Clover Geplaatst: 1 juli 2009 Geplaatst: 1 juli 2009 Mijn Franse Hangoor wordt vrijdag gecastreerd. 2 weken geleden waren zijn balletjes nog niet ingedaald. Ik hoop dat ze ze nu wel kunnen vinden, anders moeten we maar even kijken of we het toch nog wat uit moeten stellen.Hij is vrijdag 15 weken en 1 dag oud (geboren op 19 maart) en hij lijkt me groot genoeg voor castratie. Maar ik heb nog nooit een Fransoos gehad, dus schijn kan bedriegen :whistle2:Ik mag hem tussen 8:30 en 9:00 uur brengen en dan kan ik om 13:00 uur bellen of alles goed is gegaan en of hij alweer wat gegeten heeft. Ik wil hem zo graag zo snel mogelijk aan mijn voedster koppelen, want ze wordt toch wel een beetje eenzaam nu. Ze vraag echt megaveel aandacht en zit de tijd dat ik niet in de tuin ben, vaak stil in haar kattenbak.Na de castratie is het nog even aftellen en dan ga ik ze koppelen. Dat vind ik wel heel spannend hoor!
Dippie Geplaatst: 1 juli 2009 Geplaatst: 1 juli 2009 Succes!!! Mijn ram is vorige week woensdag ook gecastreerd en alles was goed gegaan! Toen ik hem savonds weer op ging halen en thuis in zn hok zette, ging ie gelijk eten, dus alles was in orde
Clover Geplaatst: 1 juli 2009 Auteur Geplaatst: 1 juli 2009 Nou, over de castratie zelf maak ik me niet zo heel veel zorgen. Behalve dan als zijn balletjes niet ingedaald blijken te zijn. Dan moeten we misschien kiezen voor en zwaardere operatie. Mijn DA is gelukkig heel konijnbekwaam, dus wat dat betreft heb ik alle vertrouwen. Alleen de spanning blijft als je zit te wachten op bericht dat alles goed is gegaan. Ik heb al een aardig aantal castraties achter de rug (3 konijnen en 5 katten, maar de spanning blijft hetzelfde... Ach, het zal wel goedkomen
max Geplaatst: 1 juli 2009 Geplaatst: 1 juli 2009 ja, spannend blijft het altijd he?... maargoed, het is voor een goed doel en je hebt een goede da, dus, ... komt vast helemaal goed! succes!
Clover Geplaatst: 3 juli 2009 Auteur Geplaatst: 3 juli 2009 Zo! De stress is voorbij. De ballen daalden na het onder narcose gaan gelukkig in. Ze waren niet heel groot, maar groot genoeg om ze zonder problemen te kunnen verwijderen. Geen buikoperatie dus Meneertje ligt nu heerlijk in zijn hok. Al het strooisel heb ik vervangen door kranten.Hij heeft een paar stukjes wortelloof gegeten en een half blaadje andijvie. Het lijkt dus allemaal goed te gaan. Het is weekend dus ik houd hem lekker scherp in de gaten. En nu aftellen tot ik hem kan koppelen aan zijn nieuwe vrouw :whistle2:Twee weken wordt hier geadviseerd, maar de dierenarts assistente zei 4 weken voor de zekerheid...Nu begin ik toch weer te twijfelen.
Clover Geplaatst: 5 juli 2009 Auteur Geplaatst: 5 juli 2009 Ja, anders had ik hier al nest moeten hebben Haha!!!Nou, dat is mooi, dan houd ik dat aan. Alles gaat verder prima. Meneertje is levendig, eet en drinkt prima en de wond ziet er keurig uit. Nu hij geschoren is, zie ik duidelijk zijn zakjes, maar wat waren ze moeilijk te vinden tussen dat pluis zge Over twee weken trek ik het hele weekend uit voor de koppeling. Spannend hoor. Hij is trouwens op 19 maart geboren en is nu dus 15 weken. Hij woog vrijdag 3,5 kg. Weet iemand of dat óp schema'is voor een Fransoos?
max Geplaatst: 8 juli 2009 Geplaatst: 8 juli 2009 nou clover, dat klinkt super! wat fijn dat het allemaal goed gegaan is! en succes straks met de koppeling!!
Clover Geplaatst: 8 juli 2009 Auteur Geplaatst: 8 juli 2009 Dankjewel. Ik kijk er naar uit, maar zie er ook wel een beetje tegenop, de koppeling. Ik heb me erg goed ingelezen en ga vrijdagochtend vroeg beginnen. Dan heb ik 3 dagen op mijn gemak de tijd. Ik kijk elke middag als ik uit mijn werk kom even zijn wondjes na. Ik moet zeggen dat ik er al bijna niks meer van zie.Nu hij netjes geschoren is, zie ik wel duidelijk zijn balzakjes zitten en het weekend na de operatie zag ik wel een beetje wond-achtige plekjes (weet niet goed hoe ik dat uit moet leggen), maar nu helemaal al niet meer. Hij houdt het ook echt keurig schoon en heeft er geen moment last van gehad. Alleen toen ik hem net thuis had vrijdag moest hij nog een beetje bijkomen van de stress, maar 's avonds sprong hij alweer op kniehoogte door zijn ren.
Aanbevolen berichten