pluis04 Geplaatst: 15 september 2011 Geplaatst: 15 september 2011 jee zeg dat is schrikken denk je dat het weer allemaal goed gaat omdat ze mee naar huis mocht en dan maak je dit mee.ik denk omdat ze opeens zo van jou schoot afsprong omdat het de laatste opleving was.hadden wij een keer bij een hamster die begon als een gek te rennen en te springen en een paar minuten later was ze dood.ik wil je heel veel sterkte wensen met dit verlies
Nicky_the Geplaatst: 15 september 2011 Geplaatst: 15 september 2011 Bedankt voor het medeleven iedereen. Ik vond ook dat ze snel 'stijf' was hoor en dat vind ik akelig. Helemaal hard was ze nog niet maar ze bleef goed in de positie waarin ik haar had gelegd. De dierenarts zie ik als het goed is dadelijk op school, ik denk niet dat ze verwacht dat ik haar ga vertellen dat Lola niet meer leeft... Het kan dat het eleptische aanvallen waren ik heb zoiets nog nooit gezien... Van de sprong is het denk ik niet geweest want toen ze op de grond terecht kwam huppelde ze 'vrolijk' door de keuken, ze is ook gewoon op haar poten terecht gekomen, ik weet niet of dat je dan iets aan je ruggegraat of hersenen kan krijgen. Maar dan merk je er toch wel iets aan of niet? Ik geloof dat Zita haar zusje wel mist, ze ligt al de hele morgen naar buiten te kijken. Binnenkort ga ik proberen om onze teddy widder die net gecastreerd is aan haar en Floortje te koppelen zodat ze hopelijk weer gezellig met zijn 3 zijn.Wat zei je da toen je het vertelde?Ik hoor heel vaak dat dieren stuipen krijgen vlak voor het overlijden. Dit is onlangs ook gebeurd bij de kat van de buren, die overleden is aan vermoedelijk een grote tumor en daardoor niet willen eten/drinken. Mogelijk had het beestje ook iets aan het hart.Wellicht heeft Lola door een tekort aan zuurstof ook een beschadiging aan het hart opgelopen of wellicht waren het gewoon stuipen. Hier had je in ieder geval niets aan kunnen doen.Nogmaals sterkte..
joepie Geplaatst: 15 september 2011 Geplaatst: 15 september 2011 o wat erg....zo plotseling ook, heel veel sterkte, wat onzettend oneerlijk ook weer
cecelapin Geplaatst: 15 september 2011 Geplaatst: 15 september 2011 Oh ik las je berichtje al op de teddy widder facebook pagina. Wat een afschuwelijk verhaal... dat zijn echt van die vreselijke dingen, daar hebben we echt geen vat op. Nou heel veel sterkte in elk geval.
Lola&Zita Geplaatst: 15 september 2011 Auteur Geplaatst: 15 september 2011 Nog eens bedankt voor het medeleven iedereen, ik heb helaas de dierenarts niet gezien aan school vandaag, ze zal een drukke agenda hebben gehad vandaag, morgen opnieuw proberen. Ik kan ze ook wel bellen maar daar schiet ik nu toch niks meer mee op.
Rian Geplaatst: 16 september 2011 Geplaatst: 16 september 2011 Vorig jaar ben ik mijn voedstertje Muis op deze manier verloren... ook verslikt in een SS biksje. Precies zoals jij het verteld, met bruin/groenige smurrie uit haar neusje en mondje. Zij werd na een uurtje stijf, ik weet nog dat ik haar in een reismandje wilde doen om haar naar haar begraafplaats te brengen, en dat ik haar niet meer goed erin kreeg omdat zij "gestrekt" overleed en ik haar door de stijfheid niet meer in het mandje kreeg. Brrr ik krijg er weer kippenvel van. Zorg je zo goed voor je beestje, en dan overlijdt ze door zoiets idioots. Heel veel sterkte!
Fluf en Tinus Geplaatst: 16 september 2011 Geplaatst: 16 september 2011 Wat een vreselijk verhaal. Na zoveel goede zorg denk je dat het goed gaat komen en dan dit... Sterkte met het verlies!
Aanbevolen berichten