ishirra Geplaatst: 6 april 2013 Geplaatst: 6 april 2013 Anderhalve week geleden deed ons konijn Tiffany raar. Ze kreeg precies een aanval maar omdat het net gedaan was wisten we niet of het zeker om een aanval ging of dat ze haar misschien ergens had pijn gedaan.Tiffany is een hangoor van 2,5 kg en is soms nogal bruut om te rennen of te springen.Ook omdat er anders geen tekenen waren dat ze ziek was hielden we het verder in de gaten.Nu kreeg ze gisteren terug een aanval.. Deze keer zagen we echt wat er gebeurde en het was echt een aanval!Ze begon met haar kopje scheef te trekken haar poten te smijten. Viel daarna omver en raakte niet meer recht.Ogen volledig verwilderd en ze herkende ons ook niet meer... Ze lag echt te schokken en ik dacht dat ze haar laatste adem zou uitblazen. Heb toen mijn handen over haar ogen gelegd en haar proberen te kalmeren. Ondertussen haar naam zeggend dat ze erop zou reageren. We noemen haar als troetelnaampje ons bieke. Dus ook een paar keer gezegd van kalm bieke, zij nu maar kalm. Opeens was ze er weer. Ogen werden terug normaal en ze had het minste idee wat er haar overkomen was zo leek.Het leek voor ons een hele tijd te duren maar eigenlijk was het maar een halve minuut tot een minuut waarin alles gebeurde.Nu direct naar de dierenarts gebeld en die vermoed nu E. cuniculi. Ik heb er al veel over gelezen en gehoord en vreesde dan ook meteen hiervoor. Dus we zijn nu preventief toch medicatie opgestart daarvoor.Heb ook valium meegekregen om bij een echte ergere aanval te kunnen iets doen.Ze lijkt nu na die aanval wel iets zieker dan ervoor. Maar ze eet en drinkt nog goed enzo... Dus alleen fysiek ziet ze er minder uit.Tiffany hebben wij voor de strenge winterperiode begon opgevangen omdat ze niet meer gewenst was. De dierenartse denkt ook dat dit de stressperiode is geweest waardoor de E cuniculi zou uitgebroken zijn.Volledig in een nieuwe omgeving en bij nieuwe mensen moeten wonen ik kan het mij wel voorstellen dat het voor haar stressvol is geweest. Maar nu heeft ze eindelijk een 4-ever home en wordt ze ziek. Vind het zo jammer voor mijn "bieke"Ik heb wel nog andere konijnen zitten maar die komen niet in contact met haar kan dit kwaad voor de rest of niet?En als iemand tips ofzo heeft ze zijn van harte welkom! Wij staan hier voor de allereerste maal voor en kunnen goede raad en informatie goed gebruiken.Want je kan er zoveel of leren en leven toch ben je met ervaring een stuk rijker.
Haeppie Geplaatst: 6 april 2013 Geplaatst: 6 april 2013 hey ishirra met Kristel hier, ik vindt het erg voor je konijn en ik wens je alle steun toe met je konijn. Als de dierenarts zegt dat het van de stress komt dan kan je je konijn beter laten ontspannen en proberen ze te laten voelen dan zij/hij NERGENS bang moet zijn. Je kan misschien zachte natuur geluiden opzetten voor je konijn of proberen haar vertrouwen te geven door ze misschien naar je toe te laten komen of rustig naar haar/hem toe gaan en ze heeeeeel zachtjes te strelen. Echt ik heb dat niet gezien maar ik heb er ook van gelezen, probeer je konijn echt te laten voelen dat er NIKS is om bang voor te zijn en haar ook laten voelen. Dus zelf rustig zijn en innerlijk kalm zijn, want dieren voelen dat ook als jezelf angstig of onrustig bent. Heb een vraagje: zit je konijn binnen of buiten en heb je een echte band met haar/hem. (zoals weten wat zij/hij graag mee speelt of zij/hij graag knuffeld!)is zij/hij een oud konijn of jong konijn?
ishirra Geplaatst: 6 april 2013 Auteur Geplaatst: 6 april 2013 hey ishirra met Kristel hier, ik vindt het erg voor je konijn en ik wens je alle steun toe met je konijn. Als de dierenarts zegt dat het van de stress komt dan kan je je konijn beter laten ontspannen en proberen ze te laten voelen dan zij/hij NERGENS bang moet zijn. Je kan misschien zachte natuur geluiden opzetten voor je konijn of proberen haar vertrouwen te geven door ze misschien naar je toe te laten komen of rustig naar haar/hem toe gaan en ze heeeeeel zachtjes te strelen. Echt ik heb dat niet gezien maar ik heb er ook van gelezen, probeer je konijn echt te laten voelen dat er NIKS is om bang voor te zijn en haar ook laten voelen. Dus zelf rustig zijn en innerlijk kalm zijn, want dieren voelen dat ook als jezelf angstig of onrustig bent. Heb een vraagje: zit je konijn binnen of buiten en heb je een echte band met haar/hem. (zoals weten wat zij/hij graag mee speelt of zij/hij graag knuffeld!)is zij/hij een oud konijn of jong konijn?Ze heeft geen schrik meer hoor nu van ons en is het al redelijk goed gewoon maar moest aan een volledig nieuwe situatie wennen. Van mensen die niet naar haar om keken naar mensen die veel met haar bezig zijn.We hebben haar zien openbloeien de laatste weken. We proberen zo kalm mogelijk te zijn met haar en haar heel veel te strelen wat ze ook met veel plezier laat doen.Maar het is toch steeds nieuw ook al is ze hier paar maanden.Ik heb ook nog 3 andere konijnen en 17 cavia's dus kan me al wel wat behelpen met situaties.Het konijn zit binnen en we hebben er wel een hechte band mee. Ze komt regelmatig eens meekijken als we op pc zitten of als we thuis komen voor een stukje brood ofzo Dan komt ze grommend naar ons toe gelopen om te laten weten dat ze er is en moet ze eens gestreeld worden. We zouden haar graag laten rondlopen in huis maar dat vind ze niet zo leuk en gaat dan ook na 5 min weer naar haar hokje toe lopen.Ze zou volgens de vorige eigenaars anderhalf jaar zijn. En ze is nu een 3 maand bij ons.
Eefje Geplaatst: 7 april 2013 Geplaatst: 7 april 2013 Och arm beestje, ik wist niet dat EC van die aanvallen veroorzaakte! Toen ik jouw verhaal las deed het me erg denken aan mijn hondje, ze is nu ongeveer 16 of 17 jaar en begon ook toevalletjes te krijgen zoals jij beschrijft. Bij haar zijn het hartklachten, als ze blij is of zich druk maakt gaat er niet genoeg bloed naar het koppie en valt ze om. Dat is met pilletjes inmiddels wel al een jaar goed onder controle. Maar dat terzijde, want dat lijkt me nu niet relevant voor jou . Ik hoop dat de medicijnen aanslaan en dat ze snel weer de oude wordt! Super dat ze nu bij jullie zit en alles krijgt wat ze nodig heeft, met alle goede zorgen is ze er vast weer snel bovenop!
Aanbevolen berichten