Ik moet het even kwijt

[Megan]

Ik moet gewoon even wat dingetjes kwijt.

Ik heb hier een koppel zitten. Ik heb ze vorig jaar uit de opvang gehaald. Het is een heel lief koppeltje samen.

De eerste paar maanden ging alles zijn gangetje. Toen kwam de ellende een beetje. Ik ging weer bij mijn ouders wonen na een verbroken relatie en de konijntjes gingen met mij mee.

Het was een heel gedoe om ze hier te huisvesten. Eerst liepen ze 24/7 los in de woonkamer. Nu moesten ze in een kooi en ren in mijn eigen kamer. Veel herrie en slapeloze nachten. De voedster graafde, maakte een zooitje van het hok en bleef de ren optillen. In die periode al veel stress en dit hielp niet echt mee.

Toen kreeg het rammetje in korte tijd 3 keer een gasbuik. Ik heb denk ik een maand lang achter elkaar medicijnen moeten toedienen etc. Hij blijft altijd een kwetsbaar konijntje met zijn buikje, daarom krijgt hij nu alleen hooi, paar biks en water. Kort daarna kreeg de voedster heel erg gasbuik, dit heeft ze gelukkig overleefd.

Nu heb ik een redelijk stabiele huisvesting voor ze. Ze staan nog steeds in mijn slaapkamer, in een ren bij 1.80 bij 1.80.

Maar de voedster heeft nu blaasontsteking. Vandaag bij de dierenarts geweest. Ze krijgt nu antibiotica maar als dit niet genoeg helpt, dan wordt er geadviseerd om haar te laten steriliseren. Zodat ze haar even helemaal kunnen bekijken, en dan kan ze ook geholpen worden aan eventuele haken op de kiezen. Het rammetje heeft ze ook nagekeken, die moet ook binnenkort misschien geholpen worden aan haken op de kiezen. En ze moeten in september allebei ingeënt worden. De voedster heeft nu een vies kontje vanwege de urine en moet ik dus wassen, wat heel lastig is aangezien het een springertje is en allesbehalve makkelijk is met dit soort dingen. Je kunt haar nauwelijks in bedwang houden. Ik bedacht me net dat het rammetje misschien ook wel blaasontsteking heeft, omdat hij ook veel drinkt. Morgenochtend ga ik dus gelijk de dierenarts bellen om te vragen of hij ook antibiotica moet krijgen.

Ik word er soms echt moedeloos van. Iedere keer maar afwachten wat er nu weer aan de hand is met ze. Ik merk dat ik nu niet eens echt van ze kan genieten, omdat er angst zit. De angst gaat maar niet weg. Iedere keer als ik het weer een beetje vertrouw, worden ze weer ziek. Ik bekijk het echt positief maar soms weet ik het niet meer met ze.

Ik doe alles voor ze. Ze hebben een grote hygiënische ruimte, goede biks, goed hooi, altijd vers water, ze hebben elkaar en als ze ziek zijn ga ik altijd gelijk naar de dierenarts. Ondanks dit alles (ik kan eigenlijk niets beters doen) is er iedere keer wat. Soms vraag ik mijzelf af wat ik fout doe. Ik kom dan meestal tot de conclusie dat ik waarschijnlijk gewoon pech heb met ze. Ik vind het gewoon zo zielig voor die beestjes.

[HJW]

Ik denk ook dat je pech hebt gehad. Hopelijk worden ze hierna niet meer ziek. De stress zal trouwens ook niet hebben geholpen, daar kunnen ze ook echt ziek van worden naar daar kun je soms niks aan doen. Alleen dan heb je wel een oorzaak en dan zullen ze straks weer lekker gezond rond dartelen

[asti]

Aw... en je schrijft dit midden in de nacht zie ik dus weer een slapeloze nacht :(

Gasbuik, blaasontsteking, misschien haakjes.. het klinken niet als dingen waar je zelf schuld aan zou kunnen hebben. Gezien de omstandigheden neem je volgens mij je verantwoordelijkheid enorm. Ik neem aan dat alle andere opties om ze te huisvesten al bekeken zijn? Tuin, balkon, bijkeuken, garage... ik noem maar wat. Het zou voor je nachtrust wel erg fijn zijn om een kamer voor jezelf te hebben in deze situatie.

Natuurlijk is het zielig voor de beestjes, maar dit hadden ze toch wel gehad, ook zonder jou. Gelukkig hebben ze een baasje zoals jij, dus eigenlijk zijn het gewoon ontzettende mazzelkonten, die nijnen van jou!

Heel veel succes en sterkte *knuf*

[Boefje]

hey hey,

ik herken jou probleem meteen. Ik heb een soortgelijke situatie meegemaakt. Ook een verhuizing naar ouderlijk huis vanwege relatiebreuk. En dat met vier konijnen! Toen weer een verhuizing richting mijn broers huis en ook die vier konijnen gehuisvest in de slaapkamer. Die slaaploze nachten herken ik heel erg. Ik had het een keer zo erg gehad dat ik midden in de nacht woedend tegen de kooi aan sloeg omdat 1 konijn het nodig vond de hele nacht aan de tralies te knagen. Ik schrok er zelf van, maar het was even teveel.

Ook kregen mijn konijnen de ene ziekte na de andere. Dit waarschijnlijk door de stress ook. (verminderde weerstand)

Waar je wel om moet denken is EC! Een van mijn konijnen kreeg EC door alle stress van verhuizing enz. Urinebrand zou ook door EC kunnen komen. Misschien dat je daar voor de zekerheid ook voor zou kunnen behandelen? Tenzij je er zeker van bent dat het blaasontsteking is uiteraard.

Ik wens je veel sterkte in deze hele situatie en leef met je mee.

[Megan]

Dankjulliewel voor de lieve reacties!! Dat doet me goed. Vooral omdat ik dan weet dat ik me niet aanstel ofzo maar dat het inderdaad een vervelende situatie is. Ja ik hield ze in de gaten vannacht dus vandaar een slapeloze nacht. Andere opties zijn wel al bekeken maar ik kom dan tot de conclusie dat dat niet ideaal is. In de zomervakantie verhuizen ze naar beneden in de woonkamer, omdat het daar koeler is voor ze. Dan heb ik ook even wat rust. Het is het nadeel dat ik afhankelijk ben van mijn ouders, dus buiten huisvesten is geen optie. Dan zou er teveel moeten gebeuren. Ik ben nog steeds bezig met ren aanpassingen, zodat het nog minder herrie maakt. Ik heb al een goede ondergrond, en houtjes onder de ren. Inmiddels heb ik een matras liggen in een andere slaapkamer, zodat ik daar rustig kan slapen.

De kosten lopen ook aardig op, dus het is maar goed dat ik deze zomer extra kan werken. Ik hoop dat na de sterilisatie en behandeling voor blaasontsteking en haakjes alles weer een beetje rustig wordt hier. Ja, EC heb ik ook aan gedacht maar hier hoefde ik mij volgens de DA geen zorgen om te maken. Haar vieze kont viel gelukkig wel mee, het was alleen een beetje vies door de urine. Even afkloppen maar ze heeft sinds gister geen plasje meer buiten de wc gedaan, dus hopelijk slaapt de kuur snel aan.

Ja, het is inderdaad zielig maar ze waren misschien wel slechter af geweest als ze bij iemand waren gehuisvest. Ik herken gelukkig nu alle ziektebeelden bijna en behandel ze daar gelijk voor. Het is maar even afwachten en duimen voor ze, dat ze na de zomer weer konijn kunnen zijn!