Ga naar inhoud

Aanbevolen berichten

Geplaatst:

Weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Ik vind het echt zo vreselijk voor je! De strijd gestreden en toch verloren. Je hebt gedaan wat je kon! Lieve Joekel rust zacht! Heel veel sterkte met het verlies van je konijnenvriendje!

Geplaatst:

Ah nee toch. Jullie hebben zo gestreden, het is zo oneerlijk dat al je inzet dan niets lijkt te helpen. Ik kan wel zeggen dat je gedaan hebt wat je kon, maar ik weet dat je met die informatie gewoon niets opschiet, Joekel komt er niet mee terug. Misschien is het een troost om je te bedenken dat Joekel het nu zelf genoeg vond, en dat je dus niet zelf de beslissing hebt hoeven maken en je blijven afvragen of het wel de juiste was. Heel veel sterkte met het verlies.

Geplaatst:

He bah wat een rot nieuws. Heel veel sterkte met het verlies van die bijzondere Joekel.

Geplaatst:

Och meid wat vind ik dit erg voor jou.

Je hebt zo je best gedaan voor hem. En dan alsnog.

Helaas weet ik hoe het voelt om na zoveel zorgen toch afscheid van je lieve diertje te moeten nemen. Leef dan ook met je mee.

Liefs en dikke knuffels Belleke

Geplaatst:

Pffff zo erg!! Ik lees dit topic nu pas.

Echt hoedje af dat jullie je zo ingezet hebben om Joekel er alsnog proberen door te helpen.

Ik zelf weet ook hoe het voelt als je zulke harde oneerlijke strijd na een rollercoaster van emoties verliest...

Joekel was een pracht van een vent en heeft de beste baasjes gehad die hij zich kan voorstellen!!

Heel erg veel sterkte voor jullie.

Slaap zacht lieve jongen!

Geplaatst:

Nee toch, wat een naar nieuws!

Lieve Joekel rust zacht!

Janetd, heel veel sterkte gewenst. Jij hebt gedaan wat je kon.

Joekel zal je dankbaar zijn voor alles wat je voor hem hebt gedaan.

Geplaatst:

Bedankt allemaal voor jullie lieve woorden :(

Ben er echt kapot van , moet steeds maar weer huilen en huilen.

Ben 6 weken zo intensief met hem bezig geweest en nu is het ineens voorbij

Ik dacht echt gisteren dat hij er gewoon weer doorheen zou komen en had echt totaal niet verwacht dat ik vanmorgen

te horen kreeg dat hij er niet meer is.

Heb het afgelopen jaar zoveel ellende gehad met de konijnen, Joekel is nummer 3 waar ik afscheid van moet nemen.

Ik moet hem nog ophalen maar ik durf niet naar de DA, ik jank de hele boel bij elkaar daar en dan moet ik nog auto rijden.

Ik wil het soort van ook niet geloven, ik wacht nu totdat mijn man thuis is dan halen we hem samen op en krijgt hij een mooi plekje in de tuin.

Ik had het Joekel zo gegund dat hij nog lekker door de tuin kon rennen en lekker van het gras kon smikkelen maar helaas het is niet zo.

En dan kijk ik naar Babs en dan denk ik , nou lekker leven geef ik je, nu zit je weer zonder vent voor de 3e keer binnen een jaar.

Het valt me echt zwaar, blijkbaar komt alle verdriet van de afgelopen weken ook naar boven ofzo weet het ff allemaal niet meer

Geplaatst:

Natuurlijk, het is nu een soort van samenloop van alles he!

Zo veel emoties... elke keer opnieuw de hoop dat hij het zou halen, je ziet het helemaal goed komen en dan weer een terugval, alle hoop weg maar toch niet willen opgeven, bang afwachten,... Dat doet wat met je hé!

Nu kan je alleen maar denken dat Joekel nu geen pijn meer heeft en niet meer moet vechten en dat jullie echt waar Alles hebben gedaan wat mogelijk was! Jullie mogen trots zijn op jullie zelf hoor!

Gun jezelf nu maar een beetje rust en de tijd om het verlies deftig te verwerken! Ik huil ook telkens dagenlang de boel bij elkaar, 'k vind dat helemaal niet verkeerd! Elk verwerkt op zijn eigen manier :) Als het allemaal een beetje een plaats hebt kunnen geven kan je beginnen denken wat er nu moet gebeuren voor Babs... Ik krijg het er ook helemaal moeilijk van!

Geplaatst:

Ah bah, wat een rot nieuws zeg. En ik had nog zo gehoopt dat hij het zou redden. Arme Joekel, ik heb de tranen in mijn ogen nu. Heel erg veel sterkte met dit verlies, en Joekel rust maar zacht, mooie dappere jongen.

Geplaatst: (aangepast)

Half uurtje geleden Joekel opgehaald bij de DA, ik ben in de auto blijven zitten ik kon het echt niet aan om naar binnen te gaan.

Thuis aangekomen hebben we Joekel meegenomen naar Babs.

Ik heb de reistas open gezet en het koppie van Joekel lag zeg maar een beetje naar buiten, Babs kwam gelijk kijken en ging heel erg met haar neus door zijn vacht woelen.

Daarna ging ze zijn oog wassen en een beetje eromheen, ik natuurlijk gelijk weer janken , zo ontroerend om te zien hoe lief Babs voor hem was.

En ineens was ze klaar en hupste ze weg, ze kwam nog 1x terug maar deed toen niks meer, blijkbaar was dat haar afscheid en was het goed zo.

Daarna hebben we Joekel begraven in de tuin, heel moeilijk . 1 van de katten Aulii kwam luid miauwend bij me staan , ik heb haar opgetild en lekker met haar geknuffeld. Voelde goed om op dat moment 1 van m'n dieren te kunnen vasthouden en knuffelen

Vanvond ga ik een gedenksteentje voor hem bestellen, heb ik voor *Bugs ook gedaan , wil graag de naam van *Rizzo er ook bij die verdiend het ook.

Ik wil jullie allemaal bedanken voor alle advies en alle lieve berichten die jullie geplaatst hebben in mijn topics over Joekel , ik heb er heel veel aan gehad en het doet me goed:heart:

aangepast door Janetd
Geplaatst:

Heel veel sterkte met het verlies, jullie hebben zo hard geknokt!!

Hij hoeft nu niet meer te vechten en heeft ook geen pijn meer. Misschien kan dat een troost voor je zijn. Ik weet niet of je erin gelooft, maar ik geloof altijd dat ze naar een mooie plek gaan waar het heel fijn voor ze is.

Heel veel sterkte nogmaals en ik hoop dat je het een beetje een plekje kan geven, al zal dat niet makkelijk gaan.

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .