castratie voedster...wat moet/kan ik verwachten

[Daniellespring]

Lieve allemaal,

Ik ben op het moment erg in twijfel mbt het castreren van mijn voedster. Vandaag bij de DA geweest voor de entingen en zij vroeg hoe ik over castratie dacht voor mijn voedster. Ben er al een tijd over na aan het denken maar weet niet goed hoe het precies in z'n werk gaat. Vandaag de vraag 'hoe moet ik het me voorstellen en wat kan ik verwachten?'

De ingreep zelf schijnt best al heftig te zijn en een aardig risico aan te zitten.. maar hoe groot is dit risico dan precies? Waar moet ik aan denken als ik haar weer op kan halen. Kan ze zo weer bij haar maatje Bengel, of moet ik haar binnenhouden en warm houden, moet ik haar dwangvoeren (zo ja hoe werkt dat precies, ze laat zich niet graag vastpakken), hoe lang duurt de genezing precies, krijgt ze medicatie mee en hoe moet dit worden toegediend.

Kortom een hoop vragen. Ik werk altijd lange dagen dus ik zal haar ook wel eens lang alleen moeten laten..

Wat zijn jullie ervaringen met castratie van je voedster en wat raden jullie aan?

Heel erg bedankt

Veel liefs,

[Wammes030]

Ik heb twee keer een voedster laten castreren. Allebei de keren vergde het echt een aantal dagen intensieve nazorg met 3-4 maal daags medicatie en dwangvoeren. Mijn strategie was woensdag of donderdag laten castreren en dan zorgen dat je daarna vrij bent van je werk (of in mijn geval thuiswerken).

Je moet haar minimaal een week apart (en binnen) houden om haar goed aan het eten te krijgen en de wond te laten genezen.

Zorg dat je de juiste medicatie meekrijgt, dus ook pijnstiller en middelen om de maag en darmen te stimuleren, niet alleen antibiotica. En zorg dat je haar de eerste dag(en) warm houdt met een kruikje of een fles warm water.

Voor het dwangvoeren kan je een middeltje aan de dierenarts vragen of Olvarit worteltjespuree gebruiken (die zonder aardappel, die met rijst kan wel, maar het beste is de biologische met alleen wortel). Dwangvoeren is echt met een spuitje zonder naald het eten in haar bekje spuiten (vraag een spuitje aan de dierenarts of haal ze bij de apotheek). Je spuit het langzaam aan de zijkant van haar bekje naar binnen. Als ze erg spartelt kan je haar in een handdoek wikkelen met alleen haar koppie eruit. De medicatie dien je trouwens ook zo toe.

Zorg dat je lekkere kruidenhooi, gedroogde kruiden en haar favoriete groentes in huis hebt. Peterselie willen ze ook weer snel eten en dat stimuleert de eetlust. Paardenbloemblad doet ook wonderen, wel goed wassen. Biks zal ze de eerste dagen ws. niet eten.

Het is een heel gedoe, maar bij mij zijn ze daarna niet meer schijnzwangger geweest en stopten ze met sproeien. En het voorkomt natuurlijk problemen met de baarmoeder.

23 maart 2011 aangepast door Wammes030

[Dollie]

Ik heb mijn ene voedster vorig jaar laten castreren en de andere is volgende week aan de beurt. Mij is het erg mee gevallen, Feline is makkelijk hersteld.

Het is inderdaad een heftige ingreep, het is een buikoperatie. Het risico is niet zo gigantisch als het soms lijkt, met een gezonde dame in goede conditie, een kundige dierenarts en de juiste nazorg valt het mee.

Ik zou haar zeker een tijdje binnen houden, hoe lang ligt er ook aan hoe ze hersteld. Ik zet ze zelf niet gelijk bij elkaar, vaak is dit wel prettig voor ze maar met één "ziek" konijn en één gezond konijn kan ik je wel vertellen dat al het eten dat je neerlegt, op gaat. En wie dat dan was, goeie vraag.. Het is gewoon niet handig, je kunt ze minder goed in de gaten houden. Dus de dag van de ingreep en nacht daarna heb ik ze apart gehad, dame in een binnenkooi, heer in een panelenren die daar aanvast zat. Daarna heb ik ze onder toezicht samen gelaten en de dag daarna gewoon weer 24/7.

Als het goed is moet je zeker medicatie mee krijgen, pijnstilling. Dit is écht nodig. Je kirjgt ook nog wel eens AB mee en Cisaral. En die moet je in haar mondje spuiten. Gewoon in de houdgreep en er in, het moet, dus ze heeft geen keuze. Spartelen doet ze maar in haar eigen tijd. Dwangvoeren is niet altijd nodig maar zorg wel datje het hebt.

Feline is nog geen week na de ingreep weer naar buiten gegaan, haar wond zag er toen ook al keurig uit. Na 10 dagen mochten de hechtingen (als het goed is worden ze onderhuids gehecht, mijn dierenarts zet er voor de zekerheid nog twee gewone hechtingen bij in) er uit.

Als je lange dagen werkt zou ik haar op vrijdag laten helpen zodat je in het weekend voor haar kan zorgen, maar aan de andere kant heb ik zelf liever eerder in de week zodat je niet naar een weekend arts moet mocht er iets mis gaan.

23 maart 2011 aangepast door Dollie

[Nikki De Wals]

Blij dat deze topic er is, ik denk er ook over om mijn voedster te laten steriliseren.

Ik heb alleen een angora mixje... Scheren ze haar helemaal kaal van onderen (ik vind het zo dom klinken)

Hoe ziet de wond er uit en moet ik haar zelf daarna ook regelmatig nog kort knippen om de wond in de gaten te houden?

Ik bedoel daarmee enkele weken tot maanden. Totdat het echt een litteken is.

[Wammes030]

Ze scheren bijna de hele buik kaal, nog een goede reden om je konijn warm te houden als ze weer thuis komt. Het duurt wel even tot het haar weer terug groeit en tegen die tijd is de wond wel goed genezen is mijn ervaring. Tenzij het haar van een angora veel harder groeit??? Je moet goed in de gaten houden of de omgeving van de wond niet rood wordt of dikker, want dat kan op een ontsteking wijzen.

Ze doen trouwens het infuus vaak in een bloedvat in het oor, want daar liggen de bloedvaten lekker aan de oppervlakte. Dus ze zal ook een plekje op het oor hebben. En de oogjes worden gezalfd tegen uitdrogen tijdens de narcose, dus ze komt thuis met plakkerige oogjes.

Bij mij (nou eigenlijk bij mijn nijnen) had de dierenarts onderhuids gehecht en bovenhuids gelijmd. De lijm lost vanzelf op.

23 maart 2011 aangepast door Wammes030

[Dollie]

Blij dat deze topic er is, ik denk er ook over om mijn voedster te laten steriliseren.

Ik heb alleen een angora mixje... Scheren ze haar helemaal kaal van onderen (ik vind het zo dom klinken)

Hoe ziet de wond er uit en moet ik haar zelf daarna ook regelmatig nog kort knippen om de wond in de gaten te houden?

Ik bedoel daarmee enkele weken tot maanden. Totdat het echt een litteken is.

Zo zag de wond van mijn voedster er de dag na operatie uit:

Tien dagen later hadden we moeite met het vinden van de hechtingen, zo veel haar zat er alweer. Je hoeft de wond, als alles goed gaat dan, ook niet heel lang inde gaten te houden hoor. Ik heb 'm tot de hechtingen eruit gingen elke dag gecheckt en daarna nog een paar keer.

[Nikki De Wals]

Whow, thanks voor de foto!

Ik vind het ook maar wat eng...

[Nefke]

Wij hebben onze voedster afgelopen dinsdag laten castreren.

Ze zit nu binnen, apart van haar maatje, omdat we haar goed in de gaten kunnen houden en omdat ze zeker de eerste dag(en) warm gehouden moet worden. Izzie at de eerste dag/ nacht nog niet uit zichzelf, dus we hebben haar 2x gedwangvoert. Normaal is ze een heel pittige tante, maar omdat ze ook suf was en pijn had ging dat eigenlijk best soepel. Gelukkig at ze de ochtend van de 2e dag al weer zelf een beetje groente, en biksjes gaan ondertussen ook weer zelfstandig naar binnen! Al met al valt het me reuze mee allemaal...

Ik denk dat op haar buik een stuk van een aantal vierkante cm kaal is. Zeker niet de hele buik, en het is fijn om te kunnen zien dat de wond rustig blijft maar weken tot maanden in de gaten houden zal niet nodig zijn als 't goed is.

Wij hebben pijnstilling meegekregen wat 2x per dag gegeven moet worden, dwangvoer hadden we nog in huis (ik zou science recovery oid aan je DA vragen. Olvarit is misschien een redelijke noodoplossing maar er zal niet veel vezel inzitten.. en die zijn het belangrijkst!). Pijnstilling zeker een dag of 5 geven. Izzie begint steeds meer tegen te spartelen en eigenlijk is dat een goed teken: ze heeft minder pijn. Inderdaad wat Dollie zei: het is gewoon konijn in de houdgreep en medicijnen erin, het moet nou eenmaal...

De eerste dagen wel zorgen dat je erbij kan blijven zijn, dus als je lange dagen werkt wellicht op een vrijdag laten doen (met risico op xtra kosten als je op zaterdag toch terug naar de DA moet). Zéker als ze in het begin niet zelf eet moet je iedere paar uur een beetje kunnen dwangvoeren. Mijn vriend is nu toevallig 2 weken vrij, daarom hebben we ook Izzie's catratie nú gepland.

Het blijft een risico omdat de voedster onder narcose moet, én het een buikoperatie betreft. Maar zoals eerder gezegd met een gezond konijn en een goede dierenarts... het blijft de voors en tegens afwegen. Ik hoop dat Izzie wat rustiger wordt, minder schijnzwanger en minder m'n rammetje berijdt, maar ook dat is nog afwachten, het kan ook nog de andere kant opgaan wat hormonen betreft.

Lekker warrig verhaal ondertussen... als je nog specifieke vragen hebt stel ze maar!

[Jessiica]

het haar zal wel snel terug komen bij jou angora konijn denk ik, heb zelf 2 baardjes en die hadden na 4 dagen alweer buik haar ( alleen het wondje was natuurlijk nog zonder haar )

ik heb 3 week geleden ook mijn dames laten castreren.

na de operatie was Rose meteen de oude, lekker aan het eten en drinken.

Met Lilly heb ik 2 week lang problemen gehad, maar ik wil je niet bang maken

indd Kruidenhooi zal ik zeker in de kooi doen, die geur trekt ze meestal wel aan, olvarit kan opzich wel als dwangvoeding maar dan zou ik biks 'verkruimelen' en erdoor gooien, had ik eerst ook gedaan. maar later kreeg ik van de DA critical care mee, dat vond Lilly echt heerlijk (ruikt ook lekker ) en mij werd weet niet of het op deze forum was of een andere, onderhuidse vocht in spuiten door de DA aanbevolen, dan heeft ze voor de eerste 24 uur genoeg vocht in zich en hoef je niet bang te zijn als ze niks drinkt.

Indd je kan altijd naar het forum komen als er vragen zijn. iedereen helpt elkaar hier graag

[Joseeke]

Ida & Nina zijn beide vorig jaar zomer gecastreerd (op dezelfde dag).

Ondanks dat het toen lekker warm buiten was, heb ik ze een weekje binnen gehouden.

Beide dames zijn de castratie goed doorgekomen & waren al snel weer de oude.

Ida had zelfs met Ed het deurtje van de ziekenbench overgekregen & zat een paar uur na de ingreep vrolijk door de praktijk te hupsen.

Echt dwangvoeren heb ik niet hoeven te doen. Wel pijnstilling, Cisaral (darmstimulerend) & een AB-kuurtje.

Bij mij zijn de heertjes meegegaan naar de DA & zijn na de operatie gelijk weer bij de dames gezet.

Op deze manier wennen de heertjes aan de geurtjes & krijgen ze de verandering mee.

Hierdoor hoef je na de castratie niet te herkoppelen & vaak vinden de dames de steun van hun vriendje fijn. Dit is vertrouwd.

Ook in de ziekenboeg binnen thuis (zijn buitenkonijnen) heb ik de heertjes erbij gezet.

Nina woonde toen samen met Zazou & Zazou vond dat maar al te fijn

Ed daarentegen vond het maar nix, waardoor ik hem overdag buiten zette & 's avonds bij Ida. Hij miste haar op een gegeven moment wel.

De vriendjes mee laten gaan vond ik een superfijne tip van mijn DA.

Laat de ingreep wel door een goede konijnkudnige dierenarts doen. Dit scheelt al een hoop

[Bunnyfan]

Hoi allemaal,

Hier vind ik een hoop antwoorden op de vraag die ik gesteld had. Zie er ook tegenop een gezond en levendig dier onder het mes te laten gaan, maar het is wel beter denk ik. Bedankt voor alle tips, ik zal zien of ik vrij kan zijn tegen die tijd. Castratie in mei en juni in de 'aanbieding' bij onze dierenarts voor €78,- ipv 104. Grote praktijk - dus ook ervaring, denk ik.

[Joseeke]

Dat is netjes!

Ik was voor beide dames ieder (zeker) meer dan €130,-

Maar een grote praktijk wil niet zeggen dat ze ook meer ervaring met konijnen hebben.

In mijn eigen dorp zit best wel een mooie grote DA-praktijk. Met honden & katten zijn ze super, maar met konijnen....

Ida & Nina zijn beide gecastreerd in een heel klein praktijkje aan huis, door een DA die alleen die praktijk runt. Dit was voor mij 30 min. rijden verderop.

[Pelota]

Wij hebben onze voedster ook dinsdag laten castreren. Wij wonen in Spanje en we hebben het laten doen in de kliniek die bij de universiteit hier hoort. Dierenarts is gespecialiseerd in kleine huisdieren. Het gaat hier heel anders dan in Nederland. We moesten haar maandagochtend brengen, toen hebben ze bloed afgenomen en dat onderzocht. Dinsdag is ze geholpen en vanmorgen mochten we haar weer ophalen. Toen ze goed had gegeten en had geplast en gepoept. Nu moet ze inderdaad een week binnen blijven (ze zit de hele tijd voor het raam naar buiten te kijken) en ze krijgt nog AB en metacam. maar ze huppelt alweer vrolijk rond. O, en de baarmoeder mocht ik mee naar huis nemen als ik wilde (op sterk water). Eh nee, bedankt.

[Dollie]

Bij mijn DA doen ze ook bloedonderzoek vooraf gaande aan een sterilisatie.

[Jessiica]

Ohh Jakkie meen je niet! dat je de baarmoeder mee mag nemen ahah

[Pelota]

Ja echt, heb er even naar gekeken maar toen vriendelijk bedankt :mdr:

[Joseeke]

Ja echt, heb er even naar gekeken maar toen vriendelijk bedankt :mdr:

Als ze dat aan mij hadden gevraagd, had ik 'm mee naar huis genomen Zeker weten!

[Jessiica]

en op je nachtkastje neergezet ?

[Joseeke]

Jep

Nee echt, ik had ze wel willen hebben van Ida & Nina en dan op de zolder in mijn "konijnenkast" gezet.

Altijd interessant om zoiets te hebben, vind ik

[Dollie]

Ik zou 'm wel willen zien! Om 'm thuis in de kast te zetten is weer wat anders, maar ben er wel erg benieuwd naar!

[Wammes030]

De dierenarts had de darmtumor van mijn vorige nijn op sterk water in de wachtkamer gezet. Dat ding was groter dan een golfbal. Elke keer als ik in de wachtkamer zat werd ik er onpasselijk van! :beurk:

Nog een laatste tip voor de nazorg: geef water in een bakje ipv in een flesje, want het kan zijn dat ze de eerste paar dagen niet uit het flesje kunnen of willen drinken.