Buffel toch laten castreren?

[Majk]

Hoi allemaal,

Ik zou graag even jullie advies willen, omdat ik er aan zit te denken om Buffel toch te laten castreren.

Buffel is een voedster van momenteel ongeveer 3 jaar (we weten niet precies hoe oud). Ze heeft sinds afgelopen zomer een gecastreerd vriendje, inmiddels genaamd Beer.

Nu had Buffel altijd al behoorlijk last van haar hormoontjes, maar we dachten dat dit wel zou verbeteren als ze een vriendje zou krijgen. Ik heb het nu een aantal weken/maanden aangezien, maar het lijkt wel steeds erger te worden.

Soms wordt ze opeens heel druk en gaat ze steeds op hem rijden. In dit geval is het duidelijk geen rangordebepaling, maar gewoon hormonen. Daarna wordt ze meestal schijnzwanger. Ze wordt ook schijnzwanger op het moment dat ik iets verander in hun verblijf.

De situatie is nu zo dat ze bijna elke week wel een keer schijnzwanger is en het wordt ook steeds erger. Ze trekt enorm veel haren uit en is op dat moment zelfs niet te paaien voor een wortel, waar ze normaal op aanvalt. Ik probeer haar er steeds van af te leiden, maar dat lukt tegenwoordig niet meer.

De schijnzwangerschappen lijken ook steeds langer te duren. Duurde het eerder nog maar een klein half uurtje, duurt het nu bijna een hele dag, en dat bijna elke week!

Ik vind dit echt heel zielig voor haar en ook voor Beer, want die zit echt steeds van een afstandje te kijken wat Buffel toch in vredesnaam aan het doen is.

Ik heb volgende week vakantie (lang leve werken in het onderwijs, haha) en zit er aan te denken om de dierenarts te bellen om een afspraak te maken om haar volgende week te laten castreren. Wat zouden jullie doen?

Overigens heb ik een tijd geleden al eens geïnformeerd bij mijn eigen dierenarts over een eventuele castratie, hij verwees me toen door naar een vrouwelijke arts(ben haar naam even kwijt) in Sleen, die gespecialiseerd zou zijn in castraties van konijnen. Heeft iemand ervaring met deze dierenarts toevallig?

En als ik het zou doen, zal het probleem dan opgelost zijn? En moet ze daarna weer opnieuw aan Beer worden gekoppeld? En wat houdt de nazorg in mijn geval in? (aangezien ik geen hok/kooi heb)

Sorry dat ik zo veel vragen stel, maar ik weet het echt even niet meer.

Alvast bedankt voor jullie hulp!

[Majk]

Niemand?:whistle2:

[Majk]

Ik heb ondertussen de dierenartsenpraktijk in Sleen gebeld en ik word morgen teruggebeld door de konijnkundige dierenarts daar. Dan kan ik haar persoonlijk alle vragen stellen die ik heb. Dat geeft al een goed gevoel!

[Dollie]

De dierenarts ken ik niet, maar ik hoop dat je inmiddels duidelijke antwoorden op je vragen hebt gekregen van haar.

Waarschijnlijk zijn de problemen opgelost na castratie, het klinkt in elk geval alsof ze van hormonale aard zijn. Ik hou zelf koppels zo veel mogelijk samen na castratie en plaats ze anders z.s.m. terug. Het kàn zijn dat je ze apart moet houden.. ik zou zeker zorgen dat dat mogelijk is indien nodig. Maar ik zou er bij voorbaat niet uitgaan dat dat zo is. Ik ben er overigens wel even vanuit gegaan dat ze binnen zitten, buiten is wat lastiger met deze temperaturen zeker.

[Majk]

Bedankt voor je reactie Dollie!

Heb inmiddels inderdaad veel antwoorden gekregen van de DA, ze lijkt me heel geschikt Het gaat zelfs morgenochtend al gebeuren! Ze raadde me aan om haar in eerste instantie even apart te houden in een kooi met handdoek oid, maar zodra ze wat opgeknapt is weer bij Beer zetten, zodat ze zo kort mogelijk alleen zijn. Ze zitten idd binnen, maar hebben geen kooi, heb er nu dus eentje voor haar gekocht, sowieso wel handig Mocht het zo zijn dat hij niet 'voorzichtig' genoeg met haar omgaat, waardoor ze teveel te verduren krijgt (bijv. door rijden ofzo) dan moest ik haar nog even een dagje extra apart houden. Maar in principe ging ze er vanuit dat ze na een dag of 2 wel weer samen kunnen.

Denk je dat het goed is dat wanneer zij op onze slaapkamer in de kooi zit, om hem af en toe even mee naar boven te nemen zodat ze elkaar even kunnen zien, of slaat dat nergens op?

[Dollie]

Ik zou ze gewoon 'samen' houden, dus de kooi bij hem beneden neer zetten. Zo deed ik het eerst altijd en nu nog als ik het idee heb dat ze nog beter niet helemaal samen kunnen.