sas Geplaatst: 20 oktober 2012 Auteur Geplaatst: 20 oktober 2012 Tja, hoe gaat het... Lief dat je dat vraagt! Erg verdrietig, gisteren en vanochtend veel moeten huilen. Vannacht erg slecht geslapen, ik heb ook nog eens flinke rugklachten gekregen, waarschijnlijk mede door de stress, dus liggen in bed ging niet echt goed. En ergens diep van binnen blijft er iets knagen van: "had ik echt niet nog meer voor hem kunnen doen?" Nee, eigenlijk niet, dat weet ik ook wel, maar toch hè... Iedereen die wel eens een ziek huisdier heeft in laten slapen zal wel begrijpen wat ik voel. Maar goed, het begint nu wel een beetje te zakken en ik ben maar eens leuke dingen gaan aanpakken: het fotoboek van onze afgelopen zomervakantie. (mijn ouders zijn volgende week 40 jaar getrouwd en die hebben ons getrakteerd op een vakantie in Zwitserland ipv een feest, nu krijgen ze dat boek als aandenken. Volledig off-topic, maar wel fijn om nu met die fijne herinneringen bezig te zijn).Ik ben wel benieuwd hoe m'n kids dadelijk gaan reageren. Die zijn afgelopen nacht gaan logeren en worden dadelijk weer opnieuw geconfronteerd met een leeg hok. Mijn jongste zoon was gisteren bij het afscheid heel emotioneel (was de eerste keer dat hij bewust met een overlijden van een dierbare geconfronteerd werd), mijn oudste zoon was er TE gelaten onder, daar moeten de emoties nog van komen.Jikke, hier komt er ook weer pas een nieuw diertje na de winter. Wintertijd vind ik sowieso een tijd van extra zorg voor buitenkonijnen (hoewel Vlekje dol was op kou en sneeuw), maar ik wil er gewoon even nog niet aan beginnen. We gaan in het voorjaar wel eens kijken voor een leuk koppeltje in een opvang. Maar nu eerst even dit verwerken!
Samiera Geplaatst: 21 oktober 2012 Geplaatst: 21 oktober 2012 Fijn dat je wat afleiding hebt en daar naar toe kan kijken. Ik heb zelfs nu nog dat ik mezelf afvraag of ik het goed gedaan heb etc. uit een tip van een vriendin heb ik toen een foto gemaakt toen Hummel zo ziek was. Als ik dan weer twijfel aan mijn keuze dan keek ik naar die foto, en dan was het voor mij weer heel duidelijk, JA, het was echt de beste beslissing. Ookal is en blijft het moeilijk voor ons. Ze zijn uit hun leiden verlost en dat is het belangrijkste, vind ik dan!Nog veel sterkte, dikke knuffel!
Bellatrix Geplaatst: 21 oktober 2012 Geplaatst: 21 oktober 2012 Ach jemig meid, het is ook niet niks, oh wat naar om je zoontje ook zo verdrietig te zien. Hoop dat je straks wel kan genieten van je vakantie in Zwitserland, sterkte!
Aanbevolen berichten