Myranda Geplaatst: 9 september 2010 Geplaatst: 9 september 2010 Na een tijdje niet meer bericht te hebben (wel nog regelmatig meegelezen) kom ik met een zeer triest bericht. Vlekkie is net overleden.Sinds dinsdagavond vloog ze al niet meer op het eten af en zat ze stil in een hoekje, wat heel vreemd voor haar is.Gisteren (woensdag) at ze nog steeds niet en ben ik direct naar de huisarts geweest.Vorig jaar rond deze tijd had ze deze klachten ook en toen heeft ze 2 spuitjes gekregen (pijnstiller en iets darmfunctieopwekkends), dwangvoer meegekregen en druppels tegen misselijkheid en pijn. Ze had ook een temperatuur van 34 graden. Het ging vrijwel direct beter met haar.Dat had ik nu ook verwacht. Gisteravond (dus eigenlijk net) heb ik de hele avond de warmtelamp op haar gehad en een fles warm water naast haar gelegd.Ik had zo met haar te doen.Helaas mocht het allemaal niet baten en ik voel me schuldig dat ik niet meer gedaan heb. Dat ik geen foto heb laten maken op advies van de arts. Ik dacht: vorig jaar was het ook goed gegaan, ik kijk morgen wel of het beter gaat. Maar er is geen morgen.Ik hoop alleen maar dat ze niet teveel pijn heeft gehad. Mijn dochter en ik hebben gisteravond veel met haar geknuffeld en nog wat fotootjes gemaakt.Ze is 1 jaar geworden. Weet iemand wat ik nu moet doen? Kun je zo'n beestje in de tuin begraven? Wordt ze niet opgegraven? En belangrijker nog: Moet ik de levenloze Vlekkie nog even bij haar maatje Snuf leggen? Die weet natuurlijk niet waar zijn vriendinnetje is?Hopelijk hebben jullie advies.Alvast bedankt.
docentje Geplaatst: 9 september 2010 Geplaatst: 9 september 2010 Hoi Myranda, Gecondoleerd. Arme Vlekkie. Ze heeft in ieder geval wel haar laatste avond veel liefde gehad en je hebt gedaan wat je kon. Het is altijd moeilijk in te schatten met konijnen wat er mankeer. Ze laten zelden iets merken, alleen pas als het bijna te laat is. Mijn vorige konijn heb ik ook in de tuin begraven. Ik had hem in een schoendoos gelegd. Nadat ik het grafje had dichtgemaakt heb ik er een platte tuintegel opgelegd. Dat voorkomt opgraven. Uiteindelijk is er wel een kans dat er aan de plek gegraven gaat worden als je tuin niet goed afgeschermd is. Of je Vlekkie nog even bij Snuf moet leggen weet ik niet. Ik geen ervaring met twee konijnen tegelijk. Ik kan alleen maar adviseren te doen wat je hart je ingeeft. Heel veel sterkte in deze moeilijke periode.
Stéphanie87 Geplaatst: 9 september 2010 Geplaatst: 9 september 2010 Wat erg...Ik zou Vlekkie wel even bij snuf zetten. Snuf snapt anders niet waar zijn vriendje is.
mystique Geplaatst: 9 september 2010 Geplaatst: 9 september 2010 Ik heb het bij het overlijden van Mystique niét gedaan, ik heb hem niet aan de andere konijnen laten zien. Ik wou dat bewust niet. Weet niet waarom, maar zo voelde het. Ik heb hem begraven in de tuin, en er inderdaad ook een tegel opgelegd, want met twee honden weet je nooit, en daarbovenop een beeldje van een konijntje op zijn achterste pootjes, alsof het op de uitkijk staat. Sterkte met je verlies.
Myranda Geplaatst: 9 september 2010 Auteur Geplaatst: 9 september 2010 Bedankt alvast ook voor jullie medeleven.Ik heb Snuf heel even laten ruiken maar hij liep gelijk weg. Dus ik laat het ook hier bij.Straks breng ik Vlekkie samen met mijn dochter naar de dierenarts. Daar gaat ze samen met andere konijntjes naar de konijnenhemel, zo vertel ik het mijn dochter (ze is 8).Pff, wat houdt je dat bezig zeg. Ik ben helemaal uit mijn doen.
Mvrcarlaa Geplaatst: 9 september 2010 Geplaatst: 9 september 2010 Gecondoleerd ! Als jou gevoel zegt dat je, je nijn wilt begraven dan doen.het is natuurlijk geen leuk onderwerp maar der zijn meerdere opties, maar die keuze maak je echt zelfmaar alsnog heel veel sterkte !!! Xx
docentje Geplaatst: 10 september 2010 Geplaatst: 10 september 2010 Ja, zoiets is erg emotioneel. Niet konijnenliefhebbers kunnen niet goed begrijpen waarom je zo'n verdriet kan hebben om je knager. En dan zeker als je nog een dochter van 8 hebt die waarschijnlijk voor het eerst met de dood wordt geconfronteerd. Vind het wel lief dat je haar hebt vertelt dat hij naar de konijnenhemel gaat. Dan kan het bij haar ook een plekje krijgen. Veel sterkte!
Amatjuh Geplaatst: 10 september 2010 Geplaatst: 10 september 2010 Sterkte!Ik heb bij het overlijden van mijn konijn deze wel nog bij het andere konijn gelegd. Ze ging er echt gaan ruiken en legde haar hoofdje even op haar overleden maatje. Echt moeilijk om te zien, maar wel goed voor heet geweest. Daarna heb ik het konijn in de tuin begraven.Misschien zit je er nu nog niet aan te denken. Maar het beste voor het andere konijn is dat er zo snel mogelijk een nieuw konijn komt.
Myranda Geplaatst: 10 september 2010 Auteur Geplaatst: 10 september 2010 Dank jullie wel. En Amatjuh, we zitten inderdaad wel al te denken aan een vervangster. Is zo zielig, Snuf alleen.En inderdaad niet te lang wachten, want dan is Snuf gewend aan alleen zijn, denk ik zo. Weet jij hoe snel je dat moet doen?
mystique Geplaatst: 11 september 2010 Geplaatst: 11 september 2010 Zo snel als mogelijk is. Voor ze beseft dat ze alleen is en begint te treuren.
Dollie Geplaatst: 11 september 2010 Geplaatst: 11 september 2010 Inderdaad, hoe moeilijk het ook is, niet te lang wachten. Konijnen missen een maatje, niet hun maatje. Ze kunnen zelfs wel stoppen met eten als ze alleen overblijven, maar een ander konijn zal het "verdriet" waarschijnlijk snel doen vergeten. Ik zou het andere konijn trouwens wel afscheid laten nemen, ik merkte zelfs aan mijn hond en kat dat ze dat toch nodig hebben gehad toen mijn huiskonijntje overleed. Al is de band tussen twee verschillende dieren niet te vergelijken met die tussen twee soortgenootjes natuurlijk. Heel erg veel sterkte, ook voor je dochter.
Myranda Geplaatst: 12 september 2010 Auteur Geplaatst: 12 september 2010 Bedankt weer.A.s. woensdag gaan we naar de opvang in Sittard. We nemen Snuf mee en dan kan hij zelf kiezen Hoop dat hij tot nu toe niet teveel verdriet heeft.We kregen nog een kaartje van de dierenarts met de sterktewensen. Dan sta je dus weer te janken! Wel heel attent, toch?
Anni Geplaatst: 12 september 2010 Geplaatst: 12 september 2010 Dat is inderdaad heel attent Myranda.Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.En hopelijk kan je woensdag misschien alweer een lief vriendje meenemen voor snuf!
Aanbevolen berichten