Voedster gecastreerd, gromt/piept en valt me aan als ik haar wil aaien

[Konijnenvriend]

Hoi allemaal,

Ik hoop dat iemand mij kan helpen.

Ik heb gisteren middag mijn 2 voedsters laten castreren..

De operatie is goed gegaan, mijn konijnen eten en drinken weer goed, en wandelen door hun hok. Ik heb van de DA carprofen drop meegekregen als pijnstilling deze moet ik 3 dagen lang 2 maals daags geven. Nu waar ik mij zorgen over maak is dat sinds gisteren avond 1 voedster ineens heel angstig/agressief is geworden naar mij toe (dit was ze nooit) als ik alleen al mijn hand in het hok steek begint ze te grommen en te piepen en probeert ze me aan te vallen. heeft ze nu pijn ondanks de pijnstillers? of doet ze zo door de negatieve ervaring, gaat dit over? moet ik het gewoon tijd geven, haar even niet meer aanraken, of juist weer proberen haar vertrouwen te winnen. mijn ander voedster heeft hier totaal geen last van, doet niks als ik in haar hok kom haar kan ik gewoon aaien en oppakken.

xx

[Amatjuh]

Het kan zijn dat ze jou nu steeds associeerd met het geven van medicijnen. Hier waren de dames ook not amused als ik weer kwam om ze op te pakken en medicijnen te geven. Na een poosje is dit verdwenen. Als je de goede dosering medicijnen geeft om de 12 uur zal ze geen pijn hebben. Pijn uit zich meestal in stil in eenhoekje zitten, knarsetanden, ogen half dicht. Dus niet in actief/agressief gedrag.

Even doorzetten en ik verwacht dat het vanzelf goed komt.

[Lonka]

Na een castratie is de hormoonspiegel nog niet in balans, het kan dus zijn, dat ze vanuit die labiliteit reageert.. Heb je ze wel op handdoeken gezet? Stro/hooi kan in de buik prikken en dat is nu net een gevoelige plek.

Kijk ook of ze allebei nog goed eten/drinken/keutelen. misschien moet je ze even een dagje apart zetten om dit goed te kunnen zien. Als je niet vertrouwt, zou ik wel een konijnkundig da bellen voor advies. Je kunt aan de buitenkant niet zien, wat zich onderhuids afspeelt.

[pechkonijn]

Als ze geen andere pijnsignalen afgeeft (bijvoorbeeld knarsetanden) en goed eet, dan zou ik me er geen zorgen om maken.

Hou ze allebei goed in de gaten. Castratie is voor voedsters een heftige ingreep.

[Amatjuh]

Als de voedsters voorheen samen zaten zou ik ze nu niet uit elkaar halen. Ik heb ook 2 voedsters samen laten castreren en zij herstelde veel sneller dan mijn voedster die alleen zat. Natuurlijk moet je ze wel goed observeren, maar je hebt het snel genoeg in de gaten als er eentje niet eet of keuteld.

[Konijnenvriend]

dank je wel voor nu al zoveel reactie's, ben al iets meer gerustgesteld...

ja ik heb ze apart zitten in een dubbelhok met fleece dekens erin i.p.v stro..

en geef ze idd om de 12 uur 0.75 ml carprofen drops (mijn konijnen wegen 1,5 kilo)

heb ze juist beiden laten castreren omdat ik ze net succesvol gekoppeld had

het ging echt heel lief samen, totdat ze op de leeftijd van 7 maanden kwamen

toen renden ze alleen maar achter elkaar aan in het hok.. eten en drinken doen

ze goed, keutels heb ik nog niet heel veel gezien, maar hou het goed in de gaten.

[Evee]

Jaren geleden had ik een viertal, 2 rammen en 2 voedsters los in huis. Ging allemaal goed tot ik de twee voedsters liet castreren... Binky is daar toen zo door veranderd dat ze niet meer met de andere voedster samen kon. Ze was van de ene op de andere dag agressief, terwijl de castratie gewoon goed verlopen was en er dus ook geen medische reden was waarom ze zo deed (geen pijn oid).

Ze was vanaf toen agressief naar andere voedsters en vooral ook naar ons toe. Met rammen ging het over het algemeen goed, zolang ze maar niet te dominant waren. Ze beet de gaten in onze broekspijpen. Met veel geduld en ook clickertraining is ze nu weer gewoon "normaal". Ze vind menselijke aandacht niet echt leuk, ze ondergaat het meer. Maar ik kan wel weer alles met haar doen gelukkig, optillen, aaien etc. Ze bijt nu ook niet meer in onze broekspijpen.

Ik heb altijd gedacht dat het echt een uitzondering was, onze Binky, omdat je er verder eigenlijk nooit zo van hoort, en ook de andere voedsters die ik heb laten castreren hebben er nooit last van gehad.

[Konijnenvriend]

Oke dus jij hebt er aardig ervaring mee... bij mij spoken namelijk de naarste gedachten door mijn hoofd..

zou er bij de dierenarts iets gebeurd zijn waardoor ze nu geen mensen meer vertrouwd?

kan het eventueel te maken hebben met het oppakken in de nekvel? ik doe dat nooit maar zag dat ze

het bij de dierenarts wel deden... ik hoop dat dit snel overgaat, wat dit is mijn lieve nijntje niet meer :(

xxx

[Konijnenvriend]

p.s hoe lang duurt het eigelijk voordat de hormonen uit het lijfje van een gecastreerde voedster zijn?

want ik heb gister avond mijn nijntjes even bij elkaar gezet om te zien hoe het ging, en Bunny begon Fluffy direct te likken bij de oren dit duurde zo'n 7 min toen liep Bunny naar de achterkant van Fluffy en maakte een raar geluid en stampte even met haar achterpoten, en daar reageerde fluffy agressief op... Hoop dat ze uiteindelijk weer samen kunnen....

[Saf]

Ik heb dezelfde ervaring als Evee bij een van mijn voedster gehad. Met de ex-ram waaraa nze gekoppeld zat ging het nooit meer samen en is inmiddels bij vriendje nummer drie. Deze keer gaat het wel goed. Ze is nooit meer het konijn wat zo ooit was en heeft totaasl geen behoefte meer aan aandacht van ons en dat heeft haar partner inmiddels ook overgenomen van haar. Maar met veel geduld is ze wel weer heel erg veel opgeknapt, niet meer totaal apatisch en angstig en ook niet meer grommen,piepen en agressie.

Laten we er vooralsnog maar even vanuit gaan dat het nog rechtstreeks met de castratie te maken heeft bij jou en dat het vanzelf weer weg trekt. Dat is in de meeste gevallen het geval.

[Bianca]

p.s hoe lang duurt het eigenlijk voordat de hormonen uit het lijfje van een gecastreerde voedster zijn?

want ik heb gister avond mijn nijntjes even bij elkaar gezet om te zien hoe het ging, en Bunny begon Fluffy direct te likken bij de oren dit duurde zo'n 7 min toen liep Bunny naar de achterkant van Fluffy en maakte een raar geluid en stampte even met haar achterpoten, en daar reageerde fluffy agressief op... Hoop dat ze uiteindelijk weer samen kunnen....

Mijn eerste ervaring is nu een week of 7. Mijn voedster was super agressief en is (o.a. daarom) begin december gecastreerd. Eerst werd de agressie erger (week 1-3), toen een paar weken op het oude niveau en vanaf week 5 werd het eindelijk minder. Vanaf week 6 a 7 zie ik geen afname meer (dus het overschot aan agressie bij mijn nijn komt niet van de hormonen, maar voor een deel heeft het dus wel geholpen.) Maar dat kan dus een maand of 1 1/2 a 2 na de ingreep duren voor de hormonen helemaal weg zijn.

29 januari 2011 aangepast door Bianca

[Lonka]

De ervaring van Bianca klopt met de standaard 'verwerking' van de ingreep..

De operatie zelf eindigt de hormoonproductie, maar het lichaam is van slag. De hormoonspiegel schommelt, omdat het lichaam zich aan moet passen aan de nieuwe situatie en het uitblijven van hormonen van 1 bron. De rest van het lichaam zal dit uitblijven van hormoonproductie in eerste instantie proberen te corrigeren. Dat en het feit, dat er nog hormonen in het lichaam aanwezig zijn, maakt dat een voedster heftiger kan reageren in de eerste 1 a 2 weken na castratie

Een en ander hangt ook van het konijn zelf af, hoe ze geneest, hoe het karakter is en hoe ze omgaat met deze opvliegers. Pas als het lichaam eraan gewend is, dat een overproductie van hormonen niet nodig is en dat een bron van hormonen uitgevallen is, zal het lichaam meer in balans komen. Het 'overschot' aan hormonen zal afzakken en daarmee ook de opvliegers. Na 6 tot 8 weken zijn de hormonen, die voor de castratie nog in het lichaam zaten, weg en heeft het lichaam zich aangepast aan de nieuwe hoeveelheid hormonen/hormoonspiegel.

Dan pas zie je ook de grote effecten, als je de voor- en na situatie bekijkt.

[Lianne22]

Als ik de verhalen van evee en saf kijk begin ik toch wel te twijfelen over een castratie van een voedster.

[bunny ranch chanty]

De kans dat de 2 dames samen kunen van dit topic is wel klein hoor...ondanks dat ze geholpen zijn.

Een per toeval dominante voedster van mij is geholpen ( was noodingreep bij bevalling) Deze is ook dominant gebleven na de operatie.

[W&W]

De kans dat de 2 dames samen kunen van dit topic is wel klein hoor...ondanks dat ze geholpen zijn.

Een per toeval dominante voedster van mij is geholpen ( was noodingreep bij bevalling) Deze is ook dominant gebleven na de operatie.

Ik heb hier juist wel een goede ervaring mee gehad. Ik had 2 voedsters apart zitten, waar 2 rammen aan werden gekoppeld. Maar de voedstertjes maakten onderling steeds ruzie. Pas na de castratie, waren ze allebei een stuk kalmer en vond ik ze echt samen zitten. Net na de castratie gingen ze ook niet samen hoor, voordurend rijden en bijten naar elkaar, ma na 4 weken was er al heel wat verbetering.

Maar als het natuurlijk puur het karakter is wat dominantie betreft, heb je idd kleine kans van slagen.

[Konijnenvriend]

Ja de meningen liggen ver uit elkaar qua het houden van 2 voedsters bij elkaar.

Ik heb toch nog steeds hoop dat als de hormonen uit de lijfjes zijn, en ik ze opnieuw

koppel op neutraal terrein dat het de beste maatjes worden... Daar hoop ik echt op.

Super bedankt voor alle reactie's. Wilde jullie nog laten weten dat het grommen/ piepen en aanvallen over is! :) ze is nog wel een beetje achterdochtig als ik haar op wil pakken, maar ze komt weer helemaal nieuwsgierig naar me toe als ik het hok open en ik kan haar gewoon aaien. Wel een beetje jammer dat ik morgen om 17.15 een afspraak bij de DA heb om de hechtingen te verwijderen, hoop dat ze geen terug val krijgt. ik hou jullie op de hoogte, en ook van de koppeling natuurlijk waar ik nog wel even 2/3 weekjes mee wacht (tot de hormonen echt weg zijn)

groetjes xx

[Amatjuh]

Er zijn op BB meerdere mensen met een koppel voedsters dus er is hoop

[michaela23]

Ik heb ook een koppel voedsters gehad, Bruintje en Zwartje. Dat ging goed, ze hadden soms een beetje ruzie, maar goed, wel stel heeft nou geen ruzie . Verder lagen ze gewoon lekker tegen elkaar aan, over elkaar, elkaar wassen enzo. Bruintje was soms ook een echte beschermer tegenover Zwartje. Helaas is Bruintje in de zomer van 2009 overleden, en Zwartje heeft nu een ex-ram als vriendje.

[Konijnenvriend]

ooh wat fijn om te horen dat het ook vaak wel goed gaat met 2 voedsters,

geeft me toch meer hoop! Bij de DA geweest om de hechtingen

te laten verwijderen, waren de twee hechtingen bij het ene konijn

al verdwenen, en de andere had er nog één maar de dierenarts kreeg

hem er niet uit door het vele haar wat alweer aangegroeid was, dus

ik moest maar wachten tot die opgelost was... wel stom dat ik zelf niet

meer gekeken had voordat we gingen, had weer een stress ritje gescheeld.

gelukkig hebben ze er niet veel last van gehad, was niet aan ze te merken

iniedergeval... groetjes xx

[Konijnenvriend]

goed om te horen dat het dus wel kan, gecondoleerd met Bruintje lijkt me echt verschrikkelijk als één van de twee

ze maatje kwijt is.. gelukkig heeft ze opnieuw een fijn maatje gevonden... xx

[michaela23]

goed om te horen dat het dus wel kan, gecondoleerd met Bruintje lijkt me echt verschrikkelijk als één van de twee

ze maatje kwijt is.. gelukkig heeft ze opnieuw een fijn maatje gevonden... xx

Ja, 2 voedsters kunnen zeker wel, maar het beste is gewoon een voedster en een ex-ram.

En dank je. Ik merkte aan Zwartje dat ze echt haar maatje miste, en dat vond ik zo zielig voor haar. Maar gelukkig kwam Denzel toen op mijn pad, en die is gecastreerd, en zit nu samen met haar. Maar het duurde wel even voordat het echte liefde was.

[Konijnenvriend]

ik zit hier op de bank voor me uit te staren!!

ik moet dit verhaal heel verdrietig afsluiten..

Mijn konijnen liepen al de hele dag los rond, om 7 uur 's avonds wil ik

Bunny terug in haar hok zetten, en ze zakt zo door haar achterpoten heen.

Ik en mijn vriend zijn met spoed naar de dierenarts gegaan, daar constateerde

de DA een maagophoping, mijn konijn kreeg antibiotica en onstekingsremmers ingespoten

en ik kreeg cisaral drop mee naar huis om 2 maal daags te geven. thuis gekomen rond een uur of 8

0,5 ml cisaral gegeven. rond half 10 had zij nog geen centimeter bewogen en het leek net een

lappenpop, ik de dierenarts weer opgebeld en gezegd dat het echt niet goed ging en wat ik nu

moest doen. De dierenarts zei nogmaals 0.5 ml cisaral gegeven en goed warm houden.

Mijn konijnen staan binnen en ik had haar al een beetje in een handdoek gelegd.

verder kon ik dus niks meer doen.. Om 12 uur is zei overleden, en haar hele bek was vies

van bruine smurrie. zo erg om te zien!! Nu zit ik heel erg met het punt of ik autopsie op haar

laat plegen, ook vanwege me andere konijn straks was het iets besmettelijks. of nog een nasleep van

de castratie (21 januari gebeurd) en als dit fout is gegaan wil ik het ook wel heel graag weten om

daar niet meer terug te keren.. maar ik zit ook met de kosten omdat ik mijn konijn nu een maand of 8

had en ze heeft me al 200 euro gekost, en de autopsie gaat zeker minimaal weer 100 euro kosten.

hopelijk heeft iemand advies wat te doen, want ik moet het voor morgen 11 uur beslist hebben, anders

is de kans klein om nog iets te vinden... Ik wordt overspoeld door emotie's, dus kan moeilijk meer nadenken...

[Niandy]

Ten eerste sterkte met je verlies. Was je naar een konijnkundige dierenarts geweest? Als dit het geval is kun je er volgens mij wel van uit gaan dat de diagnose klopt, maar natuurlijk als je het echt zeker wil weten moet je autopsie laten plegen, je moet zelf denk ik de beslissing maken of je er zo veel geld aan wil uitgeven, of dat je misschien met je andere konijntje gewoon even op controle gaat bij (een konijnkundige) DA en gewoon uitlegt waarom je bezorgt bent. Ik ben benieuwd naar wat andere BB'ers te zeggen hebben.

Als ik in jou situatie zat was ik gewoon morgen/straks naar de DA gegaan met mijn andere konijntje en uitleggen wat er met het andere konijntje aan de hand was en dan kan de DA vast wel zien of je konijntje gezond is of niet. Ik vind zelf autopsie namelijk geen fijn idee, en als ze alsnog niks vinden/kunnen uitsluiten dan heb je veel geld betaald voor niks. Maar deze beslissing moet je natuurlijk zelf maken.