Ga naar inhoud

Aanbevolen berichten

Geplaatst:

Wat mis ik mijn meisje zeg... Letterlijk en figuurlijk een lege ruimte in het huis.

De dierenarts gaf aan dat alle verschijnselen door snot en ouderdom kwam. Haar tanden waren nog goed, dus dat was niet de reden waarom ze zo mager was.

Ze maakte zich op het eind ook niet meer schoon en liet alles (poep en plas) gewoon lopen. De laatste ochtend had ik haar nog op schoot en toen zat ik helemaal.. Terwijl ze nog nooit buiten haar hok/ren gepoept of geplast had, ze was heel zindelijk. Dat was voor mij ook wel een bevestiging dat ze echt oud was.

Fysiek was ze gewoon op. De laatste nacht heeft ze naast/met haar knuffeltje geslapen, de volgende dag lag ze nog precies hetzelfde, het knuffeltje was ook niet bewogen, dus ze had zich niet verplaatst. En dat terwijl konijnen nachtdieren zijn! 's Ochtends was ze wel weer heel actief. Wilde het hok weer uit, maar viel weer bijna. Onderweg in de auto had ik haar gewikkeld in een handdoek en op schoot. Ze heeft nog nooit zo lang zo stil op mijn schoot gezeten. Alsof ze wist dat het eindelijk over was. Ze stribbelde niet tegen, het leek wel alsof ze het allemaal wel goed zo vond.

Dat is waar ik me aan vast houd.. Dat dit het beste voor haar was. Misschien niet het beste voor mij, want ik had nog graag met haar de zomer door gewild, lekker in de tuin spelen etc, maar het welzijn van het dier gaat altijd voor!

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .