Annalbelle33 Geplaatst: 19 december 2011 Geplaatst: 19 december 2011 Vanavond moest ik mijn konijn in laten slapen.Er was niets aan de hand d.w.z. hij at normaal en gedroeg zich normaal. Toen ik hem op mijn arm nam , voelde ik ik een groot gezwel bij zijn kaak. IK heb onmiddellijk de dierenarts gebeld en mocht meteen langs komen.De dierenarts wond er geen doekjes om, het was ernstig. Waarschijnlijk was zijn kies ontstoken. Volgens haar had hij veel pijn. Ik weet dat konijnen dit uitstekend kunnen verbergen. Ik wou niet dat mijn lieve konijntje pijn had en heb hem in laten slapen. Nu zit ik thuis en vraag me af of ik er goed aan gedaan heb. Heb ik niet te snel ja gezegd?Ik weet het niet meer en heb gewoon heel veel verdriet. Mijn andere konijn lijkt ook van slag.Heb ik het goed gedaan of had ik moeten aandringen op een operatie?Wie heeft hier ervaring mee?
floris en stijn Geplaatst: 19 december 2011 Geplaatst: 19 december 2011 Jeetje wat een verhaal. je had er ook een nachtje over kunnen slapen? Wat was het advies van de DA?
Jeannine Geplaatst: 19 december 2011 Geplaatst: 19 december 2011 (aangepast) Wat een naar verhaal. Ik kan me voorstellen dat je twijfels hebt. Maar je hebt wel uit liefde voor je konijn gehandeld en deze beslissing genomen. Ik neem aan dat de dierenarts dit echt niet gedaan had als hij / zij het niet nodig vond. Hoe oud was je konijn?Voor je andere nijn zou het wel fijn zijn als hij / zij weer een maatje krijgt.Sterkte! 19 december 2011 aangepast door Jeannine
Annalbelle33 Geplaatst: 19 december 2011 Auteur Geplaatst: 19 december 2011 hij was 6,5. ik lees nu op internet over allerlei genezingen van kaakabcessen. ik voel me onderhand hondsberoerd.misschien was het allemaal niet nodig geweest. ik voel me zo schuldig. ik heb inderdaad uit liefd gehandeld, maar heb nu veel spijt.
juudjuhlove Geplaatst: 19 december 2011 Geplaatst: 19 december 2011 Ik snap je wel.Ik weet ook niet hoe je konijn verder was.Het betekend wel dat je konijn onder narcose zou moeten en als hij niet heel sterk meer was.Soms is het beter om er even over na te denken, maar dat is misschien iets voor de volgende keer.Sterkte
Catelootje! Geplaatst: 19 december 2011 Geplaatst: 19 december 2011 Slaap er eventjes een nachtje over. Of probeer dat toch. Het is nu gebeurd, en je hebt gehandeld naar wat de dierenarts je adviseerde. Dat klinkt toch logisch? Helaas zijn er ook veel dierenartsen die op het gebied van konijnen niet altijd even kundig zijn. Misschien is je dierenarts dat wel en was inslapen echt noodzakelijk. Misschien was je dierenarts dit niet, maar dan kan jij er niets aan doen, je vertrouwde er immers op dat je dierenarts kundig is over alle dieren die in de praktijk komen. Niet dat ik nu stel dat je meteen boos naar je dierenarts moet stappen, ik ken de arts niet dus ik kan niet bindend oordelen! Maak je nu niet gek door op internet te gaan lezen over andere behandelingen. Bekom eerst even van de schrik. Sterkte.
Annalbelle33 Geplaatst: 19 december 2011 Auteur Geplaatst: 19 december 2011 dankjewel voor jullie lieve reacties. ik kan inderdaad niet meer terug en zal er mee moeten leven.dit overkomt me niet nog eens.
Polomeisje Geplaatst: 20 december 2011 Geplaatst: 20 december 2011 Sterkte!Probeer niet teveel "als..., dan" te denken. Makkelijk gezegd natuurlijk.Zo'n abces kan ook weer voor allerlei gebitsproblemen zorgen. Je weet in elk geval dat je jouw konijn eventueel verder lijden bespaard hebt.
Wabbit Geplaatst: 20 december 2011 Geplaatst: 20 december 2011 Inderdaad leg de schuld vraag niet te veel bij jezelf.Je hebt uit liefde voor je nijn gehandeld en de moeilijkste beslissing genomen (in mijn ogen); afscheid nemen van je nijn.Kaakabcessen kunnen genezen worden, maar hangt wel van verschillende factoren af. Als je je dierenarts vertrouwt, ga er dan van uit dat hij de juiste diagnose heeft gesteld.
Amatjuh Geplaatst: 20 december 2011 Geplaatst: 20 december 2011 Kaakabcessen zijn vaak best lastig te genezen. Het abces moet open gehouden worden en 2 keer per dag gespoeld, vaak ook nog antibiotica toedienen. En dan is het maar de vraag of het konijn het haalt. Jij hebt je konijn deze stress en evt lijdensweg bespaard. Je hebt deze beslissing gemaakt en het is niet terug te draaien, dus het heeft ook geen zin om te denken 'wat als' want je kunt er niks meer aan doen. Probeer achter je beslissing te staan, misschien kun je nog eens contact opnemen met je dierenarts, deze kan je ook het een en ander uitleggen. Misschien dat je je dan beter voelt over je beslissing.Sterkte nog met het verlies.
Martje Geplaatst: 20 december 2011 Geplaatst: 20 december 2011 Wat vervelend dat je spijt hebt van je beslissing!Ik zou inderdaad zoals anderen ook al zeggen niet te veel blijven hangen op "wat nou als ik..." vragen.Het is gebeurt, en je hebt je konijn een lijdensweg bespaard. Ik heb zelf jaren terug een konijn gehad met een kaak abces, die heb ik toen wel behandeld. dus abces openhouden, schoonmaken, ab etc. en besloten voor een operatie te gaan. Konijntje Aki zag het zelf blijkbaar niet goed komen want op de ochtend van de operatie lag ie ineens verlamd in zijn kooi, en heb ik hem alsnog in laten slapen...Ik wil je heel veel sterkte wensen bij het verwerken van dit plotselinge verlies. Ik hoop dat je jezelf niet te veel de schuld geeft!
Gast Geplaatst: 20 december 2011 Geplaatst: 20 december 2011 Ik sluit me helemaal aan bij Amatjuh. Een kaakabces is te genezen, maar je hoort vaker dat het niet goed dan dat ze er helemaal van herstellen. Ik ben vorige week mijn eigen voedster verloren aan een beginnend kaakabces, als ik zag hoe ziek zij was, ben ik eigenlijk wel blij dat ik haar die lijdensweg niet heb aan hoeven (kunnen) doen.Vooral geen spijt hebben van je beslissing, buiten dat je je konijn er niet mee terug krijgt, is het ook nog maar eens afwachten of hij er wel van zou genezen.Heel veel sterkte met je verlies.
brenniiej Geplaatst: 20 december 2011 Geplaatst: 20 december 2011 Je heb een hele moeilijke beslissing gemaakt, en idd je heb met liefde gehandeld en je konijn het leed bespaart!!Sterkte!!
Annalbelle33 Geplaatst: 20 december 2011 Auteur Geplaatst: 20 december 2011 ik moet ook proberen zo te denken. ben er letterlijk ziek van geworden en vandaag thuis gebleven. als mijn konijn er ziek uit had gezien of niet meer wou eten, dan zou het anders geweest zijn. hij was juist vrolijk. zelfs onderweg naar de dierenarts was hij nog met het hooi aan het schuiven (iets dat hij graag deed). het was gewoon zo'n lief, vrolijk mannetje en ik mis hem verschrikkelijk. het zal nog wel even duren voor ik mijn "overhaaste" beslissing kan accepteren. voor ik aan de beurt was, waren er mensen met een kat binnen. toen ze naar buiten kwamen hoorde ik de dierenarts zeggen; ik wens jullie veel wijsheid. dan weet je wat haar conclusie was. die mensen kozen er voor om nog te wachten. ik heb altijd gezegd dat mijn dieren niet hoeven lijden. daarom heb ik zo snel besloten. alleen de vraag of het lijden was en of er nog wat aan te doen was houdt me bezig nu. daar komt nog bij, dat het gisteren de sterfdag van mijn moeder was. die heb ik vier jaar geleden in de keuken gevonden en ik was te laat. ook hier heb ik me lang schuldig over gevoeld. wat als ik iets eerder was geweest.........misschien heeft het zo moeten zijn. ben mezelf een beetje kwijt op het moment. het heeft tijd nodig denk ik.dank voor jullie steun, dit helpt zeker.
Nicky_the Geplaatst: 20 december 2011 Geplaatst: 20 december 2011 Aller eerst wil ik je heel veel sterkte wensen met dit verlies.Je bent niet de eerste en helaas ook niet de laatste die op het advies van een da een dier laat inslapen, die misschien niet ingeslapen had hoeven worden. Zoals hier boven vermeld: daar kun jij echt niets aan doen.En misschien was het wel echt nodig om je konijn in te laten slapen (ik ken je situatie ook niet).Ik heb helaas zelf ook meerdere malen meegemaakt dat een da adviseerd om een dier (met een hond en konijn meegemaakt) in te laten slapen, waarop het eigenlijk niet nodig blijkt. Gelukkig had ik zelf het gevoel dat inslapen niet nodig was en zijn mijn dieren er weer bovenop gekomen.Maar als ik het zo allemaal lees, denk ik dat er in jouw geval geen hoop meer op genezing was. Natuurlijk zou je het wel graag gewild hebben en zou je er alles voor over gehad hebben. Je houdt immers van je konijn en dat zal ook altijd blijven. Het is en blijft een moeilijke beslissing.Het twijfelen of je er nu wel goed aan gedaan hebt en spijt dat je het gedaan hebt, hoort helaas bij de verwerking.Ik wil je nogmaals veel sterkte toe wensen.
jack en olivia Geplaatst: 20 december 2011 Geplaatst: 20 december 2011 mijn konijn kreeg op latere leeftijd ook een abses toen zei de da nou hij haalt het toch niet, dus ik zeg nou je doet er maar wat aan, na een paar dagen ging het beter, een tijdje later krijg hij het weer, ook weer van genezen en is vrolijk 11 geworden!!misschien niet wat je graag wilt horenmijn ervaringen zijn wel hij had veel pijn moet onder narcose kan daarna slecht eten en dat overleven ze vaak niet dus je heb je konijn heel veel pijn bespaart.
brenda Geplaatst: 20 december 2011 Geplaatst: 20 december 2011 Sterkte, je diertje had pijn en je hebt hem verlost.....DAT is pas dierenliefde je dier niet laten lijden......sterkte met je verlies
Sanne&Bunbun Geplaatst: 20 december 2011 Geplaatst: 20 december 2011 Na dit soort beslissingen ga je al snel alle verhalen zien over konijnen die het wel gehaald hebben, maar hoeveel halen het niet?. Dat je zei dat hij nog vrolijk was toen je naar de DA ging is toch best fijn, hij heeft in zijn leventje nu gewoon nooit een lange lijdensweg gehad en is zo ingeslapen. Voor mij zou dat best een fijne gedachten zijn maar dat is voor iedereen anders natuurlijk. Maar zoals hier ook al gezegd werd misschien kun je als je dat graag wilt nog een keer met de DA praten en vragen waarom ze voor dit advies gekozen heeft. Misschien heeft je DA wel ervaring met abcessen en misschien was die van jou konijn 1 die gewoon heel moeilijk te behandelen was. Ik wens je heel veel sterke toe bij het verlies van je konijntje
Annalbelle33 Geplaatst: 20 december 2011 Auteur Geplaatst: 20 december 2011 Het dringt tot me door dat ik de juiste beslissing heb genomen. Een dier hoeft niet te lijden. Hij heeft er niets van gevoeld en is in mijn armen in slaap gevallen. De pijn zal nog wel even blijven, maar ik weet dat het beter wordt als ik het tijd geef.Mijn andere Fientje (gevlekte) baalt van al het optillen en knuffelen dat ik haar doe. Dit heeft ze middels haar tandjes in mijn arm duidelijk gemaakt. Gek genoeg heb ik niet de indruk dat ze hem mist. Misschien komt dit nog.Ze hebben bij mij een eigen kamer, maar ik zet het hok weer in de woonkamer zodat ze niet zo alleen is.Ik hoop dat ik hier goed aan doe, ik twijfel op het moment over alles.Nogmaals bedankt voor jullie lieve en vooral eerlijke woorden.
AnneGrootendorst Geplaatst: 20 december 2011 Geplaatst: 20 december 2011 Ik wil je heel veel sterkte wensen! Ik kan me voorstellen dat je allerlei ideeën en gedachten hebt die er voor zorgen dat je twijfelt aan je beslissing. Ik denk dat je moet proberen dit een beetje naast je neer te leggen (hoe moeilijk ook). Je hebt uit liefde voor je konijn gehandeld en een keuze gemaakt die er voor heeft gezorgd dat jouw vriendje gelukkig is ingeslapen. Misschien had je het nog kunnen rekken en had hij nog wat langer kunnen leven. Nu is hij echter niet ongelukkig geweest en heeft hij niet ontzettend veel pijn gehad. Jouw maatje heeft een fijn leven met je gehad en mag dat ook op een gelukkige manier afsluiten zonder pijn. Ik snap dat het moeilijk blijft om op die manier te denken, maar ik ben er van overtuigd dat je konijntje je dankbaar is voor de mooie tijd die hij gehad heeft en de manier waarop hij dit heeft mogen afsluiten.Misschien kan het nog opluchten om even je dierenarts te bellen en dir net haar te overleggen. Een dierenarts zal een dier niet onnodig in laten slapen, er zullen duidelijke redenen zijn waarom het advies is geweest om je konijntje in te laten slapen. Ik snap dat je hier niet veel neer van weet omdat je natuurlijk behoorlijk in schok was dat je ineens afscheid moest nemen. Misschien kan de DA telefonisch nog eens toelichten waarom dit de juiste keuze is zodat jij hier ook neer van overtuigt raakt...Nogmaals, heel veel sterkte!!
rabbitmams_miriam Geplaatst: 20 december 2011 Geplaatst: 20 december 2011 Heel veel sterkte met het verlies...... je hebt het beste met je nijntje voor gehad dus twijfel niet aan je beslissing ( alhoewel ik weet dat het toch vaak een normale reactie is na zo`n beslissing)Ik heb in het begin ook twijfel gehad maar wist ook dat hij het niet had gered en zo heb ik hem een waardige dood mogen geven, houd je dat voor ogen, je hebt je nijntje veel pijn bespaard.Nogmaals sterkte.....
Aanbevolen berichten