E. cuniculi

[Brechje Geutjes]

Hallo allemaal,

Mijn konijntje Joris heeft al heel wat gekwakkel met zijn gezondheid gehad, en nu voor de 2e keer E.C.. De vorige keer leek er op tijd bij te zijn omdat ik merkte dat hij opeens niet meer zindelijk was en voetje voor voetje liep. Joris was een echt springerd, klom altijd op mijn bureau, en die kracht heeft hij nooit meer helemaal terug gekregen.

Een week of 4 geleden merkte ik dat Joris steeds meer onder de urine kwam te zitten. Omdat hij nog wel normaal rondhupste en gewoon zindelijk was heb ik dit niet direct herkent als E.C.

Maar toch naar de D.A. gegaan en die vermoedde weer E.C. en Joris bleek ten op zichte van de vorige keer E.C. weer 100 gram afgevallen. (Joris woog ooit 2500 en was daarmee aan de zware kant en weegt nu nog maar 1800 gr en is daarmee te mager). Ook had Joris ontstoken lippen waardoor hij een beetje kwijlerig was. Hij heeft toen Panacur en Baytril gekregen. Maar Joris heeft al eerder Baytril gehad en ging daardoor minder eten, de vorige keer was dat maar 10 dagen en daarmee te overzien.

Nu moest Joris 4 weken Baytril en dat begon begin van deze week te resulteren in bijna niks meer eten. T weekend ben ik hem gaan dwangvoeren en maandag naar de D.A. terug.

Hij vond Joris er slecht uitzien en zag ook een afwijking aan de ogen wat duidden op uitbreiding van E.C. in de hersenen. Op zich waren de blaasproblemen wel over. Hij stelde mij voor de keuze om Joris in te laten slapen of verder onderzoek te doen naar de nieren (hij had het vermoedde dat Joris niet meer at omdat hij pijn zou hebben).

UIteraard was ik super verdrietig en heb ik hem weer mee naar huis genomen omdat ik hierover wilde nadenken. Mijn vermoedde was nog steeds dat Joris niet wilde eten vanwege de Baytril en dus ben ik hiermee gestopt (zijn lippen waren ook niet meer ontstoken).

Met dwangvoeren en gewoon doorgaan met de panacur is Joris weer iets opgeknapt, hij eet nog niet volledig maar zeker meer en heeft ook weer normale keutels. Ook is hij weer wat levendiger en nieuwsgieriger.

Voorlopig lijkt het me verstandig om gewoon door te gaan met panacur. Maar Joris is een beetje mager en eet nog niet voldoende. Hij krijgt wel Critical Care. Kan ik nog wat doen??

Groetjes

[stoffelmans]

Stoffelmans: Wat fijn dat jouw konijn er uiteindelijk toch weer bovenop is gekomen. Wat voor medicijnen kreeg jouw konijn?

Mijn voedster heeft namelijk ook EC. Ze zit nou al 3 maanden aan de medicijnen maar echt helpen doet het helaas nog steeds niet.

Het is al wel een tijdje geleden, maar als ik me goed herinner kreeg ze zowel Panacur als Enroxil, om zeker te zijn dat ze de juiste medicatie kreeg. Een binnenoorontsteking is achteraf niet uit te sluiten, maar de DA ging toch uit van E-Cuniculi. Ik weet niet meer exact of ze de Enroxil de hele periode heeft gekregen, maar de Panacur alleszins wel. Ook Metacam heb ik regelmatig gegeven, maar ook hier weet ik niet meer hoe lang en hoe veel exact. Dwangvoederen met Supreme Science Recovery (tip: gebruik een klein spuitje, en snij daar de tuit af, zodat je geen versmalling meer hebt en de vaste substantie niet in de spuit achterblijft). Als de symptomen (quasi) verdwenen zijn niet stoppen met beide medicamenten, maar met 1 van beide en kijken wat het gevolg is. Als er een terugval moest zijn weet je dat het medicament waarmee gestopt werd nog noodzakelijk is (en kan je het andere stoppen). Uiteraard in overleg met je konijnkundige DA.

Treesje had het erg zitten, met een heel scheef kopje, constant vallen, zelfs tollen - het zag er allemaal verschrikkelijk uit. De commentaren het internet beloofden ook niet veel goeds. Maar ga er van uit dat diegenen bij wie het goed afloopt, meestal niks meer laten horen op fora ed. en je dus een vertekend beeld krijgt (gaat trouwens ook op voor menselijke gezondheidsproblemen die je opzoekt op het internet). Dus vooral volhouden!

[brenniiej]

Hoe gaat het nu met pan??

[belleke]

Hier ook iemand die helaas teveel konijnen heeft gehad met EC, En een aantal succesverhalen helaas ook wel eens minder succesvol.

Mijn mannetje Happy had ook achterhandsverlammingen en urinebrand. Ik kwam toen erachter dat hij niet goed tegen Panacure kon maar wel tegen Valbazen. Als je konijn slijmerige ontlasting krijgt probeer dan die Valbazen. Hij heeft het twee keer overleefd werd weer helemaal goed. Inentingen deden hem de das iedere keer om dus deed ik hem voor die tijd behandelen met Thuja

MIjn ervaring met het niet eten is soms toch door de pijn. Als ik Metacam gaf aten ze vaak beter dan als ik dat niet gaf. IK heb inmiddels geleerd dat het handigst is om meteen met de hele behandeling te starten. Panacure, AB dit is per dierenarts verschillend geloof ik ik kreeg meestal enrofloxoral maar heb ook wel eens baytril gehad. En dan als pijnstilling Metacam maar dit kan denk ik ook een ander middel zijn. De Metacam was meestal maar eventjes. In dwangvoer zit ook een stofje dat hongergevoel geeft zegt de dierenarts. Ik heb trouwens bij Bunnybin die dwangvoerspuitjes besteld vind het ideaal. Spuitjes afzagen is zo'n gedoe. Je kunt het ook proberen met een heel klein lepeltje opzij in het bekje. Het kan even duren voordat je konijntje helemaal weer goed is.

Oh ja warmte en rust is belangrijk en ik heb toen van de dierenkliniek in Utrecht ook wel eens het advies gehad om vitamine D tabletjes in de dierenwinkel te halen. Ik moet zeggen dat ik die nooit gegeven heb.

Maar wie weet heeft iemand anders hier dat wel gegeven.

Ik heb de diertjes die achterhandsverlammingen hadden ook altijd voorzichtig gemasseerd. En dat hielp echt.

Laatst keer bij Samson heb ik dit ook met zijn nekje gedaan je voelde duidelijk een knoop aan een kant heel zachtjes met de vingertoppen iedere dag een paar keer gemasseerd en je voelde hem dan gewoon ontspannen.

Ik wens je heel veel succes ik hoop dat je konijntje straks weer vrolijk rondhuppelt zoals onze Samson.

Ik heb helaas geen foto's gemaakt van toen hij hier binnen kwam hoofdje lag echt tot op de grond zo zielig hoopje konijn en als ik hem nu zie rennen in de ren en graven je ziet er niets meer aan.

Misschien dat het jou toch weer hoop geeft.

Knuffels Belleke

[Blue]

Wij zijn na de 28-daagse kuur gestopt met medicatie. Ik weet ook niet of het nog zin heeft om er weer aan te beginnen.

Pan gaat zowieso binnen wonen. Hij was altijd al een binnen konijn (op de bank zitten etc) maar vanwege zijn vriendinnetje die hij toen kreeg is hij naar buiten gegaan. Het vrouwtje is echter te wilt om lekker vast te houden en binnen te houden. Ze is onderdanig naar andere konijnen toe maar met mensen heeft ze niet veel. En dat respecteer ik. Maar zal dan waarschijnlijk toch een nieuw huis voor haar moeten zoeken. Maar voorlopig wacht ik nog even daarmee. Tot we wat meer zekerheid hebben m.b.t. Pan.

[Clay]

Ook ik heb een konijn met EC en chronische snot. Ben begonnen met een kuur van 28 dagen panacur. Mijn konijn tolde, had een slap oor, uitpuilende ogen, viel af, viel om als ze haar achterpoten wou schoonlikken en kwam het trapje niet meer op. Had hele vieze achterpoten die moest ik dan altijd schoonmaken. Ik gaf haar de medicijen op droog brood of op weegbree want anders kreeg ik het niet toegediend. Doordat ik haar zo de medicijnen gaf heeft ze toch niet de nodige dosering helemaal binnengekregen. Ze verslechterde heel erg ben met spoed naar de dierenarts gegaan en kreeg andere medicijnen want de panacur sloeg niet meer aan. Ze heeft me ook geleerd hoe ik in mijn eentje haar de medicijnen via een spuitje moest toedienen. Van de medicijnen komt ze niet meer af 2x daags chloramfenicol en 1x daags doxoral en ze krijgt ook vitamines. We zijn een jaar en vier maanden verder en ze huppelt nog vrolijk rond maar de dokter zegt dat ze wel sneller vatbaar geworden is voor andere ziektes. Ze heeft iets aan de darmen gehad daarvoor heeft ze ook antibiotica voor gekregen en ze heeft nu voor de tweede keer de schurft en ze heeft 2x een abces gehad in haar onderkaak. Ze heeft nu alleen nog een scheef kopje en als we naar de dierenarts gaan en daar gaan we nogal vaak heen heeft ze haar kopje op de grond liggen door de autorit maar zodra ik het deurtje van de transportbox opendoe komt ze nieuwsgierig kijken. Dierenarts zegt bij ieder bezoek een klein mirakeltje. En dat is ze ook. Zolang zij goed eet, drinkt en rondhuppelt gaan we gewoon door. Helemaal de oude wordt ze niet. Hou vol geef de moed niet op.

[stevie]

ik ben deze discussie beginnen lezen omdat ik ook een konijn heb gehad met vermoedelijk EC. De symptomen waren net dezelfde als ik hier nu kan lezen. Mijn beide reuzen hebben het echter niet gehaald ondanks een verwoedde kuur met panacur en baytril. Ik voel me echter zo schuldig nu, had ik meer kunnen doen ? ligt het aan het hok ? had ik ze eerder apart moeten zetten ( ze zitten in een ruim buitenhok met nog 5 dwergjes) zijn mijn andere dieren nu ziek ? Het verlies van mijn nijntjes weegt al zwaar op mij maar gewoon het gedacht dat ik nog meer had kunnen doen is ondraaglijk. Toen ik de symptomen zag herkende ik veel van wat ik op dit forum las en na overleg met de dierenarts ben ik met de panacur kuur begonnen. Had ik meer naar de arts moeten lopen ? wat had ik nog meer kunnen doen ? had ik mijn reuzen binnen moeten verzorgen ? het had wss niets uitgehaald en de dierenarts bevestigde ook dat de kans dat ze het zouden halen zeer klein had geweest maar had een grassprietje hoop niet voldoende geweest om door te doen. Dixie is overleden toen de maden op hem zaten en sofieke kreeg 14 dagen dezelfde symptomen waarna ik besloten heb van haar te laten inslapen omdat ik haar niet wilde laten lijden. Nu kamp ik dus met een enorm schuldgevoel omdat ik het gevoel blijf behouden dat ik er niet alles aan gedaan heb. het enige waarmee ik me kan troosten is dat ik sofieke uit haar lijden heb verlost en dat ze niet de dood moest sterven die dixie heeft gehad. Hopelijk gaat het met mijn 5 dwergjes goed en geraakt daar niemand van ziek.

[Leonie85]

Ik heb een konijntje van 3 maanden gehad die EC had. Ze was verlamd, in een week liep ze weer te huppen en binkies te maken. Daarna ineens een terugval, weer verlamd. Toen hebben we haar in moeten laten slapen, ze was hersendood toen we bij de da aankwamen....

Dus is echt een rot ziekte.

[Brechje Geutjes]

Hallo allemaal,

Hier een treurig berichtje. Een maandje geleden heb ik hier geschreven over mijn konijntje die E.C. had. Aanvankelijk leek het eigenlijk best wel goed met Joris te gaan, hij at weer beter, kwam zelf keurig aan (2 ons in 2 weken). Maar ik bleef vinden dat Joris veel met zijn kop schudden. Ook ontdekte ik een bult bij zijn oor, en had ik het vermoeden dat hij zo doof was als een kwartel (hij was ook al blind, dus best wel zielig).

Dus weer naar de dierenarts (een andere, dit keer). Joris bleek een abces te hebben, maar na een rontgenfoto leek het er best goed uit te zien. Het was operabel, dus ik besloot het abces te laten verwijderen. Ook omdat Joris echt wat opgeknapt leek.

Helaas belde de dierenarts na 3 uur opereren dat Joris was overleden. Zoals de dierenarts zei: " Zijn hele kop zat vol met smeerkaas.." Oftewel het abces zat niet alleen in het oor, maar in de hele hersenen, en het is eigenlijk een wonder, dat ie dus gewoon at en rondhupste en alleen maar met z'n kop schudde...

Inmiddels zijn we 3 weken verder, maar ik was er echt kapot van en ik mis hem nog steeds heel erg. Joris liep eigenlijk altijd los en was zo'n aanhankelijk beesie...

Wat ik vooral mee wil zeggen, als vermoed dat je beestje E.C. heeft, ga direct naar een dierenarts en eis meteen panacur, een antibioticum en een pijnstiller. Laat je niet naar huis sturen want ook al ben je er op tijd bij, zoals ik, dan nog kan het gewoon fataal zijn... Het is gewoon echt een kl*te ziekte...

X

[stoffelmans]

Wat rot om te horen. Veel moed nog - ik kan me perfect voorstellen hoe je je nu moet voelen.

Troost je met de gedachte dat je gedaan hebt wat je kon - helaas kan je niet alles oplossen. Je hebt Joris denk ik een veel beter leven kunnen geven dan het overgrote deel van de tamme konijntjes (door hem z'n vrijheid te gunnen) ... put daar vooral moed uit.

Groetjes,

Stoffelmans

[Blue]

Mag ik een oud topic omhoog kicken?

Sorry als het niet mag... :(

Maar was dit topic helemaal vergeten, wat een tijd geleden alweer zeg. Hoe gaat het met alle konijnen die de ziekte hebben gehad? Hopelijk allemaal weer beter?

Grappig om te lezen dat we hadden besloten Pan binnen te doen, want meneer is eigenlijk altijd buiten gebleven. Hij wist weer gebruik te maken van de trap!

Hij heeft nog altijd zijn 'goede' en 'slechte' dagen. De ene keer staat zijn koppie bijna recht, en de andere keer weer scheef. Maar hij leeft! En is levendig!

 

Toch blijf ik het nog altijd jammer vinden dat hij door deze ziekte is overvallen. :(

[HJW]

Wat goed dat hij het heeft overleefd! Ik heb mijn konijn Joy in december helaas verloren aan deze rotziekte. Mis dat gekke beestje nog steeds :(

[Blue]

Wat naar HJW, :(

Het is nooit leuk een dier te verliezen aan zo een rot ziekte!