Mijn zieke Vlaamse reus Rambo

[Miffy1]

Hier ook kippevel en een brok in de keel, en tranen in mijn ogen. Het verhaal van Rambo brengt bij mij herinneringen naar boven aan wat ik zelf heb meegemaakt met zieke konijnen. Heen en weer geslingerd worden tussen angst en hoop, de machteloosheid, en hoe godsgruwelijk veel pijn het doet om een dier zo ziek te zien.....

Vreselijk dat het zo is gelopen, wat is het toch een rotziekte die myx. Lieve TO ik wens je heel veel sterkte en kracht de komende tijd voor de overige 2 nijntjes.

[ChloëC]

Ik moet zeggen dat ik niet zo snel had verwacht dat hij zou bezwijken!

Hij was nog steeds vechtlustig als ik hem zijn medicatie gaf hoor! Zelfs gisteren ook nog!

Maar toch had ik dat vreselijk enge gevoel plots tijdens het babysitten, kan het niet beschrijven.

Ook gisterenmorgend heb ik na het verzorgen hem lang geknuffeld en tegen hem gepraat, iets wat ik normaal nooit zo lang deed...

Ik vind niet dat ik goed afscheid van hem heb kunnen nemen maar daar ben ik toch al blij om.

Gisteren was ik absoluut ontroostbaar, heb geen oog dichtgedaan en moest deze morgend om 7u al uit werken... Maar vandaag besef ik dat het beter is zo. Ik zal blij zijn als ik hem straks samen met mijn vriend een plekje in de tuin kan geven.

Nu blijf ik alleen in mijn hoofd zitten wat te doen met de andere 2... ze verslechten ook zienderogen, ben ze net nog eens hun medicatie gaan geven. Elk krijgen ze symptomen op een andere manier! Vreemd vind ik!

Ik had gisteren tijdens het babysitten voor mezelf beslist dat ik ze alle 3 samen maandag bij de dierenarts uit hun lijden zou verlossen, Rambo dacht er anders over blijkbaar...

Dieren sterven ook liever alleen, dat weet ik uit ervaring. Mijn hondje is 4 jaar geleden overleden thuis, ik zat de hele nacht bij haar, ik ging even naar de wc voor echt een minuut en wanneer ik terugkwam ademde ze niet meer.

Toch had ik er liever bij geweest maarja...

Vreselijk gewoon.

Bedankt iedereen.

[Gijssie]

Ohh meid wat vreselijk voor je! Je hebt er alles aan gedaan wat je kon. Heel veel sterkte.

Lieve Rambo rust zacht.

[Domino]

Heel veel sterkte met het plotselinge verlies van Rambo, het kan zo snel gaan helaas :( Maak jezelf ajb geen verwijten, je hebt gedaan wat je kon! Hij heeft er nu zelf voor gekozen om te gaan, dan hoef jij die rotbeslissing niet voor hem te nemen.

Ik vind dat altijd de meest moeilijke beslissing die er is.

Hoe gaat het nu met de andere twee?

Veel sterkte in ieder geval!!

[Blacky]

heel veel sterkte!!

Ook de komende tijd nog met de andere nijntjes het is allemaal niet eerlijk!

[NaOomkuuHh]

Heel veel sterkte!

[michaela23]

Heel veel sterkte met dit verlies, jullie hebben samen zo hard gevochten. Rambo, rust maar zacht.

[Polomeisje]

Wat een naar bericht...

Die beslissing nemen om naar de da te gaan is ook ontzettend zwaar.

Misschien heb je ook een licht gevoel van opluchting, omdat je zelf de beslissing niet meer hoefde te nemen voor Rambo.

Het is niet eerlijk, je hebt zo je best gedaan...

Heel veel sterkte, ook met de andere 2. Hoe heten ze eigenlijk?

[desi]

Zo is het hier ook gegaan met allemaal, op het moment dt je er even niet bent piepten ze er tussenuit, ontzettend veel sterkte gewenst met het verlies en met je andere 2 konijnen...... Rotziekte bah!

[rabbitmams_miriam]

Heel veel sterkte met het verlies van Rambo......

[Fluf en Tinus]

Lees dit bericht nu pas en de tranen lopen over m'n wangen. Zo hard geknokt en toch verloren :( Wat een vreselijke ongelijke strijd is het toch soms. En dan nog twee konijnen waarover je een beslissing moet nemen... Het is nauwelijks voor te stellen wat er nu allemaal door je heen gaat.

Heel veel sterkte en kracht in de komende tijd! Rambo heeft in ieder geval zeker geweten dat er zoveel van hem gehouden is en dat is zonder twijfel wederzijds geweest. Dag mooie Rambo, speel nu maar fijn op de Regenboogbrug...

[ChloëC]

Ik moet zeggen, 't valt me zwaar. Zwaarder dan verwacht. Echt.

Ik kan aan niks anders denken als die lieve konijnen, ben er ziek van.

1tje al begraven in de tuin, nog 2 die leven maar, die hoe langer hoe slechter worden...

De ene krijgt geen opgezwollen hoofd maar wel meteen myxomen aan zijn oren en ogen, de andere krijgt geen myxomen zoals Rambo maar een dik hoofd, dikke oogleden, vochtophopingen aan zijn poten etc...

Echt een vreselijke ziekte en ik weet niet wat ik met de 2 anderen moet doen...

Ze krijgen hun medicatie nog steeds maar vandaag is de antibiotica op. Ben dan ook al meer dan 8 dagen bezig in totaal...

Wat moet ik nu toch gaan doen met de rest? Opgeven terwijl er misschien een kleine kans is of doorgaan misschien voor niks zoals bij Rambo'tje? Iets in mij wil ze laten gaan, dat ze niet moeten afzien zoals Rambo, maar iets in me WIL die keuze niet maken omdat de kans dat er eentje door komt van de 3 ietsie groter is... Stel je maar eens voor dat ik ze vermoord terwijl ze er zelf zouden doorgeraakt zijn!

Het was langs een kant dan ook een soort 'geruststelling' als ik het zo mag noemen, dat Rambo zelf gestorven is. Ik heb alles proberen doen wat ik kon om hem te redden, hij kon het alleen zelf niet meer.

Wel denk ik dan dat ik hem uit zijn lijden had moet verlossen maarja de afloop weet je nooit van voorafaan natuurlijk.

De andere 2 zijn Houdini (gele vlaamse reus) & Fluffy (Witte vlaamse reus), Houdini is er slechtst aan toe.

Fluffy vertoont de myxomen maar is verder nog vrij goed.

Ademhaling zijn ze beide nog goed. Maar ik moet echt een knoop gaan doorhakken wat nu te doen. Het blokkeert me volledig!

[spirit1404]

Hi meis, ik begrijp het volkomen. Het is niet niks om zo'n beslissing te moeten nemen. Heb zelf ook 2 keer voor de keuze moeten staan. Toch heb je Rambo als voorbeeld en je schrijft hierboven ook dat hem ook uit zijn lijden had willen verlossen. (met de wetenschap van nu dat hij het niet zou redden.) Maar ik denk eerlijk gezegd dat de ander 2 het ook niet gaan redden. Ik zou niet te lang wachten, het is geen moord zoals jij dat noemt. Het is naar je dieren een liefdevolle manier om ervoor te kiezen dat ze niet meer hoeven te lijden van deze vreselijk ziekte waar ze het niet van kunnen winnen....Wees erbij, bij het inslapen, praat met ze vooraf dat je dat gaat doen, en neem afscheid van ze en zeg dat je van ze houd....dat zou ik doen. En helemaal nu hoe het net met Rambo is vergaan. Dat zou ik dan doen als ik in jouw schoenen stond. Maar goed jij moet er zelf ook aan toe zijn om de moeilijke beslissing te nemen........I

[Christaaa]

Soms is houden van ook laten gaan....

Hoewel het me vreselijk lijkt in 1 keer al je dieren kwijt te raken (1 is al erg), denk ik dat inslapen wel het verstandigste is. Ze hebben sowieso een lange lijdensweg te gaan en de kans dat niet-geënte konijnen het halen is bijna nul. En ook als de kans wat groter zou zijn weet ik niet of ik door zou gaan. Al die pijn en benauwdheid... Voel je niet schuldig. Als je ze laat gaan, dan doe je dat juist om hen zoveel leed te besparen.

Sterkte!

[desi]

Hoe vreselijk moeilijk het ook is, ik zou ze ook laten gaan meid en denk nooit dat het moord is....... Wat als... Is een moeilijke gedachte...... Je bespaart ze juist een hele ellendige weg en dat is pas echte dierenliefde..... Ontzettend veel sterkte toegewenst! X

[Fluf en Tinus]

Wat een afgrijselijk keuze... Dit lijkt me bijna ondoenlijk, maar jij bent de enige die een besluit kan nemen... Weet dat welke keuze het ook wordt: je neemt hem uit liefde voor je dieren!

[Polomeisje]

Hoe is het nu met jou?

[Miffy1]

Al een paar dagen niets gehoord dus ik vrees het ergste...... Ik hoop dat het een beetje gaat met je want zo iets voor je kiezen krijgen is niet niks.

[Mice]

Gaat het een beetje?

[spirit1404]

Hi Cloe, ook ik ben wel benieuwd hoe het met je gaat....we horen maar niks van je.....Heel veel sterkte nogmaals er wordt hier aan je gedacht!

[ChloëC]

Sorry mensen voor mijn lange afwezigheid... Ik heb het heeeel druk gehad. Universiteit is vollop begonnen, mijn 4 ratjes waren een beetje verwaarloosd, de andere 2 konijnen worden nog verzorgd, de nodige familiefeesten stonden ook weer op de planning + mijn wekelijks weekend werk. Nu heb ik net 2 uur de strijk gedaan, ben ik eindelijk door een grote mand geraakt en vond ik het tijd om jullie nog eens op de hoogte te brengen.

Met Houdini (Gele) gaat het niet goed, gaat achteruit... Hij is zo mager pfff :( Als je hem wil verzetten valt hij bijna gewoon opzij. Hij is dus erg verzwakt dag na dag.

Hij eet ook niet meer volgens mij. Daarnet ben ik hen worteltjes en wiltoof gaan brengen, hij wou er wel wat van eten, misschien heeft hij het gedaan als ik weg was op zijn gemakje... Ik hoop het. Ik heb voor mezelf besloten van niet te gaan dwangvoederen. Als ze het zelf niet meer willen dan ga ik er ook niet mee door. Ik heb er ook de tijd niet meer voor nu, al doet het me erg pijn.

Fluffy (Wit) doet het nog redelijk! Hij eet nog zelf (wiltloof verslond hij als een tijger), huppelt nog rond met oren omhoog, drinken doet hij ook, hij heeft niet zo een gezwollen kopje & heeft nog een vrij oog. Zijn ogen zijn niet zo opgezet en ontstoken als Houdini & Rambo. Hij is wel de enige die enkele myxomen vertoont op ogen en oren! Ook heeft hij zo een heel raar motiefje op zijn neus! ruitjes zijn het precies!

Ze hebben wel alle 2 het snot. Verstopte neus, Houdini heeft het echt moeilijk met ademen enzo maar Fluffy lijkt zelfs niet echt pijn te hebben!

Hij is ook wel wat magerder geworden de laatste dagen maar niet zo erg als zijn broertje.

Ik ben nu, na mijn AB op was, gestopt met geven na minstens 10 dagen. Had gehoord en gelezen dat een AB stop nodig is om de darmflora in orde te houden en om de AB nog werkzaam te houden. Dat is nu enkele dagen denk ik... Fluffy lijkt er zelfs een beetje op vooruit gegaan zijn!

Nu twijfel ik alleen en weet ik niet goed of ik er nog opnieuw mee moet beginnen. Ik vind het erg zwaar maar toch krijg ik het echt niet over mijn hart om ze te laten inslapen, echt echt niet. Ze krijgen pijnstiller dus hopelijk voelen ze niet al te veel pijn.

En als ik nu terug opnieuw zou moeten beginnen moet ik weer om een voorschrift bij de DA voor alle medicatie waarschijnlijk? Naar welke moet ik dan gaan... Niet naar die 'specialist', die lacht me vierkant uit... pfff ik weet het weer niet meer.

Ik weet dat velen me zullen vervloeken en niet begrijpen omdat ik mijn konijnen 'zo laat afzien' maar ik kan het echt niet. Ik heb er al zo lang over nagedacht & Ik kan en wil ze niet opgeven!

Ik hoop elke second van de dag dat de natuur zijn werk alsnog doet en dat ik hierbij een handje kan helpen met de nodige verzorging. Het is tegen mijn gevoel in om ze te laten inslapen! Wilde konijnen krijgen geen verzorging en dan hebben nog enkele procenten kans om te genezen dus wie weet zijn mijn jongens nog sterker dan we denken! Ik zou mezelf voor eeuwig voor de kop slaan wetende dat er een mini kans zou geweest zijn, ik ken mezelf.

Ze gaan nu jammergenoeg wel door een diep dal... Ik weet niet van wanneer ze al ziek zijn maar het lijkt echt al 2-3 weken aan de gang te zijn voor mij, zo lang dat ik het al bijna normaal vind dat ze ziek zijn mijn nijntjes.

Al kan ik me nu nog wel sterk houden. Ze zijn er nog beiden dus dat is voormij al iets om me aan op te trekken! Ik probeer er sinds de dood van Rambo ook emotioneel afstand van te nemen door elke keer als ik naar hun hok ga te denken ' oke, ze kunnen gestorven zijn net als rambo, bereid je voor.' En dan is het elke keer zo een soort vreugde als je ze dan nog levend ziet Al is Houdini niet zo vreugdevol om te zien :(

Ik blijf voor ze hopen, elke dag, elk uur, elke minuut

Al zullen ze het wel voor zichzelf moeten doen, arme jongens.

[Polomeisje]

En toch begrijp ik je keuze...

Ik heb vorige maand voor het eerst de beslissing moeten nemen om mijn konijn in te laten slapen, omdat hij niet meer beter kon worden. Dat was zo ontzettend moeilijk!

Ik snap het dus best dat als je nog een klein beetje hoop hebt, je dat niet op wil geven. Ik help je mee hopen hoor.

Aten ze trouwens weleens gras? Dat ging er bij mijn zieke konijn nog het beste in, uit zichzelf. Misschien een idee om dat bij te voeren, net als paardebloem. Die van mij at namelijk geen wortel en witlof meer, maar dat nog wel.

Ik hoop dat je wel een goede pijnstiller hebt. Een konijn wat pijn heeft eet namelijk niet (goed) en als ze te lang niet eten zal dat ze uiteindelijk de das omdoen. Dat lijkt me toch ook niet de bedoeling.

Had je trouwens AB wat je moet injecteren of wat in het bekje moet? Ik vond het zelf veel prettiger om te injecteren, dat scheelde me zo'n geworstel.

Nou, ik ga je niet vertellen wat ik vind dat je wel en niet moet doen, je hebt het al moeilijk genoeg. Wat een dilemma's zeg.

Heel, heel veel sterkte met je jongens!

[jrjsieben]

Nou heel veel sterkte

Zwaar voor je hoor

[spirit1404]

Pff, ja wat ik zou doen weet je al. Ik kan alleen maar jou keuze respecteren hierin. Het is echt een moeilijke keuze om voor je dier te beslissen of het genoeg is of niet.Ik wens je sterkte toe de komende tijd, met de zorg voor Houdini en Fluffy!

[ChloëC]

Ik heb zonet met mijn eerste DA gebeld, die hier bij me in de buurt woont. Naar die 'specialist' ga ik nooit meer. Die lachte me uit & heeft dan ook nog eens een ernstige fout gemaakt door te zeggen dat mijn andere konijnen niet besmet konden zijn!

Ik heb haar dan verteld van de dood van Rambo, de achteruitgang van Houdini en Fluffy die het nog redelijk goed doet nu maar dat mijn medicatie op is en ik niet goed weet wat te doen maar dat ik ze niet wil laten inslapen.

Zij zei me meteen als Fluffy nog aanzienlijk beter is als Houdini ik het zeker nog eens moest proberen om hem er door te halen! Misschien is hij wel let iets sterker! Aangezien ze nu enkele dagen zonder AB zitten en Fluffy niet achteruit lijkt te gaan, geen gezwollen hoofd/ogen heeft vond zij dit ook nog geen verloren zaak. Vreemd genoeg is Fluffy de enige die de typische myxomen vertoont! Aan de ogen, nek, oren heb ik voorlopig enkel bultjes gezien.

Houdini dat is iets anders dat manneke... Ik heb zijn metacam dosis een beetje verhoogd zodat hij hopelijk echt geen pijn heeft. Hij ligt nu samen met fluffy in zijn hokje onder een warm dekentje. volgens mij is hij zelfs al niet meer echt 'hier'...

De DA schrijft me opnieuw alle medicatie voor. Bactrim siroop, metacam (op mijn voorstel) en dan haal ik nog oogzalf en fysiologische oplossing voor zijn neus+ propolis opnieuw bij! Zo dadelijk ga ik het voorschrift ophalen en de medicatie kopen.

Nu zit ik met nog 1 dilemma... Haal ik Fluffy net zoals Rambo permanent naar binnen? Geeft dit geen stress voor hem dat hij uit zijn vertrouwde omgeving is? Zal deze geen negatief effect op zijn ziekte/weerstand hebben? En als Houdinitje er straks niet meer is, zal hij geen last hebben van de eenzaamheid? Een nieuw, gezond konijn kan ik er niet gaan bijzetten natuurlijk...

de DA zei mij enkel dat hij voorlopig enkel 's nachts binnen moet, als de temperatuur onder de 10 graden gaat. Maar ik heb van jullie gehoord en gelezen dat iets boven de 20 graden optimaal zou zijn voor een minimale agressiviteit van het virus... Dit kan enkel binnen natuurlijk. Binnen kan ik hem enkel in een klein hokje houden waar Rambo ook in zat... dat is 80 op 50cm dacht ik.

Wat denken jullie?

Ik ben zo bang om nu nog iets fouts te doen en het helemaal te verknallen!