Stijve achterhand en verhoging: wat kan dit zijn?

[Domino]

Je probeert altijd te denken, had ik dit maar, had ik dat maar. Het is zo dat je denk ik niets hebt kunnen doen. Soms kan iets onvermijdelijk zijn, en kunnen wij met medicatie en technieken mens en dier niet daarmee redden......Reken jezelf het alsjeblieft niet aan! Je hebt het echt goed gedaan met Daffy. En Daffy heeft echt niet gedacht dat je van haar af wilde, integendeel. Ik denk dat ze het wist dat je er alles aan wilde doen om haar weer beter te maken....geloof me maar zij weet dat! Lieverd je hebt het al moeilijk, en ik weet ook hoe het voelt. Probeer haar maar een mooi afscheid te geven.....Dat is voorjezelf belangrijk en voor haar, sterkte de komende tijd!

Ik wil me hierbij aansluiten, voel je asjeblieft niet schuldig, je hebt alles gedaan wat je kon doen. En Daffy denkt echt niet dat je van haar af wilde, dat weet ik heel zeker!

Heel veel sterkte met het verlies en maak jezelf geen verwijten hoor! Echt niet! Je hebt het geweldig goed gedaan!

[Suuzi]

Dank jullie wel voor jullie mee leven. Het leven is onvolmaakt en er gebeuren nare dingen die de medische wetenschap niet meer goed kan maken. Ik probeer mezelf voor ogen te houden dat ik stad en land heb afgebeld voor de beste plek en behandeling voor Daffy. Gezien haar toestand en de hoge temperaturen heb ik naar beste weten gekozen haar in Amsterdam te laten behandelen.

Jullie hebben gelijk dat het belangrijk is mooi afscheid te nemen van Daffy. Ik heb een kaarsje gebrand bij een mooie foto van haar, haar geaaid, met haar gepraat, een vriendin is langs gekomen waar Daffy gelogeerd heeft. Gister kon ik het niet opbrengen haar te begraven. Ik ben een uitgewrongen dweil, twee keukenrollen zijn er doorheen gegaan. Mijn energie is weg. Maandagavond huilde ik nog om haar maatje, die 4 maanden geleden is overleden. En nu mijn lichtpuntje Daffy. Ik hoop dat ik het voor elkaar krijg vandaag of morgen. Ze ligt fijn in de woonkamer alsof ze ontspannen ligt te slapen en elk moment haar ogen kan opslaan. Ze hoort er nog helemaal bij.

[Fluf en Tinus]

Daffy blijft er natuurlijk altijd bijhoren, net als Tony... alle dieren waar je ooit je leven mee gedeeld hebt zullen altijd in je hart zijn en op die manier onderdeel van je leven zijn.

Ook voor mij is Daffy speciaal geworden door de tijd die ik afgelopen zaterdag met haar heb mogen doorbrengen. Dat lieve kleine kopje zo in vertrouwen in m'n hand om te drinken zal ik nooit vergeten...

Lieve Suus, neem alle tijd die je nodig hebt om afscheid van je meiske te nemen! Jullie verdienen het beste, allebei!

[Suuzi]

@Fluf en Tinus: Dank je wel! Ik vind het fijn dat jij Daffy 'gezien' hebt en deze moeilijke momenten gedeeld heb met mij. :heart:

Ik zou graag weten wat er gebeurd is. Kan ik (en de DA) hiervan leren voor een volgende keer? Heb ik iets gemist? Gisteren bood men in de spoedkliniek sectie bij Universiteit van Utrecht aan, maar ik kon Daffy daar niet achterlaten voor mijn gevoel.

Meest voor de hand liggend zijn EC, virus (Daffy was ingeënt tegen VHS) of een trauma (verschuiving/zwelling/tumor) aan de rug.

Ik heb vanochtend met de UU pathologie gebeld omdat ik wilde weten of een deelonderzoek mogelijk is en of er überhaupt nog iets valt te onderzoeken. Waarschijnlijk is niet meer te achterhalen of Daffy EC had omdat ik haar niet gekoeld heb. Vanochtend heb ik de spoedkliniek gebeld, maar ze hebben geen bloed afgenomen.

Ik mag haar alsnog voor een sectie naar de UU brengen, maar vraag is wat het oplevert. Bij 'cosmetische' sectie kunnen ze niet naar het ruggenmerg en de hersenen kijken. EC is dus ook waarschijnlijk niet meer te zien. Bij normale sectie krijg je je konijn niet heel terug, al kun je haar overblijfselen naar een crematorium laten brengen.

Ik zou een röntgenfoto kunnen laten maken (ongeveer 60 euro) waarop een breuk te zien zou zijn. Maar een breuk ligt niet voor de hand, gezien de langzame verslechtering. Het röntgenapparaat is bij mijn eigen DA kapot dus moet ik weer gaan zoeken en bellen.

Ik zou een CT-scan kunnen laten maken als de spoedkliniek/medisch centrum voor dieren hiertoe bereid zou zijn bij een overleden dier (300 euro). Dat zijn gigantische kosten.

Kortom, veel keuzes heb ik niet. Normale sectie (wat ik moeilijk vind) of een röntgenfoto/CT-scan (kost veel energie en geld). Het belang is iets minder groot omdat ik geen konijnen meer heb die aangestoken zouden kunnen worden,

Ik groei nu toe naar het besef dat ik nooit zal weten wat er met Daffy gebeurd is en op mijn eigen manier afscheid ga nemen..

[spirit1404]

Hi Suuzi,

Ik heb het allemaal gevolgd. En ik heb misschien nog een tip....dat is alleen als je erin geloofd. Ik heb namelijk dat met mijn Bram gedaan die onlangs is overleden. Ik zat met een schuldgevoel over iets en ik wilde weten hoe en wat. Dus heb ik contact gezocht met een dierentolk. Deze kan ook contact leggen met een overleden dier. Zo wist ik wat er aan de hand was en ik heb veel antwoorden gekregen op mijn vragen. En heb ook een mooie boodschap gehad.....De kosten zijn 35 euro, maar nogmaals ik geloof erin en het verslag bevestigde het ook nog eens voor mij....Want je mag verder geen gegevens mailen naar haar, zij doet dit aan de hand van een foto van je konijn alleen.....Maar misschien kun je het voor jezelf loslaten, en er vrede mee hebben.......

[Nicky_the]

Tjee.. Wat is dat ineens snel gegaan zeg!! Ik lees het topic ook nu pas..

Heel veel sterkte toegewenst en probeer jezelf niet de schuld te geven.. Je hebt gedaan wat jij dacht dat goed was en meer kon je niet doen..

[Suuzi]

Hi Suuzi,

Ik heb het allemaal gevolgd. En ik heb misschien nog een tip....dat is alleen als je erin geloofd. Ik heb namelijk dat met mijn Bram gedaan die onlangs is overleden. Ik zat met een schuldgevoel over iets en ik wilde weten hoe en wat. Dus heb ik contact gezocht met een dierentolk. Deze kan ook contact leggen met een overleden dier. Zo wist ik wat er aan de hand was en ik heb veel antwoorden gekregen op mijn vragen. En heb ook een mooie boodschap gehad.....De kosten zijn 35 euro, maar nogmaals ik geloof erin en het verslag bevestigde het ook nog eens voor mij....Want je mag verder geen gegevens mailen naar haar, zij doet dit aan de hand van een foto van je konijn alleen.....Maar misschien kun je het voor jezelf loslaten, en er vrede mee hebben.......

Dank je wel voor je suggestie. Ik weet niet of ik geloof in dierentolken, maar ben nieuwsgierig naar dierentolken. Ik zie ze deels als psycholoog voor de mens in relatie tot zijn/haar dier. Ik heb Daffy 18 september jl. laten tolken, waarschijnlijk bij dezelfde tolk als de jouwe (zelfde kosten). In het verhaal 'vertelde' Daffy dat ik er rekening mee moest houden dat ze wel oud was. Verder had ze steken in haar rechts onderin de kaak waar ik naar zou kunnen laten kijken. Maar het voelde niet als iets ernstig aan. In het verhaal zat geen voorspelling van wat er nu gebeurd is. Ik weet niet of ik er genoeg in geloof om vrede te krijgen met het overlijden.

Het beste voor mij is denk ik het verdriet toelaten en mij niet schamen voor mijn gevoel. Bij mij kan dat vrij intens zijn voor het minder wordt. Nogmaals erg bedankt voor je mee leven!

[Wabbit]

Sterkte met het verlies ... en neem het jezelf niet kwalijk...je hebt toch alles gedaan voor het beestje?

Het maakt niet uit wat je doet....je zult altijd blijven wikken en wegen (had ik maar dit, als ik maar dat).

Dat gevoel met slijten samen met het gevoel van verlies/verdriet.

[zwarte panter]

Eerst en vooral mijn excuses dat ik je Pb'tje zaterdag niet meer heb gezien.

Ik zag het net en bij het zoeken naar meer info kwam ik hier terecht.

Héél erg veel sterkte met het verlies!

Ik kan je slecht gevoel niet wegnemen. Het verlies en gemis is er en mag er ook gewoon zijn.

Wat ik wel kan proberen, is proberen antwoord te geven op sommige vragen waar je nog mee zit. Misschien dat dat je wel weer wat rust kan brengen.

Een tijd terug dachten de meesten dat EC geen snel verloop kon kennen en dat het ziekteverloop bij de ziekte redelijk traag was. Daar zijn ze al op terug gekomen. EC geeft oa. ontstekingen op meerdere plaatsen. Bij een ontsteking op een 'verkeerde' plaats, kan het plots erg snel gaan.

Het laatste verloop dat je beschrijft doet me erg denken aan hoe mijn konijn (Hypoliet) een half jaar geleden is gestorven. Ik was er toen zelf niet bij omdat ik zelf in het ziekenhuis lag. Maar telefonisch vertelde de DA me ook dat hij plots apatisch was en héél erg onderkoeld. Toen mijn tante hem bij de DA binnenbracht was hij héél erg ziek en had hij ook een verslapte achterhand. De DA dacht oa. mogelijk aan EC (aangezien hij al drager was) en heeft daar ook voor behandeld. Spijtig genoeg kwam de dood toen ook te snel.

Ook ik heb nog steeds geen zekerheid. Ik heb er ondertussen wel met meerdere DA'en over gesproken en de meesten denken wel dat EC de doodsoorzaak is geweest.

Ivm de cortisone waar je over schreef.

Langwerkende cortisone zijn héél gevaarlijk bij konijnen en mogen eigenlijk niet gebruikt worden. Kortwerkende kan wel en die worden soms ook ingezet bij EC of problemen van de rug om oa. de zwelling te doen verminderen. De vraag is of ze hier nog iets hadden kunnen doen. Ik stond erop het te proberen en Hypoliet heeft ze wel nog gehad, maar totaal zonder resultaat.

Zoals je eerder al schreef kan je EC niet uitsluiten door het feit dat ze eerst koorts had. Doordat EC zorgt voor ontstekingen, kan er ook mogelijk koorts bij zijn.

Probeer jezelf niet zo veel te verwijten (ik weet dat het makkelijker gezegd is dan gedaan).

Je hebt gehandeld zoals je dacht dat het beste was. Lang rijden met een zeer ziek konijn is ook niet ideaal.

Sterkte voor de komende tijd!

[Mice]

Heel, heel heel heel veel sterkte:(

[Suuzi]

Jullie reacties verzachten de pijn. Heel erg bedankt! Ik ga met een goede vriendin Daffy zo meteen begraven onder de varens bij haar maatje Tony. Later zal ik uitgebreider reageren.

[pluis04]

heel veel sterkte met het verlies van Daffy

[PUKenQUINTY]

@ Suuzi

verwijt je idd alsjeblieft niks. Je hebt gedaan wat je kon voor Daffy. Ze heeft een goed leven bij jou gehad..

Geef het een plekje. Het zal beter worden :(

[Gast]

Jeetje ik lees dit nu ook pas. Heel erg veel sterkte met het verlies van Daffy.

Het is al meerdere keren gezegd, maar ik wil ook nog even benadrukken dat vragen als had ik maar echt geen zin hebben. Het enige wat je daarmee bereikt is dat je je nog rotter gaat voelen. Je hebt op dat moment gedaan wat je kon en wat je nodig achtte. Meer kun je gewoon niet doen. Dat je te laat was om afscheid te nemen is rot, maar dan vooral voor jou. Mensen en dieren die overlijden zijn vaak liever alleen. Je hoort niet voor niets vaak dat mensen sterven op het moment dat de familie net even koffie halen is, of net even naar de wc is. Ik denk ook dat als je wel op tijd geweest zou zijn, ze al te ver weg was om nog te merken dat je er was.

Met de tijd zal het verdriet plaats maken voor mooie herinneringen. Nu is er natuurlijk nog veel verdriet en pijn, dat is helemaal niet erg en laat het gewoon gebeuren. Heel veel sterkte.

[Bianca]

Wat verschrikkelijk.. heel veel sterkte

xxx

[spirit1404]

Dank je wel voor je suggestie. Ik weet niet of ik geloof in dierentolken, maar ben nieuwsgierig naar dierentolken. Ik zie ze deels als psycholoog voor de mens in relatie tot zijn/haar dier. Ik heb Daffy 18 september jl. laten tolken, waarschijnlijk bij dezelfde tolk als de jouwe (zelfde kosten). In het verhaal 'vertelde' Daffy dat ik er rekening mee moest houden dat ze wel oud was. Verder had ze steken in haar rechts onderin de kaak waar ik naar zou kunnen laten kijken. Maar het voelde niet als iets ernstig aan. In het verhaal zat geen voorspelling van wat er nu gebeurd is. Ik weet niet of ik er genoeg in geloof om vrede te krijgen met het overlijden.

Het beste voor mij is denk ik het verdriet toelaten en mij niet schamen voor mijn gevoel. Bij mij kan dat vrij intens zijn voor het minder wordt. Nogmaals erg bedankt voor je mee leven!

Ja hoor ben ik ook mee eens. Soms moet je je ergens bij neerleggen hoe moeilijk dat ook is......Ik begrijp je helemaal toen mijn Bram moest laten inslapen (hij was al stervende) heb ik ook zo intens gehuild, ik had ook zo'n verdriet. Het belangrijkste is dan daaraan toe te geven, en proberen je er nietvoor te schamen. Mijn vriend was er toen bij, maar het kon mij niet schelen ik heb het echt uitgeschreeuwd, god wat kan dat een pijn doen zeg! Ik heb een heel afscheidritueel gedaan, zoals je op mijn blog kan zien. Ik heb helemaal nog schoongemaakt (hij was nog vies van het dwangvoeren ed.) en geborsteld en hem daarna nog geaait. Ik denk dat je het moet doen zoals het voor jezelf goed voelt. Het is heel fijn om goed afscheid te nemen, van je lieve konijn waar je een band mee had/ hebt. Daffy zal altijd in je hart verder voortleven......Sterkte!

[Suuzi]

Voor ieder die dit topic las: ik heb Daffy maandag begraven, zonder verder onderzoek, naast haar dikke maatje Tony. Ik schrijf later een topic bij het Regenboog-gedeelte.

Jullie reacties zijn bij mij aangekomen en hebben mij getroost. Bij Janet die mij niet kende en die kwam opdraven in haar vrije weekend, tot twee maal toe, sta ik eeuwig in het krijt. Een BB'er stuurde een heel lieve kaart. Het is nog niet over, maar het gaat veel beter. Erg bedankt voor jullie steun.