sannieentom Geplaatst: 16 september 2012 Geplaatst: 16 september 2012 Laatst vertelde ik hier dat het de goede kant op leek te gaan met Francientje. Afgelopen maandag was het weer helemaal mis. Ze wilde haar brokjes en hooi niet meer eten en lag lustenloos in haar hok. Ze had weer een dik rood oogje maar dan aan de andere kant. Die dag weer terug gegaan naar de dierenarts. Ik was inmiddels wanhopig. Had ook eerlijk gezegt het gevoel dat ik haar niet meer levend mee naar huis zou nemen. De dierenarts heeft nog wat pus uit haar neusje kunnen duwen en ze kreeg ontstekingsremmers met (voor de zekerheid) pijnstilling mee. Ik moest het nog maar een paar dagen aankijken en als het niet beter ging of slechter zou worden mezelf af gaan vragen hoe lang ik hier nog mee door wilde en kon gaan. Vooral voor Francien. Huilend ging ik weer met haar naar huis. Instructies mee dat ik nu om de dag de duplocilline moest gaan spuiten. Daarbij krijgt ze nu ook enrofloxeraal. Ingesteld op het feit dat dit mijn laatste dagen met haar waren en dat ik rustig nog van haar mocht genieten en afscheid nemen sleepte ik mezelf de dagen door. Dit heb ik met Moos niet gekunt helaas. Twee dagen heb ik lopen huilen en niks anders gedaan als bij haar zijn. Hadden we nu drie maanden voor niks geknokt? Ga ik haar nu ook nog verliezen? Ben ik dan gewoon in drie weken tijd mijn beide nijntjes kwijt? De vragen en verdriet hielden me dag en nacht bezig. Maar! Wat gebeurd er tot mijn verbazing? Francien lijkt weer op te knappen. Ze eet haar brokjes weer, eet hooi alsof ze eraan verslaafd is, huppeld weer vrolijk rond in de tuin en maakt binkies. Haar oogje slinkt weer en ze voelt zich zichtbaar beter. Hoe is het mogeliijk!! Natuurlijk weet ik dat het zo ook weer slechter kan gaan. Daar stel ik me ook wel op in. Maar elke dag dat ze nu nog vrolijk bij me is geniet ik van dit wonder en hoop ik dat ze nog heel lang bij me mag zijn. Ik koester elke dag dat ze nog bij me is. Als ik merk dat het op is voor haar zal ik haar niet laten lijden. Dat verdiend ze niet. Maar zolang Francien er nog zin in heeft knokken we gewoon door.
Mariellexxx Geplaatst: 16 september 2012 Geplaatst: 16 september 2012 Klinkt heel goed! Erg fijn voor je! Maar houd er rekening mee, dat als je nu die pijnstilling geeft, ze zich daardoor ook beter kan voelen, terwijl als je daarmee stopt ze ineens weer achteruit kan gaan. Hopelijk is dat niet zo ook omdat je de onstekingsremmers geeft, hopelijk in de tijd dat ze ook de pijnstilling nog heeft, doen die hun werk en raakt de ontsteking snel weg!
sannieentom Geplaatst: 16 september 2012 Auteur Geplaatst: 16 september 2012 Klinkt heel goed! Erg fijn voor je! Maar houd er rekening mee, dat als je nu die pijnstilling geeft, ze zich daardoor ook beter kan voelen, terwijl als je daarmee stopt ze ineens weer achteruit kan gaan. Hopelijk is dat niet zo ook omdat je de onstekingsremmers geeft, hopelijk in de tijd dat ze ook de pijnstilling nog heeft, doen die hun werk en raakt de ontsteking snel weg!Daar ben ik me van bewust. Maar ik wil de hoop nog niet opgeven. Ik zie wel hoe het gaat. Misschien gebeurd er nog een wonder en blijkt straks dat ze het ook zonder de medicijnen goed blijft doen.
Domino Geplaatst: 17 september 2012 Geplaatst: 17 september 2012 Niet te snel stoppen met de duplocilline. Want dan kunnen de bacterien resistent worden en ben je weer terug bij af. Misschien kan je ook met je dierenarts overleggen voor een slijmoplosser: acetylcysteine heet het. Misschien is het een optie? Toevallig heb ik het vandaag ook weer voor mijn konijn besteld. Dat moet je in de neus druppelen (zijn officieel oogdruppels). Maar misschien helpt het voor je konijn om wat makkelijker die rommel kwijt te raken. maar nogmaals, overleg met je da hierover. Ik wou nog iets schrijven maar ben dat even kwijt. Maar verlies niet te vlug de hoop he! Dat voelt je nijn ook aan. Succes!
sannieentom Geplaatst: 18 september 2012 Auteur Geplaatst: 18 september 2012 (aangepast) Opgeven doe ik pas als Francien dat doet. Neusdruppels heeft ze nooit gehad. Ze had wel een beetje een snotneusje maar deze was niet verstopt ofzo. Ze heeft het gelukkig ook nooit benauwd gehad. Heb ook nooit een piepende of knorrende ademhaling gehoord. Volgens de dierenarts klonken haar longen ook schoon. Bij Francien uit de snot zich blijkbaar meer in abcessen met als gevolg ontstoken oogjes. Maar ik moet zeggen dat het sinds gisteren steeds beter gaat. Oogje is weer normaal en snotneusje bijna weg. Duplocilline ga ik voorlopig ook echt niet mee stoppen en pijnstilling/ontstekingsremmer ben ik aan het afbouwen. Zien hoe dat gaat. 18 september 2012 aangepast door sannieentom
Aanbevolen berichten