Ga naar inhoud

steriliseren


britt247

Aanbevolen berichten

  • Reacties 68
  • Aangemaakt
  • Laatste reactie

Beste reacties in dit topic

Beste reacties in dit topic

Ik wil graag een van mijn voedsters laten steriliseren, ze is nu 1 jaar en 3 maandjes, nu vroeg ik me af of er op de ene leeftijd meer risico's zijn dan op een andere leeftijd.. bijvoorbeeld een konijn van 1 of een konijn van 3.

Volgens mij is het vanaf 1 jaar mogelijk. Bij een echt ouder konijn is de narcose veel gevaarlijker.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het aantal voedsters dat aan de ingreep is overleden valt inderdaad op BB wel mee. Het aantal voedsters dat enorme gedragsveranderingen kreeg na de castratie, en dan bedoel ik negatieve veranderingen, is wel een stuk hoger.

Ik laat mijn voedsters niet helpen, behalve als ze echt last van hun hormonen gaan krijgen. Ik ben namelijk Ć©Ć©n van die mensen waar de voedster negatief veranderde en dit was echt vreselijk om te zien.

Iedereen moet voor zichzelf de voors en tegens afwegen en daarna een keuze maken, zolang hij weloverwogen is, is het in mijn ogen namelijk nooit de verkeerde keuze.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja tussen die leeftijden is het de "ideale leeftijd" maar als je konijn ouder is, en bv kanker heeft kun je de gok best wagen vind ik. (mits je konijn verder nog gezond is).

Ik zal het proberen wat duidelijker uit te leggen, ik had al geschreven dat mijn voedster op 8 jarige leeftijd nog was geopereerd. Het was voor mij een keuze, of afwachten tot ze eraan zou overlijden, of de baarmoeder zsm laten verwijderen en hopen dat het allemaal goed gaat. (ze verloor namelijk al bloed)

In deze keuze heeft voor mij ook meegewogen dat ze verder nog gezond was en nog duidelijk zin in het leven had. Dus ik heb de gok gewaagd en ze is er ontzettend goed doorheen gekomen, ik heb weinig verschil gemerkt met m'n andere voedsters die jonger waren.

Als ze het niet zou hebben gehaald, had ik haar in ieder geval een lijdensweg bespaart voor mijn gevoel dus de keuze om het wel te laten opereren was eigenlijk snel gemaakt. Maar dat kwam voornamelijk omdat ze ook nog zo levenslustig was. Dat gaf voor mij de doorbraak om het wel te doen, en achteraf ben ik er superblij mee. Ze is er nog steeds en wordt half maart 10 jaar. Ik merk nu wel dat ze ouder wordt, ze wordt wat magerder en strammer, maar eten is nog steeds haar grote hobby. :)

Wat al veel geschreven was, het blijft altijd een risico, maar dat is met elke operatie zo. En op oudere leeftijd is het risico wat groter. Maar ik zelf zou me niet te veel laten afschrikken door de verhalen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb even een snelle globaal gekeken naar de dames die ik "ken" die overleden zijn bij deze operatie en dat zijn er minimaal 11.. Dat zijn 8 waarvan ik het zeker weet, inclusief verhalen op BB en mensen die bij mij zijn geweest of in de mail etc. En daarnaast nog veel dat ze moeilijk op gang kwamen etc.

Dat is wel over een tijd van 3 a 4 jaar.. dat vind ik erg veel daarom ben ik zelf ook wat huiverig bij konijnen die geen last van hun hormonen hebben, maar wat ik zeg iedereen staat daar anders in en je moet altijd doen waar jij je goed bij voelt. Ik laat ook absoluut hier wel dames helpen, maar enkel en alleen als het in de hormonen zit en ze zelf er last van hebben.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja tussen die leeftijden is het de "ideale leeftijd" maar als je konijn ouder is, en bv kanker heeft kun je de gok best wagen vind ik. (mits je konijn verder nog gezond is).

Ik zal het proberen wat duidelijker uit te leggen, ik had al geschreven dat mijn voedster op 8 jarige leeftijd nog was geopereerd. Het was voor mij een keuze, of afwachten tot ze eraan zou overlijden, of de baarmoeder zsm laten verwijderen en hopen dat het allemaal goed gaat. (ze verloor namelijk al bloed)

In deze keuze heeft voor mij ook meegewogen dat ze verder nog gezond was en nog duidelijk zin in het leven had. Dus ik heb de gok gewaagd en ze is er ontzettend goed doorheen gekomen, ik heb weinig verschil gemerkt met m'n andere voedsters die jonger waren.

Als ze het niet zou hebben gehaald, had ik haar in ieder geval een lijdensweg bespaart voor mijn gevoel dus de keuze om het wel te laten opereren was eigenlijk snel gemaakt. Maar dat kwam voornamelijk omdat ze ook nog zo levenslustig was. Dat gaf voor mij de doorbraak om het wel te doen, en achteraf ben ik er superblij mee. Ze is er nog steeds en wordt half maart 10 jaar. Ik merk nu wel dat ze ouder wordt, ze wordt wat magerder en strammer, maar eten is nog steeds haar grote hobby. :)

Wat al veel geschreven was, het blijft altijd een risico, maar dat is met elke operatie zo. En op oudere leeftijd is het risico wat groter. Maar ik zelf zou me niet te veel laten afschrikken door de verhalen.

Ik denk dat in dit geval ikzelf ook daartoe besloten zou hebben, want als ze al bloed verloor tja dan kun je wachten op nog meer ellende. En zo heeft ze nog mooi ( al min) 2 jaar erbij gekregen als ik je bericht zo goed had gelezen. Ik heb mijn voedsters ook niet laten helpen omdat het toch een behoorlijke ingreep is, maar ik moet zeggen ik heb dan ook niet echt lastige voedsters ( even snel afkloppen op hout ) en alles gaat nog redelijk relaxed hier ;-)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb even een snelle globaal gekeken naar de dames die ik "ken" die overleden zijn bij deze operatie en dat zijn er minimaal 11.. Dat zijn 8 waarvan ik het zeker weet, inclusief verhalen op BB en mensen die bij mij zijn geweest of in de mail etc. En daarnaast nog veel dat ze moeilijk op gang kwamen etc.

Dat is wel over een tijd van 3 a 4 jaar.. dat vind ik erg veel daarom ben ik zelf ook wat huiverig bij konijnen die geen last van hun hormonen hebben, maar wat ik zeg iedereen staat daar anders in en je moet altijd doen waar jij je goed bij voelt. Ik laat ook absoluut hier wel dames helpen, maar enkel en alleen als het in de hormonen zit en ze zelf er last van hebben.

Ik moet hier nog even bijvoegen dat ik wel enorm veel in de dieren zit dus enorm veel tegen kom. Ik heb de opleiding paraveterinair gedaan en veel stages gelopen bij diverse dierenartsen, ik werkte 4,5 jaar bij een dierenspeciaalzaak, ik heb een opvang, zit op diverse fora dus ik zal ook sneller veel ellende zien dan gemiddeld. Maar wil het toch er even bij zetten.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik vraag me dan wel weer af hoe vaak het mis gaat bij een KK DA(hoewel dat natuurlijk niets erkends is). Heb het mijn DA gevraagd en die gaf aan uberhaubt met narcose maar 2 x iets naars meegemaakt te hebben.

1x bij een voedster die al baarmoederproblemen had en 1x bij een toch al ziek rammetje. Tsja.. Ik weet het niet.. Ik vind dat lastig natuurlijk is narcose altijd risicovol en waarom zou je het doen zonder reden?!

Toch zou ik het na de diagnose, de baarmoeder is al onrustig, beginnende kanker bij een voedster van nog geen anderhalf jaar het weer opnieuw doen, maar dit moet ieder voor zich weten natuurlijk.

Daarnaast merk ik gewoon dat mijn koppel er enorm op vooruit is gegaan na de castratie van Cleo. Wat ik wel enorm eng zou vinden is hoe ze weer op elkaar zouden reageren na het DA-bezoek. Maar goed ik heb ook gelezen dat de kans dat ze elkaar niet meer accepteren erg klein is. Helaas liep dat bij mij wat lastiger. Toch zou ik het achteraf gezegt(en dat is makkelijk praten) zeker weer opnieuw doen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik moet hier nog even bijvoegen dat ik wel enorm veel in de dieren zit dus enorm veel tegen kom. Ik heb de opleiding paraveterinair gedaan en veel stages gelopen bij diverse dierenartsen, ik werkte 4,5 jaar bij een dierenspeciaalzaak, ik heb een opvang, zit op diverse fora dus ik zal ook sneller veel ellende zien dan gemiddeld. Maar wil het toch er even bij zetten.
Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik vraag me dan wel weer af hoe vaak het mis gaat bij een KK DA(hoewel dat natuurlijk niets erkends is). Heb het mijn DA gevraagd en die gaf aan uberhaubt met narcose maar 2 x iets naars meegemaakt te hebben.

1x bij een voedster die al baarmoederproblemen had en 1x bij een toch al ziek rammetje. Tsja.. Ik weet het niet.. Ik vind dat lastig natuurlijk is narcose altijd risicovol en waarom zou je het doen zonder reden?!

Toch zou ik het na de diagnose, de baarmoeder is al onrustig, beginnende kanker bij een voedster van nog geen anderhalf jaar het weer opnieuw doen, maar dit moet ieder voor zich weten natuurlijk.

Daarnaast merk ik gewoon dat mijn koppel er enorm op vooruit is gegaan na de castratie van Cleo. Wat ik wel enorm eng zou vinden is hoe ze weer op elkaar zouden reageren na het DA-bezoek. Maar goed ik heb ook gelezen dat de kans dat ze elkaar niet meer accepteren erg klein is. Helaas liep dat bij mij wat lastiger. Toch zou ik het achteraf gezegt(en dat is makkelijk praten) zeker weer opnieuw doen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Zeg Aniek, als we dan een redelijke vergelijking willen maken, kun je dan ook aangeven van hoeveel konijnen met baarmoederkanker je hebt gehoord?

En dan bedoel ik konijnen die eraan zijn overleden, maar ook die tijdens castratie ontdekt werden en het overleefd hebben.

Domino heeft er al 3 gehad en vorig jaar is er op BB nog een voedster tijdens castratie bewust niet meer uit narcose gehaald om die reden.

Ben heel benieuwd naar de aantallen. Misschien herzie ik mij mening ook nog wel eens namelijk.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Zon 6 waarvan na operatie ook nog ouder werden en allemaal 8+ dat maakt het voor mij ook zo moeilijk om te zeggen ik zou alle dames laten helpen.. Omdat ik de andere kant meer slechte ervaring mee heb..

Wel ligt aan getast bij sommige castraties maar in hoeverre dat schadelijk is op oudere leeftijd?

Dat is bij elke hond ook bijna zo is dus erg moeilijk wat over te zeggen het gebeurd namelijk niet dat ze kijken o er is wat aangetast we maken t weer dicht en zien over een aantal jaar weer...

aangepast door Aniek
Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik kan mij niet voorstellen dat er veel gegevens beschikbaar zijn over het castreren van konijntjes op basis waarvan een beslissing makkelijker wordt. Een konijn is nou eenmaal niet een dier waarnaar veel onderzoek is gedaan. Honden zijn veel meer onderzocht en daarover zijn ook nog heel veel meningsverschillen mogelijk. Als je op een hondenforum vertelt dat je je teefje laat castreren krijg je bijna het hele forum over je heen, terwijl het gewoon op straat juist andersom geldt. :P Mijn hondje heb ik niet laten castreren. De fokker gaf al aan dat mijn hondje er helemaal geen last van zou hebben en dat klopt ook. Nu kan ze inderdaad nog baarmoederkanker of ontstekingen krijgen, maar aan een castratie hangen ook nadelen. Het blijft altijd een zware afweging, die je probeert zo zorgvuldig mogelijk te nemen.

Bij mijn konijnen zijn mijn afwegingen simpel. Een konijn moet samenleven en daarvoor moet je (meestal) het rammetje castreren. Het voedstertje hoeft niet gecastreerd te worden, dus dat doe ik dan ook niet, tenzij dat toch nodig blijkt te zijn. Ik geloof niet in operaties die alleen voordelen bieden.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Oh echt? Dat wist ik niet. Het is best veel of licht het aan mij? stel je heb 5 konijnen hahaha. Ik wil in de zomer zowizo een konijn erbij doen voor sisi. Ik las net op een site dat in de zomer konijnen last kunnen hebbe van beestje in ontlasting? heeft iemand hier ervaring mee gehad ? groetjess izan

Link naar reactie
Delen op andere sites

Bij mijn DA betaal je 90 euro incl. narcose, medicijnen en nazorg. Deze da is dan niet door bb herkent als kk, maar ze doen alle konijntjes van het asiel, dus heb ik er wel vertrouwen in.

Mijn teef (hond) is ook gesteriliseerd. Zij werd na de eerste keer loops direct schijnzwanger. Na de schijnzwangerschap werd zij direct weer loops, maar de loopsigheid stonk en het was natuurlijk te dicht op elkaar. Hierop zijn wij naar de da gegaan en heeft zij een spoed sterilisatie gehad ivm een baarmoederontsteking. Deze operatie was risicovoller omdat het gehele gebied natuurlijk al flink doorbloed was. Daarom was de operatie ook enorm duur... Het was volgens mij meer dan 300 euro incl medicijnen, narcose en nazorg..

Maar zij is er ook goed vanaf gekomen.

Wat ik wel altijd vind is dat de beestjes op de een of andere manier een tik aan de narcose over lijken te houden. Mijn vader vind dit ook en denkt dat er hersencellen afsterven tijdens de narcose, maar dit laatste kan ik eigenlijk niet erkennen. Ze lijken wel anders te worden, maar ik kan niet omschrijven wat ik precies bedoel haha.. Het is overigens niet alleen met sterilisatie/castratie, dus het ligt niet aan de hormonen.

Er is ook een da die dit bevestigd heeft.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Bij mijn DA betaal je 90 euro incl. narcose, medicijnen en nazorg. Deze da is dan niet door bb herkent als kk, maar ze doen alle konijntjes van het asiel, dus heb ik er wel vertrouwen in.

De lijst hier op BB wordt samengesteld aan de hand van ervaringen van leden. Als een DA als KK wordt ervaring, wordt deze aan de lijst toegevoegd. Als jij goede ervaringen hebt met jouw DA, dan mag je als je wilt deze in een PB aan Ć©Ć©n van ons doorgeven en dan kunnen we hem ook aan de lijst toevoegen.

Wij hebben Minky destijds ook laten helpen. Mijn ervaringen zijn positief. Minky was daarvoor heel vaak schijnzwanger en plukte zich dan ook half kaal, ze was dan ook humeurig tegen Nijn. Daarnaast werd Nijn heel vaak ondergesproeid. Dit is allemaal overgegaan nadat ze geholpen is en daarbij is ze ook een stuk aanhankelijker naar ons geworden. Ik weet niet meer precies wat wij toen kwijt waren (het is al ruim 2 jaar geleden), maar ik dacht rond de ā‚¬ 120.

Qua nazorg is het mij ook heel erg meegevallen, de eerste dag hebben we moeten dwangvoeren, maar de 2e dag at ze weer uit zichzelf en was ze ook alweer helemaal zichzelf.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik vraag me nu eigenlijk af...

(hoe zal ik dit nu het beste vragen..)

Ik heb 3 voedsters gehad die kanker hebben gehad. 2 Daarvan zijn overleden. Ik vraag me nu eigenlijk af, er zijn een hoop mensen die nog nooit kanker hebben gehad bij een voedster. Waar zijn die dan aan overleden? Is dat bekend?

Waar ik eigenlijk op doel, is het bekend dat ze aan wat anders zijn gestorven, of is het misschien toch kanker geweest maar nooit ontdekt?

Het is niet dat ik iemand wat in z'n schoenen wil schuiven of weet ik veel wat, maar ik ben gewoon benieuwd of er ook gevallen zijn waarbij het onbekend is wat de oorzaak was, wat dan misschien toch wel kanker is geweest.

Het is misschien een rotvraag hoor, ik hoop dat ik het goed genoeg heb uitgelegd.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .