Boefje Geplaatst: 6 december 2009 Geplaatst: 6 december 2009 Ik zit er al zo lang mee in mijn maag toen ik erachter kwam dat voedstertjes last kunnen krijgen van baarmoederproblemen en dat je daardoor beter de baarmoeder enz kan laten verwijderen liefst voor het 2e jaar van je voedster. Nu is mijn voedstertje net 10 maandjes..dus ik stel het ook zo lang mogelijk uit..want of het nu goed is of niet.. het druist tegen alle natuurwetten in om een vrolijk gezond konijntje onder het mes te gooien voor het geval dat ooit misschien baarmoeder problemen zullen gaan voorkomen.. en als het ook nog eens zonder risico was.... maaaaaar ik lees steeds meer enge verhalen over dat het beestje ziek word of overlijdt..nu net weer het verhaal over sophie van bikkel gelezen..bleh.. ik schrik hier heel erg van..nu is het natuurlijk niet gezegd dat het daardoor komt..maar tis wel heel toevallig allemaal... vraag is nu voor mij of het risico dat ze baarmoederkanker krijgt groter is dan het risico dat het beestje komt te overlijden na zo'n zware operatie.... ik vind het nog steeds normaal om een beestje te laten opereren als het eenmaal ziek is... maar om het te doen als het gezond is.. dat is voor mij gewoon een ontzettend nare gedachte... is het niet mogelijk om gewoon periodiek een foto te laten maken om te zien of er problemen voordoen? Op die manier zou je er wel sneller bij zijn en kan je het alsnog operatief laten verhelpen.. of is het een rare vraag..ik zou er zo het geld voor over hebben om jaarlijk een fotootje te laten maken.. maar of het zou werken.. dat is de vraag..
badeend Geplaatst: 6 december 2009 Geplaatst: 6 december 2009 voedsters hebben ruim 70 procent kans op baarmoederhals kanker..Mijn voedster is een paar dagen geleden geholpen en ze mankeerde eigenlijk vanaf dat ze thuis kwam al helemaal niets meerEn je laat je konijn opereren als het eenmaal ziek is ..Maar is het eerlijk voor het konijn om te wachten tot ze ziek isTerwijl je haar ook die ellende kan besparen door haar te laten helpen ..Een foto geeft ook niet alle zekerheid .. Wat als je konijn een maand na de foTo iets krijgt .. Dan duurd het nog 11 maanden tot je volgende foto en is het misschien al te laat
badeend Geplaatst: 6 december 2009 Geplaatst: 6 december 2009 en mijn ram is gecastreerd en dat is een relatief simpele en kleine operatie ...Maar die is hem helaas wel fataal geworden ..De castratie zelf ging perfect .. Maar hij is nooit meer wakker geworden uit de narcose ..Hij was helemaal gezond en het was de eerste keer dat het de dierenarts was overkomen
Cisl0oveGeryon Geplaatst: 6 december 2009 Geplaatst: 6 december 2009 Ik heb dus ook dit probleem. Ik wil dus ook geen ram nemen die niet is gecastreert. (behalve als ik hem krijg als ie nog kein is, bijvoorbeed een konijntje van de dierenwinkel die met de hand moet worden opgevoed of van de kinderboerderij ofzo) Ik ben gewoon zo bang dat ze niet meer wakker worden of zo! Mijn rammen zijn wel succelvol gecastreert, maar goed, ik durf het gewoon niet meer..
_Danielle Geplaatst: 6 december 2009 Geplaatst: 6 december 2009 Dan was hij dus waarschijnlijk niet helemaal gezond. Een gezond dier blijft niet zomaar in narcose, en overleeft een operatie gewoon (tenzij er natuurlijk complicaties zijn). Ik ben zeker voor castratie van voedsters, als je even de zoekfunctie gebruikt, kom je heel veel topics tegen waarin meerdere mensen uitleggen waarom ze voor castratie zijn. Ik denk persoonlijk inderdaad dat de kans groter is dat ze last krijgen van hun baarmoeder (ook ontstekingen horen daarbij, die kunnen net zo dodelijk zijn als kanker), dan dat ze overlijden aan de castratie. Als het dier gezond en in goede conditie is (dus mag niet net ziek geweest zijn bijv. of bijv. een verstopping hebben), de castratie door een konijnkundige DA met de goede narcosemiddelen wordt uitgevoerd, dan heb je weinig te vrezen. Ik heb hier vier dames laten castreren, die er allevier heel vlot bovenop gekomen zijn. Bij ééntje duurde het iets langer, maar 3 van de dames begonnen na 3 dagen hun binnenhok af te breken en aten al weer als voorheen, dus konden ze weer terug naar hun vriendjes.Ik heb ook een voedstertje van mijn tante laten castreren, maar achteraf was zij dus al 'ziek' voor de castratie (beginnende verstopping) en is daarom nog zieker geworden na castratie. MAAR dit had dus niets met de castratie te maken. Ze was wel zwakker door de castratie nu waardoor ze al weinig at (wat logisch is na castratie), maar dat kon ze nu net niet hebben vanwege die verstopping die alles blokkeerde. Over de eerste verstopping is ze zelfs helemaal heengekomen, maar helaas kreeg ze er direct een 2e verstopping overheen, en daar had haar lijfje geen kracht meer voor...
Cisl0oveGeryon Geplaatst: 6 december 2009 Geplaatst: 6 december 2009 Is de kans groter dat ze niet meer wakker worden of zo als ze ouder zijn dan 2 jaar? Want ik weet niet hoe oud de mijne is.. Ik denk wel ouder dan 2 jaar! Ik heb haar iig al meer dan een jaar. En dan mijn nichtje nog, en de eigenaren daarvoor.. en mischien wel de eigenaren dáárvoor..
badeend Geplaatst: 6 december 2009 Geplaatst: 6 december 2009 Dan was hij dus waarschijnlijk niet helemaal gezond. Een gezond dier blijft niet zomaar in narcose, en overleeft een operatie gewoonMijn ram was volgens de DA heel gezond en in top conditie ..Er is een kans van 1 op 90 dat een konijn niet uit de narcose komt ..Helaas was Valero 1 van die 90Mijn dierenarts is trouwens wel konijnkundig en gebruiken ook de geneesmiddelen en narcose die op bb staan ..
_Danielle Geplaatst: 6 december 2009 Geplaatst: 6 december 2009 Nogmaals, als een dier in goede gezondheid en conditie is, een konijnkundige DA de castratie uitvoert met de juiste middelen, dan kan er eigenlijk maar weinig fout gaan.
_Danielle Geplaatst: 6 december 2009 Geplaatst: 6 december 2009 Mijn ram was volgens de DA heel gezond en in top conditie ..Er is een kans van 1 op 90 dat een konijn niet uit de narcose komt ..Helaas was Valero 1 van die 90 Mijn dierenarts is trouwens wel konijnkundig en gebruiken ook de geneesmiddelen en narcose die op bb staan .. In principe hoort een gezond konijn niet in narcose te blijven, tenzij er complicaties optreden.Als het diertje bijv. een hartafwijking heeft die niet bekend is, kan hij/zij ook 'onverwachts' in narcose blijven, terwijl je dacht dat het konijn gezond was.Een BBlid heeft jaren geleden een voedstertje laten castreren en ook zij is er in gebleven, achteraf bleek ze geloof ik iets aan haar hartje te hebben, waardoor ze de narcose niet aan kon.
Boefje Geplaatst: 6 december 2009 Auteur Geplaatst: 6 december 2009 al is er maar 1 procent kans dat ik mijn beestje kan verliezen door een operatie is dat al teveel.... zucht.. waarom gebeurd dat nu allemaal met die vrouwtjes.. als het zo erg was..dan zouden er toch amper voedstertjes bestaan in het wild? Ik vind het echt helemaal niks.. en het feit dat ik erover nadenk om het wel te doen zegt genoeg dat ik het wel serieus neem...maar toch..
Cisl0oveGeryon Geplaatst: 6 december 2009 Geplaatst: 6 december 2009 Tja.. ik heb echt nog nooit meegemaakt dat een vrouwtje baarmoederkanker heeft, terwijl het toch vaak voorkomt. Dus ik weet het niet.. Ik twijfel echt heel erg! En als die van mij er niet uitkomt zou ik me dan nooit vergeven!
_Danielle Geplaatst: 6 december 2009 Geplaatst: 6 december 2009 Er is ALTIJD risico bij een operatie, ook bij mensen, bij een heel simpele ingreep. Castratie van rammetjes gaat praktisch altijd goed, maar af en toe is er inderdaad een uitzondering, en het is heel rot als jij net die ene uitzondering hebt. En tja.. Het komt gewoon vrij veel voor bij voedstertjes.. Mijn voedster was vorig jaar net 2jr toen ze gecastreerd werd, en zij had al een vergrote en aangetaste baarmoeder.
Cisl0oveGeryon Geplaatst: 6 december 2009 Geplaatst: 6 december 2009 Maar hoe zit het nou met die leeftijd wat ik al eerder vroeg?
Saf Geplaatst: 6 december 2009 Geplaatst: 6 december 2009 (aangepast) Nogmaals, als een dier in goede gezondheid en conditie is, een konijnkundige DA de castratie uitvoert met de juiste middelen, dan kan er eigenlijk maar weinig fout gaan. idd kan er maar weinig fout gaan feit is echter dat het dus wel kan gebeuren en Badeend heeft de gruwelijke pech gehad dit mee te moeten maken. Ik ben ook van casteratie van Voedster en heb 1 van mijn 4 voedster laten helpen. Ze was 3 jaar oud e nat dezelfde dag weer volop. Het heeft wel wat gevolgen gehad, Bearke is niet meer het konijn van vroeger. Van een heerlijk eigenwijs, en ondernemend aanhankelijk konijn is het een shuw bang en bijna niet meer aan te raken konijntje geworden. Ook de relatie met haar vriendje liep op de klippen naar haar castratie en zelfs na meerdere bemiddelings pogingen is het nooit meer goed gekomen. Gevolg dat ik er twee konijnen bij genomen heb om weer stelletjes te maken. De koppeling met haar nieuwe vriendje was een drama en nog steeds is het half/half relatie. 6 december 2009 aangepast door Saf
Boefje Geplaatst: 6 december 2009 Auteur Geplaatst: 6 december 2009 2 jaar... ehm ja hoe zat dat ook alweer... dan was het makkelijker om te opereren vanwege..vet ofzo.. als ze ouder zijn hebben ze meer vet..ofzoiets.. sorry ik weet niet meer precies wat het was.. en na 2 jaar lopen ze indd veel meer risico ook omdat ze al wat ouder zijn en de baarmoeder idd al aangetast kan zijn.
Cisl0oveGeryon Geplaatst: 6 december 2009 Geplaatst: 6 december 2009 En ik weet niet eens hoe oud de mijne is.. Kunnen dierenartsen dat eigelijk zien? Zoals bij paarden aan de tanden?
Boefje Geplaatst: 6 december 2009 Auteur Geplaatst: 6 december 2009 nu ja.. ik heb nog even de tijd..maar ga me mentaal voorbereiden op het onvermijdelijke dan maar.. welke dierenarts kan ik het beste kiezen.. ik zou die in den haag kunnen nemen..animo ofzo.. die schijnt ook wel een goeie te zijn..en utrecht is voor mij 3 kwartiertjes rijden..maar is ook nog wel te doen.. ik hoor daar veel positieve dingen over..
Boefje Geplaatst: 6 december 2009 Auteur Geplaatst: 6 december 2009 Nee volgens mij kunnen ze niet echt zien hoe oud ze zijn.. ze kijken meestal naar de vacht..maar na het eerste jaar is dat babyvachtje er wel vanaf en zie je het ook niet echt..
_Danielle Geplaatst: 6 december 2009 Geplaatst: 6 december 2009 Het heeft wel wat gevolgen gehad, Bearke is niet meer het konijn van vroeger. Van een heerlijk eigenwijs, en ondernemend aanhankelijk konijn is het een shuw bang en bijna niet meer aan te raken konijntje geworden. Ook de relatie met haar vriendje liep op de klippen naar haar castratie en zelfs na meerdere bemiddelings pogingen is het nooit meer goed gekomen. Gevolg dat ik er twee konijnen bij genomen heb om weer stelletjes te maken. De koppeling met haar nieuwe vriendje was een drama en nog steeds is het half/half relatie. Een konijn wordt niet schuw en bang door een castratie hoor... Het karakter wordt niet aangetast, alleen de 'hormonendingen', zoals bijv. grommen, bijten, chagrijnig zijn enz.Het karakter blijft hetzelfde, en als het verandert, komt het vast en zeker door iets anders... Wel jammer overigens dat haar karaktertje zo is veranderd...
Boefje Geplaatst: 6 december 2009 Auteur Geplaatst: 6 december 2009 oh Danielle, jou voedster was 2 jaar toen ze al een vergrote baarmoeder had.. had ze voor die tijd al heel vaak schijnzwangerschappen gehad? Of heeft dat er niks mee te maken? Mijn nijn heeft nu voor dr tweede keer pas haar schijnzwangerschap.. ze zeggen toch dat als ze het heel vaak hebben het sneller gaat dat ze last krijgen?
Saf Geplaatst: 6 december 2009 Geplaatst: 6 december 2009 Wilde aankomend jaar de andere 3 ook laten helpen maar de voedster die nu met Bearke's ex samenwoont durf ik niet te laten helpen bang dat de relatie weer uitgaat. Het rammetje is namelijk ook totaal veranderd naar bearkes castratie en ik heb geen idee waar het aanlag. Is het gekomen doordat hij Bearke zwak heeft gezien? In dat geval zou ik Sjan als ik haar laat helpen van Petran gescheiden moeten houden tot ze helemaal beter is. Of is het juist het feit dat hij een dag gescheiden is geweest van zijn vriendinnetje? Feit is dat ook onze Petran niet meer de oude is, Dat was ook al zo'n lieve knuffel. Keek de hele avond mee TV op je schoot. Maar die hoeven ook niet meer te willen aaien want dan is hij weg. De Vlaamse reus en de thiranta voedster ben ik nog over aan het denken wat te doen. Als ik ze laat helpen dan in ieder geval tegenlijker tijd.
Dollie Geplaatst: 6 december 2009 Geplaatst: 6 december 2009 Ik vind dit ook lastig hoor, ik wil mijn toekomstige dames gráág gecastreerd hebben, maar als je dan zo'n topic als dat van Sabrina onder je neus krijgt.. Heftig. Twee dingen zij mij wel duidelijk: Het risico dat je dame op latere leeftijd iets (het risico op kanker is in Nederland écht geen 70%, die cijfers zijn op Engeland van toepassing. Omdat het ook met erfelijkheid te maken heeft kun je dat niet vergelijken met Nederland.. Meen ik. Maar ontstekingen e.d. kunnen net zo dodelijk zijn) met haar baarmoeder krijgt is nog best groot. En dat een castratie een zware ingreep is natuurlijk ook. Alleen, wat nu als ik besluit mijn voedster niet te laten castreren als ze een jaar of één is. En ze wordt (gezond) ouder, en ouder, en ouder. En dan is ze een jaar of zes, zeven.. Krijgt ze klachten. Zal natuurlijk een tijdje duren voor ik het zie, want het blijven prooidieren hè.. Maar uiteindelijk kom je bij de dierenarts en dan blijkt het mis. Zit je met een ouder, (ernstig) verzwakt konijn.. Die een operatie nodig zal zijn om het te overleven maar die ook grote kans heeft aan diezelfde operatie te overlijden. Een véél grotere kans dan toen jaren geleden, toen ik die keuze maakte, het niet aandurfde.. Ik zou dat verschrikkelijk vinden. En daarom zou ik mijn voedster wel laten castreren. Net als dat ik mijn konijnen laat enten. Want vergeet niet dat je daar óók een risico mee neemt.
Saf Geplaatst: 6 december 2009 Geplaatst: 6 december 2009 (aangepast) Een konijn wordt niet schuw en bang door een castratie hoor... Het karakter wordt niet aangetast, alleen de 'hormonendingen', zoals bijv. grommen, bijten, chagrijnig zijn enz.Het karakter blijft hetzelfde, en als het verandert, komt het vast en zeker door iets anders... Wel jammer overigens dat haar karaktertje zo is veranderd... Ik weet het Danielle maar dat iets anders heeft in ieder geval direct verband met haar castratie en alles er omheen. Vergis je neit in de grote hoeveelheid stress die het vervoer, wachtruimte bij DA, bijkomen, vreemde omgeving, ziek als een aangeschoten jonge hond weer in de auto terug etc etc is voor een konijn. En vergis je niet wat dat voor een effect kan hebben op je konijn en niet alleen de voedster maar ook op haar vriendje. Ik weet dat haar lamgelegde hormoonhuishouding naar alle waarschijnlijkheid niet de reden is van haar karakterverandering maar de casteratie als geheel is er wel de oorzaak van. Ik vind dat zelf meer dan heel erg jammer, Bearke is mijn lievelingskonijn e ndoor haar dramatisch verandering is er voor mij een stukje van haar geweldig karakter doodgegaan. Dat is iets waar ik het nu nog steeds na een paar maanden erg moeite mee heb als ik haar zie. De binkies van vroeger, het ondernemende nieuwsgierige, het lieve aanhankelijke maar vooral haar eigenwijze karaktertje. Haar hele ik. Die is weg. De nieuwe Bearke is evengoed mij nlievelingetje want het blijft toch mijn Bearke. Dit meegemaakt te hebben maakt mij heel erg bang en aan het twijfelen over wat de doen met de andere 3 dames. Zeker ook omdat er niemand enig zicht lijkt te hebben op hoe groot de kans daadwerkelijk is in nederland. Ik weet hoe erg het kan zijn een konijn met baarmoedkanker, geloof me. Dus ook het afschrikvoorbeeld van die kant heb ik. 6 december 2009 aangepast door Saf
Boefje Geplaatst: 6 december 2009 Auteur Geplaatst: 6 december 2009 Saf, ik heb dit ook met mijn voedster Boefje gehad, toen ze gekoppelt werd met Bailey..daarna mocht ik haar ook niet meer aanraken en was ze niet meer hetzelfde... maar ik zie wel dat ze heel happy is met Bailey samen..nu mag ik haar langzamerhand weer een keer een aai geven als ze er zin in heeft... maar ze heeft toch liever een dikke knuffel van Bailey. Ik ben erover uit dat ik ooit..misschien volgend jaar van plan ben om mijn meisje te laten castereren..ik heb net op de site van wilhelmina dierenkliniek in utrecht gelezen en daar wordt stap voor stap uitgelegd wat er gedaan wordt...het enige punt is.. nu is mijn miep denk ik wel gezond..alleen ik vind soms dat haar neusvleugeltjes heel wijdt staan..ik heb dit ook al een keer aangegeven bij mijn vaste dierenarts..maar die zegt dat het komt omdat ze bang is..tja.. logisch als ze bij de da is... maar thuis doet ze dat ook wel..nu weet ik niet of dat normaal is.. wat als ze wel iets heeft met dr ademhaling..en ze niet uit de narcose komt.. ik zal het daar ook wel zeggen voor ik zoiets ga doen... en ik neem aan dat ze haar dan wel gaan nakijken..maar hoe zien ze zoiets..meeste denken toch dat het komt omdat ze bang is..
Resii Geplaatst: 6 december 2009 Geplaatst: 6 december 2009 Ik heb allebei mijn dames een maand geleden weggebracht richting dierenarts En ik moet zeggen dat het me 100% meegevallen is... Ofja, het herstel. Het wegbrengen niet, tranen met tuiten, kon ze echt niet achterlaten. Precies om de reden die jij noemt; wat nou als ze niet wakker worden doordat ik ze zo nodig moet laten steriliseren terwijl helemaal niet zeker is dat ze er ooit iets aan krijgen?Ik heb het risico toch maar genomen. Ze waren helemaal fit en gezond, dus de kans dat er dan iets misgaat is erg klein. Moest er niet aan denken dat ze eerst helemaal verzwakt en ziek zijn en al een hoop pijn hebben gehad... Als je het toch wil laten doen zorg dan dat je enorm goed voorbereid bent, veel topics lezen over sterilisatie/castratie.. Als je er ook eens een fijn verhaal over wil lezen kun je mijn topic even opzoeken over pluis & bolletje..
Aanbevolen berichten