Ga naar inhoud

Voedster wordt gecastreerd, spreek me hier moed in


Guppy

Aanbevolen berichten

Mijn voedster Molly wordt gecastreerd, spreek me hier moed in! Ik vind het eng en zie er best tegenop...

Waarom ik haar dan laat castreren? Ze heeft een gecastreerd mannetje als maatje, en haar hormonen gieren door haar lijf. Ze biedt zich constant aan hem aan, en hij zit maar een beetje te kijken van: 'doe normaal'! Daarnaast is ze enorm gaan sproeien. Het is zo erg dat we de muur opnieuw moeten gaan schilderen, en ook de meubels sproeit ze onder.

Dit kan echt niet langer, we kunnen ons ook niet voorstellen dat ze zich zo lekker voelt.

Vandaag heb ik dus een afspraak gemaakt om haar te laten castreren. We gaan gewoon naar onze eigen dierenarts, die ons vorige konijntje ook heel goed geholpen heeft. Helaas is die van de zomer overleden.

Natuurlijk heb ik aan de telefoon de assistente de oren van het hoofd gevraagd over van alles. Een boel wijzer geworden, dat wel.

In ieder geval wordt Molly woensdag 8 december geholpen. We mogen haar om 09:00 uur brengen. Dan gaan ze haar controleren, wegen en dergelijke, en daarna wordt ze geholpen. Om 13:00 uur mogen we dan bellen hoe het is gegaan, en voor 18:00 uur mogen we haar weer ophalen.

We krijgen dan pijnstiller mee, voor onze vorige konijntje kregen we altijd carprofen. Daarnaast ook darmstimulans (ciseral) en dwangvoeding mee (Science Recovery). De hechtingen komen onderhuids, en ze mag de eerste tijd even lekker op een zachte handdoek zitten. We hebben een reserve hok, dus daar mag ze even lekker in vertoeven.

Heeft Boelie, de ex-ram, de grote dubbelkooi even voor zichzelf.

Onze dierenarts castreert vaker voedsters, dus wat dat betreft heb ik er wel vertrouwen in. Hij is niet de goedkoopste, maar heeft Tommie wel altijd heel goed geholpen. We gaan dus gewoon terug naar hem.

Maar goed, ik vind het toch allemaal wel een beetje eng hoor :$

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • Reacties 73
  • Aangemaakt
  • Laatste reactie

Beste reacties in dit topic

Beste reacties in dit topic

ik wens je veel succes.

Ik was ook bang toen mijn voedster geholpen werd en omdat ik erg nerveus was werd mijn voedster dat ook.

Ik heb toen op advies van bb en goedkeuring van de dierenarts haar vriendje meegenomen en bij haar gelaten want hij is erg rustig.

mijn voedster is nadat ze geholpen veel rustiger geworden naar haar vriendje toe

Link naar reactie
Delen op andere sites

Sterkte! Ik heb inmiddels vier voedsters laten helpen, en komend voorjaar ga ik er weer twee laten castereren. Ik ken het gevoel dus... ik vind het altijd vooral spannend als ze weer thuis zijn, terug in je eigen zorg! Dan moet je aan de slag, warm houden, zorgen dat ze eten... op zoek naar keuteltjes en plasjes in de hoop dat alles goed is!

Maar tot nu toe is het bij mij altijd goed gegaan gelukkig!

Link naar reactie
Delen op andere sites

ik heb er zelf geen ervaring mee, maar je vraagt of we je moed willen in spreken:

nou komt ie: je neemt risico's op baarmoederkanker weg, dat is natuurlijk al een super groot pluspunt, en daarnaast, je hebt een goede dierenarts, en hierboven mij hebben meer mensen met hetzelfde gezeten, en daar is het goed bij gegaan.

nou jij en je voedster heel veel succes!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Veel succes! Het risico dat er iets fout gaat is hetzelfde als wanneer jij de straat oversteekt. (M.a.w. de kans dat er iets gebeurd is altijd overal aanwezig)

Ook ik was bang toen ik mijn voedster liet castreren. Toen ik haar ophaalde dacht ik bij de DA in eerste instantie: "goh, die doet het goed!" maar eenmaal thuis kakte ze helemaal in. Niet eten, bijna niet bewegen, oogjes nog nat van de zalf, sloten hooithee drinken...ze was echt een zielig hoopje. Ik had ook momenten dat ik dacht "Oh nee... het gaat helemaal niet goed... wat moet ik nou doen..." totdat ik haar na 1.5 dag terug bij mijn rammetje zette. Hij begon haar te wassen en...ze at met hem mee. Daarna ging het heel snel allemaal, en binnen een week was ze weer helemaal de oude!

aangepast door Rian
Link naar reactie
Delen op andere sites

Dank jullie wel allemaal voor de lieve woordjes! :love:

@Witchvamp, het liefste bleef ik er de hele dag bij inderdaad. Maar goed, ik moet ook gewoon werken, vandaar. Rond 15:00 uur mag ze op zich opgehaald worden, maar m'n vriend haalt haar 16:30 uur op, na z'n werk. Dan kan ze in ieder geval even goed wakker worden bij de dierenarts. En ze krijgt ook allemaal lekkere dingetjes van thuis mee, zodat ze daar ook al lekker wat kan eten.

@Rian, het kan inderdaad altijd mis gaan. Dat is natuurlijk ook het risico van het vak. Maar goed, dit is ook niks... Ze wil de hele tijd van alles van Boelie, en die wil alleen maar spelen. Ze moet er dus toch maar aan geloven.

Wel een goede tip om Boelie er op een gegeven moment even bij te laten wanneer ik merk dat ze een beetje inzakt. Ze eten inderdaad ook altijd samen, dus dat kan net de stimulans zijn die ze nodig heeft.

Waar ik ook een beetje tegenop zie is het geven van pijnstiller en eventueel dwangvoeding. Molly is geen knuffelkonijn, en best wel bang. M'n vorige konijntje kon ik gewoon op de bank zetten, hand op z'n rug en dan kon je m alles geven. Dat zal bij Molly wel anders zijn.

Wat zou de beste oplossing zijn, in een handdoel wikkelen? We kunnen haar, met die wond en al, ook niet zomaar in de houdgreep nemen natuurlijk.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gisteren kregen we post, van de dierenarts. Daarin een brief, met alle dingen die de assistente ook al aan de telefoon verteld had. Een afspraakbevestiging eigenlijk, met een lijstje waar we aan moeten denken. Zoals vooral niet nuchter brengen, handdoek in het reismandje in plaats van hooi, enz.

Wel netjes van ze!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het is natuurlijk gewoon een standaard bestandje wat je op de computer hebt voor wanneer een voedster gecastreerd wordt. De assistente vult alleen even m'n adres, datum, tijd en naam van Molly in, en print het.

Kan me voorstellen dat je baas het te duur vind, want er moet natuurlijk ook nog een envelopje om, en een postzegel op. Maar ik moet zeggen dat ik er wel blij mee ben. Ik weet het allemaal wel, maar het is ook wel makkelijk om het zwart op wit te hebben :D

Link naar reactie
Delen op andere sites

Aww, dank jullie wel voor de lieve woorden! Ik zie er nog steeds wel tegenop.

Thuis ben ik inmiddels wel aan het voorbereiden. De reservekooi staat klaar, schoongemaakt en wel, en ook het reismandje is er klaar voor. Daarnaast heb ik een kruikje gekocht, zodat ze lekker op temperatuur kan blijven, mocht dat nodig zijn. Met een kek paars fleece zakje erbij! Het moet natuurlijk wel fasionable verantwoord.

Nu aftellen, woensdag is het zover.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hey Succes morgen!! Mijn bloem is intussen thuis ze is heel stilletjes voor het ogenblik natuurlijk is ze een weekje weg geweest en moeten ze weer wat wennen hƩ! Ze ziet er in elk geval heel goed uit.

Jammer dat ik je niet kan helpen bij de verzorging zodra ze thuis is je voedster ik had het geluk dat ze in het knaagdierenasiel mocht blijven al die tijd.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dank je wel! Ik las het al van Bloem, fijn dat ze weer lekker thuis is! Verwen haar maar lekker.

Ik heb op zich wel ervaring met zieke konijntjes, maar met castratie van voedsters nog niet... En het is best een flink iets, dus ik zie er, nog steeds, een beetje tegenop... Maar het is voor haar eigen goed, wat dit is ook niks...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .