Paaseitje Geplaatst: 24 januari 2012 Geplaatst: 24 januari 2012 HalloIk heb een voskonijntje met het geslacht voedster. Ik was laatst een beetje aan het surfen over het internet en kwam toen baarmoederkanker tegen. Is het verstandig om je voedster te laten helpen en is de kans op baarmoeder kanker dan ook helemaal weg? Want ik twijfel nog heel erg omdat het natuurlijk een pittige ingreep is voor haar. Ze is net 2 jaar geworden. En verder heb ik nog een mannetje en ben ik bang dat als ze geopereerd is dat hij eraan gaat likken en dat het gaat ontsteken. Ik ga nu ook even de dierenarts bellen maar wou graag wat meningen van jullie hebben die hier ervaring mee hebbenalvast bedankt
NaOomkuuHh Geplaatst: 24 januari 2012 Geplaatst: 24 januari 2012 ikzelf heb het nog nooit gedaan, en heb nog nooit een konijn met baarmoederkanker gehad. ik heb nu 7 voedsters gehad. als je haar laat steriliseren, en ze halen de baarmoeder eruit (dit doen ze geloof ik niet altijd, maar dat weet ik niet zeker) dan kunnen ze het niet meer krijgen, aangezien ze geen baarmoeder hebben steriliseren helpt ook voor de hormonen. dus als ze veel rijden en vaak schijnzwanger zijn, wordt dit veel minder. oja is je voedsters trouwens een echte vos konijn?? die zijn best zeldzaam namelijk. ben gewoon nieuwsgierig ;p
Aniek Geplaatst: 24 januari 2012 Geplaatst: 24 januari 2012 Voedsters worden ook gecastreerd en niet gesteriliseerd dus dat had je helemaal goed Er is pas een uitgebreid topic over geweest zie: http://www.bunnybunch.nl/community/showthread.php?56349-steriliseren
Paaseitje Geplaatst: 24 januari 2012 Auteur Geplaatst: 24 januari 2012 Hoe oud zijn joun konijntjes geworden ?? Ja het is een echt vosje,, ik heb een heel vaccinatie boekje en zo meegekregen waar je kunt zien waar ze vandaan komt en zo .. Ja ik heb er gewoon bang voor,, want ze kan of sterven op de tafel of ze krijgt een pijnlijke dood aan kanker,, dus het klinkt best wel dramatisch allebei
Wabbit Geplaatst: 24 januari 2012 Geplaatst: 24 januari 2012 Ja ik heb er gewoon bang voor,, want ze kan of sterven op de tafel of ze krijgt een pijnlijke dood aan kanker,, dus het klinkt best wel dramatisch allebeiProbeer het dan wat minder negatief te zien....ze kunnen overlijden tijdens de operatie, maar het gebeurd vaker niet dan wel. Ze kunnen later doodgaan aan kanker, maar ook dat hoeft niet. Het blijft echter een afweging. Hoe langer je wacht met de operatie, hoe ouder je voedster en dus hoe zwaarder de operatie wordt.
brig Geplaatst: 24 januari 2012 Geplaatst: 24 januari 2012 Ik heb mijn voedster laten casteren, omdat mijn andere voedster baarmoederkanker hebben gehad.Er komt vieze vloeien uit de baarmoeder en daar komen ook vliegen op af.Het beste is om de voedster onder de 2 jaar te laten helpen. Na 2 jaar hebben ze veel buikvet.Het is nog prijzig om te helpen. Vorig jaar was ik € 120- kwijt voor een voedster boven de 4 kilo.Ik zou eerst overleg met de DA.
Polly Geplaatst: 24 januari 2012 Geplaatst: 24 januari 2012 Ik heb 3 van mijn 4 voedsters ook laten helpen. De 4de gaat van het voorjaar. Ik ben vroeger mijn voedsters al op te jonge leeftijd verloren. Of het baarmoederkanker is geweest weet ik niet, maar het zou goed kunnen aangezien mijn rammetjes veel ouder werden. Mijn voedsters hebben na castratie (een aantal dagen dacht ik)apart gezeten. Het lijkt me sowieso niet handig om je rammetje erbij te laten, want dan kan je je voedster onvoldoende controleren, wat keutelen en eten betreft. Vaak heeft ze na de castratie ook tijd nodig om weer helemaal bij te komen. Ik weet niet hoe andere dit hebben gedaan, maar ik zou zeggen apart tot ze weer goed eet, keutelt en de wond al goed herstellende is.
Domino Geplaatst: 24 januari 2012 Geplaatst: 24 januari 2012 Ik zou even kijken hoe je rammetje reageert op de voedster na de operatie. Ik heb bij 1 voedster haar 's avonds weer bij de ram gezet. Hij was enorm zorgzaam voor haar en zij had meteen wat steun aan hem. Maar als de ram wil gaan rijden enzo zou ik ze even scheiden tot ze weer voldoende hersteld is.
rabbitmams_miriam Geplaatst: 25 januari 2012 Geplaatst: 25 januari 2012 Ik denk dat het echt een persoonlijke beslissing is. Ik heb mijn voedsters nooit laten helpen omdat ik het toch een behoorlijke ingreep vind. Als er risicos zijn of er zijn signalen dat er iets mis is, tja dan is het een ander vehaal. Het blijft echt een persoonlijk iets......
Dollie Geplaatst: 25 januari 2012 Geplaatst: 25 januari 2012 Het ligt er aan hoe je voedster er aan toe is en inderdaad hoe de ram op haar reageert. Ik zorg in dergelijke situaties sowieso dat er contact is. Ik zet een binnenkooi in een ren. In de kooi komt de patient, in de ren zijn/haar partner. Wanneer ze 'gewoon' ziek zijn laat ik het deurtje van de kooi meestal overdag wel open staan, maar 's nachts doe ik 'm dicht. Zo hebben ze steun aan elkaar, vervreemden ze niet van elkaar maar heb je toch zicht op of het zieke konijn eet en keutelt. Natuurlijk doe ik dit alleen als de partner zich een beetje gedraagd, d.w.z. niet rijden of iets dergelijks. En het zieke konijn moet wel redelijk wakker zijn. Ik heb twee voedsters laten castreren, de eerste herstelde heel vlot maar was nog redelijk suf (niet meer dan normaal is, maar toch) toen ze thuis kwam. Ik heb haar vriendje de eerste dag nog apart gehouden. Op de tweede dag klom mevrouw op een onbewaakt ogenblik uit de kooi (ik had het deurtje bovenop even open laten staan) en zat ze bij hem in de ren....... Vanaf dat moment heb ik het deurtje onder toezicht open laten staan. De dag daarna heb ik ze gewoon weer samen gelaten. De tweede dame sprong zo'n beetje uit haar reismandje van vreugde toen ze mij zag en ja hoor, ze wilde best een snoepje aannemen, had ik er nog meer?? Thuis ook gelijk eten en drinken, ze was lekker actief. Je merkte eigenlijk niet eens aan d'r dat ze net een buikoperatie achter de rug had. In zo'n geval laat ik ze lekker samen.
Paaseitje Geplaatst: 25 januari 2012 Auteur Geplaatst: 25 januari 2012 Ik hb gisteren contact opgenomen met een knaagdierenspecialist in dierenkliniek maaskant. Zij zei dat het onzin was wat op de site stond wat betreft dat 50 tot 80% van de konijnen baarmoederkanker krijgt. In de 10 jaar dat zij werkte als knaagdierenexpert is er maar 1 geval geweest wat baarmoederkanker had en ze krijgt wel veel knaagdieren over de vloer. Wat wel vaker voorkomt is baarmoederonsteking maar dat kan verholpen worden. DUs ik vind het heel vervelend als zij gelijk heeft wat betreft dat het niet waar is dat het zulke grote procenten zijn.
Dollie Geplaatst: 25 januari 2012 Geplaatst: 25 januari 2012 Lees de link die Aniek je gaf nou maar even, dan had je al kunnen zien dat er meer mensen zijn die twijfelen aan die hoge percentages, het heeft ook niet zo'n zin om dezelfde discussie in twee topics te gaan voeren. Er zijn meer dierenartsen die haar mening/ervaring delen. Er zijn ook veel dierenartsen die wél van hoge percentages spreken en die dat ook uit eigen ervaring kunnen bevestigen. Dus ja, 't is maar net op wie je af wilt gaan.
Paaseitje Geplaatst: 25 januari 2012 Auteur Geplaatst: 25 januari 2012 die heb ik zeker gelezen. Maar er is wel een verschil met 1 keer in de 10 jaar, dan wat in het topic staat beschreven.
Dollie Geplaatst: 25 januari 2012 Geplaatst: 25 januari 2012 Nou ja, als je leest wat bijv. Aniek schrijft, die ook zeer veel ervaring heeft met konijnen, dan komt dat toch redelijk over een.
Saf Geplaatst: 25 januari 2012 Geplaatst: 25 januari 2012 Het is een discussie die vaak gevoerd word. En het is maar net welke deskundige je daarop aanspreekt. Ik ken door mij heel erg gewaardeerde dierenartsen die ook de hoge cijfers tegenspreken maar ik ken ook net zo gewaardeerde dierenartsen die adviseren om elke voedster te castreren vanwege dat hoge cijfer en hun ervaringen. Er is nooit echt goed onderzoek naargedaan hier in nederland dus is er eigenlijk weinig over te zeggen.Bij mij is 1 van mijn 4 voedsters geholpen en de voedster die mijn ex is blijven wonen is ook geholpen. De voedster die nu bij mij woont is er een paar dagen slecht aangeweest. De andere voedster is de nacht na de operatie uit haar hok ontsnapt en had werkelijk nergens last van. Die zat alweer hooi te knagen en te eten toen we haar op kwamen halen. Ligt ook een beetje in mijn optiek aan gebruikte narcose middelen etc.
tumtum Geplaatst: 28 januari 2012 Geplaatst: 28 januari 2012 Het is een situatie van "had ik maar" als er kanker wordt geconstateerd en "zie je wel" als je nijn nooit kanker krijgt. Mijn voedster is niet geholpen, ik vind dat je niet in een gezond konijn moet snijden (klinkt wel hard zo nu). Ik begrijp wel als er zich een situatie zich voordoet zoals een dominante voedster die blijft rijden op de (ex-) ram het wel een overweging kan zijn die tot een oplossing kan bijdragen. Daarbij vind ik de operatie niet geheel risicoloos en veel nazorg omvatten. Mijn ram is wel geholpen: die operatie is minder zwaar (zoals ik het heb beleefd), met als reden om mijn voedster/maatje voor hem aan te schaffen.
Kimmie_ Geplaatst: 30 januari 2012 Geplaatst: 30 januari 2012 ik heb mijn konijntje ook laten steriliseren. Ik merk wel dat ze nu ook rustiger is in de gedrag (minder de baas willen zijn tov het andere konijn, ze rijdt eigenlijk niet meer). Wat ik wel erg moeilijk vond was dat me konijntjes tijdelijk uit elkaar moesten en dat ze daarna weer moeilijk te koppelen waren. Misschien ligt het aan het feit dat het 2 voedsters zijn en er maar 1 is gesteriliseerd, maar dit kwam doordat een konijntje eigenlijk ingeslapen moest worden, maar achteraf dat toch niet nodig was. Ze dachten namelijk eerst dat een kankergezwel was, maar later bleek het een reactie te zijn op de inenting.
Aanbevolen berichten