FemkeS Geplaatst: 19 oktober 2009 Geplaatst: 19 oktober 2009 Aankomende donderdag is het zover, Moon gaat onder het mes voor een sterilisatie. Of eigenlijk een castratie aangezien ze alleen haar eierstokken zullen verwijderen. Als haar baarmoeder er slecht uit ziet, wordt die natuurlijk wel verwijderd. Ze is nu 9 maanden en het wordt toch wel tijd om haar te castereren. Vanaf ongeveer een maand geleden was het af en toe "mot" tussen Sprokkel en Moon, met veel knorren en achter elkaar aan racen. Sinds 1 week zijn de hormonen echt aan het gieren en is ze de halve dag bezig Sprokkel te bespringen (echt sneu voor hem, want ze is 2 keer zo groot en hij verdwijnt zowat onder haar). Nu wil ik natuurlijk ook voorkomen dat ze in de toekomst baarmoederkanker of ontsteking krijgt, dus is de stap om haar te laten casteren voor mij een logische. Nu weet ik dat een konijnkundige DA haar zal opereren. Dat ze een gas narcose krijgt. (Ik mag er zelf bij zijn trouwens.) Dat ze na de operatie (als ze weer goed wakker is) zal worden gedwangvoerd met critical care, om ervoor te zorgen dat haar verteringsstelsel op gang blijft. Ik neem ook haar eigen voer, hooi, groente etc mee, zodat ze hopelijk zo snel mogelijk weer zelf gaat eten. Kortom, ik zou er vertrouwen in moeten hebben, maar ik ben toch bang dat er iets mis gaat tijdens de narcose of dat ze na de tijd niet goed wil eten o.i.d. en ik haar zal verliezen. Ze is nu dus 9 maanden oud en ze heeft al een ziektebed achter de rug. Ze heeft E. cuniculi en dat is nu goed onder controle, maar ja dat gaat natuurlijk nooit helemaal weg en kan weer de kop op steken als haar weerstand laag is. Uit voorzorg ben ik op aanraden van de DA vorige week begonnen met haar dubbele doses panacur te geven. Thuis is ook alles in orde om haar op te vangen. Donderdag ben ik zowiezo vrij en vrijdag kan ik ook vrij nemen mocht het niet goed met haar gaan. Het hok van Moon en Sprokkel kan ik in tweeën splitsen (boven en onder) zodat ze niet door Sprokkel lastig gevallen hoeft te worden als blijkt dat het samen nog niet gaat. Ik heb een hele stapel oude handdoeken om in haar plasbak te leggen (voor de rest is er een kale ondergrond, trespa, in het hok). Dus tsja, dat is volgens mij ook in orde allemaal. Nou ja, om een lang verhaal kort te maken. Zijn er nog dingen waar ik niet aan heb gedacht of andere tips? En ik heb echt even een hart onder de riem nodig, dat ik er echt goed aan doe om haar te laten castereren, ondanks de mogelijke complicaties.
Magrietha Geplaatst: 20 oktober 2009 Geplaatst: 20 oktober 2009 sorry, ik kan je alleen succes wensen. Heb er zelf nog geen ervaring mee.
Nimfee Geplaatst: 20 oktober 2009 Geplaatst: 20 oktober 2009 Oeeh spannend hoor. Binnenkort moet ik ook mijn konijntje laten castreren...Ik moet alleen nog alles gaan opzoeken.
Resii Geplaatst: 20 oktober 2009 Geplaatst: 20 oktober 2009 Dat je een hart onder de riem nodig hebt snap ik goed, het is allemaal niet niks... Ik heb dat nu al nodig, terwijl mijn meiden er pas 9 nov aan gaan geloven Als ik jouw verhaal zo lees heb je jezelf prima voorbereid en ingelezen.. Je hebt ook goede redenen om haar te laten castreren.. Ik vraag me alleen af; is het een bewuste keuze om alleen de eierstokken te laten verwijderen? Mij lijkt dat als je helemaal geen risico meer wil lopen op baarmoederproblemen het wel het beste is om de baarmoeder ook weg te laten halen.. Maar zoveel verstand heb ik er nu ook weer niet van dus ben benieuwd wat de rest zegt... Heel veel sterkte en succes donderdag!! Hou je ons op de hoogte?
FemkeS Geplaatst: 21 oktober 2009 Auteur Geplaatst: 21 oktober 2009 Bedankt voor de steun! @ResiiIk heb me laten vertellen dat het de eierstokken (of eigenlijk de hormonen die ze aanmaken) zijn die de baarmoederkanker kunnen veroorzaken, dus dat het voldoende moet zijn om alleen die te verwijderen. Het ook verwijderen van de baarmoeder maakt de operatie weer een stukje zwaarder, en brengt dus meer risico met zich mee. Mocht de baarmoeder er nu al niet goed uit zien, dan wordt ie natuurlijk wel verwijderd. Ik wordt er trouwens wel steeds zekerder van dat dit een goede beslissing is. Moon laat Sprokkel echt niet met rust, dus overdag (als ik werk) heb ik ze allebei maar in een ander gedeelte van het hok opgesloten. Ze jaagt hem namelijk de hele tijd achterna. Echt met d'r staart tegen d'r rug gedrukt (je kijkt zo d'r gat in ), knor geluidjes makend en dan dus om de haverklap op hem gaan wippen. De geur die ze verspreid is ook best aanwezig. Mijn huis hangt nu vol met de geur van hitsig konijn, haha. Ik hou jullie zeker op de hoogte over hoe het donderdag zal gaan!
FemkeS Geplaatst: 22 oktober 2009 Auteur Geplaatst: 22 oktober 2009 Nou, ik heb haar net weg gebracht, met een portie hooi en d'r biks die ze vanochtend nog niet op had. Als het goed is krijg ik rond 13.00 een telefoontje en kan ik komen voor de operatie. Dan neem ik ook de groente enzo mee voor na de tijd. Ben zo zenuwachtig... ik hoop echt dat alles goed gaat.
FemkeS Geplaatst: 22 oktober 2009 Auteur Geplaatst: 22 oktober 2009 Ik werd om 13.30 gebeld dat ze Moon aan het scheren waren en ik kon komen. De operatie is goed verlopen. Er zat een cyste in 1 van haar eileiders wat verklaard dat ze zo enorm hitsig was. De baarmoeder zag er nog heel mooi uit, dus die is blijven zitten. Haar darmen zaten ook goed vol eten, dus dat zag er allemaal ook mooi uit. Ik vond het eerst heel raar toen ik binnenkwam (met mijn mutsje, mondkapje en overschoenen aan) om mijn eigen konijn zo lang gerekt op haar rug te zien liggen, met een blote buik, vastgebonden poten en aan kapje over haar snuit. Maar om de een of andere reden kon ik wel heel objectief naar de operatie kijken, toen ze afgedekt was met een doek. Na de tijd werd ze in een "hokje" gelegd dat verwarmd was en waar extra zuurstof in de lucht zit. Ze werd daar ook al heel snel wakker. Dat was wel weer sneu om te zien. Ze probeerde meteen op te staan, maar ja, dat ging niet, en ze tolde een beetje rond. Uit eindelijk ging ze "lekker" liggen. Helaas mocht ik niet langer blijven. Als ze zo goed wakker is dan gaat ze in een normaal hok, met al het lekkere eten dat ik mee had genomen (wilgentak, stukje witlof, appel, komkommer, peterselie...twas een beetje veel, maar dan heeft ze tenminste keus) en ze wordt een keer gedwangvoerd, met goed vezelrijk spul. En dan tegen het einde van de dag/begin avond, zal ik een telefoontje krijgen dat ze weer opgehaald mag worden. Ik hoop dat ze dan al goed zelf wil eten, anders moet ik iedere 2 uur dwangvoeren. De DA stelde voor om haar zowiezo de komende paar dagen, 3 keer daags wat te dwangvoeren (ik heb nog over van toen ze ziek was). Pijnstilling heb ik zelf ook nog thuis liggen, en zal ik haar ook 2 keer daags geven. Nou, tot zo ver dus... Ik laat weer van me horen als ze thuis is. P.S. Ik heb echt geen idee of Sprokkel zijn meisje wel mist. Hij doet niet echt anders dan anders ofzo. Zit gewoon lekker te slapen.
Resii Geplaatst: 22 oktober 2009 Geplaatst: 22 oktober 2009 Fijn dat het allemaal goed gegaan is! Nu inderdaad hopen dat ze snel gaat eten van al dat lekkers dat je voor haar gebracht hebt Enne, het is toch alleen maar fijn dat Sprokkel niks anders laat merken? Beter dan dat hij helemaal gestressed zit te doen omdat zn vriendinnetje weg is Hij is vast blij als hij weer bij haar mag..
FemkeS Geplaatst: 22 oktober 2009 Auteur Geplaatst: 22 oktober 2009 (aangepast) Ik heb d'r om zeven uur weer opgehaald. Ze hadden haar toen wel gedwangvoerd (ze zit er echt helemaal onder) maar zelf had ze nog niets gegeten. Ook niet gekeuteld of geplast. Ik moet haar nu om de 2 uur dwangvoeren. Ik vind het zo zielig. Ze is één hoopje ellende. Ze wil echt niets eten of drinken en heeft nog steeds niet geplast en gekeuteld. Ze zit alleen maar in d'r plasbak op d'r handdoek te zitten, met van die halve oogjes. Dus we gaan allebei een zware nacht tegemoet. Ik hoop echt dat ze in de loop van de nacht toch op zijn minst gaat poepen en plassen. Ik zal morgen ook maar vrij nemen, zodat ik de hele dag voor d'r kan zorgen. 22 oktober 2009 aangepast door FemkeS
Resii Geplaatst: 22 oktober 2009 Geplaatst: 22 oktober 2009 Ahh... vertroetel haar maar goed! Opzich is t niet zo heel gek dat ze niet wil eten of drinken, ga jezelf maar na als je je echt rot voelt Goed dat je morgen vrij neemt om voor haar te zorgen.. dan is ze er vast weer snel bovenop Sterkte vannacht saampjes!
The Email Female Geplaatst: 22 oktober 2009 Geplaatst: 22 oktober 2009 Arm beestje... Hoe is het nu met haar?
FemkeS Geplaatst: 23 oktober 2009 Auteur Geplaatst: 23 oktober 2009 Het gaat helaas nog niet goed met haar. Door de nacht heen zijn er gelukkig wel een paar keutels verschenen (9 in totaal). Ze heeft alleen nog steeds niet geplast en wil zelf ook echt niet eten. Ze heeft duidelijk pijn, ondanks de pijnstilling. Af en toe probeert ze een stukje te lopen en dat gaat enorm moeizaam. Ik blijf iig stug doorgaan met dwangvoeren (Ik ben nu al kapot en ik vrees dat ik nog een tijdje zo door moet). Al dat eten en water zou er toch een keertje uit moeten komen? Ik begin me nu toch wel zorgen te maken. Ik wil niet dat haar darmen gaan stil liggen, en ik kan haar natuurlijk ook geen buikmassage geven met die enorme wond die daar zit. :(
Aanbevolen berichten