Ik maak me zorgen :(

[Hart16]

Hallo,

Mijn koppeltje zit alweer 2 maanden samen.

Alles ging hartstikke goed totdat Muffin schijnzwanger werd. Ze is nog steeds hartstikke lief tegen mij, maar ze is helemaal niet meer zo lief tegen Binkie. Ze zit hem voortdurend achterna om op hem te rijden, en ze trekt haren uit zijn rug. Zit hem zo lang en hartgrondig achterna dat hij niet aan eten of drinken toekomt. Ik zie ze ook nog wel tegen elkaar aanliggen en elkaar wassen, maar veel minder.

Nu is hij in vier dagen tijd 150 gram afgevallen (het is een Teddy dwerg, hij woog 1,9, en nu dus iets meer dan 1,7). Ik maak me hartstikke zorgen.

Heb een afspraak gemaakt om Muffin te laten steriliseren (op 4 juli, daar maak ik me ook al druk om), maar ik weet niet wat ik tot die tijd moet doen. Moet ik ze scheiden? Moet ik het nog even aankijken? Moet ik Binkie gewoon elke dag apart voeren?

Help! Ik maak me zorgen over mijn mannetje. Hij durft niet eens meer zijn hok uit te komen als ik hem roep :(. Hij weet inmiddels dat zodra hij Muffin zijn rug toekeert, ze weer op hem gaat rijden.

Groetjes,

Jolanda

[Amatjuh]

Als het echt zo heftig is, zou ik ze denk ik scheiden. En dan 2 weken na de castratie weer opnieuw koppelen. 4 juli is nog ver weg en je mannetje heeft er echt last van zo.

Je kunt eventueel nog proberen om het voer over de grond te strooien ipv in een bakje. Maar als Binkie zo bang is dat hij dan ook niet durft te eten, dan is het echt beter om ze te scheiden.

[Imagina]

Die voortdurende angst is niet fijn voor je konijntje. Het vertrouwen wordt steeds minder en misschien probeert hij op den duur wel te ontsnappen. Ik heb het gezien bij het jong van mijn voedster, die is een tijd nadat ik de twee uit elkaar heb gehaald nog bang geweest om in het hok van de moeder te zitten wanneer die er niet in zat.

Haal ze nu uit elkaar en laat ze dan langzaam weer aan elkaar wennen nadat ze geholpen is.

Om ze elkaar niet uit het oog te laten verliezen zou ik ze wel zo neerzetten dat ze elkaar nog wel kunnen zien en besnuffelen. Zodra je het weer vertrouwd kun je ze weer gaan koppelen. Het is natuurlijk ontzettend zielig voor Binkie als hij steeds bang moet zijn voor z'n vriendinnetje wanneer die schijnzwanger is of last heeft van haar hormonen.

[Hart16]

Ik vind het zo moeilijk. Net heb ik weer een uurtje bij ze gezeten, en toen was er weer niets aan de hand. Samen van een stuk paprika eten, gewoon drinken, kwamen weer als ik riep. Misschien zijn het fases. Vind het erg lastig om dit in de gaten te houden, want ik werk overdag. Voor mijn gevoel lijkt het alsof ze het de hele dag doen, maar ik zit er niet heel de dag naast.

Twijfeltwijfel. Denk dat ik het nog twee dagen aankijk. Ik ga ze allebei twee keer per dag wegen. En ik blijf erbij zitten als ze eten zodat ik zeker weet of het op gaat, en in de juiste maagjes belandt. Hou de ontlasting ook scherp in de gaten. Als het over twee dagen nog zo is, ga ik ze scheiden. Hoe, geen idee, maar ik wil niet dat dit ten koste van hun gezondheid gaat.

[Amatjuh]

Twee keer per dag wegen lijkt me erg overdreven, ik snap dat je je zorgen maakt, maar het steeds oppakken om te wegen brengt ook stress met zich mee. Ik zou het eerder op om de dag houden en dan op een vast tijdstip.

[Laura]

Misschien meer ruimte geven zodat hij inderdaad haar meer kan ontlopen? En appart voeren? Lijkt me beter. Uit elkaar halen lijkt me ook zielig als ze elkaar toch nog wassen en soms lekker bij elkaar liggen.

[JOEPENKOOS]

Ik denk ook dat het een fase is...1 van mijn dames is ook behoorlijk schijnzwanger en soms krijgen me andere 2 ook een flinke snabbel van haar.

En dat afvallen kan ook omdat ze met de wintervacht toch wel wat zwaarder wegen en nu krijgen ze ook weer meer beweging dan in de winter.

Amatjuh zegt al 2x wegen per dag is beetje overdreven en kan ook stress opleveren, dus zal het eerder 1x in de week doen.

En misschien is een bezoekje aan de DA geen verkeerd idee...misschien heeft die haakjes daardoor kunnen ze ook afvallen en einig eten.

[Dollie]

Als het echt niet gaat voor je rammetje zou ik ze inderdaad uit elkaar halen. Ze vonden elkaar leuk, als haar hormonen het (enige) probleem is dan moet dat enkele weken na castratie opgelost zijn en zou je daarna in principe niet zo'n lastige koppeling moeten hebben.

Ben er geen voorstander van om koppels uit elkaar te halen, ik laat ze zelf het liefst altijd samen, ook bij ziekte en na operaties etc, maar in dit geval zou ik het wel echt overwegen. Heb het zelf ook gedaan toen het in mijn trio onrustig werd. Had het probleem alleen niet helemaal juist ingeschat.. Dacht in eerste instantie dat mijn oudste voedster de veroorzaker van de onrust was, toen ontdekte ik dat de jongste het voorjaar in d'r bolletje had en heb ik haar zsm laten castreren (was toch al de bedoeling) in de hoop nog wat te kunnen redden, heb de oudste er toen bij weggehaald. Helaas bleek bij het herkoppelen al gauw dat de ram het probleem was door zijn slechter wordende gezondheid. Onrust heeft toen plaatsgemaakt voor ongemak.. Maar ze waren wel makkelijk te koppelen, het was meer dat ik zag dat deze konijnen elkaar weliswaar nog best aardig vonden maar niet (meer) aan elkaars behoefte konden voldoen, het was echt geen oorlog ofzo. Het is volgens mij wel de juiste beslissing geweest om haar voor de castratie weg te halen, helaas ook de beste beslissing om er geen trio meer van te maken. Maar da's in dit geval natuurlijk niet aan de orde.