 4 jarige leeftijd. Dus eigenlijk is het ook nog een mooie timing ook.

[kelly01]

Maar nu bestaat er toch zoiets als gasnarcose die minder verwikkelingen heeft, of gebruikt men zoiets niet bij de castratie van een dame? Mijn dierenarts gebruikt het zowiso bij de mannetjes om te castreren.

[lindaoostenrijk]

Bedankt voor de reacties, ik denk dat ik het wel ga doen, ik twijfel alleen nog waar, ik heb in Eindhoven wat rond gebeld en ook naar dierenkliniek stratum, deze staat goed aangeschreven, als konijnkundig en zij gaven aan dat ze de baarmoeder niet verwijderen als daar geen aanleiding voor is. Ik dacht juist dat dat belangrijk was, toch? Of toch beter om de baarmoeder niet te verwijderen als die er nog goed uitziet?

[Dollie]

Zijn de meningen over verdeelt, maar het is niet bewezen dat het nog problemen geeft en het is ook niet bewezen dat dat niet zo is. Bij katten verschrompeld de baarmoeder, aangenomen wordt dat dat bij konijnen ook zo is. Ik kies persoonlijk voor wel verwijderen, wat er niet is kan ook geen problemen geven, maar op zich maakt het niet heel veel uit.

[Gast]

Ik vind het de laatste tijd een beetje dubbel. Ik was altijd van plan ze te laten helpen, maar thuis vinden ze het nog steeds onzin, dus ik verwacht niet dat ze met me mee willen rijden.

En aan de andere kant, in een gezond dier laten snijden is ook zomaar wat. Maar mijn ram was ook gezond en die heb ik ook laten helpen. Dus het is bij mij heel moeilijk.

[ZaZa]

Ik sluit me aan bij reactie #5 en #6.

Daarbij speelt ook nog een rol dat de dierenarts een goede kennis van je is....en een bepaalde vorm van controle dus aanwezig kan zijn.

De kans op baarmoederkanker i.c.m met de redelijke leeftijd van je Vlaam, dit met de wetenschap dat konijnen vaker andere kwalen zullen hebben en de kans vele malen groter is dat áls ze sterven, dit niet aan baarmoederproblemen te wijten is...maakt een nuchtere afweging wellicht makkelijker .

Ik heb een héle goede konijnkundige dierenarts. (niet alle dierenartsen zijn dat namelijk)

Hij raadde het gewoon af om het om deze redenen te willen. Baarmoeder verwijderen is pas aan de orde wanneer daar een medische reden voor is.

De kans dat je konijn sterft aan baarmoederproblemen is overigens ook niet het aantal procent dat men ooit de wereld in geholpen heeft.

4 augustus 2013 aangepast door ZaZa

[Gast]

Ik sluit me aan bij reactie #5 en #6.

Daarbij speelt ook nog een rol dat de dierenarts een goede kennis van je is....en een bepaalde vorm van controle dus aanwezig kan zijn.

De kans op baarmoederkanker i.c.m met de redelijke leeftijd van je Vlaam, dit met de wetenschap dat konijnen vaker andere kwalen zullen hebben en de kans vele malen groter is dat áls ze sterven, dit niet aan baarmoederproblemen te wijten is...maakt een nuchtere afweging wellicht makkelijker .

Ik heb een héle goede konijnkundige dierenarts. (niet alle dierenartsen zijn dat namelijk)

Hij raadde het gewoon af om het om deze redenen te doen.

De kans dat je konijn sterft aan baarmoederproblemen is overigens ook niet het aantal procent dat men ooit de wereld in geholpen heeft.

Dus eigenlijk zeg je nu dat het niet perse nodig is, toch?

[ZaZa]

Klopt

[ZaZa]

.... ik heb in Eindhoven wat rond gebeld en ook naar dierenkliniek stratum, deze staat goed aangeschreven, als konijnkundig en zij gaven aan dat ze de baarmoeder niet verwijderen als daar geen aanleiding voor is.

Datzelfde zei mijn dierenarts dus ook.

[Gast]

Want hoe groot is de kans op baarmoederkanker voor een voedster die nog nooit een nest heeft gehad nu echt? (ik heb er 3, één van 3 jaar, één van een jaar en één van bijna een jaar)

[ZaZa]

Draai het eens om; Hoe groot is de kans dat je konijn eerder last krijgt of dood zal kunnen gaan aan kwalen welke niet baarmoeder-gerelateerd zijn...

Als echt konijnkundige dierenartsen het al niet aanraden of zelfs gewoon niet doen zonder medische aanleiding....

Weet je, het is algemeen bekend dat die 80 of 90% niet kloppen ..(er staan allerlei verschillende procenten te lezen over de kansen, wat al iets zegt over de betrouwbaarheid er van) Veel dierenartsen hebben dat ook al niet meer op hun site staan, waar ze het in het verleden nog wel vermeldden..

Goede konijnkundige dierenartsen zijn dusdanig uitgerust, dat het ontdekken (onderscheppen) én de behandeling van allerlei kwalen inmiddels veel beter te doen is dan in het verleden het geval was..

[lindaoostenrijk]

Nee maar wacht even, die dierenarts geeft wel aan dat je t uit voorzorg moet doen, maar hij verwijderd dan alleen de eierstokken en niet de baarmoeder en mijn voedster heeft wel al 2 nesten gehad bij de fokker

[lindaoostenrijk]

Die 80 % klopt volgens mij wel, begreep ik van de dierenarts, maar dat zijn voedsters waarbij ze na de dood zijn gaan kijken of er afwijkingen zijn in de baarmoeder, maar dat wil niet zeggen dat ze daaraan dood zijn gegaan, t kan ook goedaardig zijn.

[lindaoostenrijk]

Ik ga morgen waarschijnlijk even langs de dierenarts, want wil even naar bram (ram) laten kijken en dan zal ik t er nog n keer over hebben.

Ik wil t zo graag goed doen, bij mijn vorige konijn is t nl op n vervelende manier helemaal fout gelopen en daardoor wil ik nu kosten noch moeite besparen om het voor bram en pleun zo goed mogelijk te doen, wat voor hen t fijnste is.... wat ben ik ook n twijfelkont

[Dingski]

Hoi Linda,

ik ben blij dat jij het topic hebt gestart, want ik zit een beetje met hetzelfde in mijn hoofd. Ik kan aankomende zondag waarschijnlijk mijn 2 dwergkonijntjes ophalen. (ik heb een afspraak bij de opvang, en kan hopelijk een (aankomend) koppeltje uitzoeken en meenemen.)

Hoogstwaarschijnlijk is het vrouwtje niet gecastreerd en ik zit ook in twijfel om dat wel of niet te gaan doen. Mijn tegenargument is, dat je zo'n beestje een operatie moet laten doen, wat natuurlijk een hoop pijn en stress oplevert, maar aan de andere kant zou ik het mezelf niet vergeven, als ze over een aantal jaar baarmoederhalskanker krijgt, en dan heel veel pijn heeft.

Ikzelf ga nog even advies vragen bij de opvang, maar laat me weten wat jouw dierenarts ervan zegt! Ben ik erg benieuwd naar!

[ZaZa]

Het is inderdaad -onderandere- een vastgeroest 'iets' dat maakt dat sommige dierenartsen roepen dat 80-90 of andere getallen aan procenten noemen...

Houdt, wat je ook besluit, in je achterhoofd dat dit uitspraken zijn...gebaseerd op 'horen zeggen', ooit gelezen..

Dat klopt..

Het onderzoek dat namelijk werkelijk gedaan is en waar deze hardnekkige cijfers vandaan komen, is een (omschreven) onderzoek in Engeland uit ik meen; 1958 (57 kan ook) waar ervaringen uit o.a jaartallen nog vóór 1930 gebruikt zijn.

Kan er nog meer over vertellen, maar zal jullie daar niet mee lastig vallen..

Nu zal iemand, zeker wanneer die al het plan heeft, de mening van een dierenarts eerder geloven, dan mijn tekst...

Dat is prima..Welke keuze iemand maakt is mij natuurlijk om het even..

Waar iemand uiteindelijk voor kiest, is persoonlijk...

Neem dit gewoon aan ter kennisgeving...stukje extra info...

5 augustus 2013 aangepast door ZaZa

[Christaaa]

zaza: weet jij of dit onderzoek ergens online na te lezen is? Toevallig ben ik er dit weekend nog naar op zoek geweest.