Pip_2009 Geplaatst: 1 november 2010 Geplaatst: 1 november 2010 Beste Forumers, Hoop dat iemand me hier kan helpen of goede moed kan inspreken, want zie het nu even niet meer zitten met mijn lieve konijntje. Het verhaal is al volgt...Afgelopen woensdag wil ik pip weer gaan voeren en trof hem aan met een hangende kop en een onstoken hoofd, ik heb hem meteen uit zijn hok gepakt en meteen naar de dierenarts gebeld waar we gelukkig meteen terrecht konden.Ze verdenken hem ervan dat hij E-Cuniculi heeft, hij heeft een spuit dexametashon gekregen, baytril, panacuur en multivitaminde, iedere dag ben ik terug geweest met pip voor een spuit dexametason 3 dagen lang, en daarna gestart met metacam.Het ging eerst redelijk goed hij huppelde door de kamer, welliswaar met een scheef hoofd maar hij huppelde zelfstandig, hij eet en drink ook zelf.Vrijdag was het weer ineens veel slechter, ik durfde hem niet alleen te laten en heb hem in de auto gezet en naar mijn zus gebracht die op hem gepast heeft.Vijdagnacht heeft hij de hele nacht liggen tollen heel zielig, maar zaterdag overdag ging het wel weer.....zaterdagnacht heeft hij de hele nacht alleen gezeten en is niet een keer omgevallen, ik kreeg weer hoop! Gisteren weer geweest en heb ik hem mee terug genomen naar huis, het ging heel goed was niet meer gaan tollen en huppelde vrolijk rond.Toen we 5 min later thuis waren kon pip ineens niets meer, hij kon niet meer zitten, alleen maar tollen de hele tijd. Huppelen ging niet meer niets meer....heel raar ineens is hij weer zo slecht terwijl het zaterdag en zondag zo goed ging met hem.Ik snap niet waarom hij nu helemaal niets meer kan...? Ik kan hem absoluut niet loslaten of hij begint als een dolle te tollen om zijn lengteas, super zielig.Het gekke is dat hij wel zelf wil eten, drinken, wassen, en als ik hem dan pak en bij mij neerleg als ik hem vasthoud begint hij mij te likken en zichzelf te wassen, hij eet ook zelf en drink zelf als ik hem dat voor hou, want zelf kan hij sinds gisteren niet meer naar zijn bakje lopen.....hij lijkt nog steeds die lieve vrolijke pip zoals hij altijd is geweest (pip is 1,5 jaar oud) alleen zijn hoofd staat zo vreselijk scheef en het lopen gaat nu sinds gisteravond niet meer.....Het is zo een lief konijntje, ik kan het niet over mijn hart verkrijgen hem te laten inslapen, hij oogt nog zo vrolijk afgezien dat zijn hoofd niet meer meewerkt, maar nu hij sinds gisteravond alleen maar omvalt.....ik weet het niet meer, trekt dit nog bij? Wat moet ik doen? hoop dat iemand me kan helpen?Gisterenmiddag ging het nog zo goed, hoofd stond redelijk recht, kom thuis met hem en het is helemaal mis.....Ik durf hem gewoon niet alleen te laten, want dan blijft hij maar tollen en stopt niet meer zelf....Ik geloof dat ik alles wel zo'n beetje dubbel heb verteld, sorry maar hoop gewoon dat iemand zich erin herkent en mij en pip kan helpen.... ALvast hartelijk dank!Pip_2009
Safira Ribbe Geplaatst: 1 november 2010 Geplaatst: 1 november 2010 (aangepast) Dit heb ik erover gevonden:E.Cuniculi kan een heel lang proces zijn en het kan tijden duren voordat je verbetering ziet en soms gaat het beter en krijgt die opeens een terug slag. Ik wil je in elk geval vertellen dat jij en je konijn hier doorheen moeten en ik kan zelf nu uit ervaring zeggen dat het heel moeilijk is maar je echt vol moet houden... zodra je konijn nog wil eten.. wil het leven dus zet hem op en ik duim voor je dat alles goed komt... hou er rekening mee dat het hoofdje wel iets wat schuin kan blijven staan maja je moet maar zo denken als ze het maar overleefd en als ze er maar mee kan leven. 1 november 2010 aangepast door Safira Ribbe
Pip_2009 Geplaatst: 1 november 2010 Auteur Geplaatst: 1 november 2010 Bedankt voor je reactie. Ik wil zeker niet zomaar opgeven, maar het is zo'n zielig gezicht.Zaterdag en gistermiddag heeft hij nog lekker rond zitten rennen, en nu kan hij opeens niets meer. Kan het zijn dat hij zo'n grote terugval heeft?En wat moet ik dan met hem doen als hij alleen moet blijven? Hij blijft anders maar rollen......hoe kan ik hem met een gerusthart achterlaten....?Hij zou donderdag pas weer alleen moeten blijven, en ook s' nachts blijft er steeds iemand bij hem....wanneer moet ik verbetering gaan merken dan. En als zijn hoofdje scheef blijft staan geeft niks als hij zich maar kan redden en het overleeft, ik wil er alles aan doen dat hij blijft leven, maar nu hij helemaal weer zo'n grote terugval heeft weet ik het niet meer, ik wil niet opgeven en hij ook niet schijnbaar want eten, drinken, poepen doet die nog wel allemaal, en hij wil ook graag lopen alleen lukt hem dat sinds gisterenavond niet meer en ik het weekend wel.....Wat moet ik doen zodat ik hem wel alleen kan laten maar niet maar door blijft tollen, hoe ging dat bij jou, jullie? Heb je ook een terugval gezien? en hoelang bleef hij/zij tollen? Bedankt.Pip_2009
Ginger Geplaatst: 1 november 2010 Geplaatst: 1 november 2010 Het is een langdurig proces en het duurt wel even voordat je verbetering zietStress kan ook voor een terugval zorgen, dus k zou em als k jou was niet te veel overal mee heen slepen, alleen als het echt nodig is.Wij hebben in de opvang 1 konijn zitten die ook EC heeft en de kop nog scheef van staat, hij eet,drinkt ed nog goed, alleen zn kop staat scheef.Dat tollen is een kwestie van tijd, Je bent gelijk begonnen met de juiste medicijnen dus geef het de tijd
bunny ranch chanty Geplaatst: 1 november 2010 Geplaatst: 1 november 2010 Sluit een oorontsteking niet uit he....Ik neem aan dat hij 14 dagen antibiotica krijgt?Naast panacur....wel 6 weken, verbetering bij een ooronsteking zie je met 6 a 8 dagen.Bij EC ligt het er aan hoe ver ie zelf al was...kan het wel 4 weken duren voor je verbetering ziet.Ik zou het konijn veiligheid bieden van zijn eigen hok/vertrouwde omgeving.
FemkeEnIndy Geplaatst: 1 november 2010 Geplaatst: 1 november 2010 Mijn konijntje viel vrijdag ook gewoon om!Ben dan maar naar de DA geracet.Zijn er foto's van het hoofdje genomen? Op die foto's zou je goed moeten kunnen zien of het om een oorontsteking gaat of niet!! Wat ik heb ondervonden: (weet wel niet of het om E cuniculi gaat of niet van mij, resultaten bloedonderzoek zijn nog niet binnen)- Niet onder stress zetten- Niet oppakken, geen hoogteverschillen, daardoor kan het plots weer erger worden (mijn konijn sprong op de zetel en opeens viel ze om en ze rolde door, en viel gewoon van de zetel!! Weer op de grond had ze ook weer veel meer last van omvallen en zo)- Zoveel mogelijk rustig houden en in haar hok laten Ondertussen heb ik ook wat gelezen over de ziekte (maar ik hoop heel hard dat het bij mij niet erger wordt). Alvast handdoeken rond het konijntje leggen in het hok, zodat het niet voortdurend tolt en zich niet kan pijn doen.
pechkonijn Geplaatst: 1 november 2010 Geplaatst: 1 november 2010 Ik las alleen dat de dierenarts tijdens het consult panacur gegeven heeft. Ik neem aan dat je dit zelf ook iedere dag aan je konijn geeft?
pebbles Geplaatst: 1 november 2010 Geplaatst: 1 november 2010 Panacuur en metacam moet hij in ieder geval langdurig krijgen...misschien is het een troost maar pijn doet deze rot ziekte niet... de reden dat hij metacam moet krijgen is omdat het ontstekkingsremmend werkt..en niet voor de pijn waar metacam eigenlijk voor is..Zo lang je konijn eet en drinkt moet je de moed niet opgeven pas als hij eventueel dwangvoer niet meer door slikt geeft het dier aan niet verder te willen.....ik heb in de opvang veel dieren binnen gehad die deze ziekte kregen en die er gewoon weer boven op komen met de juiste verzorging..Als hij erg tolt kun je hem als je weg gaat in een vervoersmand of een ruime doos met een stevige rand en een opgerolde handdoek tegen hem aan, rustig houden zo kan hij zich niet bezeren als hij om zou tollen...geen uren natuurlijk maar wel een tijd..Ik weet niet of je dierenarts konijnen deskundig is maar er staat hier ergens een lijst met konijn deskundige artsen die in jou buurt zitten...Kijk anders op de site van de Wilhelmina park kliniek in Utrecht die zijn gespecialiseerd in deze ziekte.. Veel strekte ermee..
Pip_2009 Geplaatst: 1 november 2010 Auteur Geplaatst: 1 november 2010 Even een update... Vanmiddag toen ik thuiskwam leek het iets beter te gaan met pip.Hij liep redelijk zelf wat over de mat, hij tolde nog wel vaak maar als ik m dan vasthield, liep hij daarna weer gewoon verder.Nu kom ik net van mijn werk en bel ik hoe het met hem gaat is het weer helemaal niets.Hij is erg moe maar kan niet slapen, want als hij wil slapen dan valt die om en is ie weer wakker slapen kan hij niet, alleen als je hem vasthoud.....er moet iedere nacht iemand zijn die hem vasthoud, we hebben al bijna een week bijna niet tot niet geslapen omdat er constant iemand bij Pip moet zijn, hij kan gewoon niet alleen blijven.Ook als ik hem in een kleinere doos zet met handdoeken blijft hij tollen en houd echt niet meer op totdat je hem vastpakt, ik kan m dus niet alleen laten, moeten er boodschappen worden gedaan moet ik zorgen dat er iemand is bij Pip anders valt die om en tolt die net zo lang (en hard ook nog) tot ik terug ben, en dus ook s'nachts je moet hem op je buik leggen anders blijft die de hele nacht tollen en dat is al 1 week nu met nog helemaal geen verbetering. Het enige is dat hij wel blijft eten en drinken....met dwangvoer om hem bij te voeren. Hij krijgt verder natuurlijk ook iedere dag panacur thuis ja.Nu blijkt dat hij de ogen onstoken heeft, wat ik opzich wel weer erg raar vind omdat hij ontstekingsremmers krijgt en antibiotica......Hij doet zijn hoofd ook heel erg schuin zo schuin heeft het nog nooit gestaan....Ik weet het echt even niet meer.....we hebben al 1 week slapeloze nachten letterlijk en figuurlijk en pip knapt maar niet op. Ik kan hem echt niet alleen laten hoe vast ik hem ook zet, of in een handdoek draai hij tolt zo hard dat alles eruit vliegt, en als ik 2 uur weg zou zijn zou hij 2 uur tollen want zelf stoppen kan pip niet. En dan ook nog eens die vermoeiend omdat het arme konijn niet kan slapen.....Ik weet niet of iemand nog een zinnige tip heeft hiervoor...
Ginger Geplaatst: 1 november 2010 Geplaatst: 1 november 2010 Is er ook naar een eventuele oorontsteking gekeken ?
Pip_2009 Geplaatst: 1 november 2010 Auteur Geplaatst: 1 november 2010 Ja de dierenarts heeft in zijn oortjes gekeken en daar was niets te zien.Bovendien krijgt hij Baytril wat een antibiotica is en metacam wat ontstekingsremmend werkt dus als hij al een oorontsteking zou hebben wordt dat ook aangepakt.Heb in het weekend nog de dierenarts gebeld en alle medicijnen die er zijn krijgt Pip al....Nu blijkt net na het wegen dat hij ook 20 gram is afgevallen....hij ligt weer als een hoopje ellende op de bank nu, terwijl hij vanmiddag nog rondjes om de tafel aan het rennen was....
Ginger Geplaatst: 1 november 2010 Geplaatst: 1 november 2010 Jeetje wat ontzettend sneuIk hoop dat de medicijnen snel gaan werken Ik zal marjanne even naar dit topic sturen
Pip_2009 Geplaatst: 1 november 2010 Auteur Geplaatst: 1 november 2010 Hij krijgt de medicijnen nu al 1 week en er is nog helemaal geen verbetering te zien, helemaal niets, zelfs geen klein beetje, al hoop ik op alles dat het wel zo is, maar dat is niet.Hij kan gewoon absoluut niet alleen blijven hij blijft maar rollen de hele tijd! En als ik m dan zo zie lopen als vanmiddag denk ik, gelukkig maar het komt goed, en een uur daarna is het weer helemaal mis.Eten lukte ook niet meer zo goed net, denk dat hij de strijd een beetje aan het opgeven is.....Ik hoop dan eerder dat hij zelf rustig inslaapt, dan dat ik dat moet beslissen voor hem want dat kan ik gewoon echt niet, moet al janken als ik eraan denk alleen al, pfff wat moeilijk zeg!Maar heb zo zien zitten wetende dat het altijd zo'n vrolijke spring in het veld was mijn kleine duiveltje, dit is pip niet meer zoals hij geweest is. Vorige week maandag heeft hij de hele avond binnen nog gerend niks aan de hand, dinsdag ben ik niet thuis geweest en heeft mijn moeder hem gevoerd, en woensdag terf ik hem helemaal in verwarede toestand aan onder in zijn hok, onder het trapje.....Heel gek allemaal....
opvangaaenhunze Geplaatst: 1 november 2010 Geplaatst: 1 november 2010 Hallo Ik kom even binnenvallenik denk dat het belangrijk is dat je Pip veel rust geeft, hij tolt nu ook omdat het lichaam erg moe wordt.Maak te ruimte klein en maak de wanden zacht.Ik heb in de opvang echt wel eens een laken gespannen in een onderbak om er een soort van hangmatje van te maken en de wanden te bekleden met doeken, zodat ze liggen (rusten)Het klinkt wel als een ernstige vorm.Wat zeker belangrijk is: hij moet blijven eten en drinken, (in groente zit ook vocht)Geef voldoende panacur.En zorg dat de weestand omhoog gaat.In de opvang hebben we nu alle konijnen op kruiden elixer zitten van dhr J Smit uit VeendamIk geef eerlijk toe ik was sceptich.maar ik heb al goede resultaten er mee gezien.Het maakt het lichaam gezonder/ sterker , door dat de weerstand verhoogt wordt.Veel meer dan wat je nu dus doet kan je niet doen.Maar beperk hem in de ruimte.al lijkt het zielig het is beter
bunny ranch chanty Geplaatst: 1 november 2010 Geplaatst: 1 november 2010 Even voor de zekerheid je geeft ook dagelijks panacur dit kan ik niet terug lezen behalve in het begin...
Pip_2009 Geplaatst: 2 november 2010 Auteur Geplaatst: 2 november 2010 Ja hij krijgt elke dag panacur thuis ja dat staat wel al ergens beschreven dat hij dat krijgt.Hij is nog steeds niet opgeknapt mijn moeder heeft er weer zoals al een hele week de hele nacht mee op gezeten, dit kan zo niet langer en ik kan dit pip ook niet aan doen verder.... Hij kan wel iets lopen nu weer om de tafel maar valt nog vaak om en dan moet je hem vangen want hij blijft rollen en heel wild en hard, als je denkt laat hem maar eens kijken wat die doet blijft die rollen hij stopt gewoon echt niet, zelfs niet als je hem in een kleine ruimte zet blijft hij tollen, ik kan hem vastzetten tussen handoeken, in een handdoek wikkelen hij blijft tollen als een dolle, is gewoon zielig om te zien, wetende dat hij altijd zo'n vrolijke springerd was, dat is dus echt niet meer......ik kan dit pip zo niet nog weken gaan aandoen, de dierenarts vertelde dat het niet slechter mocht worden, maar dat is dus wel zo.... hij likt mij ook en probeert zichzelf wel te wassen, maar dat gaat allemaal niet want dan valt die om....eten gaat ook niet meer zoals hij zou willen moeten hem bij voeren met critical care want brokjes eet pip niet meer, hij eet maar weinig is ook al 20 gram afgevallen, hij is een mini dwergkonijn super zacht en lief, maar dit kan ik hem allemaal niet nog langer aandoen.....en ikzelf ook niet slaap al een hele week niet meer in bed maar met pip op mijn buik op de bank, en er is geen verbetering te zien helemaal niets....ALs ik straks om 13:00 uur thuis ben zal ik eens kijken en een reeele beslissing maken voor pip....hoe moeilijk ook het moet wel leuk blijven voor pip en dit is niet meer leuk voor pip echt niet.
Pip_2009 Geplaatst: 2 november 2010 Auteur Geplaatst: 2 november 2010 Kan iemand me hier een zinning antwoord op geven.....?De ene keer hupt die wat om de tafel de andere keer ligt hij weer als een zielig hoopje ellende te kijken, er is in 1 week tijd helemaal niet veranderd alleen maar slechter geworden....ik ben mezelf al aan het verwijte of ik het niet eerder had moeten zien, maar heb er eerder nooit iets aan gemerkt, nooit. Ik kan dit zo niet zo weken volhouden val zelf al bijna om van de slaap en de stress ervan, je moet toch iets van verbetring merken en dat die niet omvalt, hij kan gewoon helemaal niet alleen blijven dat gaat wat ik ook probeer bij alles valt die om.....kan hem helemaal vastzetten tussen dozen of wat dan ook nog valt die om en gaat tollen.Zou graag van iemand een reeel antwoord willen, want kan me niet voorstellen dat mijn pipje het nog zo leuk vind nu.....hij is gewoon helemaal kapot en kan niet slapen en ik ook niet al een week lang, dit kan zo toch niet doorgaan....Als hij alleen een scheef hoofd zou hebben maakt me niet uit als hij ermee kan leren leven als hij maar niet meer valt en gaat tollen, maar dat blijft nog steeds en steeds in ergere mate ook.....
Suuzi Geplaatst: 2 november 2010 Geplaatst: 2 november 2010 Misschien kunnen jullie Pip laten opnemen bij de dierenarts? Niet iedere dierenarts neemt dieren op, maar velen doen het wel en nemen desnoods je dier mee naar hun huis. Zo te lezen spelen de stress en het slaaptekort jullie parten en dat kan ik goed navoelen. Bovendien kan de dierenarts Pip dan langer observeren, behandelen en jullie vertellen hoe Pip er aan toe is.Gaan jullie trouwens naar een konijnkundige dierenarts? Dit is een lijst van konijnkundige dierenartsen. De lijst zegt niet alles, er zijn meer goede dierenartsen, maar bij deze dierenartsen is Pip hoogst waarschijnlijk in goede handen.Veel sterkte in deze moeilijke tijd!
pechkonijn Geplaatst: 2 november 2010 Geplaatst: 2 november 2010 Wat een drama is dit. Als je dierenarts konijnkundig is zou op zijn/haar oordeel afgaan. Dit is wel een enorm heftig E. cuniculi-geval: een week geleden nog niets, en nu zo'n ernstige toestand. Misschien hebben de medicijnen meer tijd nodig. Eerlijk gezegd zou dat, als ik in jouw schoenen had gestaan, de enige reden kunnen zijn om hem niet in te laten slapen: je geeft de medicijnen pas kort en die hebben misschien nog wat tijd nodig voordat er effect te merken is. Vraag de dierenarts daar naar.
bunny ranch chanty Geplaatst: 2 november 2010 Geplaatst: 2 november 2010 Normaal trek je toch 2 a 3 weken behandeling uit voor dat je verdere beslissingen maakt.Nogmaals haal hem niet uit zijn hok dit is heel verwarrend en echt steun heeft ie daar niet aan.Warmte is belangerijk gebleken , koude verergerd EC.Ik kan je enkel een filmpje laten zien van een hangoordje die het had....na 3 weken behandeling geen verbetering, at nog wel zelf.Baasjes besloten haar in te slapen. http://video.google.com/videoplay?docid=4950345485762191538#docid=-3668035694996809863 Het eten http://video.google.com/videoplay?docid=4950345485762191538
Pip_2009 Geplaatst: 3 november 2010 Auteur Geplaatst: 3 november 2010 Beste forumers samen met mijn (konijnkundige) dierenarts heb ik gisteren besloten Pip te laten inslapen, wat een vreselijk drama was dit, heb geloof ik wel een uur staat janken daar, in de auto opweg naar huis de auto nog eens aan de kant gezet en thuis weer pfff.... Hij ligt nu fijn bij ons on de tuin begraven, in hoeverre je dat fijn kunt noemen. Pip werd echt (en dan overdrijf ik niets) met het uur slechter gisteren, was echt zielig om te zien, hij kreeg allerlei rare tics omdat zijn hersenen al zover aangestats waren ervan, pip was pip niet meer zoals hij geweest was bij lange na niet meer. Vorige week woensdag en donderdag ging het best wel goed en had de dierenarts nog zoiets "gelukkig deze haalt het" dus ik was dolgelukkig, ben een week thuis geweest of voor een oppas gezorg, ook elke nacht 's nachts erbij gebleven omdat hij niet alleen kon zijn dus heb hem de hele nacht vastgehouden een week lang......Pip werd allemaal maar slechter en werd niet beter, was veel afgevallen en at alleen nog maar als ik hem zijn eten zou voorhouden zelf kon hij zijn eten niet meer vinden.....gisteren toen ik thuis kwam lag hij op de mat zijn oren op de grond en zijn mond boven zo erg was zijn hoofdje gedraaid, echt heel zielig om te zien. de dierenarts vertelde wel dat de panacur nog niet helemaal werkte maar hij mocht er zeker niet zoveel alechter van worden als pip was geworden.Ik heb alles gedaan wat mogelijk was, en als ik zeker had geweten dat nog een spuit dexametason had geholpen had hij de gekregen en al had ik nog 8 weken bij hem moeten zijn dan had ik dat met alle liefde gedaan, maar dit was zo uitzichtsloos, dit kon ik pip niet meer aandoen, ik heb hem vastgehouden en de dierenarts gaf hem een spuitje, langzaam viel hij in slaap en kwam zijn mooie bruine bolletje weer recht zoals die altijd al was, pip was sterk want ze moest nog een keer bijspuiten, hij was ook pas 1,5 jaar is altijd al een pittig ding geweest mijn pipje.Hoop dat ik de goede keus heb gemaakt, volgens de dierenarts was dit wel een heel extreem ernstig geval ze had het niet eerder zo heftig meegemaakt.Ik vind het heel verdrietig dat hij er niet meer is, hij was zo perfect, lief en klein.....kon zo leuk door de kamer hupsen en buiten op het gras in zijn rennetje zitten.....Gelukkig is hij er nu wel weer goed aan want om hem te zien lijden was echt vreselijk.... In ieder geval iedereen bedankt voor de tips heeft helaas alleen niet mogen baten voor Pip....
Snoef Geplaatst: 3 november 2010 Geplaatst: 3 november 2010 Sterkte met het verlies... Ik heb gelukkig niet zo heel veel ervaring met andere ernstige ziektes, maar desondanks kan ik wel met zekerheid zeggen dat EC een van de ergste dingen is die je konijn kan overkomen... Niet zozeer omdat het je konijn veel pijn oplevert, maar het is slopend om te zien hoe je konijntje zo erg achteruit kan gaan, ondanks alle moeite, en gewoon langzaam zijn lichaam moet overgeven aan de ziekte... Zo gaat het helaas vaak met EC. Ze hebben vaak nog wel de wil, maar het gaat gewoon niet meer, en de ziekte wint dan. Ik weet ook zeker dat je de juiste keuze hebt gemaakt. Ik heb het al vaker gezegd in topics over EC, maar zodra een konijntje ernstig begint te tollen om z'n lengte-as, is het vaak al te ver heen met de EC...
Pip_2009 Geplaatst: 3 november 2010 Auteur Geplaatst: 3 november 2010 Hoi, Ja klopt het is echt heel erg slopend op je lieve konijntje zo te zien achteruit gaan, wetende dat hij altijd zo een vrolijke springerd was en een kleine duivel af en toe.Ik heb al meerdere konijnen gehad maar nog nooit deze ziekte, bah wat een rotziekte!Hij tolde zo erg om zijn as, en had zo een scheve kop echt ik kan het niet uitleggen, maar hij bleef tollen totdat ik hem vasthield en dan nog voelde ik dat zijn lijfje wilde draaien heel zielig, hij was helemaal kapot, hij wilde nog wel graag als ik hem eten voorhield dan at die ook, maar de ziekte heeft pip overmeesterd erg genoeg, moet weer huilen als ik aan gisteren denk bij de dierenarts, om dan te zeggen "dan is het beste voor pip om hem te laten inslapen.." pfff kreeg het gewoon niet uit mijn mond.Normaal gesproken gaat EC geleidelijk zei de dierenarts, maar pip had een acute aanval en was ook meteen al aan het tollen toen ik m aantrof en dat is geen uren geweest..... Hij was meteen al ver heen, maar dit kon zo niet langer meer....hebben een week lang dag en nacht bij hem gezeten en s'nachts vastgehouden zodat die maar iets kon slapen, maar ook dat ging niet meer hij kon gewoon niet meer slapen van de onrust in zijn kleine konijnen hoofdje.....en gisteren was hij zo op, zo kapot moe van alles dit kon niet meer...Ja heb er goed aangedaan dat wel, vlak voordat hij zijn oogjes sloot lichte hij me nog een keer over mijn hand, alsof hij wilde zeggen bedankt vrouwtje voor alles het was fijn.
Snoef Geplaatst: 3 november 2010 Geplaatst: 3 november 2010 Nee het is inderdaad niet zo dat het geleidelijk aan hoeft te gaan...Soms gaat het schrikbarend snel en agressief...Mijn Oscar begon 's ochtends met een enigszins scheef kopje en diezelfde avond was het eigenlijk al gedaan met 'm ondanks mijn snelle ingrijpen... 's Nachts ook steeds tollen om zijn as, op gegeven moment niet meer rechtop kunnen zitten, niet meer zelfstandig kunnen eten, drinken etc...Ik geloof best wel dat er konijnen zijn die over hun EC heen kunnen komen, maar niet als het zenuwstelsel al zo ernstig is aangetast...Ook omdat het konijn dermate verzwakt doordat ze niet meer alles zelfstnadig kunnen doen...Dwangvoeren is toch niet hetzelfde als zelf brokjes, hooi, groente, water naar binnen werken...En dan moet je op gegeven moment je konijntje kunnen laten gaan, hoe erg dat ook is...
Pip_2009 Geplaatst: 4 november 2010 Auteur Geplaatst: 4 november 2010 Ja dat is zo ja het ging echt schrikbarend snel, zo snel dat ik (en pip) amper in de gaten hebben gehad wat er nu is gebeurd eigenlijk. Ik was er ook meteen snel bij en ben meteen met de juiste medicijnen begonnen, maar ook pip zijn zenuwstelsel was al zover aangetast dat kon gewoon niet meer. Het is waar wat je zegt dwangvoeren is niet hetzelfde als zelf eten, pip was zo verzwakt zijn kleine konijnenlichaampje was zo zwak hij kon zelfs niet meer slapen van de onrust en dan moet je, je konijntje laten gaan hoe moeilijk ook, en potverdorie wat was dat moeilijk, ik heb het er nog moeilijk mee....zolang niemand er iets over vraagt gaat het wel anders moet ik meteen weer janken. Ik zie steeds dat hoodje voor me toen hij zijn spuitje kreeg, en dat ik hem steeds verder weg voelde zakken, zo erg stond te huilen als een klein kind en mijn vriend maar zakdoekjes halen en op mijn rug wrijven.... Het was zo een prefect lief konijntje, maar het mocht niet zo zijn.....Hij ligt nu bij ons in de tuin, plantje erop gezet en zijn balletje erop gelegt daar gooide hij altijd zo wild mee met zo'n belletje erin dat vond die prachtig en lege WC rolletjes waren helemaal het einde....het zal wel slijten vind het echt moeilijk!Bedankt!
Aanbevolen berichten