britt247 Geplaatst: 19 januari 2012 Geplaatst: 19 januari 2012 ik heb gelezen dat als je je voedster niet sterelliseerd dat het dat bij 6-7 jaar 75% kans heeft op baarmoederkanker! hebben jullie je voedster laten steriliseren?
femmieboe Geplaatst: 19 januari 2012 Geplaatst: 19 januari 2012 Voedsters ouder dan 4 jaar maken 50-80% kans om baarmoederkanker te krijgen. Daarom ga ik mijn voedster ook laten steriliseren. Ze is dus nog niet gesteriliseerd maar dat ga ik nog doen, zodat ze geen baarmoederkanker meer kan krijgen. Want dan kan ze hopelijk nog ouder worden.
TakkieUtopiaKerst Geplaatst: 19 januari 2012 Geplaatst: 19 januari 2012 idd heb vorig jaar uit nood (oeps nestje bijna gekregen , jongen laten weghalen) de eerste dame laten steriliseren. dit jaar laat ik de ander ook helpen , heb helaas een konijnendame aan kanker verloren.
Domino Geplaatst: 19 januari 2012 Geplaatst: 19 januari 2012 Ik heb van de 4, 3 voedsters laten helpen. Daarbij is de complete baarmoeder verwijderd. 1 had al kanker en bij de andere twee had het in eerste instantie te maken met de hormonen en dan het bijkomende voordeel dat ze daar geen kanker meer kunnen krijgen.
britt247 Geplaatst: 20 januari 2012 Auteur Geplaatst: 20 januari 2012 helpt het steriliseren veel tegen de hormonen? of hebben ze er nu nog steeds last van?
Domino Geplaatst: 20 januari 2012 Geplaatst: 20 januari 2012 Over het algemeen helpt het zeker wel. Er zullen vast altijd wel ergens uitzonderingen zijn. Maar bij mij heeft het in ieder geval wel geholpen. Een voedster van mij was constant op haar mannetje aan het rijden. Het werd echt vervelend. Nu doet ze dat haast nooit meer en is het een heel lief koppeltje. Ze heeft het toevallig pas nog een keer gedaan, dat was ook de eerste keer sinds een paar jaar dat ik het zag. Maar had denk ik voornamelijk te maken met de rangorde. En niet met de hormonen.
Aniek Geplaatst: 20 januari 2012 Geplaatst: 20 januari 2012 Voedsters ouder dan 4 jaar maken 50-80% kans om baarmoederkanker te krijgen. Daarom ga ik mijn voedster ook laten steriliseren. Ze is dus nog niet gesteriliseerd maar dat ga ik nog doen, zodat ze geen baarmoederkanker meer kan krijgen. Want dan kan ze hopelijk nog ouder worden.Daar zijn in Nederland geen artikelen van bekend dus dat is geen feit dat het zo is. Ik ben er nog nooit 1 tegen gekomen met baarmoederproblemen, maar dat terzijde.Ik laat ze alleen helpen als ze zelf ook daadwerkelijk last hebben van hun hormonen, de operatie is ook een behoorlijke ingreep.
Polomeisje Geplaatst: 20 januari 2012 Geplaatst: 20 januari 2012 Misschien aardig om daar eens een beeld van te krijgen hier op het forum dan. Hoeveel voedsters baarmoederkanker hebben gehad en hoe oud ze toen waren.Ik heb mijn voedster wel laten castreren vanwege het risico op kanker. Daarnaast is het ook een stuk rustiger voor haar vriendje en raakt ze niet meer verstopt door verkeerd geplukte haren. Ze is nu 6.
Domino Geplaatst: 20 januari 2012 Geplaatst: 20 januari 2012 Ehm ok, dan begin ik vast...Ik heb 2 voedsters verloren aan kanker (1 was 7,5 jaar en de ander weet ik niet omdat ze uit het asiel kwam, ik gok zo'n 6 a 7 jaar). En 1 net optijd laten opereren. Ze was toen 8jaar. (en ze is er nog steeds gelukkig)
Dollie Geplaatst: 21 januari 2012 Geplaatst: 21 januari 2012 Ik geloof dat ik er wel eens een topic met enquête over gemaakt heb. Het is misschien niet terecht om deze cijfers op Nederland te betrekken, maar niemand kan dat op dit mom ent ook echt bewijzen.. Terwijl ze in Engeland wel degelijk gelden.De gemiddelde leeftijd van een konijn hier is 3 jaar. Tja vind je het dan gek dat ze geen baarmoeder problemen krijgen op latere leeftijd, die latere leeftijd halen ze nooit.. Plus dat veel konijnen 'zo maar' doodgaan. Niet alleen bij de minder kundige baasjes. Vorige week lag een pensionkonijntje van mij dood in de ren. Iets wat zowel ik als baasje absoluut niet verwacht had. Denk ik dat dat baarmoederkanker was? Nee. Maar ik heb geen sectie laten doen en zou ook niet weten wat het wel was. En dat geldt voor heel veel konijnen.. Kortgezegd: we weten niks dus we kunnen er ook weinig conclusies over trekken. Feit is wel dat een dier zonder baarmoeder er ook geen last van krijgt.. Dus ik laat mijn dames helpen.
wupsie Geplaatst: 21 januari 2012 Geplaatst: 21 januari 2012 ik heb mini ook laten helpen. ook om baarmoederkanker te voorkomen, (zij heeft ook jongen gehad wat de kans schijnt te vergroten) maar zij was ook heel obsessief elk keuteltje van haar maatje aan het markeren met haar kin en alles moest haar geur hebben. (dan kun je zelf wel bedenken hoe het hok eruit zag:p) Mini bleek al puntjes van het voorstadium van kanker in haar baarmoeder te hebben. ik ben dus blij dattie er uit is. zij was toen 3.5 jaarMini is nu nog steeds heel vrolijk en actief, alleen kan ze er nu meer van genieten omdat niet alles wat ze tegen komt naar haar hoeft te ruiken. Schijnzwanger is zij nooit geweest (bij mij in ieder geval en Gijs vond het toch regelmatig nodig om op haar te rijden), maar toch had zij dus duidelijk last van haar hormonen.Ik zal dus ook al mijn voedsters laten helpen die ik in de toekomst als gezelschaps konijn zal hebben. Mini is het gezondste dier wat ik heb, had helemaal geen symptomen, maar zonder die castratie was ze er nu waarschijnlijk niet meer geweest of er ziek.
Aniek Geplaatst: 21 januari 2012 Geplaatst: 21 januari 2012 Ik ben ook absoluut niet tegen het castreren van de dames hoor daar niet van, maar ik zou het zelf niet laten doen als de dame in kwestie niet veel last heeft van de hormonen, omdat ik meer dames heb zien overlijden na/tijdens de operatie dan aan baarmoederproblemen zelf en dat zet je wel aan het denken. Mij zet het op de manier aan het denken dan zeggen liever overlijden aan baarmoederproblemen op oude leeftijd dan op jonge leeftijd aan de operatie... het voelt voor mij gewoon heel dubbel. Ik laat zeker dames helpen die veel last van hun hormonen hebben, want dan is het een en en kwestie.. Het risico op baarmoederproblemen blijft natuurlijk altijd zolang de dame niet geholpen is, maar het is een afweegrisico die je neemt.Hier is trouwens het topic met enquêtehttp://www.bunnybunch.nl/community/showthread.php?3918-Baarmoederkanker&highlight=steriliseren
Elvje Geplaatst: 21 januari 2012 Geplaatst: 21 januari 2012 Ik kan me helemaal vinden in jouw woorden, Aniek.Ouderdom komt sowieso met 'gebreken', je kunt niet alles preventief laten verwijderen, denk ik zo. Maaike moest er recentelijk aan geloven, omdat we allemaal stapelgek werden van haar hormonen en mevrouw zelf ook. En dat vond ik al een verschrikkelijke afweging.... is een eventuele dodelijke afloop het waard? Ik zou het ook bij hormoonbommetjes doen.Maar iedereen moet natuurlijk doen waar 'ie zich goed bij voelt natuurlijk
Aniek Geplaatst: 21 januari 2012 Geplaatst: 21 januari 2012 Ik kan me helemaal vinden in jouw woorden, Aniek.Ouderdom komt sowieso met 'gebreken', je kunt niet alles preventief laten verwijderen, denk ik zo. Maaike moest er recentelijk aan geloven, omdat we allemaal stapelgek werden van haar hormonen en mevrouw zelf ook. En dat vond ik al een verschrikkelijke afweging.... is een eventuele dodelijke afloop het waard? Ik zou het ook bij hormoonbommetjes doen.Maar iedereen moet natuurlijk doen waar 'ie zich goed bij voelt natuurlijk Bij Maaike had ik het ook zeker laten doen als ze zo in de opvang zat, ik raad het regelmatig ook aan bij hormoonbommetjes.En dat laatste is natuurlijk het allerbelangrijkste..
Nicky_the Geplaatst: 21 januari 2012 Geplaatst: 21 januari 2012 Ik heb het wel laten doen toen ze 1 of 2 jaar was. Ze had zeer veel last van haar hormonen. Ze was aan 1 stuk schijnzwanger, plukte mijn ram kaal om nestjes te maken, sproeide altijd ALLES onder dus ook binnen en als ze in de auto mee ging naar de da. Niemand behalve ik kon nog in of bij het hok komen omdat je dan zonder waarschuwing aan gevallen werd (echt bijten). En ze bleef zichzelf opdringen aan mijn ram door met haar kont in de lucht voor de ram te gaan zitten.Nu ze geholpen is is ze een zeer rustig konijn die opgepakt kan worden, die geniet van haar ruime ren en heerlijk op onderzoek uit is. Hier had ze door haar hormonen geen tijd voor. Ze is zichtbaar gelukkig.Daarbij kan een baarmoeder inderdaad veel problemen geven. Waarom zou je dit risico willen lopen als je toch geen kleintjes wilt?Als ik dit alles van te voren had geweten, had ik mijn ram nooit laten helpen. Mijn ram was namelijk altijd al super rustig, maar sinds die operatie was hij nog rustiger en dat had van mij eigenlijk niet gehoeven. Mijn ram laat mijn voedster over zich heen lopen, terwijl ik haar best wel vervelend vind af en toe.. Ik had haar wel op haar plaats gezet Als mijn ram wat te eten heeft (hij pakt het al later omdat hij blind is en dus op zijn neus zoekt) pakt mijn voedster (die haar portie dus al op heeft) dat af en mijn ram laat dit dus gewoon toe en pakt het niet meer van haar af, maar laat haar gewoon haar gang gaan..Nu hou ik haar dus af en toe met mijn hand op afstand. Dan duw ik haar gewoon weg. Of ik geef mijn ram wat te eten en pak mijn voedster op. Ik doe dit alleen niet te vaak omdat ik bang ben dat ik hun rangorde dan verstoor..
Aniek Geplaatst: 21 januari 2012 Geplaatst: 21 januari 2012 (aangepast) Daarbij kan een baarmoeder inderdaad veel problemen geven. Waarom zou je dit risico willen lopen als je toch geen kleintjes wilt?Omdat de operatie ook een risico is (een stuk groter dan bij rammen), lees nu net weer een afschuwelijk verhaal bij de regenboogbrug..Het is dus een afweging die je moet maken en dat kan alleen de eigenaar van een dier zelf.. ik zou mij enorm schuldig voelen het absoluut er door te drukken en de operatie loopt verkeerd af.. maar me ook schuldig voelen om niet te waarschuwen. Ik geef dus beide mee en mijn visie op wanneer ik het wel en niet zou doen. Met wel bewust van de risico's.In jou geval had ik de dame ook absoluut laten helpen, ze had er ook last van al die hormonen. 21 januari 2012 aangepast door Aniek
Domino Geplaatst: 21 januari 2012 Geplaatst: 21 januari 2012 Ik heb hier ook 1 voedster die ik niet laat helpen. Dit om een paar redenen. Zij is enorm bang voor mensen, en ik zou haar een heleboel stress aandoen als ik haar zou laten helpen. Ze is ook nog nooit schijnzwanger geweest en heeft ook totaal geen last van haar hormonen. Dus ik heb voor haar besloten het niet te doen. De anderen had ik allemaal een reden voor om het wel te doen. En bij hun heb ik er absoluut geen spijt van. Er zitten inderdaad grotere risico's aan vast. En het is volgens mij ook heel belangrijk om een dierenarts te vragen die er ervaring mee heeft. (dan nog hou je altijd een risico zoals helaas te lezen is in het regenboogtopic) Blijft een lastig besluit...
Ophelia Geplaatst: 21 januari 2012 Geplaatst: 21 januari 2012 Ik heb mijn Ophelia dus gisteren verloren door de operatie. Niet uit angst voor kanker maar omdat ze ook doordraaide van de hormonen. Het was soms niet leuk meer als je haar wilde aaien en knuffelen omdat zij daardoor nog hitsiger werd en als een dolle om me arm en hand heen draaide en er zelfs op kon gaan rijden. En dit begon al vanaf een maand of 6 en is erger geworden toen ze een maand of 10 was.Ook het geven van geuren herken ik goed...alles in huis moest eraan geloven..vooral de kussentjes op de bank. Het kinnetje ging overal langs...en ze keutelde overal. Ik wilde haar hiermee een stukje rust terug geven. Nou dat heeft ze gekregen...eeuwige rust. Ik voel niet niet echt schuldig omdat ik vind dat ik niets fout heb gedaan. Hier sta je als baasje machteloos tegenover.
Cleo en Jackson Geplaatst: 21 januari 2012 Geplaatst: 21 januari 2012 Ik heb mijn dame late helpen, ze was obsessief aan het rijden op mijn rammetje. En dat zo'n 2 weken per maand.Tijdens de operatie kwam de DA erachter dat haar baarmoeder ook al onrustig was (net een jaar oud).Inmiddels is ze wat betreft hormonen stukken rustiger. Heel soms rijd ze nog op Jackson. Maar het obsessieve is er vanaf.
Dollie Geplaatst: 21 januari 2012 Geplaatst: 21 januari 2012 Ik zou, naast cijfers over baarmoederkanker, ook wel graag eens cijfers zien over de castraties.. Ik kan mij, inclusief Ophelia, maar drie voedsters herinneren die in de jaren sinds ik lid ben zijn overleden aan/na/tijdens de castratie. Bij twee daarvan is het later mis gegaan, die kwamen niet goed weer op gang (wat mogelijk te wijten was aan problemen die al eerder aanwezig waren) en bij Opheilia was het dus de narcose. Dat heeft verder niet met de ingreep te maken, het is natuurlijk wel zo dat ze niet onder narcose was geweest als ze niet gecastreerd zou worden, maar het is niet zo dat ze overleden is doordat de ingreep zo zwaar was. (Toch? Of trek ik nu verkeerde conclusies, Ophelia? Excuses dan!) Aan de narcose overlijden gebeurt ook bij rammen. Of bij andere ingrepen. Het is wel een risico dat het konijn anders niet had gelopen, dat natuurlijk wel.Mijn ervaring is dat de ingreep erg meevalt; ik weet dat dat niet altijd zo is, maar je leest alleen maar horrorverhalen en hoort dat er regelmatig voedsters aan overlijden. Als ik er dan op heel BB maar een paar terug kan vinden, terwijl veel mensen hun voedsters laten helpen, dan vraag ik mij toch af of er niet wat te hard geroepen wordt. Waarbij ik niet wil zeggen dat iedereen zijn voedster zou moeten laten castreren, absoluut niet! Maar je moet het niet doen omdat mensen op een forum zeggen dat je konijn 80% kans heeft om dood te gaan aan baarmoederkanker: Dat weten we namelijk niet. En je moet het ook niet níet doen omdat mensen op een forum zeggen dat je konijn heel veel risico loopt tijdens de ingreep en/of een ontzettend zwaar herstel zal hebben: Dat is gewoon niet zo. Als jouw konijn gezond is (en ik neem aan dat iemand niet preventief zijn dier laat castreren als het niet gezond is, óf dat diegene dit risico goed afgewogen heeft) en je dierenarts kundig, dan is de kans op overlijden niet groot en zal de nazorg waarschijnlijk ook mee vallen. Dit verhaal heeft twee kanten en je moet je gewoon niet bang laten maken, niet door de ene kant en niet door de andere. Altijd een weloverwogen besluit nemen. Gebruik daarbij je verstand en volg je eigen gevoel.
Nicky_the Geplaatst: 21 januari 2012 Geplaatst: 21 januari 2012 (aangepast) Omdat de operatie ook een risico is (een stuk groter dan bij rammen), lees nu net weer een afschuwelijk verhaal bij de regenboogbrug..Het is dus een afweging die je moet maken en dat kan alleen de eigenaar van een dier zelf.. ik zou mij enorm schuldig voelen het absoluut er door te drukken en de operatie loopt verkeerd af.. maar me ook schuldig voelen om niet te waarschuwen. Ik geef dus beide mee en mijn visie op wanneer ik het wel en niet zou doen. Met wel bewust van de risico's.In jou geval had ik de dame ook absoluut laten helpen, ze had er ook last van al die hormonen.Toen ik mijn voedster liet helpen vroeg ik aan mijn dierenarts hoeveel voedsters zij al verloren waren en wat dus de kans was op overlijden. In alle jaren dat zij voedsters hadden geholpen waren er slechts 2 overleden, waarbij ik dus inderdaad een aantal 'maar' zinnen te horen kreeg.Mijn mening is dus inderdaad dat dit verhaal erg wordt opgeblazen en dat het juist beter zou zijn om de voedsters te laten helpen ipv de mannen, tenzij de mannen natuurlijk te veel sex lusten tonen, wat voor het vrouwtje niet meer houdbaar zou zijn (al kan ik me dit niet voorstellen gezien mijn eigen ram).Het enigste wat ik kan bedenken waarom een voedster meer risico zou lopen is omdat er complicaties op kunnen treden in de buik, maar een goede kk da weet als goe is wat hij doet en daardoor is dit risico ook verwaarloosbaar. 21 januari 2012 aangepast door Nicky_the
Elvje Geplaatst: 21 januari 2012 Geplaatst: 21 januari 2012 :oh: Je zou rammen liever niet helpen? Pfoe, ik vind dat een érg gevaarlijk advies. Mannen worden gek van hun hormonen bij een voedster, dat lees je hier ook regelmatig. En dan ga jij zeggen dat je beter alleen de voedster laat castreren.... Ik schrik daar écht van.Wil er overigens nog wel bij vermelden dat m'n ram binnen een paar uur weer compleet alert was en dat 't bij m'n voedster 2 dagen heeft geduurd voor ze weer enigszins op de wereld was. Dat ze gewoon niet/nauwelijks wilde eten, kwam doordat ze nog compleet suf was van de narcose.De effecten, de gevolgen en de risico's van zo'n narcose moeten zeker niet onderschat worden.
elnienkjo Geplaatst: 21 januari 2012 Geplaatst: 21 januari 2012 Daar ben ik het mee eens Elvje. Mijn zeer sullige ram Bram deed in de weken voor zijn castratie niets anders dan zoemen omdat hij mijn voedster rook en nu is het het liefste sulletje dat heerlijk over zich heen laat lopen juist dankzij zijn castratie.
Nicky_the Geplaatst: 21 januari 2012 Geplaatst: 21 januari 2012 (aangepast) :oh: Je zou rammen liever niet helpen? Pfoe, ik vind dat een érg gevaarlijk advies. Mannen worden gek van hun hormonen bij een voedster, dat lees je hier ook regelmatig. En dan ga jij zeggen dat je beter alleen de voedster laat castreren.... Ik schrik daar écht van.Wil er overigens nog wel bij vermelden dat m'n ram binnen een paar uur weer compleet alert was en dat 't bij m'n voedster 2 dagen heeft geduurd voor ze weer enigszins op de wereld was. Dat ze gewoon niet/nauwelijks wilde eten, kwam doordat ze nog compleet suf was van de narcose.De effecten, de gevolgen en de risico's van zo'n narcose moeten zeker niet onderschat worden.Je moet even lezen wat er achter mijn tekst nog staat Daarbij duurde het juist bij mijn ram langer voordat hij er boven op was en nogsteeds is hij naar mijn idee te rustig (is al jaren terug gebeurd), terwijl ook ik hem op advies van anderen had laten castreren, maar heb er nog elke dag spijt van. 21 januari 2012 aangepast door Nicky_the
Dollie Geplaatst: 21 januari 2012 Geplaatst: 21 januari 2012 (aangepast) Er zijn zeker wel rammen/koppels bij wie het prima wil, maar 'willen dekken' is niet een kwestie van karakter, maar van hormonen. Het is de natuur. Ik denk dat veel (lees: de meeste) rammen wél zullen gaan rijden als je ze bij een voedster plaatst. Daarnaast ben ik, los van het samenleven, het hormonale gedrag dat je weg neemt, een eventuele kans op baarmoederkanker etc, sowieso een groot voorstander van castreren want alleen dan kun je 100% zeker zijn dat jouw konijn niet voor nageslacht zal zorgen.Ik had trouwens een andere (recentere) enquête in gedachte dan die waar Aniek de link van geeft. Ik had zelf eentje gemaakt over het aantal gecastreerde voedsters op BB, niet het aantal gevallen van baarmoederkanker, kleine vergissing 21 januari 2012 aangepast door Dollie
Aanbevolen berichten