Castratie voedster

[Stamper2011]

Hallo allemaal,

Aankomende maandag word mijn voedster gecastreerd omdat zij steeds erg veel last van haar hormonen heeft.

Zowel voor mijn ram als voor haar zelf is het op deze manier niet leuk meer.

Ik moet zeggen dat ik het ontzettend spannend vind. Hopelijk verloopt de operatie en het herstel daarna voorspoedig.

Ik wil haar het liefst na de operatie meteen bij thuiskomst weer bij mijn ram laten, zodat ze lekker tegen hem aan kan kruipen als ze daar behoefte aan heeft. Nou had ik bedacht om ze de eerste dagen na de operatie alleen in de ren te laten, dat ik hun kooi afsluit, zodat Lin niet in en uit de kooi kan springen. In de ren wil ik dan een vetbed en wat handdoeken neerleggen, zodat ze daar op kan liggen inplaats van op het koude laminaat.

Nou vroeg ik mij nog af of ik hun hoektoiletjes gewoon kan laten staan. Ze doen daar namelijk graag hun behoefte in. Hennep erin lijkt mij niet zo handig maar is er misschien ander bodemmateriaal wat wel kan? Ik zal zelf te denken aan supasoft bedding, maar weet niet of dat aan te raden is na een operatie. Handdoeken worden meteen zo vies en nat. Hoelang duurt het meestal voordat de wond weer dicht is? Wat als ze een paar dagen na de operatie alweer loopt te rennen en springen? Ik weet niet hoelang het gaat lukken om haar rustig te houden. Het is best een actief konijntje. Hoe hebben jullie het de eerste dagen na de operatie aangepakt?

[Mascha]

Ik heb mijn voedster 3 weken geleden laten castreren. Heb haar toen ze weer thuis was meteen weer bij haar vriendje gezet. Die was meteen erg lief voor haar. Bij mij zitten ze ook altijd in een ren op een laminaat vloer. Hier had ik een oud dekbedovertrek in gelegt waar ze lekker op kon liggen. Ik heb een onderbak van een kooi in de ren staan die heb ik er wel een week uit gelaten omdat ik bang was voor de wond als ze daar in moest springen. Hun toiletjes zijn gevuld met houtsnippers deze heb ik erin laten staan. Ze deed hier haar behoefte op en ging er dan meteen weer uit.

Sterkte volgende week!

[Dollie]

Je kan wel wat hennep in de toiletjes doen hoor. Ik laat de bodembedekking in de wc'tjes altijd gewoon liggen. Ik zou zelf er eerder naar neigen haar in de kooi te doen en de ren af te sluiten, er van uit gaande dat de ren groter is dan de kooi. Zeker als het om zo'n actief konijntje gaat. Wat je wat dat aan gaat kan doen is gewoon de pijnstilling vlot afbouwen. Niet langer geven dan echt nodig is. Klinkt lullig voor het konijn, maar als ze veel pijnstilling krijgt zal ze minder pijn hebben (logica) en zonder dat ze het doorheeft over bepaalde grenzen gaan. Als haar buik zeer doet als ze zus of zo doet, dan zal ze het waarschijnlijk wel uit d'r hoofd laten. Natuurlijk moet ze wel eerst goed eten voor je dat kan doen. Mijn ervaring is overigens dat het sowieso maar 1-2 dagen nodig is.

[Sonja1990]

Mijne ga ik ook laten steriliseren. Maar mij werd aangeraden om de ram mee te nemen naar de dierenarts. Zodat hij na de operatie haar meteen kan steunen enzo!

[Stamper2011]

Ik zat zelf te denken aan de ren omdat hun kooi te klein is om ze een week lang in op te sluiten. Daar komt bij dat ze liever in de ren zitten en ik haar daar ook makkelijker kan pakken als ze medicijnen moet hebben. Misschien is het een optie dat ik de ren gewoon wat kleiner maak, dat ze bijvoorbeeld 3 m2 tot hun beschikking hebben inplaats van het dubbele. Nog kleiner kan natuurlijk ook.

Fijn om te lezen dat hennep geen kwaad kan als het alleen in de toiletjes zit. Toen mijn ram net gecastreerd was hebben we een week lang moeilijk lopen doen met handdoekjes.

Mocht ze al snel weer erg actief zijn, dan is het inderdaad een idee om de pijnstilling vlot af te bouwen. Bedankt voor de tip.

Goed om te weten dat het ook sowieso vaak maar 1-2 dagen nodig is.

[Stamper2011]

Vandaag was het zover, Lin zou gecastreerd worden. Om half 9 mochten we haar bij de dierenarts brengen.

Ze was toen zo gestrest van de autoreis dat het niet helemaal goed ging toen de dierenarts haar uit haar reismand wou pakken.

Ze werd toen uit het niets zo ontzettend wild dat ze bijna van de behandeltafel af vloog. Gelukkig konden we haar nog net op tijd opvangen. Omdat de dierenarts bang was dat Lin haar rug zou breken als ze zo wild bleef doen, had hij haar met reismand en al in een kooi gezet en eerst maar een tijdje met rust gelaten. Wij kregen te horen dat ze 45 minuten later geholpen zou worden en dat wij gebeld zouden worden als ze weer goed wakker was. Uiteindelijk mochten we haar om half 2 komen halen. Alles was gelukkig goed gegaan. Ze is nou weer veilig thuis. Ik heb haar nog niet zien keutelen of eten. Ze ligt voornamelijk te slapen.

Heel af en toe zie ik haar even lopen, wat ze heel voorzichtig doet. Stamper is er erg blij mee dat zijn vriendinnetje weer thuis is.

Lin was ook erg blij om Stamper weer te zien. Ze waren allebei enorm gestrest omdat alles vandaag anders ging dan normaal.

De rust lijkt inmiddels gelukkig te zijn terug gekeerd. Nou maar hopen dat Lin snel weer de oude is en dat de pijnmedicatie er morgen goed in zal gaan. Ik heb daar eerlijk gezegd een hard hoofd in, maar we zullen zien hoe het loopt.

Eventueel mag ik het door wat eten mengen, dat scheelt ook een hoop stress, maar dan moet ze natuurlijk wel willen eten.

Het enige wat ze nou wil is slapen. Niet zo gek natuurlijk want ze heeft een erg zware dag gehad vandaag.

[Eefje]

Fijn dat de operatie goed gegaan is! Nu hopen dat ze snel weer een hapje gaat eten, dat scheelt een hoop gedoe. Ik moest haar dezelfde avond al een pijnstiller geven, om een uur of 12, omdat die spuiten bij konijnen kennelijk niet zo lang werken als bij honden en katten, dat is wel even iets om in de gaten te houden.

Heel veel beterschap voor Lin!

[Stamper2011]

Volgens mijn dierenarts zou de pijnstilling die ze heeft gekregen 24 uur moeten werken en hoef ik het dus pas morgenochtend voor het eerst zelf te geven. Ik zal het wel even in de gaten houden. Indien nodig geef ik het gewoon eerder.

Het is inderdaad te hopen dat ze snel weer zelf gaat eten, dat zou een hele opluchting zijn.

[Stamper2011]

Na gisteravond lang te hebben getwijfeld of ik haar nog pijnstilling en dwangvoeding moest geven voor de nacht, heb ik uiteindelijk besloten om het toch nog even aan te zien. Inmiddels eet ze gelukkig weer wat. Brokjes wil ze nog niet hebben, maar verse peterselie en basilicum smaakt haar toch best wel goed. Ik weet niet of ze daar ook teveel van kan krijgen?

Ze begint nou ook weer wat meer rond te lopen en is goed alert. Het gaat inmiddels dus gelukkig weer de goede kant op.

Een hele geruststelling, want ik maakte mij zo'n zorgen. Ik was van plan om haar vanochtend zo vroeg mogelijk haar pijnstilling te geven maar omdat het op het moment best wel goed gaat en ik niet de indruk heb dat ze nou pijn heeft, wacht ik nog even.

Zoveel pijnstilling heb ik ook niet, dus dan kan ik het beter geven op de momenten dat ze het echt nodig lijkt te hebben.

Hopelijk gaat het vanaf nou steeds weer wat beter en is ze snel weer helemaal de oude.

[Eefje]

Oh wat fijn dat ze al wat eet! Gaat lekker snel de goeie kant op Ik gaf haar die eerste dagen gewoon wat ze wilde hebben, het is het belangrijkste dat er iets in gaat, die keutels krijg je wel weer normaal als ze weer helemaal beter is.

[Stamper2011]

Het gaat inmiddels steeds beter. Ze eet nou ook alweer wat andere groenten. Ze eet niet zoveel in 1 keer en echt snel gaat het ook niet, maar met af en toe een beetje ben ik al lang blij. Alles wat Lin niet op eet, eet Stamper op. Hij boft maar want hij krijgt nou de hele dag door lekkere dingen aangeboden. Als Lin wat krijgt, kan hij natuurlijk niet achterblijven. Hij zorgt er sowieso wel voor dat hij ook wat krijgt.

De eerste keuteltjes zijn er inmiddels gelukkig ook weer. In eerste instantie allemaal blinde darm keutels. Nou ook gewone keuteltjes, al zijn ze wel erg klein, maar dat komt vanzelf wel weer goed.

Ik heb van de dierenarts de opdracht gekregen om Lin de komende dagen elke ochtend pijnstilling te geven. Ik ben alleen nog steeds bang dat dit 1 groot drama word en gezien ik niet de indruk heb dat ze veel pijn heeft, heb ik dit nog niet gedaan.

Ik wil haar liever niet meer stress bezorgen dan nodig. Het is absoluut geen schoot konijntje. Als je haar pakt, word ze ontzettend wild. Het is nou natuurlijk erg uitkijken voor de hechtingen. Wat zouden jullie doen het alleen geven als je de indruk hebt dat ze ook echt pijn heeft of het uit voorzorg toch maar geven? Ik kan natuurlijk niet voelen wat zij voelt. Ik moet het doen met wat ik zie.

Zolang ze steeds wat eet, zou ik denken dat het wel goed zit maar of dat echt zo is? Hmm lastig.

[Eefje]

Ik zou het niet geven, mijn voedster kwam er wat lastiger bovenop dan de jouwe en ik heb haar de dag na de ingreep nog pijnstilling gegeven, daarna niet meer. Zij heeft wel langer metocloral gekregen, omdat ze wat moeilijker op gang kwam.

Maar het klinkt gewoon hartstikke goed daar hoor! Laat haar maar lekker rustig bijkomen, zolang ze eet en keutelt zou ik me geen zorgen maken!

[Stamper2011]

Fijn om te lezen dat ik mij geen zorgen hoef te maken zolang ze eet en keutelt. Ik dacht zelf ook al wel zoiets, maar begon toch te twijfelen wat nou het beste is om te doen. Bedankt voor je reactie!

[bunny ranch chanty]

Pijnstilling is wel fijn voor haar na z'n ingreep, je kan dit ook op het groenvoer doen.

Fijn dat ze weer wat eet, zelf heb ik de andere versie meegemaakt van knokken voor het leven van je voedster.

3 dagen dwangvoeding ect....

[Stamper2011]

De pijnmedicatie op het groenvoer doen is inderdaad een optie nou ze weer wat eet. Goed dat je het zegt. Ik had daar eerlijk gezegd helemaal niet meer aan gedacht.

Ik ben er ook erg blij mee dat het inmiddels weer de goede kant op lijkt te gaan. Het lijkt mij echt vreselijk als je na zo'n ingreep moet knokken voor het leven van je voedster. Ik was bang dat het hier misschien ook wel zo zou gaan, maar gelukkig slaat ze zich er tot nu toe goed doorheen.

[Stamper2011]

Ze heeft zojuist de pijnmedicatie met een beetje groente op gegeten. Stamper heeft wel een stukje groente van haar afgepakt, om deze vervolgens zelf op te eten. Maar het merendeel heeft ze gelukkig gewoon binnen gekregen.

Ik ben benieuwt of ik straks ook verschil merk. Ze doet het natuurlijk al best goed maar misschien dat het straks wel nog beter gaat, dat zou natuurlijk heel fijn zijn. Zolang ze maar niet gaat rennen en springen, maar dat zie ik op het moment nog niet snel gebeuren.

[Dollie]

Klinkt allemaal best goed! En ook heel normaal overigens, het verhaal van Bunny Ranch Chanty is (gelukkig!) echt een grote uitzondering naar mijn mening en ervaring. Sowieso ligt het ook wel deels aan hoe je er zelf in staat, als je het vaker meegemaakt hebt dan is het toch net wat makkelijker inschatten etc. Ik vond het met Feline, mijn eerste voedster, echt vreselijk spannend en dacht aldoor klopt dit wel, gaat dat wel goed, moet ze niet al keutelen, moet ze niet meer eten, ga zo maar door. Op het forum las ik immers allemaal spookverhalen waar je gewoon letterlijk wakker van kan liggen als je eigen voedster aan de beurt is. Al met al is het me toen wel erg meegevallen, alles is achteraf gezien super normaal verlopen en alle (nu zo'n dertig..) latere keren net zo. Nooit complicaties of wat dan ook gehad. Het blijft natuurlijk een riskante ingreep en je merkt ook zeker dat het een buikoperatie is, daar moegn ze ook wel even last van hebben.

[Stamper2011]

Alleen maar beter inderdaad dat het verhaal van Bunny Ranch Chanty een grote uitzondering is. Zelf had ik van te voren ook best veel spookverhalen gelezen, wat mij aardig wat slapeloze nachten heeft bezorgt. Ze zou maar niet wakker worden uit de narcose of dat ze het na de ingreep zo ontzettend zwaar heeft, dat je haar alsnog verliest. Dat vergeef je jezelf toch nooit weer? Je brengt toch een gezond konijntje weg. Ik vond het sowieso een groot dilemma, laat ik haar helpen of niet? Ze had alleen zo ontzettend veel last van haar hormonen dat ik het toch maar heb laten doen. Voor mijn ram maar ook voor haarzelf was het op deze manier niet leuk meer. Gelukkig is het allemaal goed gegaan en lijkt het herstel tot nog toe aardig voorspoedig te verlopen.

Als ik het goed heb begrepen moet de wond na een dag of 7 weer dicht zijn, klopt dit?

Ik moet zeggen dat ik de wond nog niet eens gezien heb. Ze ligt steeds op haar buik en gezien ik haar liever niet op wil tillen.

Misschien dat ze later vandaag nog wel even zo gaat staan of liggen, dat ik even vluchtig kan kijken.

Ze ligt nou eerst lekker tegen Stamper aan te slapen.

[Stamper2011]

Lin lijkt inmiddels weer helemaal de oude te zijn. Ze eet goed, is lekker enthousiast, nieuwsgierig, is zo nu en dan druk aan het spelen en maakte zostraks zelfs wat vreugde sprongetjes. Het is alleen de vraag of dat laatste op het moment wel verstandig is.

Ik heb zojuist de wond even kunnen zien, alleen niet helemaal goed helaas. Het eerste gedeelte zag er goed uit, onderaan dacht ik alleen een heel klein beetje bloed en wondvocht te zien, zo groot als een speldenprikje ongeveer. Dit lijkt mij alleen wel iets om even goed in de gaten te houden. De wond moet natuurlijk niet open gaan of gaan ontsteken.

Ik merk aan Stamper en Lin dat ze het inmiddels wel gezien hebben in de ren. Ze willen steeds naar de hal toe en willen ook weer gewoon in hun kooi kunnen. Dit moet alleen nog maar even niet. Ik weet dat het dan toch rennen en springen word.

Misschien dat dit na een dag of 7/8 weer kan? Of is het beter om nog langer te wachten?

Ik ben er ontzettend blij mee dat het inmiddels alweer zo goed gaat met Lin. Nou alleen nog hopen dat de wond goed en zonder problemen geneest.

[Eefje]

Oh gelukkig zeg, wat knappen ze dan ineens snel op he! Ik heb ze een week apart gehouden, omdat ze onrustig waren samen. Na een week kon ze de wond niet meer opentrekken volgens mijn da, dus ik zou dat voor de zekerheid aanhouden. Ik hoop dat de wond gewoon netjes geneest, maar dat komt vast goed. Doet je dierenarts nog een wondcontrole, ook om eventueel wat resten van de hechting eruit te halen?

[Stamper2011]

De dierenarts belde zojuist om te vragen hoe het met Lin gaat of ze al weer goed eet, fit is of het gelukt is met de pijnstilling enz.

Dat had ik niet verwacht, maar wel goed dat ze dat doen. Kon ik ook meteen de vragen stellen waar ik nog mee rond liep.

Volgens de dierenarts moet de wond na 10 dagen weer helemaal dicht zijn. Tot die tijd moet ze het als het even kan rustig aan doen.

Dat word dus nog een week zien te overbruggen. Ik heb hier nou steeds 2 gefrustreerde konijntjes rondlopen omdat ze de ren niet uit mogen. Ik probeer ze maar zoveel mogelijk af te leiden met leuke speeltjes en zo nu en dan wat lekkers. Het is even niet anders. Ik ben al lang blij dat het alweer zo goed gaat met Lin. Ze is sneller opgeknapt dan dat ik had verwacht. Het kan inderdaad ineens erg snel gaan.

De dierenarts doet geen wondcontrole. Ik moet de wond zelf even in de gaten houden. Ik hoef alleen terug te komen als het niet goed geneest, open gaat of gaat ontsteken. De hechtingen zouden vanzelf op moeten lossen/ los moeten laten.

Ik ben er blij om dat ik Stamper en Lin na de ingreep niet heb hoeven scheiden. Toen we net terug waren van de dierenarts had Stamper wel zoiets van Lin wat ruik je raar, maar hij was wel meteen erg lief voor haar. Ze liggen nou ook lekker tegen elkaar aan te slapen.