Ga naar inhoud

Aanbevolen berichten

Geplaatst:

Vraag me af nu ik zie dat er zoveel topics hier zijn of nijnen eigenlijk snel wat mankeren of niet.

Zit hier dan al een tijd met Jikke te kwakkelen maar voor de rest nooit iets gehad met dierenarts en de oudsten zijn weer al 4.5 jaar.

Hoop dat ik met dit bericht niet de goden verzoek :$

Dus aan iedereen veel problemen op gebied van gezondheid met je nijn(en) en wat dan allemaal? Ook handig zo voor mensen die over een specifiek onderwerp vragen hebben.

Zoals bijv. ik nu heb met Jikke die vermoedelijk ( 90% zeker zeg maar) zit met ruggewervel problemen en beknelde zenuw af en toe en als die bekneld is dan dwarslaesie ( zie http://www.bunnybunch.nl/community/gezondheid/45780-diagnose-jikke-geen-ec-misschien.html ).

Geplaatst:

Met mijn vorige konijn Gijs zat ik regelmatig bij de DA met darmproblemen.

Max heeft zijn kiezen scheef staan dus die meoten regelmatig bijgeslepen worden. Daarnaast heeft hij ook een afwijking in zijn rugje wat pijn geeft waardoor hij zich een poos heeft onder geplast, maar wat met een nieuw gelijkvloers verblijf grotendeels is opgelost.

Mini is buiten haar castratie nog nooit naar de DA geweest bij mij

Geplaatst:

Middenoorontsteking, traanbuisontsteking, castratie van voedster en nu dus niet eten en stille darmen, alles bij Nijntje (in 2,5 jaar tijd). En dan nog gas (gevoelig ervoor, waardoor het vaker voorkomt) en nu sore hocks voor Snuf.

Geplaatst: (aangepast)

Konijnen zijn sowieso wel heel gevoelig. Even niet lekker, stoppen ze soms gelijk met eten en dan kan het binnen een dag gebeurt zijn.

Hier is het heel wisselend. De vijf konijnen die ik de afgelopen jaren gehad heb, hebben toch wel zeer regelmatig een DA gezien.. Joy heeft vanalles gehad, zijn tandjes zijn een keer te lang geweest maar gek genoeg is dat na een keer knippen nooit meer terug gekomen, hij heeft snot gehad, een of andere ontsteking boven zijn oog, zijn neus is er half afgebeten door een ander konijn en hij is uiteindelijk overleden aan E. cuniculi, op drie jarige leeftijd. Hij heeft bovendien talloze "zwakke" periodes gehad waarin er niet echt wat concreets mis was, maar hij ook niet in orde was.

Indy was bijna zes jaar toen hij veel afviel en urinebrand had, hij bleek haken op zijn kiezen te hebben en ook E. cuniculi. Haken zijn weggehaalt en hij is goed hersteld, maar niet veel later hebben zijn darmen bijna een week (half) stilgelegen. Daarna zat hij nog regelmatig tegen stasis aan, maar inmiddels wist ik waar ik op moest letten en hoe ik in moest grijpen. Op een gegeven moment begon hij weer over zijn poten te plassen en bleek hij een blaasontsteking te hebben, de ontsteking was weg na behandeling maar de symptomen maar nauwelijks. Op een röntgenfoto was niks te zien, dus die idioot van een DA nog maar een antibiotica kuur er achteraan gedaan en op mijn aandringen behandeld voor EC. Hielp allemaal niks, bij een second opinion is gelijk een echo gemaakt en de blaas bleek helemaal vol calcium te zitten. Terwijl ik in de weken daarna druk bezig ben gegaan met een calcium-arm dieet en we zaten te dubben over wel of niet opereren, was hij plots van het ene op het andere moment doodziek, 's ochtends om negen uur zat hij nog aan zijn ontbijt en om elf uur rolde hij om van de pijn, ik heb nog nooit een dier met zo veel pijn gezien. Naar de dierenarts gehaast maar het heeft uiteindelijk niet meer mogen baten, hij is 's nachts overleden, waarschijnlijk aan een hartstilstand. Wat hij precies had zijn we nooit achter gekomen, maar de symptomen doen vermoeden dat hij een acute blokkade in zijn darmen had. Dit was net geen jaar nadat we constateerden dat hij haakjes had.

En Fredje, die is nu zeven, heeft nooit echt wat gehad gelukkig. Hij is vorig jaar januari gecastreerd en in juli/augustus had hij gas, ik was er heel vroeg bij maar het knapte niet op, werd ook niet slechter maar bleef gewoon hetzelfde, ondanks behandeling. Hij had wel een klein haakje zitten, maar dat kon nauwelijks de oorzaak zijn. Na een week toch onder narcose gedaan en toen bleek dat er achter zijn tong verstopt toch wat flinkere haken zaten. De laatste tijd is hij wat afgevallen, maar komt ook al goed weer aan van wat bijvoeren. Ik denk dat de vrieskou hem toch wat parten speelt, met zijn leeftijd. Hij is vorige week helemaal goedgekeurd door een DA.

Zijn vriendinnetje Feline is nu zo'n anderhalf jaar oud denk ik, die is vorig jaar in april gecastreerd. Een maand daarna had ze plots kale oortjes, hoewel er geen schimmel of mijt te vinden was. Is uiteindelijk weer overgegaan. In juli/augustus had ze snot, in september weer. In november weer niezen maar het was toen niet zo erg dat de DA gelijk met AB wilde beginnen en ik moet zeggen dat het bij wat niezen gebleven is. Oh en ze heeft ook af en toe last van beginnende sore hocks..

En dan nog mijn Pipperd, die met drie weken oud bij mij is gekomen. Zij is toen nagekeken door een dierenarts, en helemaal goedgekeurd. Heeft verder nog niks gehad, wordt in het voorjaar gecastreerd en we hopen daarna nóóit weer een dierenarts te zien, behalve voor entingen.

Sjonge, ik geloof niet dat ik dit op een rijtje wilde zien.. :P

aangepast door Dollie
Geplaatst:

Nou ja ik heb ook meer konijnen (gehad) :P met de konijnen daarvoor in principe nooit wat gehad, al moet ik er wel bij zeggen dat beide voedsters niet ouder dan 3,5 geworden zijn.. En het rammetje is 7 geworden maar die was echt heel slecht op 't einde. We hebben ons toen door de DA laten afschepen met "ouderdom" nou dat zou ik nu nóóit meer pikken.

En Indy en Fred zijn ook 6 jaar lang gewoon gezond geweest dus al met al valt het nog wel redelijk mee. Alleen van Feline sta ik eigenlijk te kijken :P

Geplaatst:

Okee...ik heb er ook meer gehad vroeger toen ik nog bij mijn ouders woonde. Daar heb ik o.a. myasis meegemaakt... een horrorverhaal waar ik niet aan terug wil denken. Maar goed, toen was ik nog jong.

Geplaatst:

Mijn vorige konijn Zoë kreeg blaasstenen toen ze 5 1/2 was en moest toen met spoed geopereerd. Toch kwamen de blaasstenen terug, maar daar heeft ze toen de rest van haar leven 2x daags medicatie voor gekregen.

Ze kreeg toen een dieet waardoor ze op een bepaald moment te veel was afgevallen en ze voor ondergewicht behandeld moest worden.

Ze heeft een verstuikt pootje gehad omdat ze ermee klem zat in de hooiruif (wie klimt er dan ook in een hooiruif..)

Ze heeft haar kaak gebroken door een verkeerde sprong/val van de bank. De breuk was stabiel en ze is gewoon normaal blijven eten maar door de breuk stond haar onderste tand scheef en toen moesten haar boventanden bijgeknipt worden (ouderwetse DA).

Na nog zo'n stunt viel die tand er helemaal uit maar sleten de boventanden ineens wel goed genoeg af aan de enige overige ondertand.

Zoë heeft ook twee keer vlooien gehad van de buurkat (duurde heel lang voordat ik het de eerste keer doorhad want ik had nog nooit een vlo gezien).

Ze heeft een beschadiging aan een van haar oogjes gehad, maar dat kwam waarschijnlijk van een beginnende staar in dat oog wat na twee weken was veranderd in volledige staar, dus toen was ze half blind.

Ze kreeg op een bepaald moment cysten/verdikkingen van/onder haar melkklieren wat wees op hormoonproblemen maar ze was al behoorlijk oud voor een operatie dus toen hebben we eerst een echografie gedaan en daarop bleken baardmoeder en eierstokken schoon, dus toen maar besloten nog het risico van een narcose aan te gaan (die DA had alleen nog ouderwetse narcose).

Anderhalf jaar na het eerste oog werd ook het andere oog langzaam steeds slechter door staar tot ze uiteindelijk helemaal blind was.

Ze kreeg uiteindelijk ook regelmatig darmprobleempjes die ik uiteindelijk zelf kon behandelen met Ciseral en Carprofen.

Tot ze uiteindelijk steeds slechter ging eten en het 3 maanden een een konijnenspecialist duurde voor we erachter waren dat ze een abces in haar kaak had op de plaats van de voormalige breuk. Dat heeft de specialist toen onder gasnarcose gedraineerd.

Maar ze is nooit meer helemaal zichzelf geworden na die ingreep en toen ze 4 maanden later weer een abces had vond ik dat ze te veel kwaliteit van leven had moeten inleveren van de ingreep in wilde ik dat haar zeker niet nog een keer aandoen en heb ik haar in laten slapen.

Maar Zoë is dan ook 11 1/2 geworden, haar medische problemen zijn pas met 5 1/2 begonnen, ik heb geleerd geen moment te wachten met naar de DA te gaan als ik ergens over twijfelde en ik heb altijd gezorgd dat ik spaargeld had om alle nodige ingrepen te kunnen betalen. En Zoë had een supersterk hartje blijkbaar!

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .