steriliseren

[Aniek]

Je hebt het perfect uitgelegd hoor, je kan natuurlijk niet alles weten, omdat ik ook konijnen heb gehad die opeens gestorven zijn zonder enig symptoom. Maar alle konijnen met symptomen dat er iets was zijn niet gestorven aan baarmoederkanker, de oorzaken zijn daarvan allemaal bekend waarom wel.

[Domino]

Oke, dank je wel.

Ik weet nog wel bij mijn konijn Snoopy, die had het overal zitten op den duur (wist toen nog niet van steriliseren enzo af) en Domino vond ik te laat, ik heb, toen ze was overleden, ook mogen voelen van de da, ik kon duidelijk in haar buik voelen wat het probleem was. En bij Lizzy was ik net optijd.

Ik hoop dat op den duur er meer over bekend wordt. Er zal vast wel onderzoek naar worden gedaan, maar zoiets is volgens mij een project van jaren.

[Polly]

3 van mijn 4 voedsters zijn ook gecastreerd. De 4de gaat van het voorjaar. Vroeger stierven mijn voedsters al op te jonge leeftijd, het waren altijd de rammetjes die het ouds werden. Of het baarmoederkanker is geweest weet ik niet, maar het zou goed kunnen. Ik wil toch graag wat langer van mijn meisjes genieten en heb ze nu laten helpen. Het is een risico, maar die van mij hebben het allemaal goed doorstaan. Ik was volgens mij nog geen 70 euro kwijt voor castratie en medicatie.

[Sher]

Ik ben wat aan het snuffelen op internet en kom tegen dat ALLE voedsters 80% risico hebben op baarmoederkanker na hun 4e jaar. Dan hebben ze dus maar 20% kans dat ze het niet krijgen. Ik schrik me helemaal suf! Is dit echt zo?

[Domino]

ik lees dat ook wel vaker, maar ik weet niet in hoe verre dit medisch onderbouwd is..?

[Dollie]

Ik heb gisteren nog een onderzoek onder ogen gehad waarin dat genoemd werd. Ik weet alleen niet in hoeverre zo'n onderzoek werkelijk genoeg zegt. Allereerst is het onderzoek waar ik op doel (ik weet niet of dit HET onderzoek is waar ongeveer elke konijnenwebsite, binnen- en buitenland, naar verwijst, gezien bronvermelding blijkbaar lastig is vaak..) uitgevoerd onder een beperkt aantal konijnen. Daarnaast is het in Engeland uitgevoerd. Ik heb begrepen dat kanker ook deels te maken heeft met erfelijkheid en daardoor ook wat meer 'regio'gebonden. Derde punt sluit daar bij aan, veel proefdierfaciliteiten gebruiken dieren van dezelfde 'leverancier', dus wie zegt mij dat die 25 konijnen geen familie van elkaar waren?

In het desbetreffende onderzoek ging het overigens om zo'n 60% als ik mij niet vergis.

Ik vraag me nu eigenlijk af...

(hoe zal ik dit nu het beste vragen..)

Ik heb 3 voedsters gehad die kanker hebben gehad. 2 Daarvan zijn overleden. Ik vraag me nu eigenlijk af, er zijn een hoop mensen die nog nooit kanker hebben gehad bij een voedster. Waar zijn die dan aan overleden? Is dat bekend?

Waar ik eigenlijk op doel, is het bekend dat ze aan wat anders zijn gestorven, of is het misschien toch kanker geweest maar nooit ontdekt?

Het is niet dat ik iemand wat in z'n schoenen wil schuiven of weet ik veel wat, maar ik ben gewoon benieuwd of er ook gevallen zijn waarbij het onbekend is wat de oorzaak was, wat dan misschien toch wel kanker is geweest.

Het is misschien een rotvraag hoor, ik hoop dat ik het goed genoeg heb uitgelegd.

Ik denk dat dit een hele goede vraag is, ik geloof dat ik het in mijn eerste bericht ook al noemde. Konijnen worden doorgaans niet oud (genoeg) in Nederland, als ze dood gaan dan gaan ze vaak 'zo maar' dood, was niks met ze aan de hand hoor! "Mijn konijn is dood! Of ie nog at de laatste dagen? Euh, ja, denk het wel?" Zou niet de eerste keer zijn dat ik een dergelijk gesprek voer.. Hoe moet iemand die niet eens kijkt of een dier fatsoenlijk eet, drinkt en keutelt nou in vredesnaam zien dat ze bloed plast of pijn aan geeft?

24 januari 2012 aangepast door Dollie

[Dollie]

Lol, staat natuurlijk niet echt netjes om geen bronvermelding te gebruiken als je notabene over bronvermelding loopt te klagen.. Ik ga het onderzoek morgen op zoeken. Wat ik nog aan mijn bericht toe wilde voegen (mag niet meer, niet zo langzaam typen Dollie..):

Ik denk dat de kans best wel aanwezig is dat er veel meer voedsters overlijden aan baarmoederkanker, dan bekend is. Want ook hier werden de rammen 'vroeger' altijd ouder. Wij trokken heel simpel de conclusie dat rammetjes dus sterker zijn. De twee voedsters die ik in de loop der jaren gehad heb, zijn beide drie à vier jaar geworden en waren ook 'opeens' dood.. In dezelfde loop der jaren heb ik drie rammen gehad, waarvan eentje momenteel ongeveer acht jaar is en de andere twee zeven zijn geworden. Vijf konijnen met dezelfde herkomst (vier van de vijf komen van dezelfde vermeerderaar, nummer vijf ontstond uit nummer één en twee.. oeps..) die in principe dezelfde (op een aantal fronten niet erg goede) verzorging hebben gehad. Hoewel het natuurlijk véél te simpel is om te stellen dat rammen sterker zijn dan voedsters 'want onze voedsters zijn niet oud geworden', is het toch in elk geval opvallend.

[Sher]

Ik heb gisteren nog een onderzoek onder ogen gehad waarin dat genoemd werd. Ik weet alleen niet in hoeverre zo'n onderzoek werkelijk genoeg zegt. Allereerst is het onderzoek waar ik op doel (ik weet niet of dit HET onderzoek is waar ongeveer elke konijnenwebsite, binnen- en buitenland, naar verwijst, gezien bronvermelding blijkbaar lastig is vaak..) uitgevoerd onder een beperkt aantal konijnen. Daarnaast is het in Engeland uitgevoerd. Ik heb begrepen dat kanker ook deels te maken heeft met erfelijkheid en daardoor ook wat meer 'regio'gebonden. Derde punt sluit daar bij aan, veel proefdierfaciliteiten gebruiken dieren van dezelfde 'leverancier', dus wie zegt mij dat die 25 konijnen geen familie van elkaar waren?

In het desbetreffende onderzoek ging het overigens om zo'n 60% als ik mij niet vergis.

Je schrijft precies wat ik me ook afvroeg. Het lijkt er op dat alle dierenartsen het lukraak van elkaar overnemen. Bronnen worden nergens genoemd. Uiteindelijk kom ik dan bij een onderzoek uit de jaren 30 terecht. Ik vraag me toch af of hier nog meer over te vinden valt. Op het moment heb ik even de opwelling dat ik Hedwig NU onder mijn arm wil pakken, om haar vanavond nog te laten castreren. PANIEK! Toch wil ik graag nog even verder zoeken, maar IS er meer informatie?

Als ik het zou doen, wil ik toch nog even wachten. Ze zit nu in haar wintervachtje buiten. Dat is geen goed moment.

[Dollie]

Het onderzoek waar ik op doel is gepubliceerd in 1940 als ik mij niet vergis. Tja, je kunt je afvragen wat nu de waarde van zo'n onderzoek nog is. Het zegt ongetwijfeld iets en misschien wel heel veel, maar het zegt mij op dit moment vooral dat er meer onderzoek nodig is, want we weten eigenlijk niks. En dat is ook de reden dat ik mijn voedsters laat helpen.

Een castratie is m.i. een beperkt en bovendien in te schatten risico. Je weet waar je aan begint. Niet castreren kan betekenen dat je voedster vijftien wordt zonder ziek te worden, het kan ook betekenen dat haar baarmoeder en eierstokken verwijderd moeten worden als ze zes is. En voor een zes jarige voedster is zo'n operatie al een ander verhaal, om over eventuele uitzaaiingen niet te spreken. Ik geloof niet dat het risico op baarmoederkanker 80% is. Dat lijkt me echt wel heel erg veel. Maar wat het risico dan wel is, al sla je me dood.. Kiezen voor castratie is in elk geval kiezen voor een bepaalde zekerheid. Daarnaast zitten er voor mij twee andere grote voordelen aanvast. Fred en ik worden nu al knettergek van Jasmijn die sinds een paar dagen de hormonen in d'r bol heeft.. Bovendien, Jasmijn heeft bewezen dat ze prachtige kindjes kan krijgen, maar het is toch niet de bedoeling dat ze dat óóit weer gaat doen.

Als iemand nu opeens aan kan tonen dat baarmoederkanker bijna niet voorkomt bij konijnen in Nederland dan zouden de twee bovenstaande dingen voor mij eigenlijk nog reden genoeg zijn om bij elke dame weer een castratie te overwegen.

[Domino]

Ik heb vandaag m'n 4 buitenkonijnen laten enten en ze kregen meteen een checkup. Toen we Bij m'n enige nog ongeholpen voedster waren aangekomen vroeg hij of ik haar nog wilde laten helpen. Toen ik zei dat ik Bij haar twijfelde omdat ze totaal geen last van d'r hormonen had zei hij dat het voornamelijk ter voorkoming van kanker is. Ik zal eens vragen of zij cijfers en percentages weten. Ben er nu ook wel benieuwd naar.

[Dollie]

Ben benieuwd Domino, ik zal mijn dierenarts ook vragen. Tjonge, dat wordt me een waslijst..... Arme vrouw :rofl: ik belde laatst om te informeren naar de kosten (geloof je het, ze waren een euro goedkoper geworden sinds vorig jaar... ) en toen gaf de assistente aan dat ze heel veel slechte baarmoeder zagen.

Als ik het zou doen, wil ik toch nog even wachten. Ze zit nu in haar wintervachtje buiten. Dat is geen goed moment.

Ik zou inderdaad wachten tot het voorjaar, mocht je toch besluiten om haar te laten castreren. Feline en Pip (toen nog buitenkonijn) zijn eind april en eind maart geholpen.

Ik heb nu overigens een iets recenter onderzoek gevonden. Adenocarcinoma of the uterine fundus in aged rabbits (Greene, 1958). Uit dat onderzoek bleek dat bij voedsters van 2 à 3 jaar slechts zo'n 4% baarmoederkanker had, terwijl er rond 5 à 6 jaar al sprake was van 80%. In een ander artikel schrijven ze dat dierenartsen in Amerika en in het Verenigd Koninkrijk (lol, konijnkrijk typ ik al, het is wel heel erg gesteld met mij..) de resultaten van dit onderzoek bevestigen, nu er steeds meer voedsters (ook op oudere leeftijd) gecastreerd worden. Ik ben lid van een Engels konijnenforum en je hoort daar ook gewoon veel en veel meer mensen over baarmoederkanker, het ging dan vooral over konijnen die ze 'vroeger' (in een pre-BB tijdperk zeg maar) hadden, of voedsters die in opvangen belandt zijn. Ik heb eens een enquête gehouden op dat forum waaruit bleek dat ongeveer 90% (moet het precieze aantal opzoeken) van de voedsters gecastreerd was. Geeft natuurlijk geen goed beeld als je het vergelijkt met de rest van Engeland of Nederland, maar ik heb dezelfde enquête op BB gehouden en kwam daar uit op 32%. Een forum met konijnenliefhebbers kan prima vergeleken worden met een forum met konijnenliefhebbers. Als zo veel konijnen gecastreerd worden, zul je ook meer tumoren aantreffen denk ik.

[Aniek]

Mijn dames werden vroeger wel gewoon oud, wij hadden altijd dame en heer eigenlijk altijd de "pech" dat we 2 dames kochten en niet 2 dames hadden.. en dan de ram lieten helpen dat was destijds vrij uniek. Maar de dames werden ook gewoon oud hier.. Ik heb mijn moeder net nog is gevraagd, maar in deze jaren geen problemen, maar ik kan me voorstellen naar mate wij dus nu verder gaan dat er wel meer problemen komen... kijk alleen aan de grote verscheidenheid aan rassen en kleuren en daardoor doorgefokte nijntjes.

Elke baarmoeder van konijntjes die ik onder ogen heb gezien vanaf een jaar of 1 meestal waren bijna allemaal inderdaad iets te zien, maar dat was bij bijna elke hond ook die rond dezelfde leeftijd werden geopereerd. Ik ben dan heel nieuwsgierig wat zou er nou echt gebeuren als het was blijven zitten? En waarom ontstaat er al zo jong aantasting?

Maar nogmaals ik laat dames gewoon helpen als ze veel last van de hormonen hebben, ik ben er ook niet tegen, maar ik bekijk het van 2 kanten... Ik heb het ook wel is geadviseerd bij een dame die ook veel last had van de hormonen, maar die is helaas overleden na de operatie.. dan voel je, je ergens ook weer schuldig.

Mijn oudste dame nu is 7 a 8 jaar en ongeholpen, ik zal het zeker in de gaten houden.

[Sher]

Pfff, ik zit nu dus alweer zwaar te dubben. Bij "mijn" dierenarts zeggen ze dat die 80% wel ongeveer klopt. Ze hebben het niet over een onderzoek, dus het klinkt alsof het een "van horen zeggen" verhaal is. Aan een castratie zijn ze nog geen voedstertjes kwijtgeraakt. Ze gebruiken gasnarcose en je krijgt je konijntje in principe weer terug als ze weer eet en keutelt. Jakkes, ik vind het maar eng.

[Elvje]

Vond ik inderdaad ook gigantisch eng, Sher.

Ik hou er zelf ook niet zo van om in een gezond dier te laten snijden, gezond mens idem.

Zelf heb ik een verhoogd risico op een bepaalde kanker, familiekwaaltje, maar ik denk er écht niet aan om daarom preventief de boel te laten verwijderen. Uiteindelijk sterf ik toch ook ooit en dan zal het wel weer ergens anders aan zijn.

Ik heb gisteravond nog een boeiende reportage gezien over kanker op tv. Er komt steeds meer protest over het feit dat er niet goed onderzocht wordt wáárom kankers ontstaan en zeker bij bijv. (erg) jonge kinderen. (Regeringen en de commerciële sector willen dat niet) Veel heeft te maken met de ongezonde omgeving waarin wij wonen. Ook al leven wij bijv. zelf gezond, toch is de omgeving dat vaak niet. Geheime gifplaatsen etc.

Buiten dat Maaike een hormoonbommetje was, was er bij haar trouwens niets aan de hand

[Mollyy]

mijn dametje is nu 3 en wordt 1 maart 4, ik ga haar dus zo snel mogelijk laten sterilliseren:yes:

[El Cid]

Vandaag is mijn konijn gesteriliseerd, het is nogal raar verlopen: ze had ook mannelijke kenmerken en gedrag, en we denken dat ze een soort kween is. Ze leek op een mannetje en lekte urine. Van alles was al geprobeerd om achter de oorzaak te komen van dat lekken en en vandaag zou hij (eh, niet helemaal "hij" dus) geholpen worden om beter te kunnen plassen. Het werd een buikoperatie, de dierenarts ontdekte alleen vrouwelijke onderdelen, die verkeerd gevormd waren: de baarmoeder had een verbinding met de blaas, en urine verzamelde zich in de baarmoeder... Die baarmoeder is verwijderd, samen met de eierstokken. Hopelijk hielp het genoeg... We hebben nu een zielig konijn dat recovery voer moet hebben... Ik hoop dat ze het overleeft, het is een erg zware ingreep gebleken, en terwijl ze eerder zelfs met een zware blaasontsteking door bleef eten, ziet ze dat nu niet zitten... :(

[Domino]

Dat is wel heel bijzonder! Foutje van moeder natuur?

Hopelijk gaat ze weer snel zelf eten en komt ze of hij? er gauw bovenop!

[Nicky_the]

Het is wel zo dat mannen altijd een onder ontwikkelde baarmoeder hebben en vrouwen een onder ontwikkelde prostaat. clitoris van vrouwen zou een kleine penis zijn.

Dit is wat mijn biologie leraar zei

Maar hoe zit dat nu met zijn urine?

[El Cid]

Hoi, hier ben ik weer. De urine kwam in de blaas èn in de baarmoeder terecht... fout aangelegd... Ze was daardoor incontinent. Maar ze zag er aan de buitenkant ook vreemd uit... De dierenartsen en wij dachten zelfs eerst dat het een mannetje was, met de balletjes aan de binnenkant... Maar ik vond het gedrag niet echt dat van een ram, eigenlijk... klopt dus achteraf gezien.

Ze is eindelijk weer aan het eten... ze dronk eerst zelfs niet meer en moest donderdag nog een extra pijnstiller, een infuus en iets om de darmen te stimuleren, maar nu eet ze, morgen probeer ik haar van de wortelsap af te wennen... de grapjas: mevrouw (kuch) wenst geen gewoon water maar wortelsap...:mdr: