Mijn 'Meneer' is ziek. Ik zou heel dankbaar zijn als mensen meedenken.

[Nien1984]

Hallo konijnenkenners,

Ik heb even steun en advies nodig rondom mijn zieke konijntje. Ik zou heel dankbaar zijn als de mensen met een beetje medisch verstand van konijnen dit door zouden willen lezen!

Mijn mannetjes konijn, genaamd ‘Meneer’ is vanaf vorige week maandag ziek. Hij is een dwerg (rexdwerg) en gecastreerd en woont samen met een gecastreerd vrouwtje.

Ik was het weekend weggeweest, een vriendin had Meneer en Mevrouw verzorgd en zondagavond vond ik hem al wat minder enthousiast op zijn eten (hij krijgt science selective en goede kwaliteit hooi). Goed, kan gebeuren, misschien wat veel gehad zondagochtend. Hij at wel wat in ieder geval. Maandagmorgen nog steeds wat mat op zijn eten… at wederom wel een beetje. Ik ken hem van haver tot gort dus weet precies wanneer hij abnormaal gedrag vertoont. Hij is heel erg gevoelig op zijn darmen dus al een aantal keer een gasbuikje gehad waar ik hem met pijnstilling, primperan en buikmassages zelf altijd snel doorheen help. Hij had het weekend weinig beweging gehad (als we weg zijn moeten ze in het hok blijven) dus ik dacht dat flink wat beweging hem wel goed zou doen. Maandagavond toen ik thuis kwam zat hij in de kamer met een scheef koppie, hij had geen koorts, dus Alarmbellen!!! Toen begon het hele circus direct. E Cuniculli of Middenoorontsteking was de diagnose.

Maandagavond:

Medicatie: Duplociline, Dexamethason, Vit B en Panacur.

Gewicht: 1665 gram

Status:

Koppie snel weer recht en oogde wat fitter. (denk door de dexa).

Dinsdag:

Medicatie: Dexamethason, Vit B en Panacur (2x 20mg werkzame stof).

Status:

Vooral een paar uur na de dexa fitter en eetlust.

Woensdag:

Medicatie: Dexamethason en Panacur (2x) (Vit B deed hem pijn dus die weggelaten)

Status: Dexa leek niet meer te werken en hij begon wat benauwd te worden en te niezen.

Donderdag

Medicatie: Panacur (2x) en bij de dierenarts een injectie met enrofloxacine

Gewicht 1620 gram

Status:

Hij was benauwd, aan het niezen en had een klein randje bloed aan zijn neus (wit konijn dus lijkt meteen ernstig). Dus direct om 9u naar de dierenarts (konijnkundig overigens). Het bloed was van de slijmvliezen/adertje gesprongen (redelijk voorin zijn luchtwegen dus). Geen paniek daarover. Wel had hij 39,6 temp rectaal dus volgens de dierenarts wel lichte verhoging. (moet je daar iets bij optellen?). De duplociline was uitgewerkt na 3 dagen en na het testen van veel reflexen, klinisch onderzoek, kiesjes gekeken (alleen voorste want hij was te zwak voor roesje en die zagen er heel goed uit dus ze verwachtte dat de achterste ook wel goed waren. Mag je daar vanuit gaan?), kijken in de ogen, hem in stress brengen voor de reactie heeft de dierenarts haar diagnose toch meer richting de ontsteking/bacteriële infectie bijgesteld. Dus Baytrill (Enrofloxacine) erin gespoten en Matacam meegekregen waar ik nog tenminste 24u mee moest wachten om het gevaar voor bloedingen te beperken omdat NSAID (Metacam) i.c.m. Corticosteroïd (Dexa die nog in zn lijfje zat) gevaarlijk is. Zijn buikje klonk en voelde nog goed, hij had kleine keuteltjes, at ook minder dan normaal, maar hij had nog wel ontlasting.

Vrijdag

Medicatie: Panacur (2x), Enrofloxoral drops (enrofloxacine) (2x) en primperan (4x) en metacam (2x)

Gewicht: 1600

Status:

’s Ochtends had hij hele rare ontlasting. Diarree, slijm, blinde darmkeutels… alles behalve normaal. Dus weer naar de dierenarts en waar ik al bang voor was… ook nog gasbuik/buikpijn ellende. Dus injectie voor het maagdarm stelsel en primperan mee naar huis. We hebben getwijfeld om het antibioticum te veranderen, maar we vonden beide therapietrouw ook belangrijk dus ervoor gekozen om toch het breed spectrum (enrofloxacine) te blijven geven in afwachting van wat zijn lijfje erop zou doen. Dwangvoer meegkregen en toen begonnen de slapeloze nachten. Om de 3u voeren en water. Buikje masseren enz enz enz.

Zaterdag

Medicatie: Panacur (2x), Enrofloxoral drops (enrofloxacine) (2x) en primperan (4x) en metacam (2x)

Status:

’s Ochtends vond ik hem slecht, niet eten en drinken, stil zitten als een opgerold bolletje met de oortjes plat en stoïcijns naar de wereld. Ik dacht… dit is het einde. Ik had hem gescheiden van zijn vriendinnetje in de angst dat zij ook ziek werd maar ook zij zat depressief voor zich uit te staren. Dus heb ik ze weer herenigd en wat er toen gebeurde was zoooo bijzonder. Mevrouw vloog op hem af, zijn oortjes gingen omhoog en zij heeft hem een uur onafgebroken zitten likken. Ok, dat is duidelijk! Die moeten bij elkaar blijven. ’s Middags werd hij langzaam aan minder stoïcijns, zat rustig wat om zich heen te kijken en oogde een stuk beter. Blijven voeren en water geven en hij begon heel voorzichtig weer aan het hooi te knabbelen als ik hem er een beetje mee pestte, brokjes gingen nog niet. Zijn buikje voelde een stuk beter, geen gasbellen meer en hij ademde een stuk vrijer! Niest nog wel af en toe.

Er was weer hoop!

Zondag

Medicatie: Panacur (2x), Enrofloxoral drops (enrofloxacine) (2x) en primperan (4x) en metacam (2x)

Gewicht: 1600 gram

Status:

’s Ochtends om 6u was hij weer benauwder, werd later op de dag beter en hooi knabbelde hij nog steeds zelf wat aan als je het hem voorhield. Begon ook weer wat in de handdoek te graven uit protest en zijn wc-papier fetisj was ook weer getriggerd, dus moest weer een washand gebruiken om zijn wam schoon te maken. Hij is dol op wc-papier kabbelen namelijk, levensgevaarlijk! En nog belangrijker, hij begon zichzelf nog meer te wassen en schoon te houden na de kliederbende van het dwangvoeren. Wel is hij steeds helemaal uitgeput na een voersessie en ligt hij daarna weer voor pampus uit te rusten. Hij niest ook nog steeds af en toe.

Maandag

Medicatie: Panacur (2x), Enrofloxoral drops (enrofloxacine) (2x) en primperan (4x) en metacam (2x)

Status:

Vanmorgen was hij weer benauwder dan gisteravond. Hij houdt voeren wel steeds langer vol en is ook minder uitgeput na een voersessie heb ik het idee. Na wat water en wat eten vanmorgen vond ik zijn benauwdheid ook weer afnemen. Ontlasting is nog steeds kleine keutels maar wel mooi rond. Na het voeren vond ik hem alweer minder benauwd. Hij niest ook nog steeds maar heeft geen bloed meer uit zijn neusje. Hij eet nog steeds niet zelf, moet hem stimuleren om hooi te knabbelen. Weet natuurlijk niet wat hij doet als ik er niet ben.

Wat denken jullie?

-Krijg ik hem hier doorheen als ik zo doorga?

-Denken jullie dat de diagnose juist is? Zo nee, wat denken jullie dan?

-Ik moet van de dierenarts nog de antibiotica kuur tot en met woensdag afmaken (in totaal dan 7 dagen gehad incl. spuit van de dierenarts). Kan ik daarna stoppen of juist niet? Moet ik nog duplociline geven na woensdag (of al eerder) voor het geval het Pasteurella is? (Dierenarts gaf breed spectrum omdat het ook andere bacteriën konden zijn.) Stiekem denk ik dat deze dierenarts liever niet wilde dat ik zelf ging prikken en daarom voor de enrofloxacine ging omdat die oraal kunnen en duplo alleen per injectie maar dat kan ik niet hard maken natuurlijk.

-Wat zouden jullie met de metacam doen? Doorgaan of proberen te stoppen?

-Kan een konijn zich zo beroerd voelen door zijn kiesjes? Soms denk ik daar nog wel eens aan namelijk. En kan een dierenarts zo stellen dat de achterste kiesjes waarschijnlijk wel goed zijn na het zien van de voorste?

Heel erg bedankt alvast voor je antwoord! Ook al is het alleen een bemoedigend woord of een eerlijke mening.

[teddydwergx]

Ik heb geen echte kennis over ziektes etc, maar als je twijfelt kan je altijd nog langs een andere DA gaan.

Zo krijg je misschien of een andere diagnose, andere informatie etc.

En verder heel veel beterschap en sterkte voor je nijn!

[Christaaa]

Ik vind het heel moeilijk om iets te zeggen op basis van een verhaal op een forum. Als ik het zo lees krijgt hij al een hele brede behandeling. Ik probeer altijd andersom te denken: wat behandel ik nog niet, wat het ook zou kunnen zijn? Ik zou zo 1,2,3 niks kunnen bedenken. Maar ik ben natuurlijk geen dierenarts.

Wat ik wel weet: vorig jaar is 1 van mijn rammen overleden aan een luchtweginfectie. Het arme ding was zo benauwd, maar ik meende telkens verbetering te zien en ging toch door. Achteraf heb ik spijt als haren op mijn hoofd dat ik hem niet een week eerder rust heb gegund. Ik weet niet of ik in jouw situatie door zou zetten.

Veel sterkte en wijsheid!

[Lydiaa]

Ik heb ook niet zo heel veel verstand hiervan, maar misschien dat hij deze slijmerige diarree/keutels krijgt juist van de medicijnen.

Ik denk dat je het beste met je dierenarts kunt overleggen wat wijsheid is in het belang van je konijn.

Als je ziet dat hij nog wil, wie ben jij dan om hem tegen te houden?

Als je echter merkt dat hij heel veel pijn heeft en niet meer kan, is het misschien beter om hem uit zijn lijden te verlossen.

Maar goed, dat kan ik niet beoordelen en wil ik ook niet beoordelen.

Ik zou een goed gesprek aangaan met je dierenarts.

Heel erg veel sterkte en beterschap voor Meneer.

[angela12]

ik ben ook geen dierenarts , ik ben zelf drie weken lang aan het sukkelen geweest met een konijn wat het hardstikke benauwd had, helemaal uitgeput was en nog wel zelf at maar desondanks bleef afvallen.

ook hij heeft een breed scala aan antibiotica's gehad maar niets mocht baten.de ene dag dacht ik nou dit gaat beter en de andere dag was het helemaal niets.

vooral de nachten waren zwaar voor hem en voor mij omdat dit de momenten waren waarop hij het het meeste benauwd had.

na alles geprobeerd te hebben ben ik met hem terug gegaan naar de dierenarts en daar hebben we besloten om hem uit zijn lijden te verlossen.

naar mijn idee doe jij er alles aan om hem er weer bovenop te krijgen , hij krijgt een breed scala aan antibiotica je hebt hem gedwang voert en hem met zijn gasbuikje geholpen , heel eerlijk gezegd denk ik dat je niet meer kunt doen als wat je nu doet.

je zou eventueel nog eens naar zijn kiezen kunnen laten kijken als jij denkt dat dat en mogelijke oorzaak kan zijn maar meer kan ik niet verzinnen.

als hij duidelijk pijn heeft en weer minder gaat eten dan zul je moeten besluiten wat je nog moet en kan doen denk ik.

ik wens je in ieder geval heel veel succes met je konijn en uiteraard hoop ik dat hij er weer helemaal bovenop komt!

[Boefje]

Inderdaad ik heb helaas ook niet zoveel ervaring hiermee..tenminste niet met dat benauwde. Ik denk dat je niet teveel moet rommelen en moet slepen met het konijntje..stress kan namelijk ook zeer gevaarlijk zijn. Daarnaast probeer je al heel veel aan medicatie en zie je lichte verbetering.. niet te vergeten inderdaad dat medicatie de darmen ook flink een klap kunnen geven. Misschien focussen op het belangrijkste.. en daarna de andere dingen. Toen mijn konijntje dr darmen bijna stil lagen heeft het me dagen geduurd voor ik t weer aan de praat kreeg... ze keutelde niet..mocht blij zijn met 1 keutel op een dag..en vraag niet wat voor formaat het was.. om de twee uur dwangvoeren.. niet slapen.. ze had eerst ook plakpoep en dergelijke en tuurlijk waren dr darmen van streek door al die AB. Maar uiteindelijk was ik allang al blij dat er weer wat uit kwam. Darmflora herstellen met bepaalde medicatie.. weet niet meer hoe dat heet.. kan ook nog..maar ik zou nu inderdaad ook geduld hebben. Ik zit nu ook weer met dat zelfde konijntje dat geholpen is aan dr kiezen en nu ook totaal niks meer eet al een paar dagen.. soms ben ik bang dat ik dr kwijt ga raken..maar zo zat ik de vorige keer ook en inderdaad op t moment dat ik geen hoop meer zag begon ze ineens een hoopje keutels te leggen en te eten..soms moet je t beestje ook de tijd gunnen.. tis stressvol ik weet t.. ik wens je in elk geval veel sterkte..sorry dat ik je niet meer kan helpen.

[El Cid]

Mijn konijn is in april ook ziek geweest... we hadden rond die tijd toevallig een nieuwe zak voer van Science Selective, met een nieuw soort verpakking. We beginnen nu het vermoeden te krijgen dat er iets veranderd is aan de smaak/geur/samenstelling van dat voer en dat er misschien iets mis mee is. Ons konijn is inmiddels opgeknapt, zonder panacur trouwens, ze kreeg een injectie tegen de pijn, dwangvoer en iets om de darmen te stimuleren en een pijnstiller voor thuis, maar onze nijn wil geen Science Selective meer, we hebben nu Care+ van Beaphar en dat eet ze achter elkaar op, ze pikt de brokken zó tussen de Science Selective uit. Ze is weer helemaal in orde nu.

[Nien1984]

Bedankt allemaal!!! Ik vind het echt heel fijn dat jullie de moeite hebben genomen om te reageren... dat geeft toch een goed gevoel.

Gistermiddag/avond was het heel slecht met hem. Buikademhaling en weer stoicijns. Dus ik heb het 'eerlijke' gesprek met de dierenarts gevoerd en die was heel duidelijk dat ik hem nog een kans moest geven om de rotzooi in zijn lijf op te laten lossen. Ze zei dat je bij bacteriële infecties heel vaak een beetje een terugval ziet en dat je soms door heeele zure appels heen moet om weer bergop te gaan. Ik wil hem niet zo laten lijden zei ik... dat benauwd zijn is zo zielig. Toen besloten om hem weer een beetje te helpen met een paar dagen dexamethason. Gewoon om even de scherpe randjes er vanaf te halen. Toen we terug kwamen van de dex ophalen zat hij er weer een heel stuk rustiger bij en bij het voeren was hij weer druk aan het wassen en poetsen. Toen hebben we besloten om nog even te wachten met de dex maar ook de metacam te laten zitten zodat de dex er wel meteen in kan als hij het weer te zwaar krijgt. Vanmorgen was hij niet slechter. Wel nog steeds moe en ziek maar knabbelde een paar hooitjes, dronk water uit de spuit en na de smeerboel met de brokjessmurrie begon hij weer druk zijn baard te poetsen.

Dus we geven nog niet op, doet hij ook niet volgens mij. Dex is in huis, maar hopelijk hebben we die niet meer nodig.

Onwijs bedankt voor jullie reacties... doet me echt goed!

[Nien1984]

El Cid, bedankt dat je dat deelt. We hebben geen nieuwe zak SS, deze is minstens een maand open al (als het niet langer is) dus daar ligt het niet aan denk ik.

Wat ik me nog afvroeg... kan ik critical care veilig geven? Is die samenstelling niet een trigger voor zijn buikje? Aangezien hij daar redelijk gevoelig op is? Hij krijgt nu gewelde SS brokjes, die SS dwangvoeding vond hij heel vies volgens mij. De critical care schijnt een stuk lekkerder te zijn voor ze maar ik wil niet weer zijn buikje van slag. Hij krijgt ook geen groente omdat dat meer ellende dan goeds bracht. Ook als ik met een postzegeltje begon.

Wat denken jullie?

[Boefje]

Nu ik er bij nadenkt.. Bailey kan ook niet tegen de SS voor volwassenen. Altijd als hij dat eet krijgt hij gegarandeerd last van zn buikje. Toch heb ik geen last met de junior en senior voeding van SS. Misschien kan je kijken welk voer het beste bij je nijn past en hem daar langzaam aan laten wennen.

[Nien1984]

Nu ik er bij nadenkt.. Bailey kan ook niet tegen de SS voor volwassenen. Altijd als hij dat eet krijgt hij gegarandeerd last van zn buikje. Toch heb ik geen last met de junior en senior voeding van SS. Misschien kan je kijken welk voer het beste bij je nijn past en hem daar langzaam aan laten wennen.

Ik voer al sinds ik hem heb (3jr) SS. Bestel het nu via Konijnenpension Joy vanuit Engeland. Kan me toch niet voorstellen dat dat ineens problemen oplevert? Dan weet ik helemaaaal niet meer hoe ik hem gezond moet houden. :oh:

[Boefje]

Nou dan denk ik niet dat het daar aan ligt

[Christaaa]

Sowieso kan ik me niet voorstellen dat een ander zak voer opeens problemen geeft. Buikklachten vind ik al onwaarschijnlijk, maar een luchtweginfectie van ander voer?

[Lonja]

Nee lijkt me ook stug, ik ben net begonnen met de eerste zak vanuit Engeland via konijnenpension Joy en de snotkonijntjes hier doen het juist goed

Als ik het goed begrepen heb had hij alleen de eerste dag een scheve kop en dat is nu niet meer hè?

Ik ben absoluut geen Dierenarts maar hoe ik het zo lees zou ik denken eerst een verminderde weerstand en daardoor misschien EC/ Pasteurella (Pasteurella kan ook EC veroorzaken meen ik gelezen te hebben) en vervolgens door alle gedoe en medicatie misschien darmproblemen?

Mij viel het ook op dat je maar éénmaal Duplo hebt gegeven hoewel het daarna wel beter ging, al snap ik dat je in eerste instantie dan misschien dacht dat dat de Dexamethason leek te zijn maar die hielp later dus niet meer, op het moment dat de Duplo echt uitgewerkt was... Je schrijft dus ook dat die na 3 dagen uitgewerkt was, maar eigenlijk moet je dat zelfs om de dag geven omdat het daarna al minder begint te werken. Dat die niet verder gegeven is daarin deel ik dus eigenlijk wel jouw twijfels, maar ik ben geen dierenarts en ik kan al helemaal niet zeggen wat zijn motivatie was om over te stappen op Enrofloxoral en Baytril.

Als hij het wil eten zou je reinigende kruiden kunnen geven om alle troep van alle medicatie sneller uit het lijf te krijgen. Hij heeft een hoop binnengekregen wat op de darmen werkt.

Dus hoop ook dat als dat er uit is er een duidelijk plaatje overblijft van wat er nu echt mankeert. Al zal dat met zo'n lage weerstand als nu misschien wel langer duren om te herstellen dan gewoonlijk?

Wat die kiesjes betreft, zonder narcose is het geen garantie, maar ja, je kan hem nu toch niet onder narcose laten gaan, dus je doet er dan ook niets aan. Het zou in ieder geval mijn eerste gok niet zijn dat dat de oorzaak is van alles.

[El Cid]

Een luchtweginfectie door voer lijkt me ook sterk. Buikklachten lijkt onwaarschijnlijk, maar een familielid van me verloor dus een huisdier aan een zak verkeerd voer... doordat ze er blindelings op vertrouwde dat het met dat voer wel goed zat. Er was iets mis meegegaan tijdens het productieproces. Sindsdien ga ik er niet meer blindelings vanuit dat het met het voer wel goed zit, als een dier bepaald voer ineens niet wil eten en/of buikklachten heeft.

[Nien1984]

Hallo lieve allemaal!

Heel erg bedankt voor jullie meedenken en meeleven! Helaas heb ik dinsdag afscheid van mijn allerliefste witte bolletje moeten nemen. Hij bleef met ups en downs gaan maar toen ik tussen de middag uit mijn werk even snel ging voeren was hij ineens zooo achteruit gegaan dat ik niet anders kon dan voor hem beslissen. Hij had al steeds een typisch geurtje bij zich, vooral bij z'n oren maar die lucht was zo sterk geworden, hij had weer witte slijmontlasting en veel te benauwd. Gewoon niet meer eerlijk. De reis naar de dierenarts leek eeuwen te duren en was voor hem een hel. Ow wat was dat vreselijk! Christaaa, ik snap precies wat je bedoelde nu! Ik had hem voor alle pijn en ellende willen behoeden... die afweging is zo moeilijk wanneer je moet beslissen.

Ik ben er helemaal stuk van, hij was mijn maatje, mijn beste vriendje! Hij was grappig, lief, eigenwijs en bijdehand en ik heb 3 jaar zooo van hem genoten. Hij werd mijn handen gedrukt door een stomme fokker op een kleindierententoonstelling die er vanaf wilde omdat hij een 'O' had op de keuring. Ik was daar voor de kippen van mijn opa en ik wilde helemaal geen konijn... maar ik kon hem ook niet meer teruggeven want hij had me stiekem al ingepakt toen hij nog in zijn kooitje zat te bedelen als ik langs liep. Ik had helemaal niets in huis en ineens een konijn... Vroeger hadden we altijd 1 konijn in een hok (ik dacht toen een groot hok). Nu was ik me aan het inlezen en jeeeetje wat had ik me op de hals gehaald... castreren, vriendinnetje, hoog kwaliteit voer, groot hok en meer ruimte om te kunnen rennen. Ik ben zo blij dat ik dat allemaal gedaan heb! Hij is het allemaal zo waard geweest! Voor het eerst ontdekte ik hoe leuk een konijn is. Hoe slim ze zijn, hoe ze je kunnen inpakken voor iets lekkers, hoe hij bij me kwam als ik verdrietig was en uren languit tegen mijn been aan lag te slapen als ik in bed lag. Toen hij lang genoeg steriel was en ging trouwen werd ik iets minder belangrijk... maar dat gaf niets, hij had een echte Mevrouw gekregen waar hij zo dolgelukkig mee was. Nu is Mevrouw weduwe en voert mijn hoofd een tweestrijd... want er is niet 1 konijn wat zo leuk is als mijn Meneer maar zijn Mevrouw moet snel weer gelukkig zijn anders weet ik zeker dat hij me heel hard zou bijten of tenminste beledigd zijn neus op zou halen en me zijn rug toekeren. Dus ik ga op zoek naar een vent voor Mevrouw. Zo snel mogelijk zodat zij in ieder geval gelukkig is, dat ben ik Meneer verplicht. Van die vent ga ik ook wel weer houden denk ik, als Mevrouw er maar blij van wordt dan ben ik dat ook.

Vanmiddag ga ik een mooie foto op canvas laten maken, hij moet voor altijd in mijn huis hangen met zijn prachtige koppie. Samen met een vriendin en mijn ouders heb ik hem in de tuin bij mijn ouders begraven. Mijn paps maakte er een hele ceremonie van, met grafsteen en bloemen en een kruisje. Sta je daar als volwassen vrouw van 28 je konijntje te begraven. Nooit verwacht dat zoiets me zo goed zou doen... ook al keek hij over mijn schouders mee hoe ik zijn dode lijfje een plekje gaf, het is toch fijn dat hij ergens is.

Achteraf vraag ik me steeds af, had ik niet dit of had ik niet dat moeten doen... Wat Lonja ook al zei, die duplociline... Iris zei het ook al. Dierenarts ging voor breed spectrum. Ik twijfel nu of ik het goed gedaan heb. Had ik hem niet eerder moeten dwangvoeren... Is hij niet ziek geworden door de medicatie? Hij had immers alleen een scheef koppie en minder eetlust toen ik begon met het hele medicijnencircus. Dat voelt zo raar! Rationeel gezien weet ik wel dat als ik niets gedaan had hij al eerder overleden was omdat hij stopte met eten, tenminste... dat maak ik mezelf maar wijs.

Wat zou het nou geweest zijn? Pasteurella? Scheve kop door de middenoorontsteking? en daarna een abces die hem zo benauwd maakte en waardoor hij ook zo stonk? Of toch EC die ook zijn hersentjes aangetast heeft. Of meerdere dingen bij elkaar? Ik hoop dat ik het goed gedaan heb.

Ik vind het fijn om het zo van me af te schrijven. Hoop niet dat jullie het vervelend vinden aangezien ik helemaal niet actief was hier en zomaar ineens kom binnenvallen.

Bedankt voor het lezen!

[Christaaa]

Je hebt het prima gedaan, dus niet twijfelen aan jezelf. Je hebt alles voor hem geprobeerd, toch? Ik denk dat je er goed aan gedaan hebt hem rust te geven. Veel sterkte!

Wat je voedster betreft: natuurlijk zal ze weer een vriendje willen hebben, maar als zij gewoon eet en zich normaal gedraagt, kun je best even tijd nemen om alles te laten bezinken hoor.

[Ainariel]

Je hebt je uiterste best gedaan en naar een beslissing om je diertje in te laten slapen moet je ook toegroeien. Anders had je misschien achteraf met de twijfels gezeten. Wat als...? Die heb je nu niet. Hij kon niet meer beter worden ondanks alle zorg.

Zo'n begrafenis doet je idd goed. Heb ik vorig jaar ook met mijn pleegnijntje Luna gedaan, ik was er echt goed stuk van en en het hielp me bij het verwerken ervan.

Heel erg veel sterkte!

[Nien1984]

Bedankt voor de reacties dames! Ik ga dit weekend met Mevrouw op date bij het Konijnenparadijs. Heb er alle vertrouwen in dat ze daar een geschikte man voor haar vinden.

Ik geloof niet dat het snel went dat mijn ventje er niet meer is maar ik ben wel heel blij met de mooie herinneringen die langzaam aan de overhand beginnen te nemen.

[LiesbethBlacky]

Oh wat naar!!! :(

Ja, dat blijven afvragen, dat ga je nog een tijdje doen denk ik... Heb een soortgelijke situatie gehad met een asielhond waarbij ik me naderhand bleef afvragen wat IK anders had kunnen doen om het haar te besparen...

Dat begrijp ik dus heel erg goed.

Maar wat jij allemaal hebt gedaan, echt chapeau, niet velen doen het je achterna en het is wel duidelijk dat je enorm van je diertje hebt gehouden (nog altijd van 'r houdt!).

Je hebt inderdaad je uiterste best gedaan en hou je daaraan vast.

Je hebt er zoveel tijd en moeite, liefde en verzorging in gestoken en uiteindelijk een weloverwogen beslissing genomen.

Ik wens je super veel sterkte met het verwerken van dit verlies.

Eerst effe deze ziekte-periode met slechte afloop goed verwerken en dan kan jij je inderdaad heerlijk optrekken aan alle leuke herinneringen met Meneer en je mag ook trots zijn op jezelf voor de goede zorgen die hij bij je kreeg hoor.

Straks even afleiding door Mevrouw te koppelen, maar niet vergeten je verdriet te verwerken he

Het overvalt je anders straks halsoverkop.

Knuf!

[Boefje]

Aaw wat sneu... sterkte met je verlies..

[El Cid]

Heel sneu, je hoeft je niet schuldig te voelen, soms is het echt niet goed meer na te gaan wat er precies aan de hand is met een konijn, ze zijn toch heel kwetsbaar, je hebt echt je best gedaan, maar ik weet het, het blijft naar om mee te maken en dat je jezelf gaat afvragen of je meer had kunnen/moeten doen is heel normaal, maar je hoeft jezelf niets te verwijten. Heel veel sterkte!

[Nien1984]

Bedankt voor de lieve reacties allemaal. Mijn Meneer heeft zijn footprints in mijn hart achtergelaten en ik zal hem nooit vergeten!

Ik heb zijn Mevrouw een nieuwe vriend gegund afgelopen zaterdag. En er is plek voor hem! In mijn hart maar ook in Mevrouws hartje. De speeddate bij het konijnenparadijs was wat stroef maar nu zijn we op dag 3 en ze eten uit hetzelfde bakje. Een geweldig lief ventje! Brutaal, gek, lief en grappig... het zou Meneer zijn broertje kunnen zijn. Ik ben verliefd! En Mevrouw stiekem ook, al speelt ze af en toe nog wat hard to get!

Nogmaals dank voor al jullie reacties! Wat Meneer gehad heeft zullen we niet meer achter komen, maar het is goed zo. Hij is voor altijd bij me, dat is eigenlijk een heel fijn gevoel.

[Deeskuh88]

Oei, even niet alles gelezen en dan dit... Ik wil je ook (alsnog) veel sterkte wensen! Advies had ik niet, maar heb wel meegelezen. En beetje dubbel, maar ook veel succes met Mevrouw en je nieuwe ventje!