nathalie b Geplaatst: 4 februari 2010 Geplaatst: 4 februari 2010 Ooooo,wat een moeilijke keuze....Fijn dat het nu goed gaat met Moon!Maar stel je haalt een ander konijn voor Sprokkel en die wordt mischien ook ziek zit je weer in dezelfde situatie.....Moon ken je qua karakter en het is je schatje.....je weet niet wat je terug krijgt.Misschien kan je het met die mensen zo afspreken dat als ze ziek wordt op korte termijn ze weer terug kan voor de verzorging.En misschien kan je toch ergens een potje maken voor de DA kosten.Ik heb het toen zo gedaan:eenmalig mijn vakantiegeld op een aparte rekening (liefst een spaarrekening waar je wel van mag opnemen) gezet en maak daar per maand een klein bedrag naar over.Afgelopen jaar best heel veel kosten aan de nijnen gehad dus reserve moet weer aangevuld worden.Maar de klap is dan minder groot.....
jordi Geplaatst: 4 februari 2010 Geplaatst: 4 februari 2010 Tlijkt mij een erg moeilijke keuze.. Maar wat nathalie zegt is ook wel waar... het nieuwe vriendinnetje kan ook ziek worden... Of sprokkel zelf. Ik zou nog niet direct je beslissing nemen en toch nog een 2 tal weken wachten en alles echt goed doordacht hebben.
Lirazel Geplaatst: 4 februari 2010 Geplaatst: 4 februari 2010 Is er nog iets duidelijk geworden wat er met haar aan de hand is of waarom het nu wel goed gaat? Wat het is natuurlijk heel fijn dat het nu al 2 weken goed met haar gaat, maar juist als er niks duidelijk is geworden vraag ik me af hoe groot de kans is dat het weer mis gaat met haar.
Waspoeder Geplaatst: 4 februari 2010 Geplaatst: 4 februari 2010 Wauw, Wat een verhaal.Ik heb (Gelukkig nog) geen ervaringen met zieke konijnen maar wat moet dit lastig geweest zijn zeg. Ik kan je verder geen raad geven, ik kan alleen maar zeggen Sterkte(Ik heb toch een beetje zitten tranen toen ik dit las)
Dollie Geplaatst: 4 februari 2010 Geplaatst: 4 februari 2010 Wat verschrikkelijk lastig toch Femke.. Niet dat ik je eerder niet begreep, maar nu Indy er niet meer is.. Wat een enorme last valt er van je af. Ik zou Indy nooit weggedaan hebben (dat bedoel ik niet negatief richting jou, mijn situatie is ook totaal anders.. Mijn ouders betalen de rekening.. Bovendien is zes jaar toch net even anders..) maar wat een rust geeft dit. Hij kan niet meer ziek worden. Hij kan niet meer dood gaan. Het gemis is enorm, maar naast een enorme leegte vooral ook veel rust. 't Is niet helemaal te vergelijken, maar toch. Ik begrijp het wel.
bunny ranch chanty Geplaatst: 4 februari 2010 Geplaatst: 4 februari 2010 Aan de andere kant (ja weer een andere). Misschien wordt ze de komende jaren wel niet ziek! Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik die kans erg klein acht. Er is zo veel aan de hand geweest met dit konijntje.....dat het risico heel groot is dat ze straks weer problemen krijgt.En als je nu al weet dat je dat dus exstreme hoge da kosten niet kunt betalen. Is ze denk ik beter af waar ze nu zit.Ik bekijk het uit het oog punt van het konijn zelf.En jouw machteloos heid hier in.
FemkeS Geplaatst: 5 februari 2010 Auteur Geplaatst: 5 februari 2010 (aangepast) Dank jullie wel voor al jullie steun! Nathalie, aan de ene kant begrijp ik helemaal wat je zegt. Aan de andere kant is het zoals Cindy aangeeft. De kans dat Moon meerdere keren per jaar langdurig ziek is, is erg groot. Ik ben gister nog bij mijn DA langs geweest (met een kaartje en taart) om haar te bedanken voor alles wat ze voor Moon heeft gedaan en vooral omdat ze mij financieel zo gematst heeft. Ik ben bang dat ook al ga ik nu sparen, dat ik het dan niet op kan brengen als Moon ziek wordt. Ik kan dan namelijk niet zelf voor haar zorgen, door mijn nieuwe baan (start in maart), en dan zal ze dagen, misschien wel weken in de opname moeten (en dat is duur!). De DA gaf ook aan dat dat voor Moon eigenlijk geen optie is, omdat ze daar erg slecht op haar gemak is. Ze had bijv nu ook een ziek konijntje in de opname. Die van 2 mensen is met een drukke baan, en die konden het financieel aan om hem dagen in de opname te doen. Daarnaast vermaakt dat konijntje zich goed in de opname, terwijl Moon er heel bang is. Om jou vraag te beantwoorden Renske, we weten niet wat er met haar aan de hand is. Tenminste de oorzaak van de darmproblemen is onbekend. Zijn het de darmen zelf, of is er telkens een andere aanleiding? Geen idee. Dat Moon nu al een weekje van de medicatie af is en het goed doet, zegt ook niet zoveel. Ik heb dat de afgelopen maanden al vaak gezien. Het gaat dan weer goed en plotseling gaat het weer mis. Verder, dat Sprokkel of een ander konijntje ziek kan worden... Natuurlijk zie ik dat ook in. Mijn vorige nijnen waren ook wel eens ziek. Ik hen Casa zelf jarenlang dagelijks medicatie voor zijn hartje gegeven (iedereen was verbaasd hoe lang hij het heeft uitgehouden met zijn slechte hartje; hij is 9 geworden), maar dat was lang niet zo intensief als dat het bij Moon was. Sprokkel heeft ook last gehad van stilliggende darmpjes, maar daar was de oorzaak duidelijk van (haakjes op kiezen, niet eten, etc.). Dus hij gaat een paar keer per jaar naar de DA om die haakjes te laten bijvijlen. Dat zijn kosten die ik wel kan dragen. En als een konijntje heel af en toe ziek is, is er ook geen man overboord. Dat is wel te overzien. Als Sprokkel een nieuw vriendinnetje krijgt, wil ik die bij een goede fokker halen, zodat er in ieder geval niets raars ingefokt is. Dat geeft natuurlijk geen garantie, maar zo vaak als Moon ziek is, dat is echt een uitzondering. En dan nog een reacie op Iris. Ja, het geeft mij echt enorm veel rust. Want zelfs als Moon beter was, maakte ik me druk. Mijn eerste gedachte als ik opstond was: "heeft Moon wel gegeten?". Al die zorgen brengen ook enorm veel stress met zich mee. Stress die ik niet meer aan kan. Ik ben nu Moon 2 weken weg is nog steeds niet fit. Ik ga iedere dag erg vroeg naar bed (tussen 20.30 en 21.30!) en ben nog steeds erg moe. Het heeft er allemaal zo hard ingehakt; voor Moon zorgen, werken, naar school, leren, nieuw werk/stage plek zoeken. Alles is nu wat rustiger, voornamelijk in mijn hoofd, maar mijn lijf heeft blijkbaar wa langer nodig. Eigenlijk wordt het me dus steeds duidelijker. Moon is uiteindelijk beter af bij andere mensen. Ik ga de uiteindelijk beslissing nu nog niet maken, daar laat ik nog een paar weken overheen gaan, maar ik denk toch dat ik Moon definitief zal afstaan... Hoeveel ik ook van mijn kleine meisje hou (misschien wel juist daarom). P.S. Het is maar goed dat ik zo vroeg op het werk ben dat mijn kamergenoot er nog niet is, want ik zit nu te janken achter mijn bureau. 5 februari 2010 aangepast door FemkeS
Dollie Geplaatst: 5 februari 2010 Geplaatst: 5 februari 2010 (aangepast) Ach jeetje.. Het is ook wat met die beestjes. Zoveel liefde maar helaas ook zoveel zorgen, en hoe meer je ergens om geeft hoe meer pijn het zal doen, zo werkt het nu eenmaal.. Ik vind het echt dapper van je dat je voor Moon kiest, door niet voor haar te kiezen. Net als ik met Indy, je hebt alles gedaan binnen jouw kunnen en meer, en dit is het beste voor Moon. Daarom kun je er vrede mee hebben, misschien nu nog niet maar straks wel, daar ben ik van overtuigd. Maar helaas doet het echt niet minder pijn daarom.. Heel veel sterkte, en een dikke knuffel.. 5 februari 2010 aangepast door Dollie
Saskia_ Geplaatst: 5 februari 2010 Geplaatst: 5 februari 2010 Verstand en gevoel is nou eenmaal niet altijd met elkaar in evenwicht, en in dit soort situaties maakt het dat zó moeilijk. Femke, ik vind het heel dapper dat je je verdriet toelaat en je gevoel je verstand niet laat "overhalen" om Moon weer in de onzekere situatie terug te halen. Je weet dat ze nu een goed (t)huis heeft en dat moet toch een hele geruststelling zijn. Dat gevoel zal nog wel even aanhouden, en dat is ook niet erg. Je wordt geen slechter mens van het tonen van liefde voor je dieren. Sterkte!
Sharon uit Nijmegen Geplaatst: 5 februari 2010 Geplaatst: 5 februari 2010 Allereerst, fijn te horen dat ze het zo goed doet nu.Maar.... het is inderdaad geen garantie dat ze het goed blijft doen natuurlijk.Vooral gezien haar achtergrond, zou ik er mischien niet teveel op durven te vertrouwen dat ze gezond blijft vanaf nu.Het feit blijft namelijk ook dat er nog altijd geen oorzaak van haar ziek zijn is gevonden.Als die er was en er kon een gerichte oplossing toegepast worden, was het een ander verhaal. Neem nog wat bedenktijd en laat het even bezinken.Je weet dat ze daar goed zit en hoeft je nu in ieder geval daar geen zorgen over te maken. Uiteindelijk zul je de goede beslissing nemen, voor haar en voor jouw.Succes en sterkte van mij.
nathalie b Geplaatst: 5 februari 2010 Geplaatst: 5 februari 2010 Femke,als ik er langer over nadenk is waarschijnlijk de beste beslissing haar te laten waar ze is.....het komt misschien hard over maar het totaalplaatje moet ook kloppen...Je wil die andere baan en daardoor krijg je dan minder tijd maar je weet dan wel dat Moon in goede handen is....Ik denk dat Moon waar ze nu zit een mooie toekomst heeft verder.Je hoeft haar niet te vergeten,ze zal altijd ergens in je hoofd zitten.Heel veel sterkte bij het maken van je beslissing.Ik denk dat je zelf de goede beslissing gaat nemen......niemand kan je verwijten dat je niks voor haar overhad hè!Je hebt voor haar geknokt en menig ander had haar in laten slapen...Hoe dan ook je bent een toppertje!
Aanbevolen berichten