FabienneNina Geplaatst: 31 januari 2013 Geplaatst: 31 januari 2013 Nou, Effe vertellen:Nina is van 29 Juni 2012 en ongecastreert, Jip natuurlijk wel!Je moet ze dan opnieuw koppelen en dan heeft ze ook pijn.Ik twijfel daarom en het is natuurlijk onnatuurlijk want in het wild worden ze natuurlijk ook niet gecastreerd.Jip baalt sws enorm als Nina uit de ren is ontsnapt (dat gebeurt af en toe nog eens. Gelukkig staan ze in de garage.)Jip gaat dan aan het hek trekken enzo dus misschien wel een aantal weken zonder haar zal hem kwellen!Ze zijn erg konijnen-verliefd, Haha!Maarja, Ik wil ook niet het risico nemen dat ze laten baarmoeder kanker kan krijgen!Soms lees ik dat ze de baarmoeder niet eens weghalen of maar een gedeelte dus dan is het sws zinloze stress voor Nina en Jip.Iemand ideeën of suggesties?
Nvy Geplaatst: 31 januari 2013 Geplaatst: 31 januari 2013 Heb je naast angst voor baarmoederkanker nog een reden om Nina te laten steriliseren?Hoe groot de kans op baarmoederkanker werkelijk is staat ter discussie, en daar zul je hier op het forum ook een aantal onderwerpen kunnen vinden. Per dierenarts is het ook verschillend of ze sterilisatie standaard aanraden of niet.Bij heeft Lola behoorlijk last van hormoonbuien (gaat is fases, waarbij ze soms begint te grommen als je langs haar heenloopt) en Daphne heeft als heel jong konijn twee keer een bloeding gehad die mogelijk vaginaal was. Wij zullen daarom onze vrouwtjes wel laten steriliseren.Na de operatie hoef je je konijnen niet te scheiden, tenzij daar een reden voor is. Het kan bijv. zijn dat Nina door de veranderende hormoonniveaus last van 'buien' krijgt of dat Jip haar wond openknaagt. Dat laatste vermijden wij hier bij alle wonden door de konijnen een 'jasje' aan te doen, waardoor ze ook zelf hun wond niet openbijten. Dit geheel in overleg met onze DA, natuurlijk, die ons ook helpt in de gaten te houden of het luchten van de wond belangrijker is of het beschermen tegen bijten. Onze nood-DA verkoopt mini-bodys voor konijnen met wonden op het lichaam.
Marjoleintje Geplaatst: 31 januari 2013 Geplaatst: 31 januari 2013 Nou, Effe vertellen:Nina is van 29 Juni 2012 en ongecastreert, Jip natuurlijk wel!Je moet ze dan opnieuw koppelen en dan heeft ze ook pijn.Ik twijfel daarom en het is natuurlijk onnatuurlijk want in het wild worden ze natuurlijk ook niet gecastreerd.Jip baalt sws enorm als Nina uit de ren is ontsnapt (dat gebeurt af en toe nog eens. Gelukkig staan ze in de garage.)Jip gaat dan aan het hek trekken enzo dus misschien wel een aantal weken zonder haar zal hem kwellen!Ze zijn erg konijnen-verliefd, Haha!Maarja, Ik wil ook niet het risico nemen dat ze laten baarmoeder kanker kan krijgen!Soms lees ik dat ze de baarmoeder niet eens weghalen of maar een gedeelte dus dan is het sws zinloze stress voor Nina en Jip.Iemand ideeën of suggesties?Ik ben niet pro en ook niet anti castratie/sterilisatie, maar om even op je vragen/veronderstellingen in te haken; - Ten eerste net zoals Nvy de vraag wat de reden(en) zou(den) zijn om je konijntje te laten helpen. Is dat de angst voor baarmoederkanker/ontsteking/e.d. , dan wordt het een castratie; de gehele baarmoeder wordt dan weggehaald. Als de enige reden is om een zwangerschap te voorkomen, dan zou het misschien zou kunnen zijn dat ze niet de hele baarmoeder weghalen, maar de eileiders afbinden. (sterilisatie). Maar volgens mij komt dit laatste niet zo heel vaak voor, en wordt een castratie uitgevoerd. (Als er toch geopereerd moet worden kun je misschien de kans dat er problemen met de baarmoeder ontstaan, ook maar beter wegnemen, zal wel de gedachte zijn.)- Ten tweede; zoals gezegd ben ik niet per se pro-castratie. Ik laat het echter wel doen, omdat ik vond dat mijn DA wel een goed punt had: in de natuur moet de baarmoeder van een konijn continu in staat van paraatheid zijn. (Want de eisprong vindt pas plaats bij bevruchting). In het wild krijgen konijnen daardoor veel nestjes, en blijft de baarmoeder gezond bezig. In gevangenschap zijn nestjes vaak ongewenst, maar de baarmoeder blijft haar natuurlijke rol vervullen. Uiteindelijk kan dit leiden tot ontstekingen en andere problemen zoals baarmoederkanker. Nu zei mijn DA er wel bij dat als je regelmatig een nestje laat komen, en zo het natuurlijke proces nabootst, castratie niet per se nodig is, gekeken naar baarmoederkanker e.d.. Maar ja.....er zitten al konijntjes genoeg in de opvang centra, en of je eigen konijn er zo blij van wordt maar te moeten blijven werpen......In die zin zou je je dus kunnen afvragen wat onnatuurlijker is; de baarmoeder embryo's onthouden, of castratie :wink2:Maar wat Nvy zegt klopt ook; er is nogal wat discussie over castratie. In hoeverre het echt nodig is. Tja, dat is heel persoonlijk. De meningen zijn ook hier sterk verdeeld, zowel bij konijneneigenaren als bij dierenartsen. Dus dat is echt een keuze die je zelf moet maken. En ik denk niet dat het ene beter of slechter is dan het andere, zolang er nog geen harde bewijzen zijn. (Ik vertrouw in deze dus op mijn DA door mijn geschiedenis met hem, maar ik begrijp anderen die hun nijntje liever niet laten helpen ook.)En ten slotte:Je konijnen kunnen lekker bij elkaar blijven na de operatie. (ik praat Nvy nu na, haha). Dan heeft je voedstertje ook nog wat steun aan haar vriendje.
Eefje Geplaatst: 31 januari 2013 Geplaatst: 31 januari 2013 Ze hoeven geen paar weken uit elkaar hoor! Ik heb ze 1 week apart gehad, maar dat kwam omdat mijn ram mijn voedster begon op te jagen en dat kon natuurlijk niet zo vlak na de operatie. Na een weekje heb ik ze een middag op neutraal terrein gehad en was alles meteen weer koek en ei.Ik heb haar laten castreren omdat ze zo'n last van haar hormonen had, constant rijden en sproeien, was niet leuk meer. Als ze dat niet had gehad had ik haar niet laten castreren. Ik vind het wel een prettige bijkomstigheid dat ze nu inderdaad geen baarmoederkanker kan krijgen, maar dat was dus niet de reden dat ik het gedaan heb.Je kunt dit alleen maar zelf beslissen. Ik ben blij dat ik het gedaan heb, het was hier echt nodig, maar het was wel een zware ingreep, mijn voedstertje heeft het toch 2 dagen wel heel zwaar gehad..
FabienneNina Geplaatst: 1 februari 2013 Auteur Geplaatst: 1 februari 2013 Nina heeft wel even pubertijd gehad en een beetje chagie geweest.. Maar dat was na een aantal weken weer voorbij!Nu is ze gewoon vrolijk en heel lief voor Jip.Ze hebben trouwens maar 24 uur gereden daarna allebei nooit meer.. Toen was Nina al de baas, haha! Soms ben ik trouwens bang dat haar vacht iets minder glimt maar ze staat in de garage dus het licht is daar vrij gedempt.De lamp is daar niet echt fel en het duurt 10 sec doordat 'ie aangaat! Zal wel verbeelding/angst zijn..
Nimfee Geplaatst: 1 februari 2013 Geplaatst: 1 februari 2013 Lelie heb ik laten castreren omdat ik niet nog eens wilde meemaken dat ze melkkliertumoren zou krijgen (wat bij mijn vorige voedster wel zo was). Lelie en Frummel (exram) hebben drie dagen gescheiden gezeten, ik heb wel geprobeerd overdag Frummel erbij te zetten maar Lelie waardeerde dat niet, ze moest nog herstellen. Maar goed, na drie dagen heb ik ze in een neutrale ren gezet voor een aantal dagen en dat ging gewoon goed. Ze waren dolblij om elkaar weer te zien! Het is een beetje afhankelijk hoe je voedster reageert op de operatie. Soms kan je ze na een dag weer samen zetten, zo lang je voedster de ruimte krijgt om op te knappen is het goed. Lelie gaf dus duidelijk aan nog geen behoefte te hebben aan d'r vriendje, maar na drie dagen wel.
Joseeke Geplaatst: 1 februari 2013 Geplaatst: 1 februari 2013 Als Nina zo verder lekker in haar velletje zit en de relatie tussen haar & Jip goed in balans is, zou ik haar niet laten castreren. Mijn ervaring is dat een castratie bij een voedster niet altijd goed gaat...Elly heb ik ook laten helpen om baarmoederproblemen uit te sluiten. Alleen konden ze bij haar 1 eierstok niet verwijderen, omdat deze te vastgegroeid zat. Als ze deze ook zouden verwijderen, zou ze doodbloeden. Dan is de keus natuurlijk snel gemaakt Bij haar hebben ze 1 eierstok & de baarmoeder verwijderd en heeft dus nog 1 eierstok. Deze zorgt ervoor dat ze nog steeds schijnzwanger wordt & risico heeft op melkklierkanker, maar niets aan te doen.*Ida*, het vorige vriendinnetje/zusje van Ed, was succesvol gecastreerd. Helaas is zij een jaar later overleden aan een heftige gasaanval. Hiermee wil ik aangeven dat een castratie van een voedster je niet de garantie geeft dat ze langer zal leven.Elly loopt nog steeds een risico, net zoals andere ongecastreerde voedsters, maar het kan heel goed zijn dat ze lekker oud mag worden Trouwens om baarmoederproblemen zeker uit te sluiten, moeten ze zowel de eierstokken als de baarmoeder verwijderen. Als de baarmoeder aanwezig blijft, lopen ze evengoed nog een risico.Met DA heeft aangegeven dat dit bij konijnen anders is dan bij honden&katten.
Dollie Geplaatst: 1 februari 2013 Geplaatst: 1 februari 2013 Er wordt hier de vergelijking gemaakt met wilde konijnen, maar naast wat Marjoleintje al zegt (hoewel ik daar tegenstrijdige verhalen over hoor) is het natuurlijk ook nog eens zo dat er A) sprake is van natuurlijke selectie bij wilde konijnen en een konijn in het wild waarschijnlijk toch niet zo oud wordt. Daarnaast vraag ik me af of we het zouden weten als bijvoorbeeld, ik noem maar wat, tien procent van de wilde konijnen aan baarmoederkanker zou sterven op een leeftijd van vijf/zes jaar. Ik ben wél pro-sterilisatie om het maar zo te noemen, maar ik vind vooral dat je 100% achter je eigen keuze moet staan. Ik heb het idee dat je dat niet doet nu en daarom zou ik er eerst nog heel goed over na denken voor je iets besluit. Laat je niet zo maar wat aanpraten. Doe het niet omdat anderen het doen, maar doe het ook niet niet omdat anderen het niet doen. Lees er een paar topics over, neem dan zelf een beslissing en ga daarbij ook vooral op je gevoel af. Hoe ik het zie: De kans is waarschijnlijk groot dat je konijn aan iets anders zal sterven dan aan baarmoederproblemen. Mijn gesteriliseerde voedster is ingeslapen vanwege EC. Aan de andere kant, geen baarmoeder en eierstokken = 100% zeker 0% kans op baarmoederproblemen. Als het gaat om het gezondheidsaspect waar jij zo mee zit, dan is dat mijn motivatie om het wel te doen.Wat betreft het nestjes krijgen en baarmoederkanker, dat gaat alleen op zolang het konijn regelmatig een nest krijgt. Dat is ook niet echt wenselijk voor het konijn, om bijvoorbeeld twee keer per jaar gedurende haar hele leven een nest te krijgen en kan daarmee ook invloed hebben op de levensverwachting. (Los van dat het niet wenselijk is voor het konijnenoverschot.) Krijgt ze in haar eerste levensjaren een paar nestjes maar daarna niet meer, dan heb je uiteindelijk nog steeds diezelfde kans op baarmoederproblemen. Hoe groot die kans precies is, is niet bekend.
Marjoleintje Geplaatst: 2 februari 2013 Geplaatst: 2 februari 2013 Ik sluit me helemaal bij je aan Dollie.
Aanbevolen berichten