Ram geschrokken van hond

[Jorieke]

Ik schaam me eigenlijk kapot, maar het welzijn van mijn konijnen is nu even belangrijker....

Ons nieuwe hok heeft een "voortuin", waar de konijnen eigenlijk altijd kunnen rennen als we thuis zijn. Het hok gaat dan open, de konijnen krijgen er een stukje ruimte bij.

In verband met onze 4 honden, hebben we het hek van de "voortuin" hoog gemaakt. De honden kunnen hier niet overheen en ook de konijnen halen het niet in hun hoofd om er overheen te springen. Het is 1.20 hoog.

Honden zijn jagers, zo ook die van ons. Als de konijnen lekker aan het hupsen zijn in hun extra ruimte, staan de honden door het gaas te kijken. De konijnen geven hier eigenlijk helemaal niet om. Ik verdenk ze er van dat ze zelfs af en toe expres tegen dat gaas aan gaan zitten, om de honden uit te dagen.

Het hek van de "voortuin" heeft ook een deur. Als we in het hok moeten zijn, letten we altijd enorm goed op of die deur ook meteen weer dicht gaat (en op slot met de haak, tegen open waaien). De honden weten dat ze hier niet naar binnen mogen en kunnen en ze hebben het nooit geprobeerd. Tot vandaag........

Ik ging even het hok in, omdat ik de lege voerbakjes wilde pakken. Ik open de deur en ja hoor... er schiet zo een hond naar binnen! Ik handelde direct. Eerst de deur METEEN sluiten (om te voorkomen dat de andere 3 honden ook naar binnen zouden schieten) en toen de hond opgepakt die binnen zat. Gelukkig schoten de konijnen allemaal gelijk op een plek waar de hond niet bij kon komen.

De hond gelijk over het hek gezet en daarna konijnen controleren. Niemand had wat. Ze waren alleen enorm geschrokken. Drie van de vier konijnen gingen ook gelijk weer aan de wandel. Maar één konijn (1 van de rammen) liet zich wel heel makkelijk pakken. En dat laat ie normaal niet toe. Ik denk dat ie enorm geschrokken is.

Daarom heb ik gelijk even wat extra groenvoer gepakt, om te kijken of hij wel wilde eten. Hij greep het stukje wortel wel uit mijn hand, maar liet het gelijk weer los. Ik heb hem eerst nog een hele tijd op schoot gehad, geaaid en tegen 'm zitten praten. Maar daarna gewoon volledig met rust gelaten.

Maar het zit me dus niet lekker.

Ik weet dat konijnen van schrik een hartaanval kunnen krijgen. Maar als ze dat krijgen nadat ze ergens van schrikken, krijgen ze dat dan meteen? Of kunnen ze dat ook een paar uur later alsnog krijgen? Nee toch?

Het is allemaal rond 19:00 uur gebeurd en inmiddels is het 22:00 uur geweest. De ram zit nog steeds in een hoekje. Soms ligt ie languit, soms zit ie alleen maar een beetje voor zich uit te staren.

Pffff... ik schaam me echt kapot, dat het mij overkomt dat er een hond naar binnen schiet. In het vervolg natuurlijk nóg beter opletten (en toch deden we dat al!)

Maar hebben jullie nog advies of tips? Wat kan ik doen om de schrik uit m'n konijn te halen?

Of moet ik 'm gewoon echt met rust laten?

[Domino]

Wat de schrik betreft weet ik even niet zo snel wat. Maar is het misschien een optie om een soort van dranger op het deurtje te maken? Dan valt ie altijd achter je dicht en kunnen de honden er nog minder snel doorheen. Stel dat je hem dan een keer vergeet, is dat niet meteen een ramp.

[kimberleyenfunky]

Mijn voedster heeft ook eens een enorme shock gehad na de eerste kennismaking met de kat. Ik heb haar toen een paar uur echt met rust gelaten, dus niemand meer in de kamer enzo. Na een tijdje (paar uurtjes) functioneerde ze weer zoals normaal (inclusief deugnieterige acties).

Ik zou je exrammetje dus nu even niet te veel lastigvallen, zodat hij even kan ontstressen. Verder wel even voor je naar bed gaat kijken of hij wat eten wilt, en morgenochtend ook gelijk even checken.

[Nicky_the]

Oei. Dat is zeker ook een schrik moment..

Je kunt je ram wat kamille geven, dat is om te kalmeren. Verder kun je wat peterselie proberen te geven. Wel met mate omdat het een vochtafdrijver is. Peterselie is eetlust opwekkend, vooral als je het tussen je vingers wrijft zodat de geur extra vrij komt.

Een hartaanval krijgen ze normaal gesproken direct onder het rennen, als ze dat krijgen.

Als hij morgen ochtend nog niet gegeten heeft, dan zul je wel moeten handelen, maar voor nu zou ik hem verder met rust laten.

[Jorieke]

Hij heeft inmiddels wel gegeten gelukkig. Maar hij is nog niet de oude. Hij kwam niet gelijk op het eten af.

Nu moet ik wel zeggen dat hij altijd een beetje afwachtend is. Hij laat eerst broer, zus en moeder aanvallen en komt dan zelf iets later.

Maar nu bleef ie echt zitten. Misschien ook omdat ik bleef staan.

Heb uiteindelijk een brokje voor z'n neus gehouden en die pakte ie wel aan.

Zo nog even kijken hoe het gaat bij het groenvoer (daar valt ie meestal wél gelijk op aan).

Hij heeft trouwens gisteravond wel hooi gegeten.

[kb1988]

Ik begrijp dat je heel erg geschrokken bent. Mijn Kiddo is eens gegrepen door een Husky en heeft dit na kunnen vertellen. Hij had hetzelfde gedrag, als wat jij nu beschrijft. Heel makkelijk laten pakken en roerloos in een hoekje zitten, zonder te eten. Als je een beetje om zo'n beestje geeft, jaagt dit je de stuipen op het lijf.

Ik ben heel benieuwd hoe het nu met je ram gaat. Bij Kiddo was het de volgende dag over.

[Nicky_the]

@ken: Werd kiddo niet in de ochtend gegrepen? De ram van Jorieke is gisteravond geschrokken En ik moet ook wel zeggen dat jouw konijn echt super makkelijk is hoor

@Jorieke: Fijn dat het beter gaat! Hij heeft hooi gegeten en eet uit je handen. Dat is een goed teken.

[Stamper2011]

Mijn konijnen zijn laatst aangevallen door een kat. Ik had de raam van onze slaapkamer een stukje open gezet, waar hij door heen is gesprongen. Ineens vloog er een kat door de huiskamer heen, recht op mijn konijnen af. Ik wist niet wat ik zag. Zoiets verwacht je totaal niet. Mijn konijnen renden zo snel als ze konden het hok in, vlogen naar boven en begonnen hard te stampen. De kat schrok hiervan en maakte dat hij weg kwam. Vervolgens vlogen mijn konijnen in paniek het hele hok door. Niet veel later zat Puk heel angstig in een hoekje en durfde niks meer. Ik heb haar toen eerst een tijdje met rust gelaten. Vervolgens ben ik haar gaan aaien, heb ik een tijdje tegen haar gepraat en probeerde ik haar zoveel mogelijk af te leiden. Het heeft echt wel een paar uur geduurd voordat ze weer een beetje van de schrik bekomen was. De volgende dag was ze gelukkig weer helemaal de oude.

Ik hoop dat het met jouw ram inmiddels ook weer goed gaat. Wat zullen jullie geschrokken zijn. Het is te hopen dat zoiets nooit weer geprobeerd.

[Jorieke]

Nou, meneer laat zich nog steeds niet zien.

Hij rent nu wel weg, als ik 'm wil aaien (da's in ons geval een goed teken, want mijn konijnen zijn niet handtam).

En hij heeft ook gegeten.

Ik denk dat ie wat meer tijd nodig heeft om over de schrik heen te komen.

Eefje (zijn zus) vindt 'm nu wel heel interessant trouwens. Steeds gaat ze frontaal voor 'm liggen en schoonlikken.

Alsof ze 'm wil beschermen. Wel aandoenlijk.

Ik heb er vannacht wel heel slecht van geslapen. Ik zag steeds voor me hoe die rothond (ja, ik vind het nu echt een rothond, ik heb ook tijd nodig om hem weer lief te gaan vinden hahahaha) dat hok in schoot. En vooral boos op mezelf, hè?

We zijn potverdorie zó voorzichtig. Waarom lukt het die hond dan toch om door m'n benen heen naar binnen te schieten?

Honden nu extra goed in de gaten houden. Ze vinden de konijnen altijd al ontzettend interessant, maar ja... dit was toch niet de bedoeling.

Ben trouwens wel opgelucht om te lezen dat het meer mensen wel eens overkomen is. Ik vond mezelf gelijk een heel slecht baasje.

Maar ja, als ik dan in de tuin naar dat mega hok kijk, dan weet ik ook wel dat wij géén slechte baasjes zijn.

[Jorieke]

Nou, meneer was weer in beeld.

Hij kwam niet op het eten af, dus ik heb mezelf dubbelgevouwen en ben zowat onder het nachthok gekropen om hem een brokje uit m'n hand te geven. Hij greep het letterlijk uit m'n handen en ging het toen op z'n gemak op knagen.

Bij de tweede gang -groenvoer- liet ie zich heel voorzichtig zien. Ik heb hem wat blaadjes munt gegeven, omdat ik had gelezen dat dat ook eetlust opwekkend werkt. Toen ik het hok uit stapte, kwam ie ook op het bakje af. Hij graaide er snel wat uit en schoot snel weer weg.

Ach, die arme ram heeft echt een fobie ontwikkeld voor honden...

De honden zijn trouwens de hele dag niet in de tuin geweest (bedankt regen!)

Het hok staat nu weer open, konijnen kunnen in hun voortuin. En net betrapte ik hem toch stiekem in de voortuin.

Nu is het wachten op het eerste binkie, want hij is toch wel altijd de opperbinker.

[Nicky_the]

Nou, dat komt zo te lezen weer helemaal goed

[pluis04]

fijn dat het weer wat beter met hem gaat.

en dat kan iedereen gebeuren hoor je moet je niet schuldig gaan voelen want je bent een goed baasje.

[Jorieke]

Bedankt pluis04

Maar zo'n 2 jaar geleden is er bij ons een konijn ontsnapt, Bob. Hij had samen met Annie een hok en ren. Annie was toen net bevallen, dus Bob zat eventjes apart. Hij zat toen 2 weken lang alleen maar voor het hok van Annie te staren. Hij deed niets. Geen beweging, niks.

Op een gegeven moment is ie op onverklaarbare wijze uit de ren ontsnapt en liep ie dus -zonder dat wij dat wisten- in de tuin rond.

We weten nog steeds niet hoe het hem gelukt is, want we konden destijds nergens een gat ofzo vinden.

Maar wij wisten dus niet dat Bob los liep. En toen lieten wij dus nietsvermoedend de honden in de tuin.

Om een lang verhaal kort te maken: de honden hebben Bob te pakken gekregen (Bob wist waarschijnlijk ook niet meer hoe ie ontsnapt is en kon de weg terug niet meer vinden). Bob heeft toen van schrik een hartaanval gekregen en is overleden.

Hij had geen bijtwonden, het was dus alleen jagen. Maar toch... ik heb de honden gehaat destijds. Zij waren in mijn ogen de moordenaars van Bob.

Vandaar dat we nu ook extra opletten. Een extra hoog hekje bij die "voortuin".

Bij het vorige hok stond er ook al extra een hek om het hok heen. Gewoon ter bescherming tegen de honden.

En dan gebeurd het nu bijna nog een keer. Ik kon mezelf wel voor m'n kop slaan!!!

[Jorieke]

Hij is weer de oude. Gelukkig!

Ik ga altijd voordat ik naar bed ga nog even een pluk hooi geven. Dan kan ik ook gelijk het grote hok even dicht doen (zodat ze niet meer in de "voortuin" kunnen komen).

Nu kwam meneer zelfs naar me toe, om te kijken wat ik in m'n handen had! Hij rukte gelijk een pluk hooi uit m'n handen. En hij kwam zelfs een aai halen! Dat heeft ie nog nooit gedaan. Hij kwam gewoon bij me zitten, ik kon hem gewoon aaien.

Niet al te lang, hoor. Hij ging er ook snel weer vandoor. Maar toch... ik ben helemaal blij!

Pfff... ik denk dat ik vannacht iets beter zal slapen dan gister

[tantefie]

Gelukkig , wat een schrik , maar is het geen idee om je honden konijnproof te maken ?

dat is een stuk handiger , hoef je niet zo op te letten , ze kunnen echt leren om de konijnen te negeren .

[Lonja]

Gelukkig , wat een schrik , maar is het geen idee om je honden konijnproof te maken ?

Ik zie van die honden voor me met de pootjes eraf op wieltjes

[Jorieke]

Gelukkig , wat een schrik , maar is het geen idee om je honden konijnproof te maken ?

dat is een stuk handiger , hoef je niet zo op te letten , ze kunnen echt leren om de konijnen te negeren .

Het zou een idee zijn, maar het zijn 1) vier honden en 2) echte terriers (jagers)

Ik woon in IJmuiden, aan de duinen en het strand. We lopen dagelijks een stuk door de duinen en daar lopen ook veel konijnen. De honden gaan er áltijd achter aan. Alleen zijn de konijnen in de duinen een stuk slimmer en sneller. Die schieten gelijk een hol in.

Sinds we het nieuwe hok hebben, weten de honden ook dat ze absoluut niet in de "voortuin" mogen komen.

Ze blijven ook altijd netjes wachten bij het hek. Ook als het grote hok gewoon dicht is, komen de honden niet in de ruimte waar de konijnen ook komen. Sterker nog: ik heb het getest. Ik ging naar de konijnen en liet expres het hek van de voortuin open staan. De honden bleven netjes wachten bij het hek. Niemand probeerde naar binnen te komen.

Niet dat ik daardoor "makkelijker" ben geworden, hoor. Ik bleef opletten. Daarom vind ik het ook zo stom dat het tóch gebeurde...

Maar dat stukje extra ruimte is écht voor de konijnen. Honden mogen daar niet komen.

Ik weet niet zo goed hoe ik mijn honden zou moeten trainen zodat ze de konijnen gaan negeren. Zoals ik al zei: ze hebben niet alleen hier in de tuin konijnen, maar ook in de omgeving. En niet alleen konijnen, ook katten en vogels worden altijd opgejaagd...

[manon24]

de hond bij mijn vriend thuis (jack russel) heeft begrepen dat de konijnen en katten thuis erbij horen en dat daarop jagen niet hoort. zij wonen in de buurt van een bos met heel veel konijnen en die jaagt hij wel fanatiek op. katten die hij tegenkomt op straat zou hij het liefst ook te pakken krijgen. hij heeft het onderscheid weten te maken tussen de dieren thuis die hij met rust laat en de dieren die in buiten het huis leven. ze hebben dat gedaan door elke keer als hij voorbij het konijnenverblijf passeert hem te belonen wanneer hij ze negeerde. nu ik zou hem niet in het konijnenverblijf zelf durven steken maar indien iemand met de konijnen bezig is vertoont hij geen interesse. misschien dat dat jou wat vooruit helpt? nu begrijp ik wel dat dat met 4 honden wel nog wat moeilijker ligt

[Jorieke]

Neuh manon, dat gaat ons niet lukken, ben ik bang.

Whoopy is de moederhond en dat is altijd wel een heel lieve hond geweest voor kleinere beestjes. Mijn partner had vroeger een ratje en dat was Whoopy's beste vriend. Die rat zat altijd bij Whoopy op d'r hoofd.

Toen de rat dood ging, was Whoopy ook echt van slag.

Maar sinds Whoopy puppy's heeft (de andere honden worden in juli 4 jaar), is ze heel erg veranderd. Ze is niet meer dat trouwe, lieve hondje van vroeger. Ze is gewoon "verpest" zeggen we wel eens. Aangestoken door d'r kinderen ofzo. Geen idee.

Maar zodra de tuindeur open gaat, stormen ze met z'n vieren op het hok af. De konijnen geven hier totaal niet om. Ze zijn het gewend. Wat ik eerder ook al schreef: ik verdenk de konijnen er zelfs van dat ze het soms leuk vinden om de honden uit te dagen. Dan gaan ze met z'n vieren tegen het hekje van de voortuin liggen. Honden met hun neuzen tegen dat hek aan. Konijnen geven geen kick.

Al denk ik wel dat het weer een tijdje duurt voordat het rammetje weer "normaal" reageert als de honden in de tuin zijn.

We hebben de honden nu al 2 dagen niet in de tuin gelaten. Gewoon om de konijnen even hun rust te gunnen. Maar ja, dat kunnen we ook niet 100 jaar vol blijven houden natuurlijk...

[pluis04]

gelukkig is hij weer van de schrik bekomen.