Sanniebunny Geplaatst: 16 maart 2011 Geplaatst: 16 maart 2011 (aangepast) Vrijdag had ik over Meneer Konijn bij gedrag en koppelen een topic geplaatst "konijn ziek van verliefdheid?" http://img143.imageshack.us/i/mirtee...onijn2010.jpg/ Over enkele uurtjes gaan we naar de da en hopelijk kan de castratie doorgaan en zien ze ook of het euvel door het gebit word veroorzaakt ipv door verliefdheid/hormonale stress.... Iemand ervaring of ze Enrofloxoral daarbij gebruiken en of dat een goed middel is? Bedankt alvast voor reacties en/of duimen voor spoedig herstel van mijn kanjer!:bounce: Hieronder ter info de mail die ik net aan da nr3 heb gestuurd (minimax, voor minima) Meneer Konijn at iig minstens sinds donderdag niets meer. Ik dacht verliefdheid omdat ik een voedstertje al in huis had gehaald, later las ik op sites dat het dus van de stress kon komen, ofwel tis puur toeval nu en veroorzaakt door gebitsproblemen.Wilde zo toch niet t wekend in, ook al zag ik niet dat ie er ziek van was, vreesde voor 'de stille dood, darm-immobiliteit". Vrijdags dus naar een andere da geweest omdat jullie gingen sluiten. Zij vond geen indicatie voor verstopping of gas, gebit kon het evt zijn. Echter, thuisgekomen was Meneer Konijn minder blij en maakte ik me meer zorgen om zo het weekend in te gaan. En de da had niets meegegeven, nieteens naar zn anus gekeken bedacht ik later. Ik heb toen contact gehad met het knaagspoor, die kennelijk ook mn mail had gelezen. Op haar advies ben ik voor n 2nd opinion naar Hoogvliet geweest, mede omdat ze daar gebitsprobleempjes kennelijk wel zonder narcose oplosten. Aldaar werd vastgesteld dat de buik toch wel te rustig was. Met mondklem en veil heeft die da wat haakjes verwijderd. Meneer Konijn bleef lief en rustig! Daar wel een 0,2ml Primperit injectie gekregen en Cisaral drops. Direct mee gestart, en met dwangvoederen, echter minimale hoeveelheden. Maandag ook nog gestart met Carprofen drops en inmiddels, sinds eergister, knabbelt ie wat meer en zelfs enkele biksjes. De da had me ook Enrofloxoral verkocht, maar daar ben ik niet mee begonnen omdat ik niet dacht dat ie n infectie had.* Verzoek: Als jullie dat ook een goed antibioticum vinden voor bij/na de castratie zou ik dat graag willen gebruiken, aangezien ik die kosten al heb gemaakt. Strax neem ik alles dus mee. Ik geef Meneer Konijn echter geen van deze medicatie voor ik naar jullie kom, dat laat ik aan jullie over. *Kijken jullie hem aub eerst na of er geen comlicaties zijn voor de castratie?*Als ie onder narcose is dan gaarne kijken of het niet eten idd een gebitsprobleem is. Aub telefonisch contact indien het in te schatten is dat dit vaker een probleem vormt bij dit konijn.*Wanneer het de voortanden betreft en u kunt ze verwijderen, dan mag dit als de rekening totaal maar zo laag mogelijk blijft. Als alleenstaand moeder met een wao uitkering op minimum niveau begrijpt u dat dit alles al zwaar boven mijn budget gaat. Tot slot, ik kom rond 9uur en liefst wacht ik tot ie klaar is maar dat zal wel niet kunnnen, dus graag haal ik mijn konijn rond 1330u op, omdat ik dan mijn dochter moet gaan halen. Bedankt alvast voor het lezen van mijn info mail en mochten er toch nog vragen zijn dan hoor ik het graag.PS Vrijdag woog Meneer Konijn 1,8 kg. 16 maart 2011 aangepast door Sanniebunny verwijzing naar mn eerdere topic
michaela23 Geplaatst: 17 maart 2011 Geplaatst: 17 maart 2011 Ik heb geen ervaring met Enrofloxoral, maar ik wil je heel veel succes en sterkte wensen morgenvroeg. En ik hoop dat hij weer gauw de oude wordt.
Wammes030 Geplaatst: 17 maart 2011 Geplaatst: 17 maart 2011 Ik heb goede ervaringen met Enrofloxoral als anitbioticum na operaties.
Joseeke Geplaatst: 17 maart 2011 Geplaatst: 17 maart 2011 Voor Ida & Nina (voedsters) had ik ook Enrofloxoral Drops meegekregen na hun castraties.Dit is een AB-kuur & is ontstekingsremmend. Opzich heb ik hier wel goede ervaringen mee.Heel veel succes met de castratie van Meneer Konijn!
Sanniebunny Geplaatst: 19 maart 2011 Auteur Geplaatst: 19 maart 2011 Dankje voor het duimen en reageren. Meneer Konijn leeft nog wel gelukkig, maar helaas, hij eet nog niet :(Is inmiddels toch gecastreerd en de haakjes zijn verwijderd, maar de stabiele staat waarin ik hem bracht is wellicht verminderd doordat hij daar een halve dag in zn reismandje heeft gezeten en nog een nacht is opgenomen zelfs, omdat... ja, echt waar, ze de mond-instrumentjes niet op locatie hadden..... %$#@&*#!!! En hij had die dag niet zn darmstimulerend middel noch zn pijnstiller gehad, dat hoefde ik niet daar te laten.... eikels! Ik weet doordat ie nu nog niet eet, dus nog steeds niet of het nog gaat lukken met hem, ik houd nog maar hoop.... Iemand ervaring hiermee, hoe lang het nog kan duren voor ie opgang komt cq wat zijn overlevingskansen zijn????
Bianca Geplaatst: 19 maart 2011 Geplaatst: 19 maart 2011 Zolang je blijft dwangvoeren met goed dwangvoer (SR of CC) en je de juiste medicatie geeft dan zijn je kansen nog wel goed. Soms duurt het lang voordat de pijn van een ingreep genoeg wegtrekt. En soms stoppen ze ook met eten van de AB. Die moet je dan blijven geven, maar het kan tot 3 dagen na het stoppen daarmee duren tot de eetlust weer op gang komt. Maar als er iets aan de hand is met je konijn wat niet onderkent is, dan zal hij ook niet uit zichzelf gaan eten. Maar dat kun je dus pas bepalen als de tijd voor het genezen voorbij is je nijn nog niet goed eet. Als er door het niet eten ondertussen een darmprobleem ontstaan is dan kan de situatie heel snel kritiek worden. Maar als je nu medicatie voor de darmen geeft (ciseral) en pijnstilling en dwangvoer en af en toe de darmpjes heel voorzichtig masseert dan kun je verder ook niet veel doen denk ik. Iets in de kooi leggen wat hem warm houdt misschien, en meteen terug naar de da als hij snel achteruit gaat. Maar verder weet ik het ook niet.
Zonnebloem Geplaatst: 19 maart 2011 Geplaatst: 19 maart 2011 Op een warme kruik leggen kan, of een kersenpitkussen. Lekkere hapjes voor zijn neus houden, zoals andijvie, worteltje, zijnfavoriete groente/fruit. Ik heb het geprobeerd met wortelhapje van olvarit, op een theelepel voor zijn neus houden. Zemoeten het wel kunnen ruiken. Tijm, altijd een favoriet hier, of andere kruiden. Voor een keertje een stukje hard gewordenbrood. Zal die wel niet willen vanwege de haakjes. Maar ben je er nou zeker van dat ze het probleem hebben opgespoord?Als je echt heel veel van hem houdt, zou ik met hem naar Utrecht rijden en niet afwachten, dat is wel het laatste redmiddel.Of naar Alkmaar, zit geloof ik ook een dierenziekenhuis. Hij is wel een vechter hoor, dat ie nu nog leeft vind ik knap.
Wammes030 Geplaatst: 19 maart 2011 Geplaatst: 19 maart 2011 (aangepast) Ik geef ze altijd peterslie na een operatie, dat stimuleert de eetlust en ze vinden het ook erg lekker. Je moet het gewoon net zo lang voor zijn neus houden tot hij erin gaat happen. Dit kan je trouwens ook met de groente doen. Je kan in de supermarkt vaak een peterselie plantje kopen. Het weer zelf gaan eten kan even duren, zeker na haakjes. Pijnstiller en darmstimulerend middel zijn erg belangrijk nu. Bij mijn nijn duurde het een week tot ze weer biks at. Ik hield haar die week in leven met olvarit worteltjespuree, in water opgeloste biks, peterselie, witlof, paardenbloemblad, kruidenhooi en gedroogde kruiden. Echt dwangvoeren heb ik 1 of 2 dagen gedaan, daarna ging ze zelf eten, maar dus nog geen biks dus. 19 maart 2011 aangepast door Wammes030
Joseeke Geplaatst: 20 maart 2011 Geplaatst: 20 maart 2011 Door de narcose van de castratie kunnen de darmen ook stil gaan liggen.Als hij voor de operatie al niet goed at door de haakjes & evengoed gecastreerd is, kan de oorzaak dubbelop zijn --> de haakjes & de castratie.Vreemd dat de DA 'm verder geen medicatie heeft gegeven, toen hij opgenomen was. Klinkt als een niet konijnkundige dierenarts.... Heb je verder wel darmstimulerende middelen & dwangvoeding in huis?Zoja, dan zou ik hier gelijk mee aan de slag gaan.Zazou heb ik na zijn operatie vorig jaar zeker een week moeten dwangvoeren & darmstimulerende middelen gegeven.Ik begon ook hoop te verliezen & dacht dat hij het niet zou halen. Gelukkig is hij er helemaal bovenop gekomen met zijn 6 jaar toen. Je kunt nu het beste proberen om positief te blijven denken, hoe moeilijk dit ook mss is.Jouw konijn zal dit aanvoelen
Aanbevolen berichten