Duimen voor Lin

[Stamper2011]

Op de dag dat Lin dood is gegaan heb ik haar 's ochtends tegen half zeven Cisaral drops en dwangvoeding gegeven.

Later heeft ze nog weer wat dwangvoeding gehad. Bij de dierenarts heeft ze vervolgens tegen elf uur een injectie gekregen met Emeprid en 1 met Metacam. Verder heeft ze die dag geen medicatie gehad, alleen dwangvoeding totdat ze zelf weer wat begon te eten. Tegen vijf uur 's middags begon de ellende en tegen half zes was ze er niet meer.

De dag ervoor is ze ook behandeld met Emeprid, Metacam en Cisaral drops.

Wat vreselijk naar de het min of meer normaal is dat konijntjes op zo'n manier dood gaan. Ik kan alleen maar hopen dat ze op dat moment niet alles bewust meer mee heeft gekregen en dat ze geen pijn heeft gehad. Door alle nare geluiden die ze maakte had ik zelf het gevoel dat ze enorm aan het lijden was. Zo zag het er ook uit.

De dierenarts vond haar 's ochtends al behoorlijk passief en zwak overkomen. Wij maakten ons toen zelf ook erg veel zorgen.

Maar omdat het vervolgens met het uur weer wat beter ging, hadden we toch weer goede hoop voor de toekomst gekregen.

Mogelijk was ze toch al te ver heen.

Stamper vond het op het laatste erg moeilijk dat Lin haar dode lichaam bij ons in huis lag. Hij werd er erg onrustig van. Het was natuurlijk ook niet meer de Lin zoals hij haar kende. Toen we haar eenmaal begraven hadden heb ik Stamper overal in huis laten kijken en snuffelen, toen hij eenmaal door had dat Lin haar lichaam niet meer bij ons in huis was, werd hij een stuk rustiger en weer wat meer zichzelf.

Stamper hangt op het moment erg aan mij. Hij blijft steeds bij me in de buurt en rent achter me aan als ik even naar de slaapkamer of hal loop. Ik weet niet of hij dat doet om mij te steunen of omdat hij zich eenzaam voelt en zich verveelt zonder Lin, waarschijnlijk dat laatste. Het zal hem vast goed doen als hij straks een nieuw vriendinnetje krijgt. Voor mijzelf voelt het alleen nog niet goed om nou meteen al een nieuw konijntje in huis te halen. Niet zo gek natuurlijk gezien ik behoorlijk aan Lin gehecht was en wij haar net gisteren hebben begraven. Lin was voor mij gewoon een heel speciaal konijntje. Ik kan haar niet zomaar vervangen. Als weet ik dat ik dat niet zo moet zien. Zo voelt het alleen wel. Het is dan net alsof Lin er niet meer toe doet.

Ik hoop dat Lin inmiddels de rust heeft gevonden die ze verdient en dat ze mij niks kwalijk neemt. We hebben er alles aan proberen te doen om haar er weer bovenop te helpen. Blijkbaar was dat alleen niet genoeg. Zo jammer en triest dat ze nog geen jaar oud is geworden.

Lieve Lin, rust maar zag lieverd. We houden van je, missen je en zullen je nooit vergeten. Je blijft voor altijd onze lieve kleine meisje.

[belleke]

Natuurlijk neemt niemand ook jouw konijn jouw niets kwalijks.

Ik had ook altijd het gevoel bij alle diertjes die dood gingen had ik niet beter dit of had ik niet beter dat kunnen doen.

Maar je hebt voor hem gezorgd met je hart en met wat jij dacht dat goed voor je konijn was. Je best gedaan en meer kun je helaas niet doen. Het is ook een beetje de natuur waar wij niets aan kunnen doen.

Maar ik snap je gevoel wel hoor. Neem even de tijd en echt over een tijdje ga je steeds meer denken aan alle leuke dingen die je met Linn hebt meegemaakt. En komt er weer een lach op je gezicht als je aan haar denkt. Maar het is nu zo kort nog en het was zo's naar einde. Dat je het allemaal moet verwerken en een plekje geven.

Heel veel sterkte en een superdikke knuffel Belleke

[Stamper2011]

Bedankt voor je steunende woorden. Volgens de dierenarts konden wij niet meer doen dan dat wij nou al deden.

Ook hij vond het behoorlijk spannend. Het is ook zo snel gegaan allemaal. Konijntjes kunnen ineens uit het niets doodziek zijn.

Met een beetje geluk lukt het dan om ze er weer bovenop te helpen maar het kan ook zo aflopen.....

Ik blijf het erg oneerlijk, moeilijk en triest vinden. Inmiddels heb ik gelukkig wel een beter beeld gekregen van wat ons nou precies is overkomen. Hopelijk helpt dat ons om het beter een plekje te kunnen geven.

Als ik nou aan alle mooie momenten denk die wij met Lin hebben gehad, barst ik steeds weer in tranen uit. Het zou heel mooi zijn als ik straks weer met een lach op mijn gezicht aan haar kan denken. Ik mis haar echt verschrikkelijk. Ik had een hele speciale band met Lin en vond haar echt geweldig. Ontzettend jammer dat het zo af is gelopen.

[Eefje]

Jeetje, ik lees dit echt met tranen in mijn ogen. Wat een verschrikkelijk einde, kan me voorstellen dat je daar wel flink van van je stuk gebracht bent. Heel veel sterkte met het verlies van lieve Lin en neem jezelf niks kwalijk, je hebt super voor haar gezorgd!