nathalie b Geplaatst: 18 januari 2010 Geplaatst: 18 januari 2010 Wat een verschrikkelijke beslissing voor je en dan ook nog vandaag.Egoistisch vind ik het helemaal niet maar wel realistisch.Als het voor jouw te zwaar wordt zowel lichamelijk en financiel vind ik dat je Moon toch een hele goede kans geeft.Ik denk zelf dat menig ander had gekozen voor inslapen......Ik vind het een dappere en moedige beslissing van je.Neem even de rust voor jezelf;dan kijk je er misschien straks wat positiever naar.Ik zal duimen dat ze een ander huisje zullen vinden voor Moon ergens waar ze ook niks te kort komt.In ieder geval heel veel sterkte!
FemkeS Geplaatst: 19 januari 2010 Auteur Geplaatst: 19 januari 2010 Gisteravond heb ik Moon dus weer opgehaald, en ze was best levendig. Ze heeft samen met Sprokkel hooitjes zitten eten en hij heeft de hele tijd naast haar gelegen. Ik denk dat hij haar toch had gemist. Vanochtend was het weer bar en boos.... Ze had niets gekeuteld, en haar buik zat weer vol ontlasting. Ik heb flink gemasseerd en een paar uur later heeft ze wel wat rare keutels geproduceerd. Aangezien ik vandaag echt naar mijn werk moest heb ik haar net weer naar de DA gebracht. Ze zorgen er gewoon voor de ze om de paar uur gedwangvoerd kan worden en alle medicatie gaat via injectie, wat natuurlijk veel sneller werkt. Ik heb gister ook weer bericht gehad van de opvang. Ze hebben iemand gevonden die voor Moon wil zorgen. Ze zullen ook met haar naar een andere DA gaan (die van Bunnybin) en haar nog eens laten doorlichten. Wie weet komt er toch nog iets aan het licht dat mijn DA over het hoofd heeft gezien. Het is nu alleen nog even wachten op een telefoontje van de vrijwilligerster die Moon in huis zal nemen, zodat ik een afspraak kan maken om haar te brengen... Ik denk dat ik dan ook iemand moet regelen die met mij mee kan rijden en me weer naar huis kan brengen, want ik vrees dat ik niet meer in staat zal zijn te rijden, door alle tranen. Sinds zondag zijn de waterlanders er al, maar als ik Moon weg breng, ben ik bang dat ik helemaal overstuur raak.
bunny ranch chanty Geplaatst: 19 januari 2010 Geplaatst: 19 januari 2010 Het is zwaar klote Femke deze belissing.Er word eigelijk een stuk liefde uit je hart gerukt.Maar je steld het belang van je konijn voorop, tevens ben je zelf heel moe van de zorgen, stress om Moon.Ik hak ook met dit bijltje als ik een ziek dier heb....en soms moet je echt een beslissing nemen in het belang van je konijn.Niet dat dat makkelijk is zeker niet maar wel beter.Ik hoop dat je straks je rust kan vinden naast het verdriet van haar weg te geven.En geef het tijd.....en een plekje.Ik neem aan dat je wel contackt houd met de mensen die moon opvangen.sterkte en je doet de juiste beslissing.
FemkeS Geplaatst: 19 januari 2010 Auteur Geplaatst: 19 januari 2010 Emily, Iris, Nathalie en Cindy, bedankt voor jullie bemoedigende woorden. Ik ben er ook steeds zekerder van dat dit de beste beslissing is voor zowel Moon als mezelf, hoeveel pijn het ook doet... Of het ook zo goed voor Sprokkel is...? Ik hoop dat hij niet te eenzaam wordt, want ik wil niet halsoverkop een nieuw konijntje halen. Bij de opvang gaven ze zelfs aan dat als ze eventueel iets bij Moon vinden wat ze wel op de een of andere manier kunnen verhelpen, ik haar natuurlijk altijd weer terug kan krijgen
Gast Geplaatst: 19 januari 2010 Geplaatst: 19 januari 2010 Meid ik vind het echt heel dapper van je. Ik snap dat het heel erg veel pijn doet, maar het lijkt toch het beste voor Moon. Ik vind het heel knap dat je dat ziet. En sprokkel redt het wel een tijdje alleen hoor. Ga je nou niet druk maken over dingen die (nog) niet aan de orde zijn. Ik hoop voor je dat ze bij Moon iets vinden wat verholpen kan worden, ga alleen niet je hoop daarop vestigen, anders krijg je misschien alleen maar meer verdriet.Nogmaals heel veel sterkte. (oh en je mag wel Loura zeggen hoor)
YvonneH Geplaatst: 20 januari 2010 Geplaatst: 20 januari 2010 Wat moeilijk meid maar idd wel de juiste beslissing denk ik. Neem jezelf iig niks kwalijk, je hebt echt je best gedaan en ook dit doe je om haar te helpen.Wel fijn dat ze weer bij de opvang terecht kan en wie weet vinden ze idd wel iets dat toch te verhelpen is. Heel veel sterkte voor als je haar moet gaan brengen!
FemkeS Geplaatst: 20 januari 2010 Auteur Geplaatst: 20 januari 2010 Het is geregeld :( Ik breng Moon eind van de middag weg. Ze gaat naar hetzelfde pleeggezin waar ze als baby met haar mama, broertjes en zusjes heeft gezeten, dus ik heb er op zich wel vertrouwen in. Met Moon zelf gaat het alweer de positieve kant op. Ze is gewoon thuis en is zelf weer begonnen te eten. Al het groen wat ik bij haar neerleg eet ze meteen op. Verder eet ze hooi en af en toe een biksje. Hopelijk blijft die stijgende trend bij het pleeggezin voortzetten. Ik ben net even naar huis geweest om wat extra te dwangvoeren en weer groenvoer aan te bieden. Ze kwam meteen op me afrennen en op d'r achterpootjes staan. Ik dus meteen in tranen... Ik denk dat ik daar de komende dagen nog wel meer last van zal hebben... :(
wupsie Geplaatst: 20 januari 2010 Geplaatst: 20 januari 2010 lees je topic nu pas voor het eerst. Wat een dappere beslissing!!!! echt heel knap dat je die hebt genomen. De opvang en het pleeggezin zullen alles voor je meisje doen wat in hun macht ligt. heel veel sterkte vanmiddag.
Resii Geplaatst: 20 januari 2010 Geplaatst: 20 januari 2010 Femke, ik vind dit echt enorm klasse dat je dit kan doen... Je hebt altijd zo je best voor haar gedaan!Heel veel sterkte vanmiddag...
FemkeS Geplaatst: 20 januari 2010 Auteur Geplaatst: 20 januari 2010 Dank jullie wel! Ik heb net een vriendin te pakken gekregen. Ze rijdt vanavond met me mee, oftwel, ik denk dat zij zal rijden. Ik vrees dat ik door de waterlanders de weg niet meer zal zien en een gevaar op de weg zal zijn anders.HĆØ verdorie, het komt nu allemaal wel snel dichtbij... :(
wupsie Geplaatst: 20 januari 2010 Geplaatst: 20 januari 2010 he bah ik voel met je mee. Als ik je reacties zo lees krijg ik al een naar gevoel. Het enige wat ik je als tip kan geven is zoek afleiding., al kun je er waarschijnlijk helemaal niks mee
FemkeS Geplaatst: 21 januari 2010 Auteur Geplaatst: 21 januari 2010 Ik heb gisteren met heel wat traantjes Moon weggebracht. Ik was erg blij dat die vriendin van me mee was. Dat zorgde iig voor de nodige afleiding, en ze is daarna nog even thee blijven leuten. Daarna heb ik nog lange tijd bij Sprokkel gezeten en met hem geknuffeld. Hij was zo schattig. Hij liep eerst de hele tijd rond te rennen en over me heen te wlasen. En in plaats van op zijn vaste plek te gaan liggen om uit te puffen, ging hij uitgestrekt op zijn zij langs mijn benen liggen... Moon is goed terecht gekomen, dat weet ik zeker. Ze zal zeker geen aandacht te kort krijgen in een gezin met 4! kinderen. Hopelijk kan ze daar een beetje tegen, want snelle onverwachte bewegingen vindt ze altijd eng, en het jongste jongetje was nogal druk en stond meteen aan de kooi te sjorren. Maar nadat zijn mama zei dat hij rustig moest zijn met Moon hield hij meteen op. Het oudste meisje was erg lief met haar en herkende haar ook nog. Ze stonden er allemaal van te kijken hoe Moon was gegroeid sinds ze haar voor het laatst hadden gezien. Moon begon vrijwel meteen de kooi inhoud te herrangschikken en een paar hooitjes te eten. Ze is dus zeker weer aan de beterende hand. Ik denk dat dit idd een goede keuze was, ook al mis ik mijn meisje wel. Ik was vanochtend ook opeens een kwartier eerder klaar met alles, omdat ik Moon niet hoefde te verzorgen, en ben nu dus wel extra vroeg op mijn werk beland. En speciaal voor Moon: Gefeliciteerd meisje, met je eerste verjaardag! Ik hoop dat er nog zeker 9 bij komen.
Gast Geplaatst: 21 januari 2010 Geplaatst: 21 januari 2010 Wat fijn dat het nu allemaal achter de rug is. Ik snap heel goed dat je haar mist, is ook niet zo gek natuurlijk. Sterkte er nog mee.
_Danielle Geplaatst: 21 januari 2010 Geplaatst: 21 januari 2010 Wat een dappere beslissing Femke! Dat voelt misschien niet zo, maar je hebt wel (ondanks je eigen verdriet) gekozen voor het geluk en de gezondheid van Moon... Sterkte hoor!
FemkeS Geplaatst: 21 januari 2010 Auteur Geplaatst: 21 januari 2010 Dank jullie wel Ondanks dat ik haar mis, is er ook echt een last van mijn schouders gevallen, en is er weer wat rust in mijn hoofd. Ik heb vannacht weer eens goed geslapen bijv, dat heeft mijn lijf duidelijk gemist.
YvonneH Geplaatst: 21 januari 2010 Geplaatst: 21 januari 2010 Sterkte verder, ik vind het ook een knap besluit eigenlijk.
FemkeS Geplaatst: 3 februari 2010 Auteur Geplaatst: 3 februari 2010 Even een update.Met Moon gaat het ondertussen weer prima. Ze is nu 2 weken in het pleegezin en weer helemaal beter en van de medicatie af. Ze heeft het er zo te horen goed naar haar zin en wordt er goed verzorgd en ze mag veel loslopen .Ik ben zo blij dat het weer goed met haar gaat, maar ik twijfel wel nog steeds over wat ik zal doen, haar wel of niet definitief afstaan.....
bikkel Geplaatst: 3 februari 2010 Geplaatst: 3 februari 2010 he wat fijn om te horen dat het goed gaat met moontje maar tevens een dubbel gevoel denk ik.....wat zegt je gevoel?
FemkeS Geplaatst: 3 februari 2010 Auteur Geplaatst: 3 februari 2010 (aangepast) Ik weet juist niet wat ik wil, dat is nu net het lastige. Aan de ene wil ik haar graag terug. Het is een fantastisch konijn kwa karakter. Sprokkel mist ook aandacht nu, maar hij zal ook wel gelukkig worden van een ander meisje aan zijn zijde. Ik zou haar dus echt alleen voor mezelf terug willen. Aan de andere kant ben ik zo bang dat ze weer binnen 1, 2 of 3 maanden ziek is, en dat ik dan niet voor haar kan zorgen op de manier dat ik dat zou willen. Als ik daaraan denk, dan is ze beter af bij mensen die wel dag en nacht voor haar te kunnen klaar staan en ook de financiĆ«le middelen hebben. Het is niet zo dat ik niet genoeg geld heb om mijn een konijntje naar de DA te gaan, maar afgelopen jaar heeft me iets van 1000 euro gekost. Ik ben bezig met een nieuwe studie, laat me omscholen, ga stage lopen en heb nu een erg laag inkomen. Kortom, ik heb geen grote spaarpot voor de nijnen... Als ik dit nu zelf weer terug lees, heb ik eigenlijk meer redenen om haar niet terug te nemen. Haar wel terug nemen is ook egoĆÆstisch :( Verd**** wat een rot beslissing. 3 februari 2010 aangepast door FemkeS
desi Geplaatst: 3 februari 2010 Geplaatst: 3 februari 2010 Wat een vreselijk moeilijke beslissing zeg!!Ik wens je heel veel sterkte ermeeWel super trouwens dat het weer goed gaat met haar:yes:
FemkeS Geplaatst: 3 februari 2010 Auteur Geplaatst: 3 februari 2010 Aan de andere kant (ja weer een andere). Misschien wordt ze de komende jaren wel niet ziek! Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik die kans erg klein acht.
desi Geplaatst: 3 februari 2010 Geplaatst: 3 februari 2010 Aan de andere kant (ja weer een andere). Misschien wordt ze de komende jaren wel niet ziek! Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik die kans erg klein acht.Je moet in het belang van Moon denken en dat is het moeilijkste wat er is, aangezien ze zelf niks kan zeggen moet jij voor haar beslissen....Ga er maar aan staan...Nogmaals sterkte meid
YvonneH Geplaatst: 3 februari 2010 Geplaatst: 3 februari 2010 Fijn dat het goed gaat met haar.Het is en blijft een moeilijke keuze ja.
Aanbevolen berichten