Gast Geplaatst: 3 december 2009 Geplaatst: 3 december 2009 Het is heel normaal om te je die dingen af te gaan vragen. Maar het heeft helemaal geen zin. Alex had ook van die hikjes en Alex is op ongeveer dezelfde manier overleden. Ik kan je misschien een beetje gerust stellen. Ik ben om die hikjes wel naar de dierenarts gegaan en die zei dat het gewoon de hik was.Zelfs al was je gegaan een beroerte kunnen ze niks aan doen. Het is heel spijtig dat een nijntje overlijdt, als ik de foto's bekijk was Fluffie ook nog niet zo oud (of heb ik dat verkeerd?). Dat maakt het accepteren ook een stuk lastiger. Fijn dat je hem een laatste rustplaats hebt kunnen geven, dat helpt vaak met het verwerken. Wat mij heel erg heeft geholpen de afgelopen week is niet te lang stil staan bij de wat nou als vragen, maar juist bij de mooie momenten die Alex me heeft gegeven. Op de foto's ziet Fluffie er uit als een vrolijk gelukkig konijn, dus mooie momenten zullen er genoeg zijn. Heel veel sterkte nog de komende tijd.
sennepenneke Geplaatst: 3 december 2009 Geplaatst: 3 december 2009 Ahh wat enorm triest en wat zal je geschrokken zijn, heel veel sterkte!
respect Geplaatst: 3 december 2009 Geplaatst: 3 december 2009 Och wat erg om dit zo mee te maken! Heel erg veel sterkte met je verlies. Ik brandt een kaarsje voor jullie.
nuknuk en noppes Geplaatst: 9 december 2009 Geplaatst: 9 december 2009 Het komt me erg bekent voor,het lijkt wel wat op de manier waarop m'n kleine noppes 1,5 jaar geleden heen is gegaan.Ik kwam toen ook vrolijk terug van het boodschappen doen.Keek uit het raam en zag het konijn op haar zij liggen,NukNuk waste het buikje van Noppes.Ik dacht nog Tjonge wat hebben die het gezellig met z'n 2.Toen ik klaar was met m'n boodschapjes uitruimen,ging ik naar boven.Ik weet niet waarom,maar ik keek uit het raam.Noppes lag nog steeds op haar zij.Als een idioot naar onderen gestormt,het hok in.Toen ik haar oppakte ging haar mondje nog wat open. Ik geloof dat ik gewoon heb zitten te gillen in de achtertuin,toen ik bij de DA aankwam was het helaas al te laat. Ook ik kreeg de keus om sectie te laten verrichten,dit heb ik niet gedaan.Ik heb haar lekker mee naar huis genomen,heb haar netjes ingepakt met een knuffeltje.En met de tranen over mijn wangen een gat gegraven in de tuin.Wat ook nog verdomd moeilijk gaat op zo'n moment :(... Veel sterkte met dit verlies... Het is heel erg om je diertje zo te verliezen,ik kijk nu nog altijd voorzichtig om het hoekje naar het konijnenhok.Bang dat er weer iets aan de hand is.
Ilovebunny's Geplaatst: 9 december 2009 Auteur Geplaatst: 9 december 2009 Fijn om meer ervaringen met deze manier van sterven te horen. Dat stelt me wat meer gerust. Het is echt wennen zonder die boef die hier over het laminaat loopt te trippelen. Ik hoef nu ineens niet meer rekening te houden met deuren die dicht moeten blijven.Konijnen blijven toch kwetsbare dieren, maar ze zijn groot van binnen.
desi Geplaatst: 9 december 2009 Geplaatst: 9 december 2009 Ik wil je alsnog heel veel sterkte wensen met het verlies...Ik heb het wel gelezen eerder maar heb blijkbaar niet gereageerdHeel veel sterkte vanuit hier gewenst......Toen mijn konijnen aan de myx overleden gingen ze ook alledrie stuiptrekken op het eind, dus ik denk dat het er echt bij hoort, bij konijnen....vreselijk om te zien!!! mijn zoontje was helaas getuige van de dood van de laatste toen ik was werken en hij heeft het er nog wel eens over hoe erg hij het vond....sliepen ze maar gewoon in he?
Ilovebunny's Geplaatst: 15 december 2009 Auteur Geplaatst: 15 december 2009 Ik zit ineens te denken. Fluffie is een paar weken voor zijn dood gecastreerd. Zou dat iets te maken kunnen hebben met zijn dood?
Choco Geplaatst: 15 december 2009 Geplaatst: 15 december 2009 Het zou kunnen, mijn neefje had ook een konijn, die plots overleed nadat die gecastreerd was.
Yvon Geplaatst: 15 december 2009 Geplaatst: 15 december 2009 Yasmina is ook overleden aan een hartstilstand. Daar heb ik een topic over geopend, daarin kan je ook lezen hoe snel het gegaan is. Ik snap het onwerkelijke gevoel, dat heb ik nog steeds hoor. Heb het een plekje gegeven dat ze er niet meer is, maar zal haar niet vergeten, was echt een schat. En twijfel nog steeds of ze echt echt echt niet gered had kunnen worden, maar daar heb ik ook niks aan om dat te denken. En ik noem nog steeds per ongeluk een konijn Yasmina, dan kijkt mn vriend me even vreemd aan en heb ik het door gelukkig.Het lijkt me dat als het al een paar weken terug is, dat ie dan al wel helemaal genezen zou zijn. Het enige dat je je kan afvragen is of ie wel helemaal gezond was, of dat er toch wat kleine dingetjes waren waarvan je dacht "zal wel". Ik heb bij Yasmina wel gezien hoe snel het kon gaan; in half uur/drie kwartier was het gebeurd! Zo klinkt het bij jouw konijntje ook. Ik denk ook dat je er verder niks meer aan kon doen, en met de gedachte dat je eerder naar beneden moest gaan kan je jezelf ook niet troosten. Als je bedenkt dat het zo snel kan gaan had het ws niks uit gemaakt. Sterkte met het verlies!
Saskia_ Geplaatst: 15 december 2009 Geplaatst: 15 december 2009 Heel veel sterkte! Ik zit even je foto's te bekijken, foto 6 is echt heel schattig. Fijn dat je zoveel mooie foto's van Fluffie hebt, om later nog eens terug te kijken.
Ilovebunny's Geplaatst: 15 december 2009 Auteur Geplaatst: 15 december 2009 Heel veel sterkte! Ik zit even je foto's te bekijken, foto 6 is echt heel schattig. Fijn dat je zoveel mooie foto's van Fluffie hebt, om later nog eens terug te kijken.Dank je, ja het was echt een lieverd. Ben blij dat ik zoveel foto's van 'm heb en filmpjes. Hij heeft een eigen youtube channel :yes: www.youtube.com/fluffieworld@ Yvon bedankt voor je steunende woorden. Ik heb helemaal niet kunnen huilen om Fluffie alleen toen hij dood in mijn armen lag even. Voel me er somber over geloof ik. Heb jij dat ook gehad en is dat normaal? Ik merk wel dat nu ik twee babynijntjes heb, dat ik die band met Fluffie mis, dat ie naar me toe komt als ik thuis kom of hem roep. Dat verschil merk ik heel goed, met deze schichtige nijntjes en Fluffie. Ik moet weer helemaal opnieuw een band opbouwen en dat is ook wel weer confronterend op 1 of andere manier.
Ilovebunny's Geplaatst: 15 december 2009 Auteur Geplaatst: 15 december 2009 Het zou kunnen, mijn neefje had ook een konijn, die plots overleed nadat die gecastreerd was.Maar wat is daar medisch gezien dan het oorzaak-gevolg van?
Imre Geplaatst: 15 december 2009 Geplaatst: 15 december 2009 Lieve Ilovebunnys,eergisteren is mijn Lotje van bijna drie maanden net zo abrupt overleden.Zij heeft nog wel even geleefd, maar deed al bijna niets meer.Ik heb wel sectie laten verrichten, en bloed af laten nemen van de pa en ma . Ik hoor vrijdag wat het echt is geweest maar ze denken aan EC.Al mijn konijntjes worden nu preventief behandeld.Maar bij Lotje was het ook in een oogwenk. Zo geef ik haar eten en zo licht ze gestrekt. Ik kan het nog steeds niet geloven dat ze er niet meer is.Mocht je er toch achterkomen wat het is geweest hoor ik het graag....misschien hangt er toch iets in de lucht???Heel veel sterkte..... dit is zo moeilijk...en (zo is het bij mij)maar weinig mensen begrijpen dat je zon verdriet kan hebben.
Yvon Geplaatst: 15 december 2009 Geplaatst: 15 december 2009 @ Yvon bedankt voor je steunende woorden. Ik heb helemaal niet kunnen huilen om Fluffie alleen toen hij dood in mijn armen lag even. Voel me er somber over geloof ik. Heb jij dat ook gehad en is dat normaal? Ehm nee, ik heb de hele wereld bij elkaar gejankt. En had zulke opgezwollen oogleden, dat ik bijna op een oosters iemand leek. Maar goed, ik ben gewoon een jankerd wat dat betreft.Wat betreft je babykonijntjes: probeer niet het gemis in hun te zoeken. Het zijn andere diertjes, met een ander karakter. Vergelijken heeft geen zin. Ik snap dat je dit toch wel gaat doen, omdat Fluffie zo vers in het geheugen ligt en zo verdrietig is afgelopen, maar als je gaat vergelijken zal het je alleen verdrietiger maken doordat je je vaak focust op de dingen die het nieuwe diertje niet heeft/doet. Dus probeer daar op te letten, dat is prettiger voor jezelf.Sterkte nogmaals!
Ilovebunny's Geplaatst: 15 december 2009 Auteur Geplaatst: 15 december 2009 Lieve Ilovebunnys,eergisteren is mijn Lotje van bijna drie maanden net zo abrupt overleden.Zij heeft nog wel even geleefd, maar deed al bijna niets meer.Ik heb wel sectie laten verrichten, en bloed af laten nemen van de pa en ma . Ik hoor vrijdag wat het echt is geweest maar ze denken aan EC.Al mijn konijntjes worden nu preventief behandeld.Maar bij Lotje was het ook in een oogwenk. Zo geef ik haar eten en zo licht ze gestrekt. Ik kan het nog steeds niet geloven dat ze er niet meer is.Mocht je er toch achterkomen wat het is geweest hoor ik het graag....misschien hangt er toch iets in de lucht???Heel veel sterkte..... dit is zo moeilijk...en (zo is het bij mij)maar weinig mensen begrijpen dat je zon verdriet kan hebben.Jeetje wat erg voor jou ook. Ik wens jou ook heel veel sterkte met je verlies. Ik heb geen sectie meer laten verrichten omdat het vrij duur was en ik het op dit moment niet kan betalen. Ik ben ook benieuwd wat er uit jouw onderzoek komt!Nogmaals veel sterkte!
Choco Geplaatst: 16 december 2009 Geplaatst: 16 december 2009 Maar wat is daar medisch gezien dan het oorzaak-gevolg van? Nouja het was dus zo. Mijn neef je had een konijn van een jaar of 2 geloof ik. En die zus had een vrouwtjeskonijn. Ze wouden de konijnen graag samen doen, maar ze wouden geen nestje. Dus toen hadden ze besloten het konijn te castreren. Het konijn was gezond, at genoeg e.d. Toen lieten ze hem castreren, en een week later werd hij ziek, en overleed. Ik weet niet precies wat er allemaal aan de hand was, ik kan het een keer navragen? Sterke in ieder geval.
Ilovebunny's Geplaatst: 16 december 2009 Auteur Geplaatst: 16 december 2009 ja als je dat wil doen graag.
nonneponnn Geplaatst: 16 december 2009 Geplaatst: 16 december 2009 wat een prachtig konijn wat het zeg :(veel sterkte
Gaaies Geplaatst: 16 december 2009 Geplaatst: 16 december 2009 Ach, wat verdrietig! Wat een lieffie is het om te zien!Heel veel sterkte met dit grote verlies!!
klnmpj&co Geplaatst: 18 december 2009 Geplaatst: 18 december 2009 Veel sterkte, hij heeft vast een heel mooi bestaan gehad met veel liefde!
Choco Geplaatst: 19 december 2009 Geplaatst: 19 december 2009 Ik sprak 'm net. Het was zo ongeveer hetzelfde als bij jou. Konijn werd gecastreerd, er leek niks aan de hand te zijn, en toen lag hij opeens dood in de kooi :(
Ilovebunny's Geplaatst: 19 december 2009 Auteur Geplaatst: 19 december 2009 Ik sprak 'm net. Het was zo ongeveer hetzelfde als bij jou. Konijn werd gecastreerd, er leek niks aan de hand te zijn, en toen lag hij opeens dood in de kooi :(Hmm wat vreemd zeg. Het kan toeval zijn maar het blijft vreemd.. Erachter komen of een konijn na een castratie kan overlijden zal wel heel moeilijk zijn. Hopelijk weet iemand hier er iets over?
Turbonijn Geplaatst: 19 december 2009 Geplaatst: 19 december 2009 Toen ik bij de da informeerde over mijn konijn die ineens overleed zei hij dat vele konijntjes overlijden aan een hartstilstand.Als ze dood gaan ontspannen alle spieren en dus ook die bij de blaas. Sterkte!
Aanbevolen berichten