wanneer inslapen?

[bikkel]

misschien loop ik nu op de feiten vooruit maar het is wel iets waar we rekening mee moeten gaan houden.

Toen Bella overleed heb ik altijd gezegd dat doe ik een konijn niet meer aan, als er geen goede vooruitzichten meer zijn en het konijntje ligt erbij alsof het elk moment naar de regenboogbrug zal gaan dan moet ik niet egoistisch zijn en kiezen voor het diertje.

Hoe zien jullie dit? wat is voor jullie een grens? gezondheid? kansen? financieel?

Moeilijk.....

[Dollie]

Dit is zo verschrikkelijk lastig.. En ook niet te voorspellen. Ik denk dat het vooral met kwaliteit van leven te maken heeft. En de kans op herstel natuurlijk. Als je weet dat die er niet meer is, en het beestje gaat achteruit en achteruit komt er een punt waarop leven niet meer fijn is.. Maar wanneer dat is, ligt echt aan het beestje zelf.. En aan jou natuurlijk. Ik denk dat als je je dier goed kent, je weet wanneer het moment daar is.

Zit hier nu ook wel mee, we zijn nog geen stap verder met Indy.. En nu lijdt hij er niet onder, is hij vrolijk, maar als dit zo door gaat komt er een punt waarop hij níet vrolijk meer is..

[Dollie]

Ben trouwens blij dat ik mijn ouders daarin heb. Ze hebben aangegeven tot het uiterste te willen gaan met Indy, ongeacht het prijskaartje, maar dat ze er mee op houden als het voor hem niet meer te doen is. De keuze is aan mij, maar ik weet dat ik op ze kan rekenen als ik niet meer objectief naar hem kan kijken en kan zeggen, nee het gaat niet meer.. En ik denk dat ik dat wél kan, maar dat weet je nooit van te voren. Dus we hebben gewoon besloten samen dat besluit te nemen als het zo ver komt. Zij geven niet om Indy, ze vinden hem een leuk konijntje, maar ze hebben niks met hem. Hij is belangrijk voor ze omdat hij belangrijk voor mij is. Ze zullen hem niet missen als hij er niet meer is en ze zullen daarom ook minder aarzelen om hem een spuitje te laten geven. Dat kun je opvatten als hard, maar het betekend ook dat ze objectiever zijn.. En ik denk dat we dat nog nodig gaan zijn ook.

[Gast]

Ik heb gelukkig niet vaak voor die keuze hoeven staan, want het is lastig, heel lastig. Vroeger, toen was ik klein maar herinner het mij nog, heeft mijn vader moeten besluiten mijn konijn Nala te laten inslapen. Er was een rare draai in haar maag of iets dergelijks, in ieder geval at ze niet meer en was er niks aan te doen. Die keuze heeft mijn vader toen moeten maken.

Met Flower heb ik vaker moeten twijfelen. Die had haar ups en downs. Op een gegeven moment zei de DA ook dat hij het niet meer wist en ze waarschijnlijk niet lang meer zou leven. Ik huilen natuurlijk, maar vlak erna ging het weer helemaal goed. Kreeg er vertrouwen in dat het weer een tijdje goed zou gaan. En toen lag zij daar opeens in haar hok, op haar zij, leefde nog maar kon niet meer opstaan. Nog geen vijf minuten later stonden we bij de DA. Dan is het echt genoeg.

Zolang het nog een konijnwaardig leven is, het konijn nog wilt vechten en niet opgeeft, zou ik ook niet opgeven. Zodra de pijn voor het konijn ondragelijk wordt, is het tijd om de knoop door te hakken. Het is echt een lastige keuze...

[busylizzzy]

Ik ben blij dat je deze vraag stelt. Dit is zo lastig, een verschrikkelijke keuze om te maken. Waar ik van schrok is dat mijn DA zei dat niet veel mensen dit voor hun konijntje over hadden gehad. Ik ga zeker niet mijn konijntje in laten slapen als het gewoon behandelbaar is. Dit was wel de keuze die ik moest maken: operatie (&hoge kosten) of in laten slapen. Ik kon haar niet in laten slapen, mijn meisje. Vooral omdat het (wel een zware operatie) maar relatief makkelijk op te lossen is. Hierna kan ze een volwaardig leven leiden. Bovendien maakt ze het bij de dierenarts onveilig door de boel op stelten te zetten. Ze hadden niet verwacht dat ze zo snel alweer zo vrolijk zou zijn.

Toen Martin zo ziek was heb ik ook vreselijk zitten huilen, hij had geen pijn, maar zou het waarschijnlijk niet halen. Gelukkig heb ik het geprobeerd want hij is weer helemaal zijn ondeugende zelf. Maar de dierenarts vertelde toen dat er een kans van 75% was dat hij het niet zou halen. ik moet er niet aan denken dat ik tegen de ochtend die keuze had moeten maken... brrr...

[bikkel]

bella was zo ziek, die had ik de operatie moeten besparen...een hoop pijn voor niks!

Maar Sophie is een heel ander verhaal...een eigenwijs, dapper meisje die of goed eet en niet keuteld of niet wil eten en wel goed keuteld! Ze gaat 3 stapjes vooruit en 5 terug...hoe lang ga je daarmee door?

[desi]

Je hoopt gewoon elke keer op een wonder

Toen mijn eerste konijn afgelopen augustus aan de myx leed heb ik alles op alles gezet om haar te redden maar het mocht niet baten, maar al met al at ze nog en keutelde nog en het leek super te gaan totdat ze ineens de volgende morgen dood was, toen dacht ik...de volgende laat ik echt niet lijden maar toen werd de tweede ziek en hem kon ik ook niet redden maar je hoopt elke keer dat wat je ook doet het ineens zou helpen?

Tegen beter weten in heb ik al mijn 4 konijntjes verloren...ik had ze kunnen laten inslapen maar ik had elke keer de hoop dat ik ze wel kon redden....

Zolang ze eten en keutelen is het toch nog goed?denk je dan.....

Waar ligt inderdaad de grens als je je konijn nog geen pijn ziet lijden?

En als je zo hoort van mensen dat konijnen pas op het laatst hun ziek zijn laten zien?wanneer moet je dan ingrijpen?

Ik vond en vind dat nog steeds de moeilijkste keuze om te maken

Het enige wat ik heb kunnen doen is ze pijnstilling geven dat ze hun eigen einde hopelijk niet zo heel erg hebben mee gemaakt...

Althans dat hoop je dan maar....

[Emytje]

Het ligt er een beetje aan wat de vooruitzichten zijn. Ik heb dan pas sinds juli konijnen, dus daar kan ik geen voorbeeld van geven, dus dan maar even een voorbeeld van mijn cavia's. Ik heb een cavia gehad met huidproblemen. Eerst werd er gedacht dat het mijt was, dus hup behandeld, maar werkte niet. Naar een andere kliniek; nou dan is het schimmel. Dus behandeling tegen schimmel (een paar maanden lang!), hielp ook niet. Weer naar een andere dierenkliniek. Toch mijt, een dubbele dosis van die injecties. Gevolg: lichte hersenbloeding. Toen ben ik niet meer met haar naar de dierenarts geweest voor zeker 3 jaar. Ze kon er goed mee leven en had er geen last van. Ondertussen was ik erachter gekomen dat al haar broertjes en zusjes waren ingeslapen onder het motto 'niet te behandelen mijt.' Terwijl het dat dus niet eens was. Ik ben verhuisd en daar zat een dierenarts die gespecialiseerd was in cavia's. Volgens hem was het een allergie en hij heeft zelf een medicijn voor haar gemaakt. Het hielp super goed. Niet veel later kreeg ze helaas kanker. Ze had bultjes bij haar melkklieren. Ik heb met mijn vriend afgesproken dat zodra ze meer bultjes zou krijgen dat we haar zouden laten inslapen. Mijn ouders hebben namelijk een hond gehad met kanker en dat dier heeft een vreselijke lijdensweg moeten begaan doordat mijn ouders heel laat pas durfden in de grijpen. Ik wilde dat dus voor gaan. Bovendien moet je er bij cavia's (waarschijnlijk ook konijnen?) aan denken dat het prooidieren zijn. Ze laten pijn dus niet zo gauw merken, want dan worden ze opgegeten in het wild. Het kan dus zijn dat een diertje nog actief oogt, terwijl het wel pijn heeft of ergens last van heeft. Al met al, een paar dagen laten kreeg ze een bult onder haar kin en hebben we haar ingeslapen. Een vreselijke beslissing, maar zo bespaar je het beestje wel een hoop pijn.

Ik ben overigens wel van mening dat je als diereneigenaar eigelijk ook de beslissing hebt gemaakt voor je beestje te gaan en niet voor het geld. Kun je je diertje een dierwaardig bestaan geven met een vrij prijzige operatie, zou ik daar dus ook voor gaan. Dan maakt het me niet uit of mijn cavia 7,50 heeft gekost of het konijn 27,50. Als ik daarmee het beestje kan redden, zal ik dan zeker doen. Zolang het na de ingreep nog wel goed konijn of cavia of wat voor dier dan ook, kan zijn.

[zwarte panter]

Ik snap dat je je die vraag ondertussen begint te stellen...

Ik weet hoe moeilijk/lastig en frustrerend het met momenten is als je konijn lang ziek is en je eigenlijk niet weet wat het precies is en/of hoe hun kansen verder zijn.

Maar dit is een extréém moeilijke vraag. Ookal heb je daar een idee van, als het moment zover is dat je echt die vraag gaat stellen, denk je er meestal toch iets anders over ( je verlegt zo makkelijk je grenzen als je voor een ziek konijn aan het zorgen bent…en dus meegroeit in het proces).

Laat ons zeggen dat ik financieel geen grens stel. Ik ben absoluut niet rijk, maar ik zal mijn konijnen ten alle tijde de beste medische zorg geven die ze nodig hebben, ook al is die duur.

Eigenlijk vind ik het het belangrijkste om naar je konijn te kijken... Als zij aantonen dat ze willen vechten, zal ik alles doen wat in mijn macht ligt om hen daarbij te helpen. Als je die vechtlust niet meer ziet, is het tijd om na te gaan denken.

Daarnaast vind ik het persoonlijk ook erg belangrijk dat ik DA'en heb waar ik op kan vertrouwen. Een DA die erg ver zal gaan, maar het wel zal zeggen als het té ver gaat. En dan niet té ver als in de zin dat haar kennis ontoereikend wordt (want die kom je soms ook tegen), maar té ver als in niet konijnwaardig meer.

En dan nog het puntje van ontoereikende kennis bij sommige DA. Ik vind/vond het persoonlijk te moeilijk (onmogelijk) zo’n keuze te maken zonder duidelijke diagnose. Of op aanraden van een DA die op hetzelfde moment toegaf dat hun kennis hiervoor eigenlijk ontoereikend was. In dat geval ging ik dus ook op zoek naar een DA met meer kennis, die mij uiteindelijk wel een diagnose kon geven.

Een tijdje terug had ik eigenlijk de beslissing genomen dat inslapen mij het beste leek... Na lang ziek zijn kreeg ze een soort attaque (en ze leek er op het eerste gezicht niet helemaal uit te komen). Tegen de tijd dat ik bij een spoedDA was, was ze redelijk hersteld en de DA stond zo versteld van haar vechtlust dat hij inslapen op dat moment toch niet de juiste optie vond, maar ze was natuurlijk nog steeds erg ziek.

Het herstel duurde lang, maar momenteel loopt ze hier rond te crossen en is ze weer helemaal gezond. Niet alleen zij geniet, maar ik ook.

Het blijft een zéér moeilijke vraag. Maar wat ik het belangrijkste vind, is om naar je konijn te luisteren.

[bunny ranch chanty]

Zolang het konijn de spirit nog heeft en geen pijn.....zou ik door gaan.

Mischien scheeld het dat ik wel vaker konijnen heb gehad en deze keuse door mijn gedachte ging....zelfs op het randje van knarsen tanden heb ik het moeilijk....

Uiteindelijk toch gekozen door te gaan en me vriend is er nog steeds blij gezond en gelukkig....Maar aan de andere kant een konijn met achter af foute diagnose da bleek wel een bot fractuur te hebben ipv gescheurde knie banden....Was er zo slecht aan toe dat ik hem in liet slapen met alle verdriet......Het is en blijft een keuse die je maakt. Ik ben wel zo dat ze zeker de kans moeten hebben.......Ook in dit geval zal ze moeten vechten maar heeft zeker kans op een goede toekomst....

Nu op dit moment heb ik een zelfde punt me kat gaat dood.....

Ze heeft een tumor, de da heeft mij de keuse gegeven waneer haar te laten inslapen.

Ze kan niet goed eten in de maag verdragen.Ik trek alles uit de kast....zodat ze nog iets eet.Ze toond geen pijn en spint er op los.

Ja wat moet je.......De tijd is nog maar kort.....maar toch mag ze van mij nog even.

[bikkel]

wanneer inslapen....een moeilijk vraag!

maar het voelt nu na ervaring behoorlijk k****!

[ZaZa]

Wel bizar ja, dat je dat topic gister opende en die keuze, dat besluit nu al niet meer op jezelf van toepassing is omdat de keuze al voor je gemaakt werd....

Zo zie je maar...