Verlamming (E. cuniculi)

[Jolijn]

Ik heb een superlief, aanhankelijk, knuffelbaar konijn, een dwergversie van een vlaamse reus.

onze band is heel sterk en ik heb alles voor hem over. we zijn al vaak bij de dierenarts geweest.

Hij heeft het virus E. cuniculi. Hierdoor heeft hij flink verlammingsverschijnselen gekregen. Eerst heeft hij een medicijn gehad dat ik via een spuitje moest indienen via zijn bekje, 2x op een dag. Dit vond hij verschrikkelijk en het was gewoon een martelgang voor dat arme beestje. En het was niet eens zeker of het zou gaan helpen. Op een gegeven moment wilde hij niet eens meer naar me toe, maar liep zelfs van mij weg zodra hij me zag. Na een maand heb ik besloten hier niet meer langer mee door te gaan. Het heeft ook even geduurd voor ik zijn vertrouwen heb terug gewonnen.

Op een gegeven moment kon hij niet meer zelfstandig plassen. Ik tilde hem op en het was net alsof ik een waterballon in mijn handen had dat opeens knapte. Ik ben toen gelijk naar de dierenarts gegaan en we wisten niet zeker of het lag aan een blaasontsteking of aan dat virus. hij heeft wat spuitjes gehad en een kuur voor een week. Toen ging het gelukkig weer goed en liet mijn konijn ook zien dat hij het weer zelf kon. Elke keer als ik er naartoe ging, ging hij voor mij zitten en liet het lopen. De dierenarts vertelde mij ook dat van haar part het beestje met de verlamming wel 12 jaar oud mag worden, als het beestje maar zelfstandig kan poepen, plassen, eten en drinken.

De verlamming is erger geworden. Hij sleept met zijn achterlijf over de grond. Hij ziet er verder niet ziek uit of dat hij pijn heeft. Maar hij ligt alleen nog maar in zijn hok (hij kan 24 uur per dag in het uit zijn hok, er zit een grote ren omheen). Zijn behoeften doet hij niet meer in de pisbak, hij laat alles gaan in zijn hok. Als ik hem er even uithaal, dan gaat hij gelijk van blaadjes eten en als ik hem zijn waterbakje voor houd, begint hij gelijk met drinken. Ik zie hem nooit uit zijn hok komen, en ik zie hem dus ook niet drinken van het waterbakje dat aan de ren hangt.

Wat wel vreemd is, is dat hij zijn hokje nog wel in kan komen. Als ik hem weer in zijn ren zet, dan komt hij toch weer in zijn hokje.

Ik sta nu voor een zeer moeilijke keuze. Ik wil niet dat hij ongelukkig is. Ik vraag me vaak af wat voor leven hij nu heeft. Ik verschoon zijn hok nu wel vaker, maar hij ligt heel vaak in zijn eigen urine en poep, omdat hij daar alles laat gaan nu. Hij komt zijn hok niet of nauwelijks meer uit (misschien dat hij er even uit komt wanneer ik niet thuis ben, ik heb geen idee). Voor het virus is geen medicijn, het gaat niet meer over. Het kan alleen nog maar erger worden en hij gaat ook achteruit. Wat is dan de grens? Moet ik wachten tot hij pas echt gaat lijden? Moet ik het zover laten komen? Is dit al niet erg genoeg?

Dit konijn is mijn alles en ik hou zoveel van hem, maar ik wil niet dat hij ongelukkig is. Ik wil alleen dat ik de juiste keuze maak, maar ik weet echt niet wat dat is..

Nu probeer ik het maar op een forum te vragen. Als jullie dit zo horen.. wat zegt jullie gevoel?

2 januari 2012 aangepast door Jolijn

[Snoef]

Rot omje verhaal zo te lezen, snap dat je even niet meer weet wat je moet doen...

EC is geen virus, het is een parasiet in het hoofd van je konijntje. Een heleboel konijnen dragen deze parasiet met zich mee, maar niet bij alle konijnen komt het tot uiting. Vaak wel bij een verzwakte weerstand. Ik weet dat verlamming en urineverlies ook symptomen kunnen zijn van EC. Ik zou zo snel ook niet weten wat het ánders kan zijn dan EC, op basis van je beschrijving.

EC verdwijnt inderdaad nooit, maar konijnen kunnen wel (tot op zekere hoogte) van de symptomen 'genezen'. Het is alleen vaak zaak er snel bij te zijn. EC wordt over het algemeen bestreden met panacur (fenbendazole/albendazole), eveneens een ontwormingsmiddel. Ik heb ook ooit een konijn met EC gehad, hij had dusdanig ernstige symptomen dat het niet meer te 'genezen' viel. Ik gaf hem dus panacur, maar ik meen ook metacam als ontstekingsremmer. Het is inmiddels al zo lang geleden dat ik het niet meer zeker weet. Hoe dan ook, hij kon ook niet meer zelf eten, drinken en tolde continu om zijn eigen as heen. Dat was volgens de arts een symptoom dat aangaf dat het eigenlijk gedaan was. Ik heb hem toen moeten laten inslapen.

In jouw geval klinkt het ook vrij ernstig, maar ik zou sowieso panacur gaan geven, ook al vindt hij dat nog zo vervelend. Als hij in zijn eigen urine ligt, kan dit ook urinebrand veroorzaken. Let daar dus op. Maar persoonlijk, als het echt al zolang ana de gang is en hij zelf niet meer wilt/KAN eten, drinken, tja....Misschien moet je de wilhelminakliniek eens mailen!

[Jolijn]

Hij heeft die kuur al gehad, maar ben ermee gestopt. het was niet eens zeker of het zou helpen en ik zag ook geen vooruitgang. ik wil niet dat hij lijdt, en die kuur was juist een lijdensweg voor hem en ben er toen ook mee gestopt toen ik zag wat het met hem deed. de dierenarts gaf mij daarin gelijk, dus voel me daar dan ook niet schuldig om. ik wil dat hij zich fijn blijft voelen bij mij en mocht niets meer baten, dan laat ik hem inslapen en dan wil ik ook dat hij zich fijn voelt bij mij. Hij kan nog wel eten en hij wil ook wel drinken. zoals ik al zei, hij ging als een gek drinken toen ik hem zijn waterbakje voor hield, maar ik zie hem dus nooit uit zichzelf naar het waterbakje toe gaan. maar of hij nu wel eet en drinkt.. als ik hem zo zie, dat is zo zielig. hij sleept zich voort met zijn voorpootjes. het doet mij pijn om hem zo te zien. ik wil zo graag de juiste keuze maken. medicijnen zit er niet meer in. we hebben al veel geprobeerd, maar niets heeft hem wat beter gemaakt. het zal alleen nog maar erger worden.

[Snoef]

Oke ik begrijp je standpunt. Ik weet verder ook niks nuttigs toe te voegen, naar mijn weten is panacur gewoon hét middel om EC tegen te gaan, of in ieder geval terug te dringen. Andere middelen zijn er volgens mij gewoon niet. Misschien is de verlamming gewoon een blijvend symptoom, net zoals sommige konijnen altijd met een scheef kopje blijven zitten. Maar of het konijnwaardig is, kan ik niet beoordelen.

[tumtum]

Zo herkenbaar wat je voelt: gewoon de keuze moeten maken aan een leven om dit te wel of niet beëindigen. Enerzijds hoop je dat het goed komt en anderzijds heb je de hoop opgegeven en denk je dat je "er goed aan doet" om je nijn in te laten slapen. En dan de twijfels of je hier goed aan doet. Liefst zie je dat je nijn zelf de beslissing neemt... Mijn nijn heeft ook EC soms gaat het goed, hij heeft ook dagen dat ik denk "dit was het dan". Twee weken geleden dacht ik echt bij de DA dat het over was en nu gaat het weer goed. Ik kan de keus niet voor je maken, maar wil je wel het beste wensen en hopen dat het allemaal goed komt.

[Wammes030]

Wat een naar verhaal zeg. Kan me voorstellen dat je erg twijfelt over wat het beste voor je nijn is.

Mijn nijn had beginnende EC met urinebrand en ik heb haar zeker twee maanden lang Panacur gegeven (van die spuiten met ontwormpasta te bestellen via Bunnybin of de Advantixwinkel op internet). Een maand behandelen is volgens mij te kort. Je moet echt lang doorbehandelen.

Om de stress te verminderen spoot ik de Panacur op een blaadje witlof en 'plakte' daar dan een tweede blaadje bovenop. Dit aten ze gretig (ik behandelde preventief mijn andere nijn mee). Je moet het dan uit de hand voeren en goed blijven vasthouden, anders wordt het een zooitje. Je kan de pasta ook in een stukje appel spuiten ofzo, dat doen ze bij ons in de vakantieopvang. Ik weet niet wat jouw nijn aan groente of fruit gewend is, maar misschien is dit een oplossing. Mijn ene nijn at het trouwens ook zo uit de spuit, maar mijn andere nijn beet in de spuit.

Ik heb trouwens toen mijn konijn urinebrand had een laag Cotton Bedding in het hok gedaan, dit absorbeert heel goed. Je kan ook Carefresh Pet Bedding gebruiken, dat werkt ook goed. En volgens mij gebuiken andere mensen of opvangen ook wel een vetbed bij EC konijnen.

2 januari 2012 aangepast door Wammes030

[Janetd]

Hier ook een nijn met E.C, ook hij krijgt panacur maar dan in een pil vorm

Dit doe ik gewoon in een stukje appel of andere groenten en hij eet het zonder problemen op.

Joekel, tolde eerst heel erg, viel om en zijn ogen konden niet meer stilstaan (gingen heel snel heen en weer)

Hij had geen verlamming maar dat was dan ook het enige.

hij is 4 dagen opgenomen geweest bij de DA en nu geef ik hem zelf medicijnen.

Hij heeft nog steeds een scheve kop en valt soms nog wel om, hij kan en wil gelukkig wel zelf eten en drinken en gaat zelfs

nog op de bak , al valt hij daar vaak uit als hij over het randje eruit springt.

Hij komt ook heel nieuwsgierig naar je toe al ziet het er niet uit als hij zo waggeld en zo onstabiel is maarja het lijkt of hij het

zelf niet als heel erg ervaard.

Ik kan je geen advies geven maar ik vind dat als je konijn helemaal niet zelf kan eten en drinken en steeds in zijn eigen ontlasting moet liggen dat ik dit zelf niet heel konijnwaardig vind.(als er een kans op genezing is of dat het beter wordt en dus tijdelijk is nouja dan is het weer anders)

Maarja ik snap wel dat zo'n beslissing onwijs moeilijk is omdat hij wel wil eten en drinken maar er gewoon niet bij kan komen .

Misschien is de panacur in pil vorm nog iets om te proberen?

Ik heb vandaag ook nog een mailtje naar wilhelminapark gestuurd met wat vragen , misschien kun je dat nog doen en kijken wat hun advies is.

Heel veel sterkte in ieder geval

[Jolijn]

bedankt voor al jullie reacties.

het gaat nu zo hard achteruit met mijn tommetje dat hij niet eens meer zelf in zijn hokje kan komen, zelfs niet met een extra opstapje die ik voor hem heb gemaakt. hij zit ook helemaal onder de derrie.

ik wil ook niets meer uitproberen, ik heb hem dat al genoeg aangedaan. het komt er nu op neer dat hij niet meer kan leven als een konijn hoort te leven. hij zit in feite alleen nog maar af te wachten. ik heb besloten hem te laten gaan, hoe moeilijk het ook is, maar wel het beste voor mijn tom..

eten en drinken kan hij nog wel.. maar drinken alleen als je hem het waterflesje voor houdt en het eten gaat nog wel want dat zit in zijn hok maar dat is ook het enige wat hij nog kan. dit gaat gewoon niet meer langer zo.

6 januari 2012 aangepast door Jolijn

[Nicky_the]

Ach, wat vervelend. Je weet wel dat konijnen snel ziek zijn en van ec kunnen genezen?

[Jolijn]

het is al te ver. ik heb heel veel geprobeerd. het enige wat ik doe is misschien een beetje zijn leven uitstellen. die verlamming wordt niet meer beter dat is al bekend en hij heeft al genoeg spuiten en medicijnen gehad, ik wil hem dat niet langer aan doen. hij hoort gewoon vrolijk te kunnen leven. ik twijfelde eerst heel erg maar nu niet meer. ik weet dat ik de juiste keuze maak.. en zeker niet de makkelijkste.

[Snoef]

Sterkte ermee!

[Janetd]

Heel veel sterkte!

[El Cid]

Ik lees dit nu allemaal en wens je heel veel sterkte!

[linlovesrabbits]

ik wil je ook veel sterkte wensen! lijkt me een moeilijke beslissing, maar ik denk dat je de juiste maakt. Het belangrijkste is dat een konijn en fijn leven kan hebben en echt konijn kan zijn!

[Nemodaantje]

Heel veel sterkte...:( Ik weet heel goed wat je voelt. Zo'n keuze is zo mega moeilijk:(

Ik heb de 6e ook afscheid moeten nemen van mijn lieve vriendje.

Toen ik ze de 5e ging voeren in de avond was er nog niks aan de hand.

De volgende ochtend hing zijn koppie scheef, was mega mega suf en viel om toen ik tegen hem aan tikte.

Meteen naar de DA. Daar antibiotica en ontstekingsremmer gehad. Aan het eind vande dag hoorde ik dat hij nog meer verslechterde en dus helaas de beslissing moeten nemen wat te doen. En net toen ik besloot dat een behandeling in de kliniek in Utrecht niet eerlijk zou zijn voor hem heeft hij het zelf opgegeven.

Hoe erg ik hem ook mis, ben ik blij dat hij uiteindelijk zelf de keuze heeft gemaakt...

[Boefje]

Ik heb ook een konijntje dat EC heeft en daar is hij van genezen. Tenminste de verschijnselen zijn er niet meer. Ik was er heel vroeg bij. Heb 28 dagen fenbendrops gegeven..soort panacur. En metacam. En er zijn nog meer dingen die je kan doen. Er staat op de site van Wilhelminapark dierenkliniek wel het een en ander over. Ik zou het niet zo snel opgeven..het kan echt wel even duren voor ze weer zelfstandig eten en drinken en niet meer om hun as gaan tollen enz. Ik heb zelf het idee dat jou dierenarts niet konijnkundig is. Je weet immers nooit in hoeverre een konijntje weer hersteld van de ziekte.. Maar goed..de keus is aan jou wat je doet. Ik had internet helemaal afgezocht over EC en wat hier allemaal aan gedaan kan worden. Misschien is het wel geen EC..vraag me af of er nog meer onderzoeken hiernaar zijn gedaan. Sterkte ermee en hoop dat je voor jou gevoel de juiste keuze maakt of hebt gemaakt.