Wim en Esther Geplaatst: 23 maart 2009 Geplaatst: 23 maart 2009 Eén van mijn voedsters (10 maanden oud) is nu al meerdere keren achter elkaar schijnzwanger geweest. Ik vind dit zorgelijk vanwege de vergrote kans op baarmoederkanker en ik overweeg daarom haar te laten castreren. Dit zou ik willen laten doen bij dierenkliniek Wilhelminapark. Ik heb zojuist gebeld met deze kliniek en mij werd geadviseerd de castratie wel te laten doen (de dierenartsen die verbonden zijn aan deze kliniek adviseren sowieso een preventieve castratie, zo werd mij verteld). Ik twijfel echter nog vanwege de risico's die aan de ingreep zijn verbonden. Wie heeft ervaring met een voedster die meerdere keren achter elkaar schijnzwanger is geweest? Heb je je voedster daarna laten castreren en waarom wel/niet?
Daisy&Mouse Geplaatst: 23 maart 2009 Geplaatst: 23 maart 2009 Mouse is niet schijnzwanger geweest maar heb haar wel laten castreren ivm de kans op baarmoederkanker.. Achteraf maar goed ook! Ze is pas 3 en de baarmoeder was nu al hartstikke slecht geweest.. Een geluk bij een ongeluk dus!Maar het is inderdaad wel een zware operatie... met risico's.. Toch zou ik het zo weer doen als ik nu weer een nieuwe voedster had
_Danielle Geplaatst: 23 maart 2009 Geplaatst: 23 maart 2009 Ik heb alle 4 mijn voedsters laten castreren vanwege het risico op baarmoederkanker en -ontstekingen en heb er geen moment spijt van gehad! Sascha was 2 toen ze werd geholpen, en zelfs zij had al een baarmoeder die aan het veranderen was en in de toekomst wel eens problemen had kunnen veroorzaken.Schijnzwanger zijn is voor een voedster heel heftig en kost een hoop energie. Haar heel lijf bereidt zich voor op de komst van baby's en de hormonen gieren dus door haar lijfje. En dan is ze er klaar voor en komt er niets... Als dit heel vaak gebeurd, kun je je wel voorstellen dat dit echt niet prettig is voor haar. Een operatie brengt altijd risico met zich mee, maar mits je voedsters gezond is en in goede conditie is, je een goede konijnkundige DA hebt die de goede narcose gebruikt (heb je, dus hoef je je geen zorgen over te maken), moet het gewoon prima gaan. Ze heeft alleen wat meer nazorg nodig dan bijv. een ram die gecastreerd wordt.
Rian Geplaatst: 23 maart 2009 Geplaatst: 23 maart 2009 Ja, ik heb Muis ook laten castreren ivm schijnzwangerschappen en gedrag, maar ook vanwege het risico op baarmoederkanker. Muis maakte elke 4 weken een nestje en was dan vreselijk druk, gedroeg zich ook vervelend tegenover Poo. Dat was voor mij 1 van de redenen om haar te laten castreren. Nu is ze echt vreselijk lief, maar nog steeds met haar eigen karaktertje. Dus het heeft geholpen!
Caroline Geplaatst: 23 maart 2009 Geplaatst: 23 maart 2009 Voor een voedster die regelmatig schijnzwanger is, is een catratie uit "menselijke" overwegingen aan te raden. Tenslotte kruipt er in een schijnzwangerschap ontzettend veel energi, zoals Daniëlle al zei. Bovendien wordt een voedster pas schijnzwanger als ze een eisprong heeft gehad. Die gebeurt spontaan als ze "bereden" wordt. (kan dus bv ook door aaien over haar achterste uitgelokt worden of voedster op voedster)De eitjes dalen dus in en er vindt geen bevruchting plaats. Ooit al eens een veodster met haar maandstonden gezien? Neen dus want dat hebben ze niet... het lichaam absorbeert de eitjes weer om zo niets verloren te laten gaan. Maar natuurlijk ziet de baarmoeder daar van af... is ergens normaal niet? De kans op kanker is betrekkelijk klein in onze regio. Het is erfelijk bepaald en zit vn in de Anglesaksiche landen nogal fel in de genen. Ook de goede literatuur mbt konijngeneeskunde komt van daar en dus wordt het risico op kanker wel eens overschat. Baarmoederontstekingen komen wel meer voor en kunnen net zo dodelijk zijn, zijn dat zelfs op termijn (muv geslaagde castratie) altijd omdat de ontsteking altijd terug zal komen en langzaam het lichaam (vn hart) aantast. Voedsters die regelmatig schijnzwanger zijn , niet bevallen en voedsters die vaak rams zijn zonder bevruchting, zijn gevoeliger aan dit soort van ontstekingen. Vermoedelijk net omwille wat ik heirboven beschreef. Het risico van de operatie zelf is erg klein bij een gezond konijn. Zieke konijnen of zwakke konijnen of konijnen met een hartafwijking bv, die blijven nog wel eens in de narcose. Gezonde konijnen bij een goede DA (zoals Wilhelmina) hebben een klein risico.Het belangrijkste is de nazorg eigenlijk. Vooral omdat voedsters vaak niet gaan eten en gedwangvoerd moeten worden.
sennepenneke Geplaatst: 23 maart 2009 Geplaatst: 23 maart 2009 Kunnen ze alleen maar schijnzwanger worden dan als ze bereden worden?Cookie heeft een jaar alleen geleefd en heeft ook een bepaalde periode constant nestjes lopen maken met haar vacht en al het stro wat in dr kooi lag. Zelfs dr speeltjes moesten in het nest verwerkt worden.
ZaZa Geplaatst: 23 maart 2009 Geplaatst: 23 maart 2009 (aangepast) Als je konijn regelmatig schijnzwanger is en ander hormonaal gedrag vertoont waarvan je merkt dat ze daar 'last' van heeft...of je dat zelf hebt, dan kan je zeker overwegen om haar te laten helpen....Baarmoederkanker ben ik totaal niet bang voor...In den beginne lieten wij ook alle voedsters helpen vanwege die zogenaamde kans..tot onze huidige dierenarts vertelde dat konijnen eerder zullen sterven aan andere zaken dan baarmoederkanker...(geloof dat hij die kansberekening over baarmoederkanker ook eigenlijk niet helemaal geloofde)Hier lezende op BB en de Regenboogbrug bevestigt dat...Konijnen gaan dood aan ontstekingen, Gas, Verstopping, E. Cuniculi en meer van die vervelende dingen, maar over baarmoederkanker lezen we hier niets/nauwelijks.. Gelukkig zijn de konijnen hier nauwelijks schijnzwanger en die ene keer in het halve jaar dat één van de 3 voedsters schijnzwanger is, zie ik geen aanleiding om hen te laten helpen...Zouden ze er echt last van hebben, zoals jij zegt in 10 maanden al een aantal keer schijnzwanger, zou het een ander verhaal kunnen worden.. Bij de voedsters die wel gecastreerd zijn, vond ik vooral de eerste week erna best heftig w.b.eten, pijn, de kans op onstekingen van de wond etc...Qua gedrag heb ik weinig verandering gemerkt...(dat ze rustiger zouden worden en aanhankelijker) Houd er ook rekening mee dat een gecastreerde voedster vaak niet goed meer samenkan met een ongeholpen voedster mochten ze tot die tijd wel samenleven of in een groepje zitten..Geen idee of dat op jullie van toepassing is.. 23 maart 2009 aangepast door ZaZa
Wim en Esther Geplaatst: 23 maart 2009 Auteur Geplaatst: 23 maart 2009 Bedankt voor alle reacties tot nu toe. Ik heb besloten een afspraak te gaan maken voor castratie. Ik laat dit in mijn meivakantie doen, zodat ik alle tijd heb om de juiste nazorg te kunnen verlenen. @ Zaza: de voedster waar het om gaat, zit samen met een gecastreerd rammetje. Na de ingreep zullen ze dus waarschijnlijk weer gewoon bij elkaar kunnen.
Aanbevolen berichten