Aapje Geplaatst: 28 januari 2010 Geplaatst: 28 januari 2010 Ik zit te twijfelen, laten we ons meisje ook helpen of niet..Ze is nog nooit schijnzanger geweest en lijkt nergens last van te hebben..Maar als ze op latere leeftijd ziek word, sla ik me zelf voor me kop..Ze zal nu ongeveer bij een jaar oud zijn. Geert is ook gecastreerd maar die is nogal gammel geweest daarna, heb hem 3 dagen bij moeten voeren..omdat hij niet at.Ben daar beetje huiverig voor... Wat is wijsheid?
Dennis en Yvonne Geplaatst: 28 januari 2010 Geplaatst: 28 januari 2010 Doen. Bijna zo goed als zeker dat ze last van de baaarmoeder krijgen. Maar ik heb makkelijk praten ik heb 3 jochies. Misschien dame('s" erbij)later..maar dan gaan ze ook knipknip.
Aapje Geplaatst: 28 januari 2010 Auteur Geplaatst: 28 januari 2010 hmmm ik zit ook te denken om het te doen hoor..dierenarts adviseert dat ook... maar volgend probleem, noujah probleem.. laat ik geert ook daar zodat ze samen zijn. kan ik ze een paar uur, halve dag scheiden. Zal is bellen want heb ook geen idee wat het kost, doet er ook niet veel toe, maar goed wel fijn om te weten :whistle2:
Aniek Geplaatst: 28 januari 2010 Geplaatst: 28 januari 2010 Ik vind het een heftige ingreep voor een voedster en zou het zelf niet zonder reden hier doen. Als ze niet te veel last van haar hormonen heeft zou ik het persoonlijk niet doen.Maar dat is mijn persoonlijke mening. Ik heb nog nooit een konijn met baarmoederproblemen hier gehad.Jij moet doen waar jij je goed bij voelt! Ja, krijgt ze het later wel kan je, je inderdaad misschien voor de kop slaan.
Aapje Geplaatst: 28 januari 2010 Auteur Geplaatst: 28 januari 2010 jah maar goed, if it isn't broken don't fix! Aan de andere kant hier ook op het forum gelezen dat het bij 1 iemand met 2 vrouwtjes fout is gegaan..Zou me dan ook voor me kop slaan, want ze had tenslotte nergens last van
desi Geplaatst: 28 januari 2010 Geplaatst: 28 januari 2010 Je konijntje kan altijd wat krijgenik ga voorlopig niet in een gezond konijn laten snijden omdat misschien ooit....
Aniek Geplaatst: 28 januari 2010 Geplaatst: 28 januari 2010 Tot nog toe heb ik ook vaker gehoord dat het fout ging bij castratie dan dat een konijn kwam te overlijden aan gevolgen aan de baarmoeder, maar dit is puur wat ik om me heen heb gehoord. Natuurlijk geen echte cijfers Die 80% zijn ook geen duidelijke cijfers van.
Aapje Geplaatst: 28 januari 2010 Auteur Geplaatst: 28 januari 2010 me mannetje was ook gezond, is ook in gesneden.(hij zat gewoon alleen)
Suzimoo Geplaatst: 28 januari 2010 Geplaatst: 28 januari 2010 Ik was laatst met tinka bij mijn dierenarts (zeer konijnkundig!) en die raadde het echt sterk aan!Hij zei dat hij echt veel jonge konijntjes zag met baarmoeder problemen. Ik vertelde hem vervolgens dat ik een beetje angstig was voor de gevolgen (ook vanwege wat ik hier gelezen heb). Hij verzekerde me dat het voor hen bijna een routine ingreep was. En dat het met de juiste nazorg echt geen problemen hoeft op te leveren.Ik heb besloten om Tinka gewoon te laten castreren in het voorjaar. Ik zie haar nu ook steeds vaker achter Gijs aanjagen, dat vind ik zo zielig (ook al accepteert Gijs alles).Ik hoop dat ze er ook ietsje rustiger van wordt. Ze heeft nu echt geen rust in haar lijf, ze kan geen 3 minuten stilzitten.
_Danielle Geplaatst: 28 januari 2010 Geplaatst: 28 januari 2010 Er komen steeds meer verhalen (ook op dit forum!) van konijntjes met baarmoederproblemen. En het gaat hier dan niet alleen om baarmoederKANKER, maar ook om baarmoederontstekingen, die net zo gevaarlijk en ook dodelijk kunnen zijn. Ik heb zelf een voedstertje gehad die met 2 jaar (vlak na haar 2e verjaardag) werd gecastreerd. Zij had een baarmoeder die vergroot en opgezet was, en daar had ze later zeker last van gekregen.Laatst ben ik met een vriendin meegeweest naar de DA omdat haar konijn ziek was. Het beestje was 5 of 6 jaar en had baarmoederkanker wat helemaal uitgezaaid was naar de longen, ze heeft het voedstertje in moeten laten slapen.. Zo komen er steeds vaker verhalen voorbij, niet alleen hier, maar ook op andere websites. Ook steeds meer DA-en (o.a. mijn konijnkundige DA) raden castratie bij voedsters aan. Natuurlijk zijn er ook een heleboel voedsters die niks krijgen en er geen last van zullen hebben, maar het komt dus wel degelijk met enige regelmaat voor. Als de voedster gecastreerd wordt door een konijnkundige DA met de juiste narcosemiddelen, en goede nazorg krijgt, en het diertje verder in goede gezondheid en conditie is, zal het diertje er niet al te veel last van hebben. Natuurlijk zijn ze er langer 'ziek van' dan rammetjes, maar hier braken ze na 2-3 dagen alweer de tent af en aten ze zelfstandig.
Aapje Geplaatst: 28 januari 2010 Auteur Geplaatst: 28 januari 2010 het leek mij ook verstandig om dit te doen voordat er wat gebeurde..want als ze er 1 keer last van heeft is ze natuurlijk al verzwakt en is de operatie ook risicovoller.. maar dan het volgende, wij werken allebei fulltime... medicijnen toedienen, dwangvoeren, kijken of geert lief voor der is? kijken of het in februari kan.... ga jij eigenlijk naar de dierenarts op de leidsevaart? ben daar met geert geweest!
Resii Geplaatst: 28 januari 2010 Geplaatst: 28 januari 2010 Ik heb in november allebei mijn voedsters laten helpen...1 voedster had het echt nodig voor haar karakter, de andere was al een schat.... en is een schat gebleven (ofja, zelfs nóg liever geworden)! Ze zijn veel liever geworden voor elkaar en voor mij...De nazorg is mij eigenlijk ook meegevallen, de dag van de operatie zelf vond ik het meest heftig.. Ik lees toch heel regelmatig over konijnen met baarmoeder ontstekingen of kanker.. en iedere keer als ik zoiets lees denk ik pffff, dat kunnen de mijne mooi niet meer krijgen!Ik heb er dus totaal geen spijt van, ik zou zeggen doen...
_Danielle Geplaatst: 28 januari 2010 Geplaatst: 28 januari 2010 Je moet inderdaad wel even rekening houden met de nazorg.. Dus het of voor het weekend laten doen (maar dan met het risico zitten dat je in het weekend evt. terug moet bij bijkomende complicaties), of een dag of twee vrij nemen.De eerste dag/twee dagen moet ze goed in de gaten gehouden worden, haar medicijnen krijgen en er moet goed gekeken worden of ze eet en drinkt, en zo nodig gedwangvoert worden. Da's wel echt heel belangrijk..Wat het mooiste zou zijn (ik denk even hardop) is als je haar bijv. op een woensdag of donderdag zou laten helpen, en dan donderdag en vrijdag vrij neemt, en dan het weekend er ook nog achteraan hebt.
_Danielle Geplaatst: 28 januari 2010 Geplaatst: 28 januari 2010 en iedere keer als ik zoiets lees denk ik pffff, dat kunnen de mijne mooi niet meer krijgen! Ik heb precies hetzelfde! Altijd zo'n gevoel van opluchting.. Ook dus met die vriendin in december.. Ik was erbij toen ze hoorde dat haar konijntje beter ingeslapen kon worden en dat ze niet meer te redden was... Dat verdriet wat ze er van had en hoe ver dat beestje al heen was...Dát kan mijn meisjes gelukkig niet (meer) overkomen!
Aapje Geplaatst: 28 januari 2010 Auteur Geplaatst: 28 januari 2010 moet daarom ff kijken wat ik doe.MIjn vriend zit op het moment wel thuis, bedrijf fialliet..heeft nieuw werk gevonden maar moet ff kijken waneer hij begint..anders doe ik het als hij thuis is en ga ik gewoon werken! heb geert ook nog 3 dagen moeten voeren en ben nog teruggeweest voor pijnstilling!
Laura1984 Geplaatst: 28 januari 2010 Geplaatst: 28 januari 2010 Wij hebben er destijds bewust voor gekozen Minky te laten helpen omdat ze maandelijks schijnzwanger was... Daarnaast hebben we het ook laten doen om baarmoederproblemen in de toekomst te voorkomen. Ik heb toen een week vrij genomen, en we hadden direct die maandag een afspraak bij de DA. Ik ben daarnas dus nog een hele week thuis geweest voor evt. nazorg. Achteraf is het heel voorspoedig verlopen en was er na de dinsdag eigenlijk al niets meer aan haar te merken van de hele ingreep, maar ik ben toch blij dat ik die vrije dagen achter de hand had.
Lirazel Geplaatst: 28 januari 2010 Geplaatst: 28 januari 2010 Mijn voedster is twee dagen geleden gecastreerd en voor haar had het dus niet langer uitgesteld moeten worden, gezien wat er gevonden is.De eerste 24 uur zijn moeizaam geweest, deze tweede dag gaat het al zoveel beter met haar.Vooraf waren er geen redenen om te denken dat het al zo mis was. Ze is het afgelopen jaar wel een paar keer schijnzwanger geweest, maar dat was 3 keer, verspreid over het jaar. Met deze ervaring zie ik de noodzaak van castreren in en zal dat bij een volgende voedster ook laten doen.
JenniferJennifer Geplaatst: 28 januari 2010 Geplaatst: 28 januari 2010 Ik zit ook met dit dilemma. Mijn voedster is bijna een jaar. Maar zij heeft nooit last van schijnzwangerschappen en ze is echt superlief tegen de ex-ram. En ook geen last van haar hormonen of iets. Dus daarvoor hoef ik het niet te doen. Ik vind dit echt heel erg moeilijk. Ik neig er wel naar om het te doen. Maar waar ik ook bang voor ben is dat haar karakter veranderd. Ze is nu heel lief en levendig. Maar misschien wordt ze straks door de castratie heel anders. Maarja, ik moet er niet aan denken dat ze straks baarmoederproblemen krijgt. Zijn jullie konijnen veranderd in gedrag na de castratie?
_Danielle Geplaatst: 28 januari 2010 Geplaatst: 28 januari 2010 ALS gedrag al door castratie verandert, zullen ze praktisch altijd liever en rustiger worden, omdat de hormonen weggenomen worden (en die zorgen juist vaak voor knorrigheid e.d.).
Suzimoo Geplaatst: 29 januari 2010 Geplaatst: 29 januari 2010 Het liefst zou ik het nu al doen.. maar ja, dat is niet echt handig, want de temparatuursverschillen tussen binnen en buiten zijn nog te groot. Hopelijk houdt Gijs het rij-gedrag van Tinka nog even vol!
Dollie Geplaatst: 29 januari 2010 Geplaatst: 29 januari 2010 (aangepast) Ik denk dat ik het straks ook doe met Feline, al zal ze een jaartje moeten wachten tot mijn ouders dit allemaal vergeten zijn.. :whistle2: Wat ik me gisteren wel bedacht: Die cijfers uit Engeland, 80% van de voedsters krijgen op latere leeftijd baarmoederkanker. Ja, die zijn niet geheel van toepassing op Nederland omdat je ook met erfelijkheid zit e.d. dat snap ik. Overigens dacht ik dat die 'latere leeftijd' 6 was? Wat ik ook snap is dat er best groot risico aan deze ingreep zit en dat het inderdaad best kan dat er daar meer voedsters aan overlijden dan aan kanker zelf. Maar is de gemiddelde leeftijd van een konijn in Nederland niet maar drie jaar?? Als een konijn voor haar zesde levensjaar alláng dood is, ja dan zal ze inderdaad nooit overlijden aan baarmoederkanker. Misschien dat je daarom ook 'nooit' (niet heel veel in elk geval) hoort over voedsters die daar aan overlijden?? En dan alle voedsters die die leeftijd wel halen, hoeveel mensen laten nou sectie plegen op hun dode konijn? Vaak blijft de doodsoorzaak onbekend. Het is gewoon jammer dat hier geen onderzoek naar wordt gedaan.. Maar goed ik denk dat het risico voor mij toch te groot is. Zeker omdat ik nu al met m'n tweede konijn met vrij ernstige gezondheidsproblemen zit.. Als ik iets kan voorkomen doe ik dat gráág. En daarnaast, ik ga er natuurlijk wel van uit dat Feline de zes rúím haalt. Verdubbelt nog liefst. Mijn andere twee 'huidige' konijnen hebben het wel gehaalt in elk geval. 29 januari 2010 aangepast door Dollie
_Danielle Geplaatst: 29 januari 2010 Geplaatst: 29 januari 2010 Ik denk dat een aardig aantal BBers het hier al voor gegaan zijn door hun voedsters te laten castreren... Steeds vaker lees ik hier en op andere websites van voedster met (beginnende) baarmoederproblemen. En inderdaad.. de gemiddelde leeftijd van konijntjes in NL is heel laag, met dat gemiddelde haal je eigenlijk de 'gevaarlijke' leeftijd niet eens wat baarmoederproblemen betreft. Ik vind persoonlijk niet dat er echt een groot risico aan castratie van voedsters zit. Tuurlijk is het een behoorlijke ingreep en is het niet zomaar wat. Maar als alle dingen voor een goede castratie aanwezig zijn en kloppen, vind ik het wel meevallen.. (ook uit eigen ervaring dus)
Aapje Geplaatst: 3 februari 2010 Auteur Geplaatst: 3 februari 2010 Knoop is doorgehakt...dinsdag om half 9 kunnen we haar brengen!
Suzimoo Geplaatst: 3 februari 2010 Geplaatst: 3 februari 2010 Mijn knoop is ook doorgehakt. Tinka gaat maandag onder het mes.. Zullen we heel hard duimen voor elkaar?
Aanbevolen berichten