Ga naar inhoud

Wanneer is het het nog waard om te vechten..?


Clover

Aanbevolen berichten

hallo clover, ik ben benieuwd hoe het nu is, ik las bovenstaande allemaal eigenlijk met de tranen in mijn ogen. Ik heb afgelopen Juni een van mijn konijnen moeten laten inslapen, nadat ze van een hele hevige middenoorontsteking niet meer beter werd alleen maar slechter. Na 1 1/2 week medicijnen kon mijn nijn (meike) alleen nog maar op haar zij liggen en niet meer rechtopzitten. ook haar kopje kon ze niet meer recht houden en lag dus altijd op 1 zijde vanhaar gezichtje. Zodra ik haar recht wilde zetten, verkrampte ze helemaal, en viel gewoon weer om. Toen ik na nog eens 4 dagen kuren geen verbetering zag en de DA ook geen andere mogelijkheden voor medicijnen meer had. heb ik toch met pijn in mijn hart de beslissing genomen om haar te laten inslapen. ze kon ook niet meer zelfstandig eten pakken en nam alleen af en toe nog maar voer aan dat je scheef voor haar mond hield, en ze was flink afgevallen van alle stress. Ook ik heb haar iedere dag moeten wassen omdat ze alles liet lopen. Op dit forum las ik vorige week voor het eerst over E. Cunulli, had er nog nooit van gehoord, ik heb gelijk alle symptomen opgezocht en het is fijn te weten nu achteraf dat dit het niet was, anders was er misschien een andere behandeling mogelijk geweest.

Toch maar goed dat dit forum er is, voor alle steun en zo, ik hoop dat je er veel aan hebt.. , als je zelf het idee hebt dat je alles gedaan hebt dat je kan doen komt de beslissing vanzelf. al is dat nooit makkelijk

heeeeeeeeeeeel veel sterkte, en ik hoop dat er goed nieuws komt...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb Spat gisteren niet meer mee naar huis genomen...

Ik had voor mezelf de knoop al doorgehakt dat we er samen klaar mee waren. Haar huidje ging ook helemaal stuk. Ondanks de wasbeurten en het insmeren met sudocreme, werd het alleen maar vervelender voor haar. Dat moet haar pijn gedaan hebben, dat kan niet anders, maar ze liet er niks van merken.

Voordat we naar de dierenarts gingen, heb ik haar nog lekker verwend met haar lievelings eten. Lekker veel witlof en een groot stuk wortel.

De dierenarts zei dat ze inderdaad achteruit was gegaan en dat er geen zicht meer was op verbetering, alleen maar verslechtering. De DA probeerde me voorzichtig naar de mogelijkheid van inslapen toe te praten. Ik heb meteen gezegd dat ik de knoop al doorgehakt had en dat ik alleen nog maar bevestiging van mijn beslissing zocht.

Spat kreeg een narcosemiddel toegediend en ze is, ondertussen stevig mijn hand likkend, in slaap gevallen. Ik heb nog een keer uitgebreid afscheid genomen en toen ging de finale spuit erin en was het direct over.

Nu hoeft ze niet meer te vechten en heeft ze rust.

Wat een dapper konijn was het.

Ik weet dat het zo goed is.

Mijn zorgen gaan nu uit naar Clovertje, die zo vreselijk gek was op zijn moeder. Gelukkig heeft hij de laatste tijd ook steeds meer een band gekregen met zijn zus, waarschijnlijk omdat Spat niet meer zo actief was. Ze lijken wel wat van slag, een beetje sip, maar ze hebben wel lekker gegeten vanm,orgen. Vanmiddag ga ik ze even lekker extra aandacht geven. Ze zijn met de verzorging van spat wel wat knuffels tekort gekomen. Dat ga ik allemaal goedmaken met ze.

Spat leeft in mijn herinnering en in haar kinderen bij mij door.

spatbank.jpg

Rust zacht lieve Spat!

img_6946.jpg

Link naar reactie
Delen op andere sites

Heel veel sterkte ermee! ik vind het ook ontzettend knap dat je in belang van Spat hebt gehandeld, ik weet uit ervaring dat het heel lastig is.

Ik heb je berichtje wel met tranen in mijn ogen gelezen, omdat je altijd blijft hopen op goed nieuws.

En ik weet zeker dat Spat jou ontzettend dankbaar is..

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .