Ga naar inhoud

Lulu gered van verwaarlosing maar nu?


Marina Orri

Aanbevolen berichten

Dr. de Boer en die plek na een maand zit er nog.....er zit een grote, harde korst de dikte van haar eigen huid. Ze hebben of gesneden of geknipt ..ik weet het niet. Gelukkig is het niet ontstoken maar het zit er nog. Hij schreef in zijn rapport dat het een ligplek was maar dat lijkt mij sterk na 3 dagen want het zat er echt niet op toen ik haar daar achter liet. Later in het zelfde rapport praat de DA over een likwond....ook niet mogelijk zo diep in drie dagen. Ik zou absoluut deze DA niet aanraden voor konijnen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dat uitgerekend een "konijnkundige" dierenkliniek een konijn een wond op de rug laat oplopen, en iemand onder druk zet een konijn in te laten slapen... daar schrik ik wel van. Ik snap best dat mensen soms een nare beslissing moeten maken, maar om iemand zo onder druk te zetten, terwijl het konijn thuis geniet van alle aandacht na alle ellende die het eerst moest meemaken...

Ik had eerst overwogen mijn konijn mee te nemen naar die Wilhelmina kliniek, maar no way dat ik daar nu nog heen ga.

Verder vind ik het geweldig, dat de fysiotherapie zo goed werkt! Heel veel succes met je nijn!

Link naar reactie
Delen op andere sites

ik lees dot topic nu pas en heb bewondering voor wat je allemaal doet voor lulu.

ik hoop dat jou inspanningen beloond zullen worden.

de fysiotherapie helpt in ieder geval wel zo te lezen 15 min zelf staan is een grote vooruitgang toch.

ook ik heb slechte ervaring met da wilhelminapark gehad en ga er ook nooit meer heen

een paar mnd terug is hier een topic gestart WAT MAAKT DA PRAKTIJK WILHELMINAPARK ZO BIJZONDER.

kan het topic niet terug vinden helaas.

ik ga duimen voor jou en lulu en blijf dit topic zeker volgen heel veel succes

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 3 weken later...

Ik ben nu ongeveer een maand bezig met fysio. Er zit een klein verbetering in maar dat ze met "sprongen" vooruit gaat dat kan ik niet zeggen. Ze ziet er geweldig uit maar voor het meeste ligt zij op haar zij. Ze probeert steeds op te staan maar die voet zit inderdaad in de weg en weerhoud haar om die sprong te maken want die schuift achter de goede voet. De fysio ziet ook wel wat verbetering maar begon de laatste keer ook over amputatie.

Ik merk dat Lulu wel wat verzaadigd wordt met haar lot en dus ook niet zo probeert. Dat vind ik minder positief. Ik weet niet of ik aan amputatie moet beginnen het is natuurlijk een hele stap met revalideren enz. en als zij niet wil of gaat proberen daarna dan schiet ik er niets mee op. Inmiddels ben ik elke dag uren bezig met haar. Ik neem haar 2x per dag naar het kleine parkje naast mijn flat om te oefenen. Daar valt ze natuurlijk regelmatig ook om. Twee avonden geleden stond de Dieren politie aan mijn deur. Ik vind het positief dat zij dit werk doen want er is een hoop dierenmishandeling maar ik zou de laatste zijn die een dier iets aan zou doen. Van een afstand lijkt het misschien of ik Lulu iets aan doe maar waarom zijn die mensen niet even naar mij toe gelopen? Dat zij de dierenpolitie uiteindelijk ook. In eerste instantie waren ze natuurlijk heel argwaan omdat ze natuurlijk veel misstanden treffen.

Ik ga binnenkort een weekje weg en dan wordt zij opgevangen voor een week bij Lapina Opvang....die hebben ook een pension. Ik denk dat die mevrouw veel kennis heeft van konijnen en heeft zelf ook een drie benig geamputeerde konijn. Misschien kan zij wat helderheid in mijn gedachten brengen want soms vraag ik mezelf of ik er wel allemaal goed aan doe.

Die plek op haar rug is eindelijk aan het genezen. Die korst heeft twee maanden geduurd eer dat er eindelijk af kwam. Het was een paar centimeter dik. Ik heb geen goed word over het Wilhelminapark. Ze hadden gewoon eerlijk moeten zijn met wat er gebeurd was.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi, bedankt voor je update! Vervelend dat je de dierenpolitie aan de deur had en jammer dat mensen niet naar je toelopen om te vragen hoe het zit. Maar dit is "makkelijker" voor de mensen he... maar goed, ze begrepen gelukkig hoe de vork in de steel zit.

Ik denk persoonlijk... maar dat is mijn mening, dat misschien amputatie nog de enige oplossing is. Die poot wil blijkbaar echt niet hoe hard jullie ook je best doen. Volgens mij zijn ze vrij snel gerevalideerd van een amputatie. Je zit wel met de wond en die moet verzorgd worden en evt pijnstillers, maar dat is volgens mij zo'n 10 dagen ongeveer. (ik kan het mis hebben maar ik gok zoiets). En konijnen kunnen zich goed aanpassen aan hun handicap. Ik denk dat het wel het overwegen waard is, die poot zit nu alleen maar in de weg en belemmert het beestje in de bewegingen.

Maar goed, praat er maar eens goed over met de fysio, een dierenarts en bij Lapina opvang. Wie weet kan je tot de voor jou juiste beslissing komen :) succes in ieder geval!!

Link naar reactie
Delen op andere sites

ook ik heb bewondering voor je wat je allemaal voor lulu doet.

en begrijp dat het heeeeel vervelend is dat de dieren politie op

je stoep staat.

wat domino al zei zou amputatie niet een oplossing zijn?

soms lees je hier wel eens dat een konijn zijn pootje moet missen

en daar goed mee kan leven

maar wat het beste is voor lulu kan jij het beste beoordelen.

geniet van je week vakantie en als je tijd hebt geef je dan weer een

update over lulu?

sterkte met lulu

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 4 weken later...

Ik wilde alleen even vertellen dat ik twee geleden Lulu heb in laten slapen. Ik kon het niet eerder vertellen want ik ben er nog steeds kapot van. Ik vind wel dat jullie het moeten weten aangezien jullie ook veel tips, aanmoediging enz. hebben verleend.

Ik merkte dat zij veel pijn had en ik keek het anderhalf week aan. Ik had pijnstillers gegeven maar ik merkte dat ik amper aan haar poten kon komen. Fysio kon niet meer. Ik had natuurlijk weer naar een DA kunnen gaan , dan hadden ze waarschijnlijk haar weer moeten houden en fotos enz. Ik wilde Lulu niet weer door een molen slepen en heb toch maar de beslissing genomen. Terwijl ik dit schrijf schieten de tranen in mijn ogen maar ze is rustig ingeslapen. Ze was nog steeds zo mooi en at nog volop. Ik kwel mezelf steeds met heb ik wel het juiste gedaan ...ik weet het niet maar het is nu te laat. Ik dacht als ze nooit kan lopen dan wat.

Ja de vragen zullen mij nog lang achtervolgen maar een ding is dat ze geen pijn meer heeft.

Bedankt voor jullie support en reacties.

Marina

Link naar reactie
Delen op andere sites

Oooh wat jammer dat jullie de strijd hebben moeten opgeven. :( Ze heeft nu in ieder geval geen pijn meer, je hebt je best gedaan. Ik weet zeker dat ze nog wel een fijne tijd bij je heeft gehad. Ze heeft geleerd wat liefde is.

heel veel sterkte met het verlies!!

Link naar reactie
Delen op andere sites

ik begrijp dat dit heel moeilijk voor je is.

je bent dag en nacht met lulu bezig geweest en nu heb je

haar toch moeten laten inslapen

je heb echt alles gedaan voor lulu wat mogelijk is,je moet je eigen niets

verwijten

maar ik heb makkelijk praten,ik snap hoe je je eigen voelt.

ik wens je heel sterkte met het verlies van lulu.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .