Flappie010 Geplaatst: 26 november 2009 Geplaatst: 26 november 2009 (aangepast) Mijn oudste konijn zit in het hok met zijn zoon. (ja allebei twee niet gecastreerde mannetjes).Vader = Jaap = franse hangoorZoon = Anton = kruising tussen Jaap en een nederlandse hanghoorZe zijn altijd lief leuk en aardig samen en soms is er wel eens een schermutseling maar dat is dan na een pluk haar over en dan liggen ze weer als vanouds tegen telkaar aan te knorren alsof klaasvaak net langs is geweest.Deze keer zag ik toen ik een beetje met ze aan het spelen was (4 dagen geleden) dat Jaap een scheurtje in zijn oor heeft. Deze is denk ik toegebracht omdat Anton erin heeft zitten bijten.Het is een scheurtje die aan het einde van zijn linkeroor zit. Ongeveer een cm groot. Dit is ongeveer 33% van de breedte van zijn oor.Het was een schone wond zonder vuil eraan. Ik heb toen dus ook besloten niet naar de dierenarts te gaan aangezien ik denk dat konijnen in het wild dit soort grappen ook wel eens oplopen en het wel heel cru zou zijn als ze allemaal araan doodgaan.Ik mag er ook gewoon aanzitten en hij wast zijn oren zoals normaal. Niet met meer of minder aandacht voor dat plekje. Hij eet en drinkt nog steeds als een razende dus zijn voedselpatroon is nog onveranderd.Toch om enige kans op ontstekingen te vermijden vroeg ik me af hoe ik het het beste kan verzorgen. Er zit nu een korst op die onderhand wel wat stof en een piepklein stukje stroo uit zijn hok bevatten.Moet ik dit er nou afweken zodat er een nieuw schoon korstje kan groeien of moet ik deze natuurlijke bescherming gewoon laten zitten?Ik denk zelf dat deze (helende) wond niet echt levensbedreigend is aangezien het het topje van zijn oor is maar moet ik alsnog naar de dierenarts?Hebben andere mensen hier ervaring met wonden aan de oren van een konijn en het natuurlijk laten genezen van dit proces? Of eventueel andere oppervlakkige wonden? 26 november 2009 aangepast door Flappie010
sonia Geplaatst: 26 november 2009 Geplaatst: 26 november 2009 Als de huid eromheen er niet ontstoken uitziet zou ik het gewoon zo laten, het lichaam lost het zelf wel op. Overigens zou ik wel uitkijken met twee rammen, ik heb er geen ervaring mee, maar heb op dit forum akelige verhalen gelezen over kapot gebeten ballen en andere wonden. Misschien begint het met een gescheurd oor, maar het kan eindigen in een drama...
nathalie b Geplaatst: 26 november 2009 Geplaatst: 26 november 2009 Let wel op dat het niet alsnog gaat ontsteken;dan zal je naar de DA moeten en met AB moeten beginnen.Zolang het niet dik wodt is er volgens mij ook niks aan de hand maar houd het wel goed in de gaten;voor je het weet zit je met een abces namelijk....
Dollie Geplaatst: 26 november 2009 Geplaatst: 26 november 2009 Wou alweer verder gaan, maar bedenk me dat ik hier inderdaad ervaring mee heb.. Mijn twee oppas konijnen, broertjes waarvan één veel te dominant, zijn ook aan het vechten geslagen ofwel, broertje één heeft broertje twee flink te pakken gehad (al meerdere malen aan de oude littekens te zien, maar hee, waarom zouden ze naar mij luisteren.. Ik heb toch totaaal geen verstand van konijnen..). Ik ben wél naar de dierenarts gegaan. De oren waren echt flink kapot, vol gaten, maar omdat ik niet wist wanneer het precies gebeurt was, is het niet gehecht. (Zou meer schade aan kunnen richten dan goed doen.) Evert heeft wel een spuit AB en een kuur van een week gehad, dus ja.. Ik weet niet of dit dan vergelijkbaar is.. Maar ik heb het ene oor toen ik het ontdekte proberen te ontsmetten (maar schrok zo toen ik alle schade van dichtbij zag) en verder helemaal niks er mee gedaan. Het is voorzover ik weet allemaal goed geheelt, al blijf je het natuurlijk wel zien.
Sammy Geplaatst: 26 november 2009 Geplaatst: 26 november 2009 ik heb hetzelfde meegemaakt met mijn konijntje carmen.Zij was ook gebeten toen ze klein was. Ik was haar aan het koppellen. ik had een tijdelijke kooi gemaakt naast mn andere konijn. met tralies.Carmen vondt het wel gezellig. en heeft waarschijnlijk tegen de tralies aangelegen. mn andere konijn vondt het minder leuk. en heeft 2 stukken uit haar oor gebeten.elk oor mist een stukje.ik heb dit toen ook erg goed ontsmet. en het is goed genezen. niet dik of rood geworden.je blijft het natuurlijk wel zien.
Joseeke Geplaatst: 26 november 2009 Geplaatst: 26 november 2009 Een vraagje --> zijn je 2 rammetjes gecastreerd? Zo niet, dan zullen ze zeer waarschijnlijk vaker gaan vechten in de toekomst.Als ze nu nog niet gecastreerd zijn, is mijn advies om dit zsm te laten doen. Ik heb 2 gecastreerde rammetjes samenwonen wat heel goed gaat.
Flappie010 Geplaatst: 26 november 2009 Auteur Geplaatst: 26 november 2009 Een hoop mensen met ervaring zie ik. Ik ben benieuwd hoe het af gaat lopen. Het oor ziet er op dit moment nog prima uit op wat stofjes in het korstje na. Maar dat laat ik dan wel gewoon zitten.Ze zijn niet gecastreerd en dat gaat ook niet gebeuren. Dan maar weer allebei apart in een eigen hok. En ze vechten al tijden met elkaar. Vaak kwam ik wat plukken haar tegen van beide konijnen. Maar deze keer was het echt een scheurtje in zijn oor.Ik ben benieuwd wat de toekomst brengt. En ik zal hier nog eens een update zetten over hoe het afloopt.
_Danielle Geplaatst: 26 november 2009 Geplaatst: 26 november 2009 Ik word hier zo verdrietig van... Ze vechten al tijden met elkaar en toch zijn ze samen gehouden.. De schade is nu nog beperkt, maar ze hadden elkaar af kunnen maken. En waarom zou je ze niet laten castreren? Konijnen horen niet apart en alleen in een hok, konijnen zijn groepsdieren.
Joseeke Geplaatst: 27 november 2009 Geplaatst: 27 november 2009 Ik had al een vermoeden dat ze niet gecastreerd zijn. Een castratie bij een rammetje is niet echt een zware ingreep. Je hebt ze eigenlijk al veel te lang samengehouden, aangezien ze al meerdere keren gevochten hebben.De kans van slagen met koppelen na de castratie, is hierdoor wel een stuk kleiner geworden.... Konijnen zijn idd groepsdieren en zijn vaak het gelukkigst met een soortgenootje :yes:
nathalie b Geplaatst: 27 november 2009 Geplaatst: 27 november 2009 Je weet dat rammen kunnen vechten tot de dood toch......?Ik zou hier niet op gaan wachten als ik jouw was;brengt erg veel onnodig leed voor je konijnen..Castratie is geen zware ingreep bij rammen,dus waarom niet?Waarom houd je ze eigenlijk bewust bij elkaar als ze al vaker hebben gevochten?
The Email Female Geplaatst: 27 november 2009 Geplaatst: 27 november 2009 Ze vechten al tijden en je hebt ze toch samen gelaten... :erf:
Flappie010 Geplaatst: 27 november 2009 Auteur Geplaatst: 27 november 2009 Voor het algemene plaatje.Ze vechten niet vaak en het is vaak weer over omdat er eentje er geen zin in heeft en wegrent naar zijn favoriete deel van de kamer waarna hij soms een pluk haar uit zn kont mist.Ze zitten bijna altijd 24 uur per dag los in mijn kamer van 25 vierkante meter waardoor ze alle ruimte hebben om bij elkaar te zijn of elkaar met rust te laten.Hokken doe ik alleen dicht als ik er zelf een weekendje niet ben. Het oor geval is gebeurd toen ik ze moest opsluiten omdat ik zelf 2 dagen niet thuis was.En:Ik wist niet dat rammen met elkaar konden vechten tot de dood al lees ik wel eens enge verhalen over krassen op de ogen en nare ontstekingen na een vechtpartij. Maar omdat de DA ooit zei dat een vechtpartijtje met wat plukjes haar heel normaal is hield ik ze bij elkaar. Ze zei wel dat ze wel genoeg ruimte moesten hebben. Uiteraard ben ik ook geschrokken door dit oor incident.Ik heb de hokken die ik aan elkaar gekoppeld had nu weer uit elkaar gehaald tot ik over de situatie heb nagedacht en een oplossing heb gevonden. De ene dag mag de een loslopen en de andere dag de ander.Voor de mensen die zeggen dat ik ze eerder uit elkaar moest halen kan ik alleen maar zeggen dat ze genoeg ruimte hadden en ik de mening van de dierenarts volgde. Waarschijnlijk zaten ze te dicht op elkaar toen ik ze opsloot.Ik wil ze niet laten castreren omdat dat misschien een mannending is. Die ballen hebben ze gekregen en die mogen ze van mij houden. Behalve dat hebben ze beide een eigen karaktertje en konijnen worden zo suf na een castratie. Het zijn al franse hangoren en die zijn al zo rustig.Behalve dat kunnen konijnen prima alleen leven naar mijn mening mits ze maar genoeg aandacht krijgen. En dat krijgen ze genoeg omdat ik in een studentenhuis woon en elke dag er weer iemand van het huis met die beesten bezig is als ik thuiskom. Soms vraag ik me af of ze nog wel van mij zijn.Ze zitten voorlopig ff uit elkaar met de hokken naast elkaar tot ik eruit ben wat ik ermee doe.
Aniek Geplaatst: 27 november 2009 Geplaatst: 27 november 2009 Ik zou ze toch laten castreren, het commentaar van ze hebben de ballen niet voor niets gekregen is onzin. Die hebben geen nut, want voortplanten gaat niet gebeuren, mensen laten zich ook castreren dus waarom mag het bij dieren niet? Bah ik vind het altijd zo'n zwak argument terwijl ze gelukkiger zonder die dingen kunnen zijn. En dat ze suf na een castratie worden? Grootste onzin die er is, ze blijven hier even druk en aanwezig, alleen de drift tot voortplanten neemt af.
Flappie010 Geplaatst: 27 november 2009 Auteur Geplaatst: 27 november 2009 Ik zou ze toch laten castreren, het commentaar van ze hebben de ballen niet voor niets gekregen is onzin. Die hebben geen nut, want voortplanten gaat niet gebeuren, mensen laten zich ook castreren dus waarom mag het bij dieren niet? Bah ik vind het altijd zo'n zwak argument terwijl ze gelukkiger zonder die dingen kunnen zijn. En dat ze suf na een castratie worden? Grootste onzin die er is, ze blijven hier even druk en aanwezig, alleen de drift tot voortplanten neemt af.Het gaat om vader en zoon. Dus voortplanten zit er wel degelijk in.En het is jammer dat je het een zwak argument vind. Iedereen gaat met zijn of haar huisdieren anders om dan de ander. Behalve dat moet je dat argument niet al te serieus nemen maar dat leek me wel duidelijk. Ik zei ook nog dat ik erover na zou denken wat ik met de situatie ging doen. Ik geloof dat ze gelukkig zat zijn. Niet elk konijn krijgt zoveel aandacht en bewegingsvrijheid. Ze kunnen prima een weekje apart in een hok zitten. Ik heb al eens eerder een konijn laten castreren en hij werd wel degelijk suffer. Misschien is dat bij jou anders geweest.
nathalie b Geplaatst: 27 november 2009 Geplaatst: 27 november 2009 Maar wat doe je na een weekje dan?
Flappie010 Geplaatst: 27 november 2009 Auteur Geplaatst: 27 november 2009 Als ik dat wist hoefde ik er niet even over na te denken en advies in te winnen.
nathalie b Geplaatst: 27 november 2009 Geplaatst: 27 november 2009 Ik zou ze beiden laten castreren en voor allebei een meissie gaan zoeken....Ik zou het risico niet meer lopen om ze bij elkaar te zetten en naast elkaar leven is niet de ideale oplossing.....heb er zelf ervaring mee.
Aniek Geplaatst: 27 november 2009 Geplaatst: 27 november 2009 Het gaat om vader en zoon. Dus voortplanten zit er wel degelijk in.En het is jammer dat je het een zwak argument vind. Iedereen gaat met zijn of haar huisdieren anders om dan de ander. Behalve dat moet je dat argument niet al te serieus nemen maar dat leek me wel duidelijk. Ik zei ook nog dat ik erover na zou denken wat ik met de situatie ging doen. Ik geloof dat ze gelukkig zat zijn. Niet elk konijn krijgt zoveel aandacht en bewegingsvrijheid. Ze kunnen prima een weekje apart in een hok zitten. Ik heb al eens eerder een konijn laten castreren en hij werd wel degelijk suffer. Misschien is dat bij jou anders geweest.Nou ik heb al zeker 100 rammen laten castreren en het bleven allemaal vrolijke actieve drukteschoppers (die dat al waren), ik merkte niks van ander gedrag, behalve dat ze niet meer sproeiden of steeds liepen te rijden op alles wat ze tegen kwamen. Oftewel ze hadden geen last meer van die hormonen die ze toch niet konden gebruiken wat voor een konijn een hele opluchting is. Misschien had je een uitzonderingsgeval die wat suffer werd, maar dan nog.. het beste toch voor je konijnen? En gelukkig zat waarom niet gelukkiger? De meeste konijnen hier op BB hebben zelfs dag en nacht een ren dat is nog mooier dan elke dag los, zoals ik begrijp staan ze binnen, wat voor maten kooi gebruik je voor ze?
Aanbevolen berichten